«Συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου, για να αντιμετωπίσουμε την κρίση!»
26.10.2011
Συνέντευξη στον Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, πρόεδρος του κόμματος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, χτυπάει εδώ και καιρό τον «κώδωνα του κινδύνου» για τον ελληνισμό. Με θέσεις πάντοτε εφικτές και ρεαλιστικές, με κύριο γνώμονα το ελληνικό εθνικό συμφέρον, ο κ. Καρατζαφέρης και το κόμμα του δραστηριοποιούνται έντονα, με θετικές προτάσεις, στην κατεύθυνση διεξόδου της πατρίδας μας από την κρίση, στην οποία μας βύθισαν η κακοδιαχείριση και τα εγκληματικά λάθη δεκαετιών... Κάθε φορά λοιπόν μία συζήτηση με τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ. παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, εφόσον πρόκειται για πολιτικό που γνωρίζει να κυβερνά σωστά και προγραμματισμένα, κάτι που δείχνει περίτρανα η μέχρι τώρα πορεία του στην πολιτική, που θα μπορούσε να συνοψισθεί σε μια χαρακτηριστική φράση: πορεία ανόδου.
Συναντηθήκαμε με τον κ. Καρατζαφέρη και συζητήσαμε για τα διάφορα «καυτά» θέματα που απασχολούν τον ελληνισμό αυτή την τόσο δύσκολη και κρίσιμη περίοδο. Και φυσικό ήταν να ξεκινήσουμε από τις απίστευτα ρευστές εξελίξεις των ημερών μας, που δημιουργούν συνθήκες προβληματισμού και αγωνίας σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα. Ανέκαθεν άνθρωπος που δεν υπεκφεύγει και απαντά άμεσα και ετοιμόλογα, ο Γιώργος Καρατζαφέρης ήταν πολύ χαρακτηριστικός στα όσα μας είπε:
«Η χώρα, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, βρίσκεται στην πιο δύσκολη-κομβική στιγμή της. Στην ουσία δεν έχουμε κυβέρνηση!... Έχουμε κάποιους εκπροσώπους, που πήγανε στις Βρυξέλλες και οι οποίοι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, δεν μπόρεσαν να υποβάλλουν μία πρόταση, να αντισταθούν... Το κλίμα είναι ρευστό. Ζούμε ιστορικές στιγμές! Προσωπικά πιστεύω ότι είμαστε στην παραμονή της διαλύσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης!... Και τον «κώδωνα του κινδύνου» τον χτυπάω από τότε που ήμουνα ευρωβουλευτής. Άλλα θέλει ο Κάμερον και ήδη η Αγγλία συζητάει να φύγει από την Ε.Ε., άλλα ο Σαρκοζί που βλέπει να απειλείται η χώρα του με μείωση της οικονομικής αξιοπιστίας της από ΑΑΑ σε ΑΑ, άλλα η Γερμανία που θέλει να έχει τα πάντα υπό τον έλεγχό της και άλλα η Ιταλία που φοβάται ότι θα ακολουθήσει την Ελλάδα... Έτσι λοιπόν από τις τέσσερις μεγάλες χώρες της Ευρώπης δεν υπάρχει καμία συνεννόηση. Αυτή λοιπόν τη «Βαβέλ», αυτή τη διάλυση της Ευρώπης, δεν μπόρεσε κατά καμία έννοια να την εκμεταλλευτεί παρεμβαίνοντας ο κ. Παπανδρέου»...
