2.9.2021
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Από την πρώτη ώρα της επίσημης ίδρυσής της, εν έτει 2016, η Ελληνική Λύση μάχεται στον πολιτικό στίβο με κεντρικό γνώμονα τα εθνικά -γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά- δίκαια της Ελλάδας. Είναι ένα γεγονός που αποδεικνύεται και εν τοις πράγμασι, δεδομένου ότι από τον μεν Μάιο του 2019 το κόμμα εκπροσωπείται στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ενώ από τον Ιούλιο του 2019 και στη Βουλή των Ελλήνων. Προτάσεις, πρωτοβουλίες, ενέργειες και δράσεις της Ελληνικής Λύσης στα δύο αυτά σώματα, εδώ και πάνω από δύο χρόνια πια, φανερώνουν και στον πλέον δύσπιστο ότι η πολιτική δύναμη που δημιούργησε ο γνωστός μαχητικός δημοσιογράφος και συγγραφέας, Κυριάκος Βελόπουλος, αποτελεί σήμερα το μοναδικό πατριωτικό στήριγμα των Ελλήνων, στον μεγάλο αγώνα για την επιβίωση και την επαναγέννηση του ελληνισμού.
Μακεδονία. “Το όνομά μας είναι η ψυχή μας”... Τον Ιούνιο του 2018 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και υπουργό εξωτερικών τον Νίκο Κοτζιά, συμφώνησε με την κυβέρνηση του κρατιδίου των Σκοπίων να παραδώσει το ιερό όνομα της Μακεδονίας σε έναν ξένο, άσχετο με την ιστορία των Ελλήνων, λαό. Έκτοτε, το σκοπιανό κράτος αποκαλείται διεθνώς ως “Βόρεια Μακεδονία”, παραβιάζοντας την ελληνική και παγκόσμια ιστορία, αλλά και βιάζοντας την ίδια την ψυχή του ελληνισμού. Απίστευτη προδοσία, η οποία πέρασε και από τη Βουλή των Ελλήνων, τελείως οριακά, στις αρχές του 2019, έπειτα από τρομακτικό παρασκήνιο. Ο Τζορτζ Σόρος και τα διεθνή κέντρα που βρίσκονται πίσω από τα Σκόπια βρήκαν στο πρόσωπο του Τσίπρα τον “Εφιάλτη” που τόσα χρόνια αναζητούσαν· η ελληνική Αριστερά, 70 χρόνια μετά τον λόγο του τότε ηγέτη του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, στον οικισμό Ψαράδες των Πρεσπών, περί “ενιαίου, ανεξάρτητου, ισότιμου μακεδονικού κράτους μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών”, ξεπούλησε στο ίδιο μέρος τον μακεδονικό ελληνισμό.
Η αντιπολιτευόμενη τον καιρό εκείνο Νέα Δημοκρατία, με επικεφαλής τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αντέδρασε λεκτικά στη συμφωνία των Πρεσπών και στελέχη της συμμετείχαν στα συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, ενώ καταψήφισε στο κοινοβούλιο τον σχετικό νόμο. Επρόκειτο όμως για μία ακόμη αντιφατική και πολιτικάντικη θέση της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να καρπωθεί τις ψήφους χιλιάδων Ελλήνων πατριωτών, αφού -όπως έδειξαν οι μετέπειτα εξελίξεις- δεν εννοούσε καθόλου την αντίθεσή της στη συμφωνία. Το ακριβώς αντίστροφο συνέβαινε, εφόσον ο Μητσοτάκης, με το που ανέλαβε τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα, δήλωσε στον Σκοπιανό ομόλογό του, Ζόραν Ζάεφ, ότι “αν και ο ίδιος δεν θα υπέγραφε τη συμφωνία των Πρεσπών, ωστόσο θα την σεβαστεί”. Διπρόσωπη, όπως πάντα, η Νέα Δημοκρατία...
