11.9.2017
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Πέθανε την προηγούμενη Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017, σε ηλικία 67 ετών, ο πρώην πρόεδρος της «θρυλικής» ποδοσφαιρικής ομάδας της Δόξας Δράμας (και άλλων ποδοσφαιρικών σωματείων), και επί πολλά χρόνια μέλος της διοίκησής της, Κώστας Τσιτσόπουλος. Επί σειρά ετών εθεωρείτο ως ο «ισχυρός άνδρας» της επαρχιακής ομάδας του ελληνικού βορρά και έγινε γνωστός σε όλα τα ποδοσφαιρικά στέκια της χώρας. Γύρω από το όνομά του «παίχτηκαν» κατά καιρούς διάφορες ιστορίες, ακόμη και σκάνδαλα κτλ., με πολλές «πικάντικες» ιστορίες να έχουν ειπωθεί για τον ίδιο και τους χειρισμούς του…
Γεννήθηκε το 1950 στη Δράμα και έπαιξε ποδόσφαιρο μόνο για λίγο (1966-67) στους ερασιτέχνες της Δόξας Δράμας. Από το 1979 και μετά αναδείχθηκε σε παντοδύναμο ποδοσφαιρικό παράγοντα, ξεκινώντας ως γενικός γραμματέας της ομάδας, με πρόεδρο τότε τον μετέπειτα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Ευμοιρίδη· ο Τσιτσόπουλος ανέλαβε αμέσως μετά από έναν νικηφόρο αγώνα για τη Δόξα, με 1-0, όπου η ακριτική ομάδα επικράτησε μέσα στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης επί του Αγροτικού Αστέρα. Για τελευταία φορά ασχολήθηκε με τα διοικητικά της Δόξας Δράμας τη σαιζόν 2004-05.
Για τον θάνατό του η διοίκηση των «μαυραετών» του βορρά εξέδωσε την παρακάτω λιτή ανακοίνωση: «Το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη του Συλλόγου εκφράζουν τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντα κ. Κωνσταντίνου Τσιτσόπουλου ο οποίος διετέλεσε επί πολλά χρόνια στην Διοίκηση του Συλλόγου. Αιωνία η μνήμη του».
Ο Κώστας Τσιτσόπουλος αποτελούσε εδώ και πολλά χρόνια μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της πόλης της Δράμας. Άλλοι τον θεωρούσαν έναν πανέξυπνο έμπορο, έναν ικανό άνθρωπο που, λόγω και της ενασχόλησής του με το ποδόσφαιρο, έχει προσφέρει πολλά στην περιοχή, τύπο ευχάριστο και ευθύ που σε κέρδιζε με την παρέα του. Άλλοι όμως, διαμετρικά αντίθετα, ισχυρίζονται ότι επρόκειτο για έναν επιτήδειο, άνθρωπο καθόλου σοβαρό, που σαν παράγοντας συνέβαλλε τα μέγιστα στην καταπόντιση του δραμινού ποδοσφαίρου... Κανείς πάντως δεν αμφέβαλλε ποτέ για την αγάπη του για τον τόπο και τη Δόξα, όπως και το ότι η σύγχρονη ιστορία του τοπικού αθλητισμού είναι άμεσα συνδεδεμένη με το όνομά του!
Ο γράφων γνώριζε από μικρό παιδάκι τον Κώστα Τσιτσόπουλο και την οικογένειά του και μάλιστα το πατρικό του βρίσκεται σχεδόν «κολλητά» από εκείνο του γνωστού Δραμινού παράγοντα. Έχει λοιπόν άμεση γνώση του φαινομένου «Τσιτσόπουλος», γνωρίζοντας από πρώτο χέρι πλήθος περιστατικών που σχετίζονται με τον ίδιο, ενώ έχει διαμορφώσει φυσικά και ιδία αντίληψη για τον Κώστα Τσιτσόπουλο σαν πρόσωπο και σαν παράγοντα της κοινωνίας της Δράμας.