Μπορεί κανείς να διαφωνήσει με τα παραπάνω λεγόμενα του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ.; Ενός ανθρώπου, ο οποίος πράγματι εδώ και χρόνια προειδοποιούσε για τις επερχόμενες αρνητικές εξελίξεις, την ώρα που άλλοι μιλούσαν για «ανάπτυξη», «εκσυγχρονισμό» και «επανίδρυση του κράτους»;... Και ο κ. Καρατζαφέρης έγινε ακόμα πιο συγκεκριμένος στη συζήτησή μας, λέγοντας και τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:
«Με τις τελευταίες εξελίξεις καταργήθηκε ο πρόεδρος της Ε.Ε., ο Βαν Ρομπάι, που αυτοί οι ίδιοι βάλανε, και κάνει κουμάντο η κ. Μέρκελ! Η οποία, ως η πλουσία της παρέας, θέλει να καθορίζει τις τύχες όλης της «γειτονιάς». Ποιος όμως της το ’πε αυτό; Πολύ φοβούμαι λοιπόν ότι το πράγμα σπρώχνεται σ’ αυτό που είπα εξερχόμενος της συναντήσεως με τον πρωθυπουργό: Ή Ευρώπη και δουλεία, ή μόνοι μας και φτωχοί! Ο Έλληνας έδειξε ότι αντέχει στα δύσκολα και στην πείνα, δεν είμαι όμως σίγουρος ότι θ’ αντέξει την ταπείνωση, η οποία επιχειρείται... Άρα, βλέπω γρήγορες πολιτικές εξελίξεις με την επιστροφή του κ. Παπανδρέου. Δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία, το ξέρει... Η κοινοβουλευτική του ομάδα διαλύεται, ή μάλλον κονιορτοποιείται!... Ή θα πάμε σε εκλογές, ή θα υπάρξει μια άλλη κυβέρνηση, στην οποία δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι μέσα αναγκαστικά ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Παπανδρέου, ενδεχομένως ούτε ο Καρατζαφέρης. Αλλά χρειάζεται κάτι άλλο, γιατί ο λαός έχει φτάσει, νομίζω, στα απόλυτα όριά του»...
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης οι απόψεις του κ. Καρατζαφέρη για την «επόμενη μέρα», για το τι πρέπει δηλ. να γίνει για να βγει η Ελλάδα απ’ αυτή την κρίση. Διότι αυτή ακριβώς είναι η βαθύτερη ουσία της δουλειάς του πολιτικού, να προτείνει λύσεις άμεσες, πρακτικές και εφαρμόσιμες. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, γνωστός για τις πρωτοβουλίες που δεν διστάζει να πάρει και για το πολιτικό του θάρρος, ανέπτυξε τις σκέψεις του για το ελληνικό πολιτικό σύστημα ως εξής:
«Ο Παπανδρέου είναι λίγος, δεν μπορεί! Ας πούμε ότι κάποιος είναι ιδιοκτήτης ενός μίνι μάρκετ, απ’ το οποίο εξαρτάται η ζωή της οικογενείας του, το σχολείο του παιδιού του, το φροντιστήριο της κόρης του, το ντύσιμό τους, ο γιατρός, τα φάρμακα... Και τον χτυπάει μια μέρα ένα αυτοκίνητο και πρέπει να κάτσει για ένα διάστημα στο κρεβάτι. Θα ανέθετε τη διαχείριση του μίνι μάρκετ στον Παπανδρέου ή στον Σαμαρά; Αυτό είναι το ερώτημα! Γιατί λοιπόν τους αναθέτει τη διαχείριση του σούπερ μάρκετ που λέγεται «Ελλάς»;... Στη ζωή τους ουδέποτε έχουν δουλέψει... Ο κ. Παπανδρέου έγινε βουλευτής και υπουργός από την πρώτη μέρα τότε με τον πατέρα του, ο δε κ. Σαμαράς στα δέκα χρόνια που έμεινε εκτός βουλής με την Πολιτική Άνοιξη δεν έκανε απολύτως τίποτα, αλλά καθόταν παθητικά και περίμενε πότε ξαφνικά θα ξαναμπεί, όπως μπήκε, ως δοτός στο κοινοβούλιο! Θα αφήσουμε λοιπόν την Ελλάδα πού; Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, κάτι πρέπει να γίνει»!...
Και ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. συνέχισε την ανάπτυξη της σκέψης του, με την παράθεση των συγκεκριμένων προτάσεών του:
«Πιστεύω λοιπόν ότι η πρώτη λύση είναι να υπάρξει μία συγκυβέρνηση, για να δώσουμε ένα μήνυμα στην Ευρώπη και στο εσωτερικό της χώρας. Ότι «κοιτάξτε, θα τη μαζέψουμε την κατάσταση». Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να αφήσουμε την Αριστερά να κάνει το παιχνίδι της, που με τις διάφορες οχλήσεις, βαβούρες κτλ. προσπαθεί να δημιουργήσει ένα χάος, από το οποίο πιστεύει πως θα βγει ωφελημένη. Και πρέπει να φροντίσουμε όλοι για την αποκομμουνιστικοποίηση της χώρας! Και με τη λέξη «αποκομμουνιστικοποίηση» εννοώ τον χαρακτήρα των συντεχνιών, των χωρίς αποτέλεσμα αλόγιστων διεκδικήσεων... Πρέπει να γίνει αυτό! Δεν ξέρω ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός και ποσώς με ενδιαφέρει ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός. Με ενδιαφέρει να υπάρξει η συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου, για να αντιμετωπίσουμε την κρίση»...