Ριζικά αντίθετα, η Ελληνική Λύση και ο Κυριάκος Βελόπουλος τέθηκαν από την πρώτη στιγμή σταθερά υπέρ της προάσπισης της παλιάς εθνικής γραμμής, ότι δηλαδή “δεν αναγνωρίζουμε κράτος που στην ονομασία του εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία»” (απόφαση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, του 1992). Από το 2019 και το πισωγύρισμα της Νέας Δημοκρατίας, η Ελληνική Λύση, και μόνο αυτή, δίνει αγώνα για τη Μακεδονία μέσα και έξω από τη Βουλή των Ελλήνων! Δεν πρέπει, εξάλλου, να λησμονούμε ότι ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, εδώ και πολλά χρόνια, είναι ο μοναδικός επικεφαλής πολιτικού κόμματος της Βουλής, που μέσα από αρθρογραφία, βιβλία, εκπομπές, ομιλίες του κτλ. έδωσε αγώνα για την ανάδειξη του ελληνικού χαρακτήρα της Μακεδονίας, δίνοντας ηχηρά ραπίσματα στα ψευδοεπιχειρήματα των Σκοπιανών. Γι' αυτό και η Ελληνική Λύση αποτέλεσε, και συνεχίζει να αποτελεί, το μοναδικό ανάχωμα έναντι στη σκοπιανή προπαγάνδα περί “Βόρειας Μακεδονίας” και περί “Αλεξάντερ Μακεντόνσκι”.
Ήδη, άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που η Ελληνική Λύση μπήκε στη Βουλή των Ελλήνων, το καλοκαίρι του 2019, ενήργησε με τρόπο τέτοιο, ώστε να ακυρωθεί η παράνομη και επαίσχυντη για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα συμφωνία. Συγκεκριμένα, κάλεσε τους βουλευτές των κομμάτων που είχαν αντιταχθεί στη συμφωνία (κυρίως της κυβερνώσας Νέας Δημοκρατίας), να συνυπογράψουν με την Ελληνική Λύση πρόταση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, η οποία να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες υπεγράφη η προδοτική συμφωνία. Όμως επειδή οι βουλευτές της Ελληνικής Λύσης δεν επαρκούν αριθμητικά, χρειάζεται πρακτικά και η σύμφωνη γνώμη της Νέας Δημοκρατίας· κατά το άρθρο 69 του Συντάγματος της Ελλάδας, “η Βουλή μπορεί να συνιστά δύο ανά κοινοβουλευτική περίοδο εξεταστικές επιτροπές, εφόσον η σχετική πρόταση 10 τουλάχιστον βουλευτών υπερψηφισθεί από τα 2/5 του συνόλου των βουλευτών, ανεξαρτήτως πλειοψηφίας”. Δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία αν και μπορούσε να συμβάλλει στην ακύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, δεν δέχτηκε την πατριωτική πρόταση της Ελληνικής Λύσης, δρώντας για πολλοστή φορά πατριδοκάπηλα...
Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ως ζωτικός χώρος του ελληνικού έθνους. Το θέμα με τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ), ειδικότερα δε με την ΑΟΖ της χώρας μας στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου -από κοινού με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο- αποτελεί ζήτημα ζώσας γεωστρατηγικής σημασίας για το μέλλον του ελληνισμού. Κι όμως, εδώ και ολόκληρες δεκαετίες, από το 1982 που ισχύει η διεθνής συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας (η οποία κατοχυρώνει τις ΑΟΖ), καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να προβεί σ' ένα βήμα που διασφαλίζει το μείζον εθνικό συμφέρον. Η αιτία; Ο... φόβος της Τουρκίας και του πολέμου, ο οποίος μονίμως χαρακτηρίζει τις ενδοτικές ελλαδικές κυβερνήσεις! Έτσι, και παρά την από χρόνια θετική ανταπόκριση των κυβερνήσεων των τριών προαναφερθέντων κρατών, η Ελλάδα δεν συνυπέγραψε την οριοθέτηση της κοινής ΑΟΖ, που εκ των πραγμάτων απομονώνει και θέτει στο περιθώριο των γεωπολιτικών εξελίξεων την Τουρκία.
