Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΓΕΝΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΣΚΩΤΑΔΕΣ…
11.9.2017
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Ο Γιώργος Κοσκωτάς, 35 μόλις ετών το 1988, είχε προλάβει να γίνει πρόσωπο αναγνωρίσιμο απ’ όλους τους Έλληνες, μιας και δραστηριοποιούνταν σε πολλούς τομείς: στην πολιτική, την οικονομία, τον Τύπο, ακόμα και τον αθλητισμό! Αγόραζε ό,τι είχε οικονομικό ενδιαφέρον, από τράπεζες (Τράπεζα Κρήτης) μέχρι την ιστορική εφημερίδα της Δεξιάς «Καθημερινή» και τη δημοφιλή ομάδα ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού. Τα χρήματα που δαπανούσε για τους παραπάνω σκοπούς ήταν δισεκατομμύρια δραχμών, χρήματα που ποτέ κανείς άλλοτε δεν είχε ρίξει στην ελληνική αγορά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Όλοι – φίλοι και εχθροί του μεγαλοεπιχειρηματία – έμειναν έκπληκτοι από τις εντυπωσιακές του κινήσεις. Κι όμως, ο θαυμασμός και το δέος σύντομα μετατράπηκαν σε οίκτο για τον πανίσχυρο «Κροίσο» με τα πήλινα πόδια...
Καταγόμενος από την ορεινή Αρκαδία, ο Κοσκωτάς μετανάστευσε πολύ μικρός στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήδη στα δεκαεννέα του βρέθηκε με δική του επιχείρηση, ενώ λίγο αργότερα έπαιρνε και το διδακτορικό του στα οικονομικά (τελικά αποδείχτηκε ότι είχε πλαστογραφήσει όλα του τα διπλώματα και φυσικά δεν είχε κανέναν επιστημονικό τίτλο!). Το 1979 επέστρεψε στην Ελλάδα σαν απλός υπάλληλος της Τράπεζας Κρήτης, την οποία σε λίγο αγόρασε από τον ιδιοκτήτη της, Κώστα Καρρά, και σιγά-σιγά άρχισε να επεκτείνεται, πραγματοποιώντας καινοτομίες για τα ελληνικά δεδομένα, στο χώρο της οικονομίας και των ΜΜΕ. Οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του στην περιοχή της Παλλήνης, τα περιοδικά που εξέδιδε και οι εφημερίδες που αγόρασε τον κατέστησαν σε χρόνο-ρεκόρ επικίνδυνο αντίπαλο για τις παραδοσιακές δυνάμεις στο χώρο του Τύπου και των εκδόσεων. Ήταν φανερό ότι ο Κοσκωτάς επιθυμούσε τη δημιουργία μιας αυτοκρατορίας των ΜΜΕ. Γρήγορα κατηγορήθηκε ότι δεν ήταν παρά ο «Δούρειος Ίππος» του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά του Ανδρέα Παπανδρέου, στην προσπάθεια του τελευταίου να δημιουργήσει φιλικά για τον ίδιο ΜΜΕ και να απεμπλακεί οριστικά από τον «εναγκαλισμό» των παλιών εκδοτών· πάντως, η κατηγορία περί σχέσεων του Κοσκωτά με τον Παπανδρέου κατέρρευσε αργότερα στο ειδικό δικαστήριο...
