14.8.2012
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Το γράψαμε πολλές φορές, χωρίς καμία απολύτως ρατσιστική διάθεση: ΕΝΑΣ είναι ο πλανητικός πολιτισμός, συμπαντικών μάλιστα διαστάσεων, ο ελληνικός! Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά υποσύνολα, απομιμήσεις και υποκατάστατα... Ίσως η μόνη πνευματική εκδήλωση του ανθρώπου που να μπορεί να θεωρηθεί ένα αυτοτελές πολιτισμικό σύνολο να είναι η κινεζική κουλτούρα και λαϊκή παράδοση. Τα παραπάνω δεν αποτελούν αυθαίρετες εκδηλώσεις μας ή εξάρσεις εθνικισμού, αλλά συνιστούν επιστημονικά μας πορίσματα από τη διετή εξειδίκευση του γράφοντος στην ιστορία και θεωρία των πολιτισμών. Συνεπώς έχουν αξία, εφόσον προέρχονται από πανεπιστημιακή τριβή και σίγουρα δεν αποτελούν πολιτικάντικα «τρικ».
Έχουμε κάνει και άλλες δημοσιεύσεις σχετικά με την καταγωγή των γλωσσών του πλανήτη από τη Μητέρα-Γλώσσα των πάντων: την ελληνική! Και καταρρίψαμε πλήρως την ψευτοθεωρία του «ινδοευρωπαϊσμού» για έναν απλό λόγο: διότι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ γραπτό μνημείο που να δείχνει ότι υπήρξε κάποτε «κάποια» δήθεν ινδοευρωπαϊκή ενότητα λόγου! Ούτε ένα... Η απάτη της «ινδοευρωπαϊκής» γλώσσας δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα με εντελώς αυθαίρετες «συγκολλήσεις» ριζών λέξεων και θεμάτων άσχετων μεταξύ τους γλωσσικών ομάδων για έναν και μοναδικό λόγο: για να αφαιρεθεί από την ελληνική γλώσσα η πρωτοκαθεδρία που έχει παγκοσμίως και να προωθήσουν κάποιοι επιτήδειοι το δόγμα «εξ Ανατολών το φως»! Γι’ αυτό και τώρα προσπαθούν να αφαιρέσουν τα φωνήεντα κτλ. της ελληνικής, στην προσπάθειά τους να αφελληνίσουν τον τόπο αυτό...
Μία ακόμα γλώσσα που προέρχεται απευθείας από τα ελληνικά είναι και η νορβηγική! Βέβαια υπήρχε ανέκαθεν, ήδη από την εποχή της προϊστορίας, άμεση επαφή και σχέσεις ανάμεσα στον ελλαδικό χώρο και τον Υπερβορρά. Ιδού λοιπόν τώρα ορισμένα στοιχεία που αποδεικνύουν την προέλευση της νορβηγικής γλώσσας από την ελληνική, όπως τα έθεσε ο αξιολογότατος Έλληνας της Νορβηγίας, κ. Χρήστος Αυγερινός. Να σημειώσουμε εδώ ότι ΜΟΝΟ στη νορβηγική γλώσσα και στην κινεζική η ονομασία της πατρίδας μας είναι «Ελλάς»! Στα νορβηγικά: “Hellas”. Και στα κινεζικά: «Σελ-Λα» [εκ του «Σελλός»]...
Παραθέτουμε λοιπόν ορισμένα στοιχεία από τη σχετική έρευνα του Χρήστου Αυγερινού, που αποτελούν τεράστια προσφορά στον πανελληνισμό! Βεβαίως, τα όσα ισχύουν για τα νορβηγικά, ισχύουν εξίσου και για τα σουηδικά και τα δανέζικα, αλλά και για τα ισλανδικά, που είναι «γλώσσες-ξαδέλφια» της νορβηγικής. Κατά την άποψή μας μάλιστα η πλέον εγγύς στην ελληνική σκανδιναβική γλώσσα είναι η ισλανδική, που δεν είναι παρά τα αρχαία νορβηγικά: οι Νορβηγοί Βίκινγκς που αποίκησαν την Ισλανδία (Iceland: η χώρα των πάγων) μετέφεραν στο νησί και τη γλώσσα τους. Λόγω δε της γεωγραφικής απομόνωσης, η ισλανδική παρέμεινε σχετικά ατόφια και δεν γνώρισε τις επιρροές που γνώρισε η νορβηγική (αυτό συμβαίνει με όλες τις γλώσσες της περιφέρειας, π.χ. πιο κοντά στα αρχαία ελληνικά είναι η κυπριακή ή η ποντιακή διάλεκτος απ’ ότι είναι η ίδια η νεοελληνική!).
Να τι γράφει ο ίδιος ο κ. Αυγερινός: «Όταν πριν από πολλά χρόνια πήγα στη Νορβηγία και αποφάσισα να μάθω τη νορβηγική γλώσσα, βρέθηκα προ εκπλήξεως! Αντί να μαθαίνω νορβηγικά, ξαναμάθαινα ελληνικά! Αυτό το συναίσθημα, ότι όλοι οι άλλοι μιλάνε τη γλώσσα μου, τα ελληνικά, το έχω βιώσει από πρώτο χέρι. Τι εννοώ με αυτό: άλλο να μάθεις μια ξένη γλώσσα στο σχολείο και άλλο να μένεις σε μια ξένη χώρα πολλά χρόνια. Τότε πραγματικά μαθαίνεις την... «ξένη γλώσσα». Και μόνο τότε καταλαβαίνεις σε ποιο βαθμό υπάρχει η ελληνική στις άλλες γλώσσες».