Πού όμως προσκρούει η συγκρότηση αυτού του τόσο απαραίτητου για τη χώρα εθνικού μετώπου, τη δημιουργία δηλ. ενός κυβερνητικού σχήματος οικουμενικού χαρακτήρα; Ο κ. Καρατζαφέρης απαντά άμεσα:
«Δεν το βλέπω πολύ πιθανό, γιατί ο καθένας κρατάει την προσωπική του στρατηγική, σκεπτόμενος ιδιοτελώς. Ο μεν Σαμαράς για να γίνει πρωθυπουργός, αλλά πρωθυπουργός πού; Στο Α΄ νεκροταφείο;... Ο δε Παπανδρέου για να μην αφήσει την «καρέκλα», πληρώνοντας τα ανομήματα της οικογενείας του κι όλα αυτά που έχουν γίνει... Έτσι η χώρα πορεύεται με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε ένα... ντουβάρι! Αυτό το πράγμα η χώρα άλλο δεν το αντέχει. Γι’ αυτό τοποθετήθηκα και είπα ότι στα ΝικολοΒάρβαρα [αρχές Δεκεμβρίου] θα έχουμε εξελίξεις»!...
Η συζήτησή μας με τον αρχηγό του ΛΑ.Ο.Σ. ήταν βέβαια αναπόφευκτο να φτάσει και στα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, ένα πεδίο στο οποίο ο κ. Καρατζαφέρης εκφράζει παγίως θέσεις που προκαλούν πολλά και ποικίλα σχόλια. Εμείς κρίνουμε ότι οι αντιλήψεις του στα εθνικά θέματα εξυπηρετούν δυναμικά τα συμφέροντα της Ελλάδας και αξίζει να παραθέσουμε όσα μας είπε σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις:
«Είναι γνωστό σε όλους ότι έχω υπάρξει πολύ έντονος στην κριτική μου εναντίον των μεθόδων του σιωνισμού. Καταρχήν εγώ πιστεύω ότι ένα από τα μεγαλύτερα θύματα του σιωνισμού είναι αυτό το ίδιο το Ισραήλ σαν κράτος!... Σήμερα όμως πρέπει να προσεγγίσουμε τα πράγματα κάτω από μία διαφορετική εικόνα. Η Τουρκία διαπίστωσε ότι η Ευρώπη δεν την θέλει. Έτσι λοιπόν η προσπάθεια του κ. Έρντογαν είναι να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου. Θέλει δηλ. να γίνει ο Νάσερ του 2011. Αυτό σημαίνει ότι θα αναγκαστεί να κάνει κάποιες κινήσεις, κάποιους παλληκαρισμούς, κάποιες «μαγκιές». Σαν κι αυτές που κάνει τώρα στην Ανατολική Μεσόγειο. Εμείς λοιπόν έχουμε κάθε λόγο να συνδεθούμε με μια ομόλογη σχέση και όχι σχέση εξάρτησης με το Ισραήλ, ούτως ώστε να δημιουργήσουμε έναν άξονα τριών χωρών, λαμβανομένων υπόψη βέβαια κάποιων πραγμάτων. Ότι στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου οι ΗΠΑ δημιούργησαν κάποια νέα κατάσταση αρκετά ρευστή. Δεν ξέρουμε το νέο καθεστώς της Αιγύπτου πού κλίνει, δεν ξέρουμε πού πάει η Λιβύη, δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στη Συρία ή παρακάτω, στην Υεμένη. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι υπάρχει μια ρευστότητα, που δημιουργεί μια ανασφάλεια και κάνει νευρικό το Ισραήλ. Άρα λοιπόν πρέπει να δούμε αυτόν τον παράγοντα και κατά πόσον μας εξυπηρετεί η Μεσόγειος να είναι μία κλειστή «λίμνη» που ανήκει στη Δύση ή αν πρέπει να φροντίσουμε να έρθουν και οι στόλοι άλλων χωρών που δείχνουν ενδιαφέρον».