Μία πολύ σημαντική κίνηση του Κοσκωτά, που φαινόταν να έχει ευρύτερες γεωπολιτικές προεκτάσεις, υπήρξε η ίδρυση της περιβόητης «Εταιρείας του Αιγαίου». Κατά πολλούς η δημιουργία της εν λόγω επιχείρησης ανέτρεπε τις ισορροπίες στη θάλασσα του Αιγαίου, αφού αποτελούσε άμεσο κίνδυνο για τα συμφέροντα τεράστιων πετρελαϊκών πολυεθνικών εταιρειών, που (υποτίθεται) ότι είχαν «μοιράσει» κατόπιν συμφωνίας τα κέρδη από τα όποια κοιτάσματα της περιοχής. Η παρουσία του Κοσκωτά άλλαζε εντελώς τα δεδομένα και «χαλούσε» το μακρόπνοο σχεδιασμό των μεγάλων εκείνων επιχειρήσεων. Άλλωστε ο νέος μεγαλοεπιχειρηματίας δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα από την τότε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία είχε εκδηλωθεί υπέρ της εμφάνισης νέων οικονομικών παραγόντων, ακριβώς για να υπάρξει καινούριο κύμα επενδύσεων στη χώρα και, συνεπώς, να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη, που από τη δεκαετία του 1970 παρέμενε στάσιμη... Ο Κοσκωτάς ήταν η ιδανική περίπτωση για εκείνη την εποχή: δημιούργησε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, έφερε στη χώρα καινούρια τεχνολογία, ενώ έδειχνε ασυμβίβαστος στις αντιδράσεις των παλαιών επιχειρηματιών, που ενοχλήθηκαν βέβαια σφόδρα από την εμφάνισή του. Όσο για τη δραστηριότητά του στον αιγαιακό χώρο, πολλοί σημείωσαν τη σύμπτωση ότι το σκάνδαλο με επίκεντρο τον ίδιο τον Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία ξέσπασε αμέσως μετά την ελληνοτουρκική κρίση στο Αιγαίο τον Μάρτιο του 1987...
Παρ’ όλα αυτά το ερώτημα παρέμενε: ποιος είναι ο Γιώργος Κοσκωτάς; Και κοντά σ’ αυτό το θεμελιώδες ερώτημα είχε γεννηθεί μια σειρά άλλων ερωτημάτων, που όμως παρέμεναν χωρίς απάντηση και σύντομα μετατράπηκαν σε αληθινά αινίγματα. Στο μεταξύ, τον Ιούνιο του 1987 ξεκίνησε μία σημαντική δίκη, με πρωταγωνιστές τον Κοσκωτά και την εφημερίδα «Έθνος». Η εφημερίδα βρισκόταν στο εδώλιο του κατηγορούμενου σχετικά με τα όσα είχε γράψει για τον μεγαλοεπιχειρηματία και έδειχνε να επιμένει στον πόλεμο που του είχε κηρύξει, παρά την τότε παντοδυναμία του· είχε άραγε στοιχεία που αποδείκνυαν την ενοχή του; Το ίδιο περίπου διάστημα με τον εκδότη του «Έθνους» Γιώργο Μπόμπολα συμμάχησαν κατά του Κοσκωτά και οι εκδότες άλλων εφημερίδων: ο Χρήστος Τεγόπουλος («Ελευθεροτυπία»), ο Χρήστος Λαμπράκης («Τα Νέα»), ο Άρης Βουδούρης («Ελεύθερος Τύπος») και ο Γιώργος Κουρής («Αυριανή»). Ξεκινούσε πλέον ανοιχτός πόλεμος ανάμεσά τους, ενώ ο Κοσκωτάς πέραν της «Καθημερινής» ετοιμαζόταν να εκδώσει και μια ολοκαίνουρια εφημερίδα, τις «24 Ώρες».
Ο Κοσκωτάς λοιπόν έδειχνε απτόητος. Όχι μόνο δεν φοβόταν κανέναν μέσα στην Ελλάδα, αλλά έκανε το διάστημα εκείνο επίδειξη της παγκόσμιας δύναμής του. Ανακοίνωσε λοιπόν ότι επρόκειτο να μεταβεί στις ΗΠΑ, προσκεκλημένος του Αμερικανού Προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν σε πρόγευμα που ο Λευκός Οίκος διοργάνωνε προς τιμή επιχειρηματιών απ’ όλο τον κόσμο! Πολλοί στην Ελλάδα πανικοβλήθηκαν. Ώστε ο Κοσκωτάς ήταν τόσο δυνατός και σεβαστός σε διεθνές επίπεδο, που να τον προσκαλεί στο σπίτι του ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ; Ή ήταν ένας στημένος από τους Αμερικανούς και τη CIA παράγοντας, για να πάρει υπό τον έλεγχό του όλους τους νευραλγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας;
Τότε συνέβη το αναπάντεχο. Στις 8 Οκτωβρίου του 1987, κι ενώ βρισκόταν στην Ουάσιγκτον για τη συνάντησή του με τον Ρέιγκαν, ο Κοσκωτάς συνελήφθη από το FBI, κατηγορούμενος για φοροδιαφυγή! Το παράξενο αυτό περιστατικό προσέλαβε μυθικές διαστάσεις στην Ελλάδα. Καταρχάς, έγινε γνωστό ότι πέραν της φοροδιαφυγής, ο Κοσκωτάς κατηγορούνταν στις ΗΠΑ για άλλα... 64 αδικήματα, που (λόγω του ότι ήταν κατά συρροήν) του επέσυραν ποινή φυλάκισης έως και 235 χρόνια! Τελικά, το διαβατήριο του Κοσκωτά παρακρατήθηκε από τις αμερικανικές αρχές, ενώ ο ίδιος αναγκάστηκε να πληρώσει πολύ μεγάλη χρηματική εγγύηση, προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος. Μάλιστα, για να επιστρέψει στην Ελλάδα, αναγκάστηκε να βγάλει ειδικό ταξιδιωτικό έγγραφο από την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, ισχυριζόμενος ότι είχε χάσει το διαβατήριό του. Για να δικαιολογήσει τα δυσφημιστικά αυτά γεγονότα στην ελληνική κοινή γνώμη ο Κοσκωτάς ανακοίνωσε ότι δεν επρόκειτο για σύλληψη, αλλά για απλή ρύθμιση κάποιων παλιών εκκρεμοτήτων προς το αμερικανικό δημόσιο...