Το γεγονός αυτό, το επισήμανε εξ αρχής η Ελληνική Λύση. Ο Κυριάκος Βελόπουλος, τόσο με μελέτες του που χρονολογούνται ήδη από τη δεκαετία του 1990, όσο και αργότερα ως μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου, είχε καταθέσει ορθότατες εθνικά προτάσεις για την ανακήρυξη των ΑΟΖ της Ελλάδας με τις όμορες χώρες, με όρια τέτοια που να ανταποκρίνονται στην ιστορική πραγματικότητα και να εξυπηρετούν τα ελληνικά δίκαια. Τέθηκαν έτσι τα θεμέλια μίας αληθινά πατριωτικής πολιτικής, χωρίς εθνικιστικές υπερβολές κι εξαλλοσύνες, και σύμφωνα με το ισχύον διεθνές δίκαιο, η οποία μάλιστα απέκτησε σάρκα και οστά με την πρόταση νόμου που έφερε η Ελληνική Λύση στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Η πρόταση νόμου της Ελληνικής Λύσης, με τίτλο “Κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μονομερώς, ελλείψει συμφωνίας με γειτονικά κράτη”, κατατέθηκε επίσημα στη Βουλή των Ελλήνων στις 14 Ιανουαρίου 2020 και αναφέρει τα εξής: “Άρθρο 1 – Κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 εδ. γ΄ του νόμου 2289/1995, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 156 παρ. 1 του νόμου 4001/2011 και ελλείψει μέχρι σήμερα συμφωνίας οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τα γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, κηρύσσεται ρητά Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε ολόκληρη την Επικράτεια, της οποίας το εξωτερικό όριο είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Άρθρο 2 – Κατάθεση συντεταγμένων στον ΟΗΕ. Εξουσιοδοτείται και εντέλλεται ο Υπουργός των Εξωτερικών να καταθέσει άμεσα στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ρηματική διακοίνωση κήρυξης ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και αντίγραφο χάρτη μεγάλης κλίμακας, στον οποίο θα απεικονίζονται οι γεωγραφικές συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της κηρυχθείσας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, σύμφωνα με την οριοθέτηση του προηγουμένου άρθρου. Άρθρο 3 – Έναρξη ισχύος. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου ισχύουν από τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως”.
Τελικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν πραγματοποίησε την υπέρβασή της ούτε και στο τόσο κρίσιμο αυτό ζήτημα. Δειλά-δειλά, και έπειτα από παλινωδίες ολόκληρων μηνών, υπέγραψε την οριοθέτηση ΑΟΖ αφενός με την Αίγυπτο, αφετέρου δε με την Ιταλία, οι οποίες δύνανται μάλιστα να κριθούν ως εν μέρει εθνικά επιζήμιες, αφού στην κυριολεξία χαρίζουν υπό ελληνική κυριαρχία ύδατα σε άλλες χώρες... Με την Αλβανία αποπειράθηκε να χαράξει μία (κυριολεκτικά) ψευτο-ΑΟΖ, η οποία κατέληξε να οδηγηθεί στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, και πάλι εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Κι όσο για την ΑΟΖ της ανατολικής Μεσογείου... ούτε καν σοβαρή συζήτηση έγινε, έστω για τα μάτια του κόσμου, πάντα υπό τον πανικό που σκορπά στους πολιτικά λιπόψυχους το φόβητρο της Τουρκίας! Απομένει, λοιπόν, και πάλι μόνη η Ελληνική Λύση, απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις, να ομιλεί περί διευρυμένης ελληνικής ΑΟΖ και επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
Αιγαίο, Θράκη, Κύπρος: δυναμικές απαντήσεις έναντι των τουρκικών προκλήσεων. Εδώ και δεκαετίες, τουλάχιστον από το 1955 με τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης και μετά, ο ελληνικός γεωπολιτικός χώρος συρρικνώνεται και ακρωτηριάζεται διαρκώς έναντι της ολοένα και πιο επιθετικής και επεκτατικής Τουρκίας. Τα περίφημα “Σεπτεμβριανά” του 1955, ακολούθησε η ολοκλήρωση του διωγμού των Ελλήνων της Βασιλεύουσας στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η τραγωδία της Κύπρου με τον “Αττίλα” το καλοκαίρι του 1974, αλλά και οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και τη Θράκη που δρομολογήθηκαν αμέσως μετά τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα. Και ποια υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια η απάντηση των κυβερνήσεων των Αθηνών στους στρατοκράτες της Άγκυρας; “Άφεριμ εφέντημ”!... Αντίθετα με τη συνεχιζόμενη υποχωρητικότητα των παλιών πολιτικών δυνάμεων, που αγγίζει τα όρια της εθνικής μειοδοσίας, η Ελληνική Λύση προτείνει δυναμική εξωτερική πολιτική! Ιδιαίτερα εν σχέσει προς την Τουρκία, στο επικαιροποιημένο και εμπλουτισμένο πρόγραμμα του κόμματος (“Αλλάζοντας την Ελλάδα με την Ελληνική Λύση”), του 2021, διαβάζουμε χαρακτηριστικά τα εξής: “Όσον αφορά την Τουρκία και τη συνεχή προκλητικότητα και διεκδικητικότητα, πρέπει να αντιδράσουμε σθεναρά με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα, θεωρώντας αφορμή πολέμου (casus belli) οποιαδήποτε παραβίαση εθνικών χωρικών, εναέριων ή θαλάσσιων ορίων. Να εγκαταλείψουμε τη φοβική πολιτική του κατευνασμού και να υιοθετήσουμε το δόγμα της αποτροπής”.
