11.10.2014
Tου Alexander Dugin
Γεωπολιτικού αναλυτή
Το Κίεβο εξακολουθεί να συγκεντρώνει τον Ουκρανικό στρατό στα σύνορα με την Κριμαία και να περιμένει, απειλώντας αλλά μη αναλαμβάνοντας δράση. Οι ΗΠΑ πιέζουν την Ρωσία, παγώνοντας λογαριασμούς Ρώσων εύπορων πολιτών, διεξαγεται πόλεμος ανακοινώσεων, αλλά ΗΠΑ και ΝΑΤΟ αποφεύγουν την απευθείας αντιπαράθεση. Τα σύνορα με την Ρωσία είναι κλειστά. Το Κίεβο λαμβάνει οικονομική βοήθεια από την Δύση, αλλά έχει να λύσει εσωτερικά προβλήματα.
Το δημοψήφισμα στην Κριμαία («ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» στην ένωση με την Ρωσία) διεξήχθη, τον Μάρτιο του 2014, χωρίς προβλήματα και η πλειοψηφία ψήφισε το «ΝΑΙ» στην ένωση με την Ρωσία όπως αναμενόταν. Καμία χώρα δεν αναγνωρίζει το δημοψήφισμα εκτός από την Ρωσία. Στην Ρωσική Δούμα αναλύουν τι θα κάνουν σε περίπτωση αντιποίνων από την διεθνή κοινότητα εάν προσαρτηθεί η Κριμαία, αλλά τελικά η Δούμα την επικύρωσε χωρίς καθυστερήσεις. Η Κριμαία είναι Ρωσική! Ο Ρωσικός στρατός εισέρχεται στην Κριμαία πλέον και επίσημα...
Η Δύση ασκεί τρομερές πιέσεις στην Ρωσία και ξεκινάει τον πόλεμο δια «αντιπροσώπων». Ισλαμιστές στον Βόρειο Καύκασο και πεμπτοφαλαγγίτες στην Μόσχα ενεργοποιούνται. Ο Πούτιν χαίρει της υποστήριξης όλων των Ρώσων. Η δημοτικότητά του αυξάνεται και του δίνει την δύναμη να συνεχίσει να ανθίσταται.
Στην ανατολική Ουκρανία το Κίεβο πήρε σκληρά μέτρα εναντίον του ρωσόφωνου πληθυσμού και διολίσθησε σε εθνικιστική δικτατορία. Γίνονται ακόμη απόπειρες επιθέσεων και σαμποτάζ εναντίον της Κριμαίας από μεμονωμένες ομάδες Ουκρανών. Οι Ουκρανοί εκδικούνται τους Ρώσους και Ρωσόφωνους της ανατολικής Ουκρανίας, οι οποίοι αναγκάζονται να οργανώσουν την δικιά τους αντίσταση. Η δεύτερη φάση του Ουκρανικού δράματος αρχίζει αμέσως μετά: η μάχη για την Νέα Ρωσία! Η Ουκρανία τίθεται σε κατάσταση έκτακτου ανάγκης ενάντια σε αυτό που περιγράφεται πλέον ως η «Μοσχοβίτικη επιθετικότητα» και τα τελευταία ψήγματα δημοκρατίας στην Ουκρανία εξαφανίζονται με τις εκλογές του Μαΐου να έχουν διεξαχθεί σε καθεστώς πολέμου...
Οι εθνικιστές Ουκρανοί διεξάγουν μια σειρά από τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ρωσία. Η Ρωσία αντιδρά και αρχίζει τις εκκαθαρίσεις της «πέμπτης φάλαγγας». Στην Νέα Ρωσία (όρος που χρησιμοποιούσαν στην μεσαιωνική Ρωσία για την Ουκρανία) η αντίσταση των Ρώσων αυξάνεται και ενδυναμώνεται σε σημείο ανταρσίας εναντίον του Κιέβου. Εμφύλιος πόλεμος ξεσπά. Η Ρωσία στηρίζει μαζικά με μέσα τους Ρώσους της Ουκρανίας, το ίδιο κάνει και η Δύση με την Ουκρανική κυβέρνηση.
Σε δεδομένη στιγμή σε απάντηση των σαμποτάζ εναντίον της Ρωσίας και της αιματηρής καταστολής της εξέγερσης των Ρώσων από την Ουκρανική κυβέρνηση ο Ρωσικός στρατός εισβάλλει στην ανατολική Ουκρανία... Η Δύση απειλεί με πυρηνικό πολεμο!
Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή για τον Πούτιν, κάτι που θα καθορίσει την ύπαρξή του. Ο Πούτιν δεν μπορεί να κάνει πίσω και συνεχίζει τις επιχειρήσεις (πιθανόν με μεγάλες απώλειες). Η Νέα Ρωσία (Ουκρανία) απελευθερώνεται. Η δεξιά όχθη του Δνείπερου ποταμού έχει κατακτηθεί και τα νέα Ρωσικά σύνορα ορίζονται από τον ποταμό. Εγκαθίσταται νέα κυβέρνηση στην εναπομείνασα Ουκρανία στην δυτική όχθη του Δνείπερου.
Η δυτική όχθη του Δνείπερου ποταμού δεν αναγνωρίζει την απόσχιση της ανατολικής (όπως η Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς και αργότερα η Σερβία δεν αναγνώρισαν την απόσχιση του Κόσοβου) και σχηματίζει νέο Ουκρανικό κράτος, την Ουκρανία-2. Το ΝΑΤΟ εγκαθιστά βάσεις στο έδαφος της Ουκρανίας-2 και διασφαλίζει το Κίεβο από την πιθανότητα Ρωσικής εισβολής.
Η νέα άτεγκτα εθνικιστική Ουκρανική κυβέρνηση σύντομα βρίσκεται σε κρίση. Συγκρούσεις ξεσπάνε τόσο μεταξύ διάφορων εθνοτικών ομάδων, όπως Ρούθιοι, Ούγγροι, Πολωνοί, Ρουμάνοι κ.ά., όσο και μεταξύ πολιτικών σχηματισμών με αλληλοκατηγορίες για την απώλεια της μισής χώρας. Το κράτος αποδυναμώνεται και αρχίζει η διαδικασία ενός νέου διαμελισμού.
Η Ρωσία δεν σταματάει εκεί, αλλά συνεχίζει στην Ευρώπη, δρώντας ως το κύριο συστατικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Συντηρητικής Επανάστασης (όρος που υπάγεται στην «4η θεωρία» του Ντούγκιν). Η Ευρώπη διασπάται. Κάποιες χώρες στοιχίζονται πίσω απο τις ΗΠΑ, αλλά όλο και περισσότερες υποτάσσονται στην Ρωσία. Η Ρωσία αποτελεί μια πιο ελκυστική προοπτική στις δοκιμαζόμενες απο την οικονομική κρίση Ευρωπαϊκές χώρες. Η Ρωσία εφαρμόζει πλέον την «4η θεωρία» που πρεσβεύει την Ευρασιατική Ένωση.
Στην Ουκρανία-2, το δυτικό κομμάτι, μια νέα πολιτική δύναμη αναλαμβάνει την διακυβέρνηση, με τις φιλοευρωπαϊκές και φιλογερμανικές θέσεις να κερδίζουν έδαφος έναντι των φιλοαμερικανικών και σταδιακά η Ουκρανία-2 απομακρύνεται από τις ΗΠΑ.
Σε όλη την Ευρώπη αρχίζει η διαδικασία της αποαμερικανοποίησης. Μια αυτόνομη Ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη δημιουργείται με βάση τον Γαλλικό και Γερμανικό στρατό, η οποία αυτονομείται εντελώς από το ΝΑΤΟ. Σχηματίζεται η Ηπειρωτική Ένωση ως συνομοσπονδία Ευρώπης και Ευρασίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρασιατικής Ένωσης. Οι Ρώσοι-Ουκρανοί-Ευρωπαίοι βρίσκονται απέναντι από την Αμερική, η ηγεμονία των ΗΠΑ και η κυριαρχία του δολαρίου, του Ευρωαντλαντισμού, της οικονομικής ολιγαρχίας και του φιλελευθερισμού, λαμβάνει τέλος.
Μια νέα σελίδα στην παγκόσμια ιστορία ανοίγει. Οι Σλάβοι έχουν ενωθεί πλέον όχι εναντίον της Ευρώπης, αλλά με την Ευρώπη στα πλαίσια ενός πολυπολικού κόσμου. Από την Λισσαβόνα έως το Βλαδιβοστόκ.