Αμέσως μετά το μυστηριώδες αυτό περιστατικό ο Κοσκωτάς προέβη σε εντυπωσιακές κινήσεις, όπως π.χ. την αγορά του Ολυμπιακού, όπου έριξε χρήματα, αδιανόητα έως τότε για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ολόκληρο το 1988 καταναλώθηκε από τον Τύπο στην προβολή του λεγόμενου «σκανδάλου Κοσκωτά». Μεσολάβησε η ασθένεια του πρωθυπουργού Παπανδρέου και η μεταφορά του στο Λονδίνο για σοβαρή εγχείρηση καρδιάς, αλλά και πάλι το σκάνδαλο ήταν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Και τι δεν ακούστηκε εκείνη τη χρονική περίοδο· ότι ο Κοσκωτάς ήταν άνθρωπος της Μαφίας, ότι ήταν έμπορος όπλων, πολυπράκτορας της CIA, όργανο του ΠΑΣΟΚ ή της Δεξιάς (ανάλογα με την προέλευση των κατηγοριών)... Η αλήθεια είναι όμως ότι τίποτα απολύτως από τα παραπάνω δεν αποδείχτηκε δικαστικά.
Το αδύναμο σημείο του Κοσκωτά αποδείχτηκε η Τράπεζα Κρήτης. Ένας έλεγχος της Τράπεζας της Ελλάδος που διενεργήθηκε ξαφνικά το φθινόπωρο του 1988 έδειξε ότι πολλά πράγματα δεν πήγαιναν καλά εκεί μέσα. Δύο περίπου εβδομάδες μετά τη θεαματική επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου από την Αγγλία και την επισημοποίηση της σχέσης του με τη Δήμητρα Λιάνη, ο Κοσκωτάς εξαφανίστηκε! Κανείς δεν ήξερε πού ακριβώς βρισκόταν... Ήταν 5 Νοεμβρίου του 1988, όταν διέφυγε από τη χώρα με το αεροπλάνο του γνωστού επιχειρηματία Αργύρη Σαλιαρέλη, στον οποίο είχε προλάβει να πουλήσει τον Ολυμπιακό. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τη Βραζιλία, κατέφυγε τελικά στη Βοστόνη των ΗΠΑ, για να γλιτώσει τη ζωή του από όσους τον καταδίωκαν... Έτσι, ύστερα από την πρωτοφανή αυτή περιπέτειά του, έγινε το κεντρικό πρόσωπο των εκλογών της 18ης Ιουνίου του 1989...