Βεβαίως, στη νορβηγική – όπως και σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του πολιτισμένου κόσμου – έννοιες επιστήμης, πολιτικής, κοινωνιολογίας κτλ. είναι βασικά ελληνικές. Έτσι και στη νορβηγική έχουμε: historie (ιστορία), energi (ενέργεια), grammatikk (γραμματική), matematikk (μαθηματικά), musikk (μουσική) κτλ. Αυτό δεν είναι παράξενο. Το «παράξενο» μας το αναφέρει ο ίδιος ο Χρήστος Αυγερινός στην εξαιρετική πράγματι μελέτη που έχει κάνει. Αναπαράγουμε εδώ ένα κομμάτι της:
«Μορτός σημαίνει πεθαμένος. Από το μορτός έχουμε mord = φόνος στα νορβηγικά και murder στα αγγλικά. Επ’ αυτού αξίζει να αναφέρουμε και κάτι άλλο. Μόρος σημαίνει θάνατος. Με το στερητικό α, έχουμε τη λέξη άμορος που σημαίνει αθάνατος. Αθάνατος στην ελληνική σκέψη ήταν ο Έρως. Αθάνατο αποκάλεσαν και οι Ρωμαίοι τον θεό του έρωτα, τον Amor, εξ ου και το σημερινό amore!
Λίβας σημαίνει υγρασία. Ότι είναι υγρό είναι εν ζωή. Όταν δεν έχει υγρό πεθαίνει. Γι’ αυτό και λέμε όταν κάποιος πεθάνει ότι αυτός ξεράθηκε. Ο νεκρός λέγεται και αλίβας (ξηρός, άνευ λιβάδος). Από το λίβας είναι η νορβηγική λέξη liv = ζωή, αγγλικά life. Το λίβας προέρχεται από το λείβω = στάζω, ρέω. Από το ίδιο ρήμα προέρχεται και η λίμνη (γεμάτη υγρό δηλαδή), αλλά και ο λιμήν. Επίσης η λέξη lemon = λεμόνι, που σημαίνει γεμάτο υγρό, ζουμί. Αλλά και να ήθελε κάποιος να ονομάσει το λεμόνι με την άλλη του ονομασία, τη λέξη citron, και πάλι δεν μπορεί να παρακάμψει την ελληνική γλώσσα. Γιατί το citron δεν είναι άλλο από το γνωστό μας κίτρον, που έχει και κίτρινο χρώμα!
Χαρακτηριστικό του πολέμου, της επίθεσης, είναι οι κραυγές. Με τη λέξη κραυγή ονόμασαν και οι Νορβηγοί και Άγγλοι τον πόλεμο. Από το κρίζω (κραυγάζω), έχουμε την κριγή (δυνατή φωνή). Ο πόλεμος στα νορβηγικά είναι krig. Από το γαρύω (γκαρίζω, φωνάζω δυνατά), λατινικά garrio, απέκτησαν οι Άγγλοι τη λέξη war = πόλεμος.
Από την Ήβη, την θεά της νεότητας που δεν γερνάει ποτέ, απέκτησαν οι Νορβηγοί την έννοια της αιωνιότητας. Evig = για πάντα, παντοτινά.
Από το στόρνυμι και κατά μετάθεση φθόγγων στρώννυμι και στρώνω (απλώνω, καταστρώνω, ισοπεδώνω, εξομαλύνω την επιφάνεια και εξ αυτού έχουμε στρατός και στρώμα), προέρχεται το νορβηγικό strand = παραλία, επιφάνεια που είναι στρωμένη. Επίσης το αγγλικό street και το ιταλικό autostrade.
Κηρ σημαίνει όλεθρος, καταστροφή. Μη + κηρ μας δίνει το μήκηρ ή μάκαρ, δηλαδή τον ευτυχισμένο. Όταν κάποιος πέθαινε πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι πήγαινε σε μέρη ευτυχίας, όπως ο σημερινός παράδεισος. Οι συγγενείς του αποθανόντος κάθονταν γύρω από το τραπέζι και έτρωγαν ένα είδος ζυμαρικού που το ονόμαζαν μάκαρ, σε ανάμνηση του αποθανόντος. Από το μάκαρ έχουμε το παγκοσμίως γνωστό μακαρόνι (macaroni)!
Η Νορβηγία είναι παγκοσμίως γνωστή ως η χώρα των φιόρδ. Τα φιόρδ είναι θαλάσσια περάσματα μέσα στη στεριά, δηλαδή θαλάσσια ποτάμια. Η θάλασσα εισχωρεί πολλά χιλιόμετρα μέσα στη στεριά και ανάμεσα στα βουνά και δημιουργεί τα φιόρδ. Όμως και στα φιόρδ είναι η ελληνική γλώσσα παρούσα. Πόρος σημαίνει μεταξύ άλλων και θαλάσσιο πέρασμα. Πρέπει να περάσεις θάλασσα, για να πας στον Πειραιά, στην Πάρο, στον Πόρο. Επίσης έχουμε Βόσπορος, πορθμός, αλλά και port = λιμάνι και airport = αερολιμήν. Από τον πόρο port, έχουμε το γερμανικό furt, το αγγλικό ford (πέρασμα, πόρος σε ποτάμι) και το νορβηγικό fjord = φιόρδ. Άρα φιόρδ = θαλάσσιο πέρασμα».