25.5.2020
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Συμπληρώνονται σήμερα 3 χρόνια από τις 25 Μαΐου του 2017· την ημέρα εκείνη, στη συμβολή των οδών Μάρνη και 3ης Σεπτεμβρίου, στο κέντρο των Αθηνών, σημειώθηκε έκρηξη παγιδευμένου δέματος στα χέρια του μνημονιακού πρώην πρωθυπουργού και μεγαλοτραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου. Ο Παπαδήμος τραυματίστηκε στην προσπάθειά του να ανοίξει το δέμα, αλλά διέφυγε τον κίνδυνο (νοσηλεύτηκε για λίγες μέρες σε νοσοκομείο). Έκτοτε όμως αποσύρθηκε παντελώς από κάθε δημόσια δράση... Υπενθυμίζεται ότι την εποχή εκείνη ήταν πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.
Ποιος άραγε κρυβόταν πίσω απ' την επίθεση; Από τις Αρχές ειπώθηκε ότι ήταν έργο αναρχικής ομάδας, που είχε αποστείλει ανάλογα δέματα στον πρώην υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στα γραφεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κτλ. Η υπόθεση εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτή και το αίνιγμα να πλανιέται στην ατμόσφαιρα...
Ο ρόλος του Παπαδήμου στη σύγχρονη πορεία της Ελλάδας κάθε άλλο παρά τυχαίος υπήρξε. Στενός σύμβουλος του Κώστα Σημίτη, από την εποχή που ο τελευταίος ήταν υπουργός εθνικής οικονομίας (1985-87), ανέλαβε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας το 1994, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 2002. Συνεπώς, εκ του αξιώματός του αυτού, είναι από τους πρωτεργάτες της εισόδου της χώρας στην περίφημη ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση), με υιοθέτηση του ευρώ στη θέση της παραδοσιακής δραχμής. Παπαδήμος και λοιποί “σύντροφοι” της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας υποσχέθηκαν λαγούς με πετραχήλια στους Έλληνες, με την περιβόητη “σύγκλιση” του ευρώ, τελικά όμως πέτυχαν το εντελώς αντίθετο: την πλήρη απόκλιση από τον στενό πυρήνα της Ευρώπης, αφού η Ελλάδα βρέθηκε το 2010 στα πρόθυρα μιας άτακτης πτώχευσης-χρεοκοπίας.
Άλλωστε, με το που έφυγε από τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, ο Παπαδήμος ορίσθηκε από το ευρωπαϊκό “διευθυντήριο” ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), σε μια περίοδο όπου στην Ευρώπη κυριαρχούσε πολιτικά η Κεντροαριστερά, υπηρετώντας απολύτως τις μεγάλες τράπεζες Γαλλίας και Γερμανίας. Ο Λουκάς Παπαδήμος, Ευαγγελικός Χριστιανός ο ίδιος και όχι Ορθόδοξος στο θρήσκευμα, ταυτίστηκε πλήρως με το νεωτεριστικό πνεύμα της προτεσταντικής ηθικής, ως πεμπτουσία του καπιταλιστικού συστήματος, όπως το είχε περιγράψει άλλοτε ο Γερμανός στοχαστής Μαξ Βέμπερ στην εργογραφία του. Ευθυγραμμιζόμενος με το “σοσιαλφιλελεύθερο” δόγμα της Άνγκελα Μέρκελ και του Σόιμπλε, παρέμεινε στην ΕΚΤ έως τα τέλη του 2010.
Υπενθυμίζουμε ότι στη διάρκεια της δήθεν “σύγκλισης” Ελλάδας-Ευρώπης (1994-2001), έως ότου δηλ. η Ελλάδα γίνει δεκτή στην ΟΝΕ με το δεύτερο κύμα ένταξης, τον Ιούνιο του 2001, σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα -πλην του ΚΚΕ-, ακόμα και ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου (ο τωρινός ΣΥΡΙΖΑ), ψήφισε υπέρ της συμφωνίας του Μάαστριχτ και της προσχώρησης της χώρας στη ζώνη του ευρώ. Όχι μόνο οι ηγέτες της Δεξιάς, αλλά και το ίδιο το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ, ζώντος του Ανδρέα Παπανδρέου, προσαρμόστηκαν στη νέα ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων. Αυτό, για να διαλυθεί ο μύθος που θέλει το ΠΑΣΟΚ να ακολουθεί την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μόνο μετά τον θάνατο του ιδρυτή του και την άνοδο στην προεδρία του, του Κώστα Σημίτη.
