8.3.2014
Του Φώτιου Μπαμπάνη
Σήμερα η Ουκρανία είναι πεδίο ανταγωνισμού Ευρασιατικού και Ευρωατλαντικού άξονα. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρούμε ότι στην Ουκρανία πραγματικά, στην αρχέγονη αυτή κοιτίδα των Ρώσων και του Ρωσικού λαού, συμβαίνουν καταστάσεις οι οποίες πραγματικά είναι άξιες προσοχής και επισημάνσεως. Και τούτο διότι όπως είναι γνωστό ιστορικά το Κίεβο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα των Ρώσων στις όχθες του ποταμού Δνείστερου. Εκεί εβαπτίσθησαν οι Ρώσοι και πρώτος και καλύτερος ο αυτοκράτορας των Ρώσων Βλαδίμηρος, όταν παντρεύτηκε την βασίλισσα Όλγα, αδελφή του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου από την εποχή του Βυζαντίου.
Από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι. Μέσα στην Ουκρανία δυστυχώς έχουν επισέλθει κι άλλοι λαοί κι άλλες φυλές, Γερμανικής και Πολωνικής καταγωγής. Μέσα στην Ουκρανία από την εποχή του Βυζαντίου, ο Πάπας εξαπέλυσε το γνωστό του έργο χρησιμοποιώντας ως Δούρειο Ίππο την Ουνία. Έτσι κατόρθωσε τους Ουκρανούς να τους μπερδέψει μεταξύ Ορθοδοξίας και Καθολικισμού και τελικά να τους ενσωματώσει κάτω από την δική του παπική εξουσία. Έτσι λοιπόν σήμερα ζει η Ουκρανία αυτό τον διχασμό, μόνο που αυτός ο διχασμός είναι πολιτιστικών αξιών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, ακόμη (αν θέλετε) και φυλετικών διακρίσεων.
Έρχεται να προστεθεί ο σκληρός ανταγωνισμός που αυτή τη στιγμή έχει ξεκινήσει μεταξύ του Ευρασιατικού και του Ευροατλαντικού άξονα και η Ουκρανία προσφέρεται ως ένα κατάλληλο πεδίο. Έτσι λοιπόν φτάσαμε στα γνωστά γεγονότα της πορτοκαλί επανάστασης, την φυλάκιση της Τιμοσένκο, την επικράτηση του Γιανουκόβιτς και (τελικά) την αποπομπή του.
Βέβαια κήρυξαν οι ανατολικές επαρχίες από το Χάρκοβο και προς ανατολάς, οι οποίες διατηρούν την πατροπαράδοτη ρωσική γλώσσα και το έδειξαν αυτό, ότι δεν θα ανεχθούν την επιβολή του Κιέβου επί αυτών! Και όταν το λένε αυτό, εννοούν τη νέα κυβέρνηση η οποία προέκυψε από την βουλή μετά από την αποπομπή του προέδρου Γιανουκόβιτς.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνά κανείς και το πιο βασικό: ότι στην Κριμαία, η οποία ουσιαστικά βρίσκεται στο ανατολικό κομμάτι της Ουκρανίας, άρα στο ρωσόφωνο, βρίσκεται ελλιμενισμένος και ο πανίσχυρος πυρηνικός Σοβιετικός στόλος. Πώς λοιπόν θα αφήσει ο Πούτιν το κομμάτι αυτό χωρίς να το ελέγξει;
Πολύ φοβόμαστε ότι η Ουκρανία μοιάζει πάρα πολύ με την περίπτωση της Οσετίας. Δεν αποκλείεται μία καινούργια ρωσική εισβολή όπως έγινε με το θέμα της Οσετίας, που οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Οσετία και κατ’ επέκταση και στην Γεωργία. Μπορεί να συμβεί και εδώ το ίδιο.
Βέβαια ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, γιατί οι Πολωνικής και Γερμανικής καταγωγής Ουκρανοί, οι οποίοι σημειωτέον υποδέχθηκαν τα ναζιστικά στρατεύματα το 1941 με δάφνες και ως απελευθερωτές, αναπολούν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους και την πρόσδεση τους στην καθολική- παπική Ευρωπαϊκή Ένωση. Τί θα γίνει λοιπόν; Ποιος θα επικρατήσει σ’ αυτόν τον ανταγωνισμό;
Υπάρχουν βέβαια πολλές προτεινόμενες λύσεις τις οποίες θα τις δούμε στην πορεία. Η μία λύση είναι η δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους, η άλλη λύση είναι η διάσπαση, ο διαμελισμός και η δημιουργία δύο κρατών και η άλλη λύση είναι ενσωμάτωση της ανατολικής Ουκρανίας στην ρωσική ομοσπονδία. Θα δούμε τις εξελίξεις που θα λάβουν χώρα τις επόμενες μέρες.
Το τραγικό όμως είναι μήπως η λύση στο Ουκρανικό ζήτημα θα αποτελέσει πρόκριμα και για ό,τι ακολουθήσει και για την Κύπρο μας. Αυτό θα είναι το πιο τραγικό το οποίο μπορεί να συμβεί, γιατί φυσικά η Κύπρος δεν έχει καμία σχέση με την Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση ο ανταγωνισμός Ευρασιατικού και Ευρωατλαντικού άξονα είναι στο ζενίθ και οι εξελίξεις θα καταδείξουν ποιος θα επικρατήσει.
Έτσι κι αλλιώς η Ρωσία (και λόγω του γεγονότος ότι είναι γειτονική χώρα -λόγω των προαναφερθέντων σχετικά με την καταγωγή και την κοιτίδα του Ρωσικού λαού- της Ρωσικής φυλής) αυτή τη στιγμή έχει πολλά πλεονεκτήματα. Βέβαια υπάρχουν και η Γερμανία και η Πολωνία, οι οποίες είναι στην εμπροσθοφυλακή και πίσω τους οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Οψόμεθα τι μέλει γενέσθαι, πάντως σε κάθε περίπτωση η Ουκρανία οδεύει ή προς διάσπαση ή σε μία λύση ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας. Οπωσδήποτε όμως η Κριμαία θα περιέλθει στη Ρωσική σφαίρα επιρροής και έτσι ο ρωσικός πυρηνικός στόλος θα ανήκει και γεωγραφικά πλέον στη Ρωσία χωρίς να χρειάζεται η Ρωσική ομοσπονδία να πληρώνει οποιοδήποτε μίσθωμα σε οποιαδήποτε Ουκρανική κυβέρνηση. Ούτως ή άλλως, και εδώ -παρά την ισχυρή αντίσταση- ο Ευρασιατικός άξονας έχει τον πρώτο λόγο!