Επρόκειτο αναμφίβολα περί ανθρώπου λαϊκού και απλού, εξαιρετικά ευαίσθητου σε θέματα ανθρωπιάς, που είχε καλλιεργημένες μέσα του παιδιόθεν αξίες πατροπαράδοτες: την προσήλωση στην οικογένεια, την τήρηση των αρχών και του ήθους που μας παρέδωσαν οι παλαιότεροι και τον έμφυτο συντηρητισμό. Χωρίς βέβαια τα παραπάνω να σημαίνουν ότι ήταν «παλαιομοδίτης» και δεν προσαρμόστηκε στην εποχή μας. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το κάτωθι περιστατικό, που σημειώθηκε πριν από αρκετά χρόνια… Καθόμασταν κάποιο καλοκαίρι έξω από το σπίτι του και το μικρό μπακάλικο που διατηρούσε και συζητούσαμε – με τη συνοδεία κρασιού – «περί ανέμων και υδάτων». Τότε, σε μια στιγμή, ο Τσιτσόπουλος είπε στον γράφοντα: «Να αγαπάς και να σέβεσαι παραπάνω απ’ όλα στη ζωή τον πατέρα και τη μητέρα»! Τα λόγια αυτά τα πρόφερε με έκδηλη συγκίνηση, προφανώς διότι στον νου του είχε εκείνη την ώρα και τους δικούς του γονείς...
Με την πολυαγαπημένη του Δόξα Δράμας ο Κώστας Τσιτσόπουλος ασχολήθηκε επί σειρά ετών, διατελώντας μάλιστα μερικές φορές και πρόεδρος της ομάδας (ενώ κατά καιρούς έκανε και σε άλλες θέσεις της διοίκησής της). Πρόεδρος της Δόξας έφτασε να γίνει ακόμα και ο μικρότερος εκ των δύο γιων του, ο Θόδωρος. Αυτό και μόνο το περιστατικό δείχνει πόσο κοντά στην ομάδα βρισκόταν διαχρονικά ο Τσιτσόπουλος. Πάντως πρόεδρος διετέλεσε και σε άλλες τοπικές ομάδες (Ανακάλυψη Δράμας, Φίλιπποι Δοξάτου...), αποδεικνύοντας έτσι έμπρακτα την αγάπη του για το ποδόσφαιρο της περιοχής. Όπου βρέθηκε ως πρόεδρος ή ως σημαίνων παράγοντας προσπάθησε να προωθήσει νέα ταλέντα και να εξυγιάνει τις όποιες ατέλειες της διοίκησης.
Όσο για την εναντίον του εκτοξευόμενη κατηγορία ότι υπονόμευσε ή και διέλυσε τη Δόξα Δράμας, ας αφήσουμε να μιλήσουν οι αριθμοί και η στατιστική. Όταν το 2001 έφυγε από πρόεδρος του συλλόγου, η Δόξα χρωστούσε μόλις 3 εκατομμύρια δραχμές, ποσό φυσικά γελοίο για ποδοσφαιρικό σωματείο. Αργότερα, από συσσωρευμένα λάθη και (ουσιαστικά) ακυβερνησία της ομάδας, έφτασε σε λίγα μόνο χρόνια το χρέος της Δόξας να φτάσει – σε δραχμές – τα... 110 εκατομμύρια!!! Βέβαια να σημειώσουμε εδώ ότι για την κατάσταση αυτή δεν ευθύνονται άμεσα οι επόμενες διοικήσεις, οι οποίες έδειξαν κι αυτές αυταπάρνηση και μεγάλη λατρεία για την ομάδα, βάζοντας κι αυτές (κυριολεκτικά) το κεφάλι τους στον «τορβά», προκειμένου να βοηθήσουν τον σύλλογο· απλά η ομάδα είχε περιπέσει σε κατάσταση χάους και κανείς δεν μπορούσε τα χρόνια εκείνα να τη βοηθήσει με τρόπο ουσιαστικό...
Τελικά αυτά που μένουν από την πορεία του Κώστα Τσιτσόπουλου στα δραμινά αθλητικά δρώμενα είναι η μεγάλη του αγάπη για τη Δόξα και η αναγνώριση της αρωγής που είχε από τη γυναίκα του, για την οποία δημόσια δήλωσε πως ήταν εκείνη που τους δύσκολους καιρούς «τράβηξε τα πιο πολλά». Ο Τσιτσόπουλος, που δεν δίστασε τα χαλεπά χρόνια να ριψοκινδυνεύσει ολόκληρη περιουσία για χάρη της θρυλικής μακεδονικής ομάδας, και που ακράδαντα πίστευε ότι η Δόξα είναι πανίσχυρη δια μέσου των χρόνων, επειδή διαθέτει μια μεγάλη δύναμη: τον κόσμο της...