31.5.2011
Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Είναι πλέον σαφές ότι η ελληνική πολιτική ζωή έχει περάσει σε μια νέα φάση, στην εποχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Κάτι το οποίο σημαίνει ότι η κυρίαρχη από το 1974 μεταπολιτευτική σκηνή έχει ουσιαστικά χρεωκοπήσει και καταρρεύσει. Νέες δυνάμεις αναδύονται παρασκηνιακά, με ολοκληρωμένο σχέδιο για τη σωτηρία της χώρας, που όμως καμία σχέση δεν θα έχει με «μνημόνια», «πληρωμές δημοσίου χρέους» και «αναδιαρθρώσεις της ελληνικής οικονομίας». Το καινούριο σκηνικό που γεννιέται αργά αλλά σταθερά θα πραγματοποιήσει μία πραγματικά καινούρια αρχή για την Ελλάδα, με τη νέα διακυβέρνηση να αρνείται να ξεπληρώσει τις οφειλές που δημιούργησαν οι πολιτικάντηδες: το χρέος θα το πληρώσουν οι κλέφτες και μόνο αυτοί, ως οι αποκλειστικοί υπαίτιοι των σημερινών προβλημάτων της πατρίδας μας!...
Στο πλαίσιο αυτό αναλυτές του διεθνούς παρασκηνίου (που στην Ελλάδα ερευνάται από την ΕΥΠ) πιστεύουν ότι στις επόμενες – μάλλον πρόωρες – εκλογές στη χώρα μας τα δύο μεγάλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) θα καταποντιστούν, ενώ στη βουλή πιθανώς να εισέλθουν ακόμα και... 10 κόμματα!!! Και φυσικά σ’ αυτήν την περίπτωση κανείς δεν θα είναι αυτοδύναμος, με τους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να τρέχουν πανικόβλητοι σε συγκυβέρνηση, δήθεν για να λύσουν τα προβλήματα του τόπου! Δηλ. εκείνοι που κατέστρεψαν τη χώρα θα έρθουν ως «σωτήρες» για να μας γλιτώσουν, αλλά το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να καταστραφούν οι ίδιοι και να εκλείψουν από την πολιτική μας ζωή άπαξ δια παντός!...
Οι μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι στη διάρκεια των επόμενων ετών θα ανέβουν πολύ στην Ελλάδα τα «άκρα»: βασικά το ΚΚΕ απ’ τα αριστερά και η Χρυσή Αυγή από τον εθνικιστικό χώρο. Το ζητούμενο παραμένει βέβαια το τι ακριβώς διεργασίες θα επέλθουν στα λεγόμενα «άκρα», δηλ. αν το μεν ΚΚΕ θα συνεργαστεί τελικά με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο του σχηματισμού δυναμικού αριστερού μπλοκ, η δε Χρυσή Αυγή αν θα καταφέρει καταρχάς να σταθεροποιηθεί σε αξιόλογα ποσοστά και αν θα συμμετάσχει κι αυτή σε κάποιον ευρύτερο πατριωτικό σχηματισμό.
Ειδικά για το ΚΚΕ υφίσταται η εκτίμηση ότι θα κινείται ολοένα και περισσότερο με «επαναστατικό»-αντικοινοβουλευτικό τρόπο. Τα γεγονότα του τελευταίου έτους, με τα έκτακτα οικονομικά μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση και την έντονη αντίδραση σ’ αυτά του ΚΚΕ (μέσω των κινητοποιήσεων του ΠΑΜΕ, που πρωτοστάτησε στις απεργίες), είναι ενδεικτικά της όλης στάσης αυτού του κόμματος απέναντι στις τρέχουσες εξελίξεις. Η στάση αυτή είναι βέβαια έντονα αρνητική προς την κυβέρνηση και τις βασικές επιλογές της, κύρια λόγω του ότι έτσι δικαιολογείται η φύση και η λειτουργία του ΚΚΕ, σαν αιώνια αντιπολίτευση σε κάθε μορφή δημοκρατικής και φιλοδυτικής κυβέρνησης (αφού κανείς δεν θα μπορούσε φυσικά να το φανταστεί να υποστηρίζει π.χ. τα πρόσφατα μέτρα, έστω και για λόγους εθνικής ανάγκης και ομοψυχίας, κι έπειτα να κινδυνεύσει με συρρίκνωση της εκλογικής του μάζας). Αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο η επιφάνεια.
Στην πραγματικότητα εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια στον Περισσό και τις ομόκεντρες οργανώσεις του (τις πάλαι ποτέ «αχτιδικές» οργανώσεις) επεξεργάζονται ένα σενάριο, το οποίο ακούγεται μεν προωθημένο, αλλά τίποτα δεν αποκλείεται, έχοντας υπόψιν και τις νεώτερες πολιτικές εξελίξεις! Όλα ξεκίνησαν από την έντονη αντιπαράθεση του ΚΚΕ με τον σημερινό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο, η οποία έχει μεν την απαρχή της στα τέλη της δεκαετίας του 1980, τα τελευταία όμως χρόνια έχει κορυφωθεί επικίνδυνα.