Από τα δημόσια πρόσωπα που βρέθηκαν εμπλεκόμενα στην υπόθεση Κοσκωτά δύο πλήρωσαν με τη ζωή τους την ανάμειξή τους σ’ αυτή. Πρώτα ο δημοσιογράφος Παύλος Μπακογιάννης, νέος βουλευτής της ΝΔ και γαμπρός του αρχηγού της, παλιός συνεργάτης του Κοσκωτά (ήταν επικεφαλής του περιοδικού «Ένα», από το οποίο απολύθηκε το 1985). Ο Μπακογιάννης έπεσε νεκρός τον Σεπτέμβριο του 1989 από τις σφαίρες της οργάνωσης «17 Νοέμβρη», που τον κατηγόρησε ως έναν από τους βασικούς υπαίτιους του σκανδάλου... Δεύτερο «θύμα» ήταν ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, ο οποίος πέθανε λίγες μέρες μετά από το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη στην αίθουσα του ειδικού δικαστηρίου κατά τη διάρκεια της δίκης Κοσκωτά, τον Απρίλιο του 1991. Παραλίγο να υπάρξει και τρίτο θύμα, ο Γιώργος Πέτσος, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός δημόσιας τάξης, του οποίου το όνομα ενεπλάκη επίσης στο σκάνδαλο. Πάντως ο Πέτσος στάθηκε τυχερός, αφού, παρά την καλά στημένη ενέδρα, η βόμβα της 17 Νοέμβρη δεν κατάφερε να τον σκοτώσει τον Μάιο του 1989. Να σημειωθεί πως για κανέναν από τους τρεις παραπάνω πολιτικούς δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία σχετικά με την υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Ο μόνος τελικά που πλήρωσε τα «σπασμένα» ήταν ο ίδιος ο Κοσκωτάς! Παρέμεινε 12,5 περίπου χρόνια στη φυλακή, για να αποφυλακιστεί το Μάρτιο του 2001. Όμως το ερώτημα που έθεσε από την αρχή ο Κοσκωτάς, «Να μου πούνε πού πήγαν τα χρήματά μου!», έχει μείνει αναπάντητο μέχρι και σήμερα...
Κοσκωτάς: ΠΑΣΟΚ, CIA… προδοσία!
«Το παιχνίδι κρίνεται στις λεπτομέρειες»… Αυτό ισχυρίζεται ένα γνωστό απόφθεγμα από το παρελθόν, και μάλλον όχι και τόσο πολύ άδικα. Γύρω λοιπόν από την πολύκροτη υπόθεση Κοσκωτά, που είχε ταλαιπωρήσει την Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και τις αρχές της δεκαετίας του 1990, υπάρχουν ένα σωρό «άγνωστα» στοιχεία, τα οποία ελάχιστοι τόλμησαν κατά καιρούς να… ψελλίσουν. Γιατί; Είναι πασιφανές. Γιατί, γύρω από την υπόθεση Κοσκωτά βρίσκονται μπλεγμένες, σε ένα «φαύλο κύκλο», η CIA, η μαφία κι όλα αυτά με «άρωμα» τρομοκρατίας!
Ήταν ο Γιώργος Κοσκωτάς, «άνθρωπος» της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας CIA, με «ειδική αποστολή» στην Ελλάδα; Είναι ένα καλό ερώτημα, το οποίο απασχόλησε κάμποσους ερευνητές, όταν το 1989 ένας «παράξενος» τύπος, ονόματι «Τομ Μαΐλης» -Ελληνοαμερικανός- εξετάστηκε από τις ελληνικές Αρχές σε σχέση με την υπόθεση Κοσκωτά· ο Κοσκωτάς είχε διαφύγει από την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1988 και συνελήφθη στην Αμερική, οδηγούμενος τότε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Σάλεμ. Αυτός ο Μαΐλης δεν έκρυψε την ιδιότητά του: συνεργάτης της CIA! Έκτοτε παρέμειναν «επτασφράγιστο μυστικό» τα όσα είπε ενώπιον των αρμόδιων ελληνικών Αρχών, αλλά το μυστήριο εξακολούθησε να παραμένει: γιατί ένας Ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIA ήρθε άρον άρον στην Ελλάδα, για να καταθέσει για την υπόθεση Κοσκωτά; Τι ακριβώς συνέβη τότε και μας το κρύβουν;…
Ακόμα πιο «πυκνό» έγινε το μυστήριο, όταν μαθεύτηκε λίγο μόλις καιρό αργότερα, πως η σύζυγος του Γ. Κοσκωτά, κυρία Κάθυ Κοσκωτά (Ελληνοαμερικανίδα) είχε… και η ίδια «ειδικές» σχέσεις και επαφές με τη CIA! Μάλιστα, ειπώθηκε, χωρίς να διαψευστεί ποτέ, πως η Κάθυ ήταν που «μύησε» τον άντρα της στις ΗΠΑ -όταν εκείνος κατέφυγε εκεί ως οικονομικός μετανάστης μετά τη Μεταπολίτευση- στα «άδυτα» των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Σίγουρα θα ήταν μια είδηση «βόμβα», αν φυσικά έβγαινε όλη η αλήθεια στο δικαστήριο, στη διάρκεια της περιβόητης δίκης Κοσκωτά (1991-92). Μια αλήθεια όμως, που δεν βγήκε ποτέ αφού ήταν φανερό πως ο Κοσκωτάς σιώπησε στο δικαστήριο, με «αντάλλαγμα»… τη ζωή του, αλλά και μια καλύτερη ζωή μετά την αποφυλάκισή του!