Ήταν επομένως φυσικό ο Λουκάς Παπαδήμος να χρησιμοποιηθεί σε κορυφαία θέση, αμέσως με το που το σύστημα ταρακουνήθηκε, όταν το φθινόπωρο του 2011 ανατράπηκε η εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση υπό τον Γιώργο Παπανδρέου. Τι συνέβη τότε; Η κυβέρνηση Παπανδρέου, που ήρθε στην εξουσία με το 44% των ψήφων το 2009, κατέρρεε ήδη από τον Ιούνιο του 2011, εξαιτίας της ανικανότητάς της να διαχειριστεί την πρωτόγνωρη κρίση χρέους. Όταν δε, ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη, μέσω ενός δημοψηφίσματος που σχεδίαζε για τις 4 Δεκεμβρίου 2011, οι Ευρωπαίοι ηγέτες τον ανέτρεψαν, χρησιμοποιώντας για τον σκοπό αυτό τον αντιπρόεδρό του, Ευάγγελο Βενιζέλο. Ενώπιον της ακυβερνησίας, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης πρότεινε συγκυβέρνηση των αστικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο. Αυτό ακριβώς και συνέβη, και μάλιστα τη σημαδιακή ημέρα με τα τρία “11άρια” (11 Νοεμβρίου 2011), την οποία οι συνωμοσιολόγοι συνέδεσαν αμέσως με τον ιερό αριθμό “11” των “Illuminati”!
Η κυβέρνηση Παπαδήμου παρέμεινε τρικομματική έως τις 12 Φεβρουαρίου 2012, οπότε και ο ΛΑΟΣ αποχώρησε από αυτήν. Την ίδια ημέρα, και ενώ στη Βουλή των Ελλήνων ψηφιζόταν το δεύτερο -και πιο σκληρό- Μνημόνιο, φοβερές ταραχές ξέσπασαν στο κέντρο των Αθηνών, όπου από θαύμα δεν υπήρξαν νεκροί· τα ΜΑΤ έκαναν ευρεία χρήση δακρυγόνων, αδιαφορώντας για τις ζωές των διαδηλωτών. Τελικό αποτέλεσμα της κυβέρνησης Παπαδήμου και του Μνημονίου-2 ήταν η διάλυση δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ) και η καθίζηση του παλαιοκομματικού συστήματος στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012. Όμως η κυβέρνηση Παπαδήμου έβγαλε την πολιτική ζωή του τόπου από το αδιέξοδο και οι έξαλλες επαναστατικές φωνές των “Αγανακτισμένων” της πλατείας Συντάγματος σιώπησαν.
Μία αποτίμηση, λοιπόν, της προσωπικότητας του Παπαδήμου είναι ότι αποτελεί τον άνθρωπο που διέσωσε το σύστημα την κρίσιμη ώρα που αυτό κινδύνευε. Διαφύλαξε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, την ώρα που ακροαριστεροί και ακροδεξιοί μιλούσαν για “κρεμάλες”, ενώ έδωσε το φιλί της ζωής και στις τράπεζες, οι οποίες επιβίωσαν μέσω της ανακεφαλαιοποίησης και της συγχώνευσής τους. Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι για την έξοδο από την κρίση κλήθηκε εκείνος ο οποίος ευθύνεται περισσότερο από κάθε άλλον για... την είσοδο σε αυτή! Μία αντίφαση, η οποία θα χαρακτηρίζει ιστορικά στο διηνεκές το πρόσωπο που λέγεται “Λουκάς Παπαδήμος”...