Η Ελληνική Λύση πιστεύει ακράδαντα ότι το Αιγαίο είναι κέντρο, όχι όριο του ελληνισμού. Γι' αυτό και η πάγια τοποθέτησή της είναι πως όλα τα ελληνικά νησιά, ανεξαρτήτως του μεγέθους τους ή της γεωγραφικής τους θέσης, διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, αιγιαλίτιδα ζώνη και εναέριο χώρο, στοιχεία που ρητώς ορίζονται από το διεθνές δίκαιο. Πρέπει, συνεπώς, η Ελλάδα να προσδιορίσει την επικράτειά της -τον εθνικό της χώρο- βάσει των όσων σαφώς της εκχωρεί η ιστορική νομοτέλεια, καθώς και οι κείμενες διεθνώς νομοθετικές διατάξεις.
Η Θράκη κινδυνεύει με τουρκοποίηση! Η Ελληνική Λύση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον ύποπτο ρόλο που παίζουν στη Θράκη τόσο το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής ως σφηκοφωλιά πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, όσο και ο καθοδηγούμενος από την Άγκυρα Μουφτής με τον νόμο της Σαρίας. Με ερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων, με συνεχή ενημερωτική δράση, αλλά και με το έργο της στην Ευρωβουλή, η Ελληνική Λύση δείχνει καθημερινά ποιοι είναι οι “δούρειοι ίπποι” που επιδιώκουν τον εκτουρκισμό μιας προαιώνια ελληνικής περιοχής.
Συνέχεια του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου. Η Ελληνική Λύση πρεσβεύει τη δημιουργία ενός σύγχρονου δόγματος στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου, το οποίο να πιάνει το νήμα από εκεί όπου το άφησαν όλες, δυστυχώς, ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις των Αθηνών: από το περίφημο Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, μέσω του οποίου ο αμυντικός χώρος Ελλάδας-Κύπρου αντιμετωπιζόταν ως ένα ενιαίο σύνολο. Φυσικά, η ακεραιότητα της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας, με την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από το νησί, είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο Ελληνοφύλακας της Ευρωβουλής, Εμμανουήλ Φράγκος της Ελληνικής Λύσης, ήδη εισηγήθηκε δύο τροπολογίες για την καταδίκη των πράξεων της Τουρκίας στην Κύπρο, οι οποίες υπερψηφίστηκαν από το ευρωκοινοβούλιο: α) την πρόσθεση του πρώτου ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που καταδικάζει την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα· β) την άμεση αντίδραση της Ευρώπης σε τυχόν κινήσεις απόπειρας αναγνώρισης του ψευδοκράτους από συμμαχικές χώρες της Τουρκίας.
Δύο χρόνια στη Βουλή των Ελλήνων και την Ευρωβουλή, και η Ελληνική Λύση έχει καταφέρει πάρα πολλά! Στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής αποτελεί όχι απλώς τη μοναδική ελληνική πολιτική δύναμη με δυναμική δράση υπέρ της προάσπισης των εθνικών μας θεμάτων, αλλά είναι επιπροσθέτως και το μοναδικό κοινοβουλευτικό κόμμα με σαφείς, επιστημονικά τεκμηριωμένες και σύμφωνες με την ιστορική δικαιοσύνη και το διεθνές δίκαιο, απόψεις και προτάσεις. Όχι με λόγια, αλλά με έργα, η Ελληνική Λύση και ο πρόεδρός της, Κυριάκος Βελόπουλος, είναι οι μοναδικοί σήμερα που δίνουν τον ιερό αγώνα για τα ελληνικά δίκαια, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, όντας η “μαγιά του ελληνισμού”! Γι' αυτό και το κεντρικό σύνθημα του κόμματος, “Πρώτα η Ελλάδα – Πρώτα οι Έλληνες”, δεν είναι κενό περιεχομένου, αλλά αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές κάθε αληθινά ελληνικής ψυχής.