Ήταν άραγε το σκάνδαλο Κοσκωτά κάτι πολύ πιο βαθύ από αυτό που φαίνεται με μια πρώτη ματιά και που βγήκε στην επιφάνεια της δημοσιότητας; Πληροφορίες από τον κόσμο των διεθνών παρασκηνίων, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές, και εξηγούν εν πολλοίς τόσο την ανάμειξη του πράκτορα της CIA Μαΐλη στην όλη υπόθεση, αλλά και την πιθανότατη συνεργασία της Κάθυ Κοσκωτά με την αμερικανική μυστική υπηρεσία και τη «στρατολόγηση» του συζύγου της για λογαριασμό της. Οι πληροφορίες αυτές είναι «πολυεπίπεδες» κι έχουν να κάνουν με ένα «εκρηκτικό» κοκτέιλ που περιλαμβάνει τα πάντα, από μυστικές υπηρεσίες και εμπόριο όπλων, έως έλεγχο συνειδήσεων και τρομοκρατία! Ας δούμε όμως αυτό που μας αφορά στο παρόν, δηλαδή την «διείσδυση» του Κοσκωτά στα Μέσα ενημέρωσης και -εμμέσως- στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Το 1981 βρίσκει τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ θριαμβευτές των εκλογών. Υπάρχει όμως ένα «πρόβλημα»· ο ιδρυτής του «κινήματος» και νέος τότε πρωθυπουργός δεν εμπιστεύεται τα «παραδοσιακά» Μέσα ενημέρωσης (τις πανίσχυρες τότε καθημερινές εφημερίδες), έστω και αν κάποιες εξ αυτών -«Νέα», «Έθνος» κλπ.- τον υποστήριξαν, άμεσα ή πλαγίως, προεκλογικά. Ο Παπανδρέου θέλει να «χτίσει» ένα δικό του Τύπο, με νέους επιχειρηματίες, που να τον ελέγχει αυτός ο ίδιος, επιδιώκοντας έναν κεντρικό «πυλώνα» στήριξης του καθεστώτος που επιχειρούσε να στήσει εκείνη την εποχή. Μετά από κάποιες ανεπιτυχείς προσπάθειες να δημιουργηθεί μία καθαρά «παπανδρεϊκή» καθημερινή εφημερίδα, προσεγγίστηκε ο νεαρός τότε επιχειρηματίας Γιώργος Κοσκωτάς.
Ο Κοσκωτάς δεν ήταν άγνωστος στο «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Η μητέρα του, Σταυρούλα το γένος Κατσιούφη, από τα Λαγκάδια Γορτυνίας Αρκαδίας, ήταν εξαδέλφη του υπουργού του ΠΑΣΟΚ, πρώην προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Ευάγγελου Γιαννόπουλου. Λέγεται ότι ο ίδιος ο τότε «σταθμάρχης» της CIA στην Αθήνα, «σύστησε» τον Κοσκωτά στον Α. Παπανδρέου, με στόχο την συνεργασία των δύο πλευρών και την ανάπτυξη του σχεδίου «άλωσης» του ελληνικού Τύπου. Πραγματικά, από το 1983 και μετά ο Κοσκωτάς άρχισε να «χτίζει» τη μιντιακή του «αυτοκρατορία», παριστάνοντας όμως τον «υπερκομματικό», αν και στο βάθος τον «χειρισμό» του είχε το «βαθύ παπανδρεϊκό» ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο πως μέχρι το 1985 ο Κοσκωτάς είχε ως «δεξί χέρι» του τον δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη, γαμπρό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και μετέπειτα βουλευτή της ΝΔ. Ο Μπακογιάννης απολύθηκε από τον Κοσκωτά, κατ’ εντολή Παπανδρέου (το ομολόγησε ο ίδιος ο Κοσκωτάς), όταν ο πρώτος του ήταν πλέον «περιττός», αφού τον είχε βοηθήσει να δημιουργήσει το πιο δυνατό τότε περιοδικό στην Ελλάδα, το «Ένα»…