Και ο κ. Καρατζαφέρης επεκτείνει και εξιδεικεύει την παραπάνω ιδέα του:
«Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι ο στόλος της Ρωσίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο θα δημιουργήσει έναν νέο συσχετισμό δυνάμεων, που θα επιτρέψει στο μέλλον την ύφανση μιας άλλης εξωτερικής πολιτικής, πολυδιάστατου χαρακτήρα. Πήγα στη Μόσχα, συναντήθηκα με αξιωματούχους του Κρεμλίνου... Είδα και τον πατριάρχη Κύριλλο, ο οποίος έστειλε και μήνυμα ότι η εθνική κυριαρχία της Ελλάδος δεν είναι διαπραγματεύσιμη με κανέναν, κάτι που δεν το ’χει πει άλλος ηγέτης, θρησκευτικός ή πολιτικός... Εξήγησα ότι εμείς θέλουμε τους Ρώσους κοντά μας, σαν επενδυτές, σαν αρωγούς στην προσπάθειά μας. Πιστεύω ότι η μάχη της ενέργειας έχει ερθει πλέον στην πόρτα του ελληνισμού, στην Κύπρο, και θα ήταν ακόμα καλύτερα αν ο κ. Παπανδρέου είχε οριοθετήσει την ΑΟΖ του Καστελόριζου με την Αίγυπτο και της Γαύδου με τη Λιβύη. Τότε δεν θα είχαμε ανάγκη να τους παρακαλάμε, δεν θα είχαμε ανάγκη από επιτρόπους, αλλά θα μπορούσαμε με κάποιες προκαταβολές από τις γεωτρήσεις να ’χαμε ρυθμίσει τα του χρέους μας και να ’μαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση... Δυστυχώς κάποιοι με την ολιγωρία τους υπήρξαν ισοπεδωτές αυτής της προσπάθειας»...
Τέλος, για τις επικείμενες εξελίξεις στο πολιτικό μας σκηνικό ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. ήταν ευθύς, με λόγια γεμάτα αγωνία, αλλά και αισιοδοξία για το Αύριο:
«Πιστεύω ότι «ροδίζει» τώρα, «αλλάζει η μέρα» και ο ελληνικός λαός θα ψηφίσει πέρα από τα μεγάλα κόμματα που τον κατέστρεψαν, θα ψηφίσει άλλους κομματικούς μηχανισμούς! Με πάρα πολύ σοβαρότητα, υπευθυνότητα και παρρησία αντιμετωπίζω το γεγονός ότι επί 6 μήνες είμαι ο δημοφιλέστερος πολιτικός αρχηγός, με ένα ανερχόμενο κόμμα, πράγμα που σημαίνει ότι έχω μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων να «καλλιεργήσω» και να φέρει καρπούς. Η δική μου πολιτική δεν θα είναι στείρα και δογματική! Θα ’ναι μία πολιτική ενόρασης, που θα εξασφαλίσει τον Έλληνα από την ασιτία και την πενία. Το πρώτο πράγμα που θα εισηγηθώ και θα φωνάξω σε όποιο σχήμα υπάρξει είναι ότι τα στεγαστικά δάνεια κι οι πιστωτικές κάρτες θα πρέπει να πάνε 5 χρόνια πίσω, για ν’ αναπνεύσει ο κόσμος. Θα πρέπει επίσης να οριστεί αυστηρότατα οι τιμές των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ να είναι ίδιες τουλάχιστον με τις χώρες προελεύσεως, γιατί τώρα είναι 3 φορές επάνω απ’ ότι είναι π.χ. στη Γερμανία και στη Γαλλία... Κι όταν ο Έλληνας πατήσει καλά στα πόδια του και του φύγει η ανασφάλεια η οποία έχει αναπτυχθεί από το ενδεχόμενο της πείνας και τους λαθρομετανάστες που πλημμύρισαν την Ελλάδα μας – 2 εκατομμύρια σήμερα! –, όταν ο Έλληνας αποβάλλει αυτές τις φοβίες και τις αναστολές του, τότε νομίζω ότι μπορούμε να χτίσουμε το νέο οικοδόμημα της Ελλάδος. Μία Ελλάδα χωρίς εξαρτήσεις και υπερήφανη για την κοινωνία της και όχι ματωμένη»!...