25.3.2021
Της Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου *
Πριν από 200 χρόνια, οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό και να αποκτήσουν την εθνική τους ανεξαρτησία. Να κερδίσουν ξανά την ελευθερία, που την είχαν χάσει τους σκοτεινούς εκείνους αιώνες. Ήταν πολύ δύσκολο να το πετύχουν, αφού είχαν απέναντί τους, τους πάντες... Όχι μόνο τους Οθωμανούς, αλλά και την πανίσχυρη Ιερή Συμμαχία. Κι όμως, τα κατάφεραν! Και δίπλα στο όνομα ενός Κολοκοτρώνη, ενός Καραϊσκάκη, ενός Παπαφλέσσα και ενός Υψηλάντη, στέκονται λαμπρά τα ονόματα των επώνυμων και ανώνυμων γενναίων Ελληνίδων του ΄21, εκείνων που έδωσαν τη ζωή και την ψυχή τους για τον Αγώνα!
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, αλλά και Ευανθία Καΐρη, και τόσες και τόσες άλλες γυναίκες του υπόδουλου Ελληνισμού στάθηκαν τότε επάξια δίπλα στους άντρες αγωνιστές της Εθνεγερσίας. Αναβιώνοντας κατ' αυτό τον τρόπο τη δόξα των γυναικών της αρχαίας Σπάρτης και άλλων ελληνικών πόλεων-κρατών, οι οποίες δεν δίσταζαν να μπουν, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς δισταγμό, στη φωτιά της μάχης! Και έβγαιναν νικήτριες, σώζοντας τον Ελληνισμό, που η μοίρα τον έχει τάξει αιώνιο προμαχώνα του πολιτισμού έναντι της βαρβαρικής απειλής. Έχοντας ανάμεικτες με τη γενναιότητα, τη σοφία, τη σύνεση και τη λογική...
Όλα για τον Αγώνα, για τη λευτεριά! Η Μπουμπουλίνα, η πρώτη γυναίκα που μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, έδωσε τα πάντα στο όνομα της Εθνεγερσίας: την περιουσία της και τη ζωή της την ίδια... Το ίδιο και η Μαντώ Μαυρογένους, η οποία δεν δίστασε να δώσει όλα τα πλούτη της για τις ανάγκες των μαχητών του '21. “Αμαζόνες”, “νέες Σαλαμινομάχους”, “νέες Αρτεμισίες” και, βέβαια, “Σπαρτιάτισσες”, έτσι αποκάλεσαν οι ιστορικοί της εποχής τις ηρωίδες γυναίκες που τα έβαλαν με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Δίνοντας ένα διαχρονικό μήνυμα, με τη θυσία τους, που ακούγεται -που πρέπει να ακουστεί- μέχρι και σήμερα.
Δεν ζούμε, άραγε, κρίσιμες στιγμές και στις ημέρες μας, ανάλογες με εκείνες πριν από 200 ακριβώς χρόνια; Τότε διακυβευόταν το μέλλον του Γένους. Τώρα, το ίδιο ένδοξο γένος, οι απόγονοι εκείνων των ηρωικών μορφών, βρίσκονται και πάλι στο μεγάλο σταυροδρόμι: ο Ελληνισμός κινδυνεύει από τις σειρήνες του πολυπολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης, που πάνε να ισοπεδώσουν κάθε τι το εθνικό, να απαλείψουν την πίστη μας. Πόση ομοιότητα, πραγματικά, με αυτά που συνέβαιναν πριν από 200 και πλέον χρόνια σ' αυτή την ιερή γωνιά του πλανήτη...
Έτσι και σήμερα ο ρόλος των Ελληνίδων γυναικών είναι σπουδαίος, πολυσήμαντος. Πρότυπά μας -όλων των γυναικών- πρέπει να είναι η Ελληνίδα μάνα, η Ελληνίδα σύζυγος, η Ελληνίδα κόρη και αδερφή. Πίσω από τις μεγάλες μορφές του '21, που έπεσαν και μεγαλούργησαν στα πεδία των μαχών, που νίκησαν τον Δράμαλη και τον Ιμπραήμ Πασά, βρίσκουμε πάντα μία γυναίκα: να εμπνέει, να εμψυχώνει και να φροντίζει τους Έλληνες αγωνιστές, να τους γιάνει τα τραύματα. Να πιστεύει πάνω απ' όλα στον Θεό, την Πατρίδα και τα πατρογονικά ιδανικά. Στο τρίπτυχο που κράτησε ζωντανό το Έθνος των Ελλήνων χιλιετίες ολόκληρες, μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες.
Αυτό το τρίπτυχο έχουμε ανάγκη και σήμερα. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες στις ζοφερές μέρες που ζούμε. Η γυναίκα αποτελεί τη βάση της οικογένειας, της κοινωνίας. Δεν πρέπει να χαθεί μέσα στον μετανεωτερικό πολτό του οικουμενισμού, να γίνει μάζα, να καταντήσει “προϊόν” όπως την θέλουν οι νεοταξίτες και οι εθνομηδενιστές. Πρέπει να μείνει σταθερή στις προαιώνιες αξίες του Γένους, που έδειξε στην Ευρώπη τον δρόμο της λευτεριάς, της ανεξαρτησίας και της προόδου. Αυτό είναι το αθάνατο μήνυμα των ηρωίδων του Αγώνα, 200 ολόκληρα χρόνια μετά! Όλο και πιο διαχρονικό, όλο και πιο δραματικά επίκαιρο... Ας το ακολουθήσουμε.
* Η κυρία Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου είναι Βουλευτής Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών, με την Ελληνική Λύση.