Από εκεί και πέρα, ειδικά στη δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, το φαινόμενο Κοσκωτά γνώρισε πλήρη άνθηση! Ο Κοσκωτάς, από ένα σημείο και μετά, άρχισε να αγοράζει τα πάντα. Με τι λεφτά, όμως; Αυτό ήταν ένα καλό ερώτημα, που αποδείχτηκε το «αδύνατο σημείο» του λίγο καιρό αργότερα. Αγόρασε την εφημερίδα-«ναυαρχίδα» της Δεξιάς, την «Καθημερινή», για να τη στρέψει εναντίον της ΝΔ, ενώ έφτιαξε από το «μηδέν» την πιο υπερπολυτελή εφημερίδα, για τα δεδομένα της εποχής: τις «24 Ώρες». Στην Παλλήνη της Αττικής, όπου μετέφερε την επιχείρησή του «Γραμμή», δημιούργησε εγκαταστάσεις υπερσύγχρονες, «άγνωστες» με τα μέχρι τότε ελληνικά δεδομένα. Η τεχνολογία που χρησιμοποιούσε η «Γραμμή» ερχόταν απευθείας από τις ΗΠΑ και ήταν εφάμιλλη με τις μεγαλύτερες αμερικανικές εκδοτικές επιχειρήσεις…
Και κάπου εκεί μπήκε στη μέση ο Ολυμπιακός, ο Θρύλος του Πειραιά. Ο Κοσκωτάς, ως γνωστό, ανέλαβε την ομάδα-Θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου από τον Σταύρο Νταϊφά το 1987. Ποιο όμως υπήρξε το παρασκήνιο; Ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός Παπανδρέου είχε παραγγείλει «ειδικό» γκάλοπ για να δει ποια ομάδα ήταν η δημοφιλέστερη της Ελλάδας και να «φυτέψει» εκεί τον Κοσκωτά! Το γκάλοπ έδειξε τον Ολυμπιακό δημοφιλή πάνω από 50% του Λαού, κι έτσι ο Κοσκωτάς έγινε πρόεδρος μιας ομάδας, της οποίας δεν ήταν καν οπαδός και δεν είχε ως τότε την παραμικρή σχέση!!! Ο ίδιος ήταν φανατικός οπαδός του… Παναθηναϊκού, και μάλιστα για ένα διάστημα εργάστηκε στο «τριφύλλι» ως υπεύθυνος επικοινωνίας της διοίκησης της ομάδας!
Για το θέμα αυτό ο Γ. Κοσκωτάς αργότερα είπε: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου με παρότρυνε το 1987 να αγοράσω τον Ολυμπιακό, παρότι ο ίδιος υποστήριζα νέος τον Παναθηναϊκό και μτου ζήτησε χρήματα για την προεκλογική του εκστρατεία, με αντάλλαγμα πολιτική κάλυψη για τις επιχειρηματικές δραστηριότητές μου και για παλαιότερα αδικήματα, αλλά και την αύξηση των ταμειακών καταθέσεων της Τράπεζας Κρήτης από δημόσιους οργανισμούς και ΔΕΚΟ»…
Κάποτε όμως το «παραμύθι» τελείωσε… Η μητσοτακική ΝΔ συμμάχησε μετά το 1987 με τους «παραδοσιακούς» εκδότες, ακόμα και μ’ εκείνους που στήριξαν πιο πριν το ΠΑΣΟΚ. Κοινός διπλός τους στόχος: να «σπάσουν» το δίδυμο ΠΑΣΟΚ-Κοσκωτά, κάτι που κατάφεραν αφού το σκάνδαλο που ξέσπασε το 1988 παραλίγο να «πνίξει» το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές που ακολούθησαν. Ο Κοσκωτάς διέφυγε, αλλά κατέληξε στην Αμερική, όπου η CIA ανέλαβε να του προστατεύσει τη ζωή. Οι Αμερικανοί δέχτηκαν να εκδώσουν τον Κοσκωτά στην Ελλάδα για την περιβόητη δίκη, αλλά με «αντάλλαγμα» τη σιωπή του… Ο ίδιος θα ζούσε, θα εξέτιε μια ποινή φυλάκισης κάποιων ετών (παρέμεινε έγκλειστος ως το 2001) και αργότερα θα τον «τακτοποιούσαν» εκ νέου επιχειρηματικά και οικονομικά. Και πάντως δεν θα είχε την «τύχη» του Παύλου Μπακογιάννη, που δολοφόνησαν οι τρομοκράτες της «17 Νοέμβρη» ούτε του Μένιου Κουτσόγιωργα, βασικού πρωταγωνιστή του σκανδάλου και πρώην Νο 2 του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος πέθανε «μυστηριωδώς» και κατά τρόπο τραγικό στη διάρκεια της δίκης. Για τον Κοσκωτά η CIA φαίνεται πως προόριζε μια νέα «γη της επαγγελίας»: το Κοσσυφοπέδιο…
Ο Κοσκωτάς… «κατέκτησε» το Κοσσυφοπέδιο!