Ως γνωστόν, πριν από περίπου τρία χρόνια (το 2008) ο Πάγκαλος στράφηκε κατά του ΚΚΕ, με τον ισχυρισμό ότι το κομμουνιστικό κόμμα όχι μόνο έχει σχέσεις με την οικονομική διαπλοκή, αλλά και ότι αποκρύπτει εντελώς τις πηγές της χρηματοδότησής του. Τότε η γ.γ. του ΚΚΕ, η Αλέκα Παπαρήγα, απάντησε οργισμένη ότι το κόμμα της δεν θα αποκαλύψει ποτέ τις πηγές από τις οποίες χρηματοδοτείται, ό,τι και να συμβεί!
Η δικαιολογία που επικαλέστηκε τότε η Αλέκα Παπαρήγα στηριζόταν στο ότι το ΚΚΕ παίρνει χρηματικές προσφορές από τα απλά μέλη και τους φίλους του και πως σε περίπτωση που γνωστοποιούσε τα ονόματά τους, τότε όλοι αυτοί θα έπεφταν θύματα εκφοβισμού ή και διώξεων από τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Φυσικά τα παραπάνω προκάλεσαν τη δυσπιστία πολλών, αφού με τον συγκεκριμένο τρόπο – με το να αποκρύπτει δηλ. το ΚΚΕ τις πηγές εσόδων του – θα μπορούσε το κόμμα να έχει άδηλες πηγές χρηματοδότησης και να μην δίνει λογαριασμό σε κανέναν!
Σήμερα λοιπόν το ΚΚΕ υποπτεύεται ότι κυβερνητικοί κύκλοι, με πρωτοβουλία του Πάγκαλου, θέλουν να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στον Περισσό, με αφορμή ακριβώς την προσπάθεια κάθαρσης και διαφάνειας του πολιτικού κόσμου σε συνθήκες έντονης κρίσης. Κάποια στιγμή λοιπόν αναπόφευκτα οι έρευνες θα φτάσουν και στο ΚΚΕ, το οποίο θα κληθεί να δηλώσει όλες ανεξαιρέτως τις πηγές χρηματοδότησής του, για να βοηθήσει (υποτίθεται) κι αυτό στο ξεπέρασμα της κρίσης. Αυτό όμως είναι κάτι, το οποίο το ΚΚΕ αρνείται πεισματικά, γι’ αυτό ακριβώς αναμένεται η σκλήρυνση της στάσης του απέναντι στην κυβέρνηση το ερχόμενο χρονικό διάστημα.
Μάλιστα ακραίοι κύκλοι του κόμματος προωθούν την άποψη ότι αργά ή γρήγορα η σημερινή κεντροαριστερή κυβέρνηση θα μιμηθεί τους πολιτικούς της προγόνους (Γεώργιο Παπανδρέου, Πλαστήρα κτλ.) και θα θελήσει οριστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους κομμουνιστές. Δεν αποκλείεται τότε – λένε αυτοί οι κύκλοι – ακόμα και η διενέργεια μεγάλης εμβέλειας προβοκάτσιας κατά του ΚΚΕ, μετά την οποία το «σύστημα» να θελήσει να γονατίσει το κόμμα αυτό, είτε περιθωριοποιώντας το είτε βγάζοντάς το και εκτός νόμου! Μια τέτοια πιθανή ενέργεια της κυβέρνησης θα βασίζεται αφενός στην άρνηση του ΚΚΕ να ξεκαθαρίσει τα οικονομικά του (αλλά και τη στάση του απέναντι στο κοινοβουλευτικό σύστημα) και αφετέρου στις ευρωπαϊκές οδηγίες, που επιτάσσουν πλέον ανοιχτά να κηρυχθεί η κομμουνιστική ιδεολογία ως παράνομη.
Σχολιάζοντας τα παραπάνω, υπάρχει η εκτίμηση πως το τραγικό γεγονός της εν ψυχρώ δολοφονίας των ατόμων στην τράπεζα «Marfin» στις 5 Μαΐου 2010 δεν ήταν παρά μεγάλου μεγέθους προβοκάτσια, με στόχο την ενοχοποίηση του ΚΚΕ. Αυτό πιστεύουν κάποιοι δημοσιογραφικοί κύκλοι που πρόσκεινται στον Περισσό, αν και εργάζονται σε μεγάλα ΜΜΕ, παριστάνοντας πλέον τους «αστούς». Απ’ την άλλη βέβαια υφίσταται και η αντίθετη άποψη: ότι το φοβερό έγκλημα της «Marfin» δεν ήταν παρά «πρόβα τζενεράλε» για κάτι πολύ-πολύ μεγαλύτερο, που ετοιμάζουν σκοτεινοί κύκλοι, οι οποίοι αποσκοπούν στη γενικότερη αποσταθεροποίηση της χώρας. Οι κύκλοι αυτοί δεν είναι παρά το εν Ελλάδι παράρτημα του Κόκκινου Ιερατείου της Μόσχας, που επιθυμεί την καθυπόταξη της Ελλάδας μέσω γενικότερου κλίματος δολιοφθοράς και, εν τέλει, την πρόσδεση της πατρίδας μας στο άρμα του ευρασιατικού άξονα...