Η δημιουργία ενός κράτους «πλυντηρίου» στην καρδιά των Βαλκανίων ήταν παλαιόθεν βασικός στόχος της CIA και της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τον πέτυχε το 2008, όταν το Κοσσυφοπέδιο (σερβική επαρχία) αποσπάστηκε από τη Σερβία και αυτοανακηρύχθηκε σε «ανεξάρτητο» κράτος. Κατηγορίες, σε διεθνές επίπεδο, εξαπολύθηκαν κατά του Κοσσυφοπεδίου και της ηγεσίας του: πως πρόκειται για ένα τεράστιο «εργαστήρι» ναρκωτικών, ένα μεγάλο «κέντρο» της αλβανικής μαφίας, μια τεράστια αμερικανική στρατιωτική βάση, αλλά και τόπος που ευνοεί την ανάπτυξη και εκπαίδευση τζιχαντιστών…
Τι σχέση έχει με όλα αυτά όμως ο… Γιώργος Κοσκωτάς; Ο άλλοτε «Κροίσος» της Τράπεζας Κρήτης και πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ως γνωστό αποφυλακίστηκε από τον Κορυδαλλό τον Μάρτιο του 2001, ύστερα από 12,5 σχεδόν χρόνια έγκλειστος. Ήταν το «τίμημα» που πλήρωσε για την ανάμειξή του στο σκάνδαλο που «κλόνισε» την ελληνική πολιτική ζωή κάποια χρόνια πιο πριν. Όμως οι πληροφορίες από το βαθύ παρασκήνιο, κάνουν λόγο πως αμέσως μετά την αποφυλάκισή του οι Αμερικανοί του εξασφάλισαν μια νέα, και εξίσου άνετη με την παλιά, ζωή…
Επίσημα, ο Κοσκωτάς δραστηριοποιείται πλέον επιχειρηματικά στον τομέα της παροχής χρηματοοικονομικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών, δίνοντας συμβουλές σε επενδυτές για την αύξηση των κεφαλαίων τους. Λέγεται πως η έδρα της εταιρίας του Κοσκωτά βρίσκεται στη Βουλγαρία. Ο Κοσκωτάς φέρεται να αξιοποιεί κατ’ αυτό τον τρόπο τα χρήματα από τις δραστηριότητες που είχε αναπτύξει πριν μπει στη φυλακή, στη γειτονική χώρα, ασχολούμενος παράλληλα και με «άλλες δραστηριότητες» στα Βαλκάνια.
Εδώ λοιπόν αρχίζουν οι «φήμες», που θέλουν τον Κοσκωτά… άνθρωπο των Αμερικανών στο Κοσσυφοπέδιο! Οι «φήμες» αυτές κάνουν λόγο πως «αμερικανικά κυκλώματα» επέλεξαν τον Κοσκωτά, παλιό τους «γνώριμο», να είναι εκείνος από πλευράς Ελλάδας που να ανοίξει τον επιχειρηματικό δρόμο για το Κοσσυφοπέδιο, «ελέγχοντας» έτσι και τις ανάλογες δραστηριότητες. Αληθεύουν αυτές οι πληροφορίες; Αν ναι, αυτό σημαίνει πως διαχρονικά ο Κοσκωτάς έπαιξε και παίζει έναν τεράστιο ρόλο στη συνολική γεωπολιτική ανάπλαση της περιοχής των Βαλκανίων! Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο…