“Θα πρέπει οι εθνικιστές να αποφασίσουν: θα εξακολουθήσουν να τρέχουν πίσω από αναχρονιστές ή θα ακολουθήσουν εκσυγχρονιστές;”
31.5.2021
Συνέντευξη στον Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Συγγραφέας, ανάμεσα σε άλλα βιβλία, του έργου “Αριστοκρατία. Πρόταση για ένα άλλο πολίτευμα”, ο κύριος Γεώργιος Καραμαδούκης, 45 ετών σήμερα, έχει επίσης δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων πολιτικού και ιστορικού περιεχομένου σε γνωστές εφημερίδες και περιοδικά της χώρας μας. Είναι επίσης ποιητής. Όπως ο ίδιος σημειώνει στο οπισθόφυλλο της “Αριστοκρατίας” του: “Η Αριστοκρατία έρχεται ως μια νέα πολιτειακή πρόταση που μπορεί να οδηγήσει στην βελτίωση της διακυβερνήσεως των λαών και να τους ωφελήσει περισσότερο από τα υπάρχοντα καθεστώτα ή πολιτεύματα. Το αριστοκρατικό πολίτευμα δεν σχετίζεται με την αριστοκρατία του Κολωνακίου, δηλαδή με τους ευγενείς και τους πλουσίους. Αποτελεί πολιτικό σύστημα αναδείξεως των αρίστων μέσα από θεσμούς που προέρχονται από ελληνικά πολιτειακά πρότυπα και θεσμούς προσαρμοσμένους στο σήμερα”. Με αφορμή τόσο τις θέσεις του αυτές, όσο και την “καυτή” τρέχουσα επικαιρότητα, μιλήσαμε μαζί του, για να μας παρουσιάσει ανεπηρέαστα τις απόψεις του...
Ησαΐας Κωνσταντινίδης (Η.Κ.): Είστε υποστηρικτής ενός άλλου πολιτειακού καθεστώτος: της Αριστοκρατίας. Έχετε, μάλιστα, συγγράψει και σχετικό βιβλίο, στο οποίο αναλύετε για ποιο λόγο πρέπει να προτιμηθεί η Αριστοκρατία έναντι της Δημοκρατίας. Έχετε άραγε επηρεαστεί από την αριστοτέλεια διάκριση μεταξύ αγαθών πολιτειών, από τη μία πλευρά, και παρεκβάσεων από την άλλη, όπου σαφώς η μεν Αριστοκρατία εντάσσεται στα πρώτα πολιτεύματα, η δε Δημοκρατία στα δεύτερα;
Γεώργιος Καραμαδούκης (Γ.Κ.): Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μου δίνετε την ευκαιρία να φιλοξενηθούν οι απόψεις μου. Το βιβλίο της Αριστοκρατίας συνεγράφη το 2013 και εξεδόθη το 2014 παρουσιάζοντας για πρώτη φορά στην σύγχρονη πολιτειακή σκέψη ένα αντιδημοκρατικό συγκροτημένο πολίτευμα, στο οποίο οι άριστοι αναδεικνύονται δίχως κόμματα και εκλογές. Από τότε ξεκινάει ο αγώνας της πολιτικής κίνησης των Ελλήνων Αριστοκρατών με δράσεις στον δρόμο, ομιλίες, άρθρα και εκπομπές για την διάδοση του αριστοκρατικού πολιτεύματος. Μέσα από την διαδικτυακή μας εκπομπή Αριστοκρατία από το δίαυλό μας στο You Tube Έλληνες Αριστοκράτες, αναδεικνύουμε την αριστοκρατική κοσμοθεωρία, τον ελληνικό εθνικισμό, την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Πράγματι η Αριστοκρατία βασίζεται σε απόψεις των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, νεώτερων διανοουμένων αλλά και ελληνικών πολιτειακών αριστοκρατικών προτύπων. Κατά τον Αριστοτέλη ορθό είναι το πολίτευμα της Αριστοκρατίας (δηλαδή αυτό που άρχουν οι λίγοι, αλλά ενάρετοι των πολιτών) και παρέκβασή του είναι της Ολιγαρχίας (αυτό που κυβερνούν οι λίγοι εις βάρος των πολλών). Ο Αριστοτέλης καταδίκαζε την Δημοκρατία, καθώς πίστευε ότι σε αυτήν κυριαρχούν οι πολλοί εις βάρος του γενικού καλού. Έτσι λοιπόν σήμερα προσπαθούμε να φέρουμε τις πολιτικές θεωρίες των αρχαίων μας φιλοσόφων στο προσκήνιο.
Η Αριστοκρατία δεν είναι το πολίτευμα που άρχουν οι πλούσιοι και οι ευγενείς, αλλά οι άριστοι στην πολιτική αρετή. Η χώρα μας πήγε μπροστά με αριστοκρατικά πολιτεύματα τόσο στην αρχαιότητα όσο και στην νέωτερη εποχή. Ιδιαιτέρως εμείς στεκόμαστε σε στοιχεία του Καποδιστριακού πολιτεύματος που εφαρμόστηκε στην επαναστατημένη Ελλάδα και μάλιστα έχω συγγράψει το μοναδικό βιβλίο που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία, που αναφέρεται διεξοδικά σε αυτό.
Η.Κ.: Αν και το πολιτικάντικο σύστημα της Μεταπολίτευσης υπέστη βαρύτατο πλήγμα, υπό το βάρος των εθνοπροδοσιών του και της οικονομικής κρίσης-χρεοκοπίας, παρ' όλα αυτά ο αυτοαποκαλούμενος “πατριωτικός χώρος” ελάχιστα ωφελήθηκε. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι ειδικά με την περίπτωση της Χρυσής Αυγής διέσυρε τον ελληνικό εθνικισμό στα μάτια της κοινής γνώμης, αποστρέφοντας τον μέσο Έλληνα -αδίκως βέβαια- από τα πατριωτικά ιδανικά. Τελικώς, “τις πταίει” για τη διόλου αυτή κολακευτική κατάσταση στον χώρο των Ελλήνων πατριωτών/εθνικιστών;
Γ.Κ.: Είναι πολλά αυτά που φταίνε στον εθνικιστικό χώρο και εμείς ως Έλληνες Αριστοκράτες ήμασταν από τους πρώτους που τα είχαμε επισημάνει δίχως όμως να εισακουστούμε. Ο κομματικός εθνικισμός αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων και συνεχίζει να είναι έτσι για τους ακόλουθους λόγους: α) υπάρχει υπέρμετρος εγωισμός των κομματικών αρχηγών· β) επικρατεί ο αναχρονισμός, ο λαϊκισμός και οι εύκολες λύσεις· γ) ακολουθήθηκαν από την Χρυσή Αυγή τακτικές που ποινικοποίησαν τον πολιτικό αγώνα και δυσφήμισαν σε μεγάλο βαθμό την ιδεολογία του εθνικισμού.
Ως προς το τελευταίο η Χ.Α. δεν μπόρεσε σε ιδεολογικό επίπεδο να απογαλακτίσει τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό. Ακολούθησε πεζοδρομιακές τακτικές εντός και εκτός βουλής αντί να μετατρέψει τους αγανακτισμένους που την ψήφισαν σε ενσυνείδητους εθνικιστές δια σχολείων. Ασφαλώς έκανε και καλά, αλλά ο σοφός λαός λέει πως χρειάζεται ένα κακό να συμβεί για να καταστρέψεις τα όποια καλά έχεις κάνει.
Ακόμα και σήμερα ο κομματικός εθνικισμός δεν έχει κάνει την αυτοκριτική του και το χειρότερο είναι ότι οι εθνικιστές ψηφοφόροι δεν πιέζουν τα κόμματα, ώστε να την κάνουν, αλλά τα υποστηρίζουν με οπαδικό φανατισμό. Έτσι συντηρούν την αλαζονεία τους και την διαιώνιση της διαιρέσεως.
Οι Έλληνες Αριστοκράτες ήταν οι πρώτοι στον εθνικιστικό χώρο που μίλησαν για την ανάγκη εκσυγχρονισμού του εθνικισμού. Αν ο εθνικισμός δεν παρουσιάσει συγκροτημένο ρεαλιστικό πολιτικό πρόγραμμα και δεν φύγει από δογματισμούς του τύπου “μας φταίει για όλα ο κακός Σιωνισμός”, θα εξακολουθήσει να περιθωριοποιείται. Θα πρέπει λοιπόν οι εθνικιστές να αποφασίσουν αν θα εξακολουθήσουν να τρέχουν πίσω από αναχρονιστές ή θα ακολουθήσουν εκσυγχρονιστές.
Εμείς ως Έλληνες Αριστοκράτες λέμε: Ψηφίστε όποιον θέλετε. Παράλληλα κάντε κινηματικά αγώνα μαζί μας για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, καθώς εμείς μπορούμε να σας ενώσουμε, ενώ τα κόμματα σας διαιρούν. Ο κομματικός εθνικισμός και ευρύτερα ο πατριωτικός χώρος κατά την γνώμη μου δεν έχει μέλλον όσο εξακολουθεί διαιρεμένος. Μόνο μια κινηματική ανιδιοτελή προσπάθεια μπορεί να ενώσει σήμερα τους εθνικιστές και τέτοια είναι αυτή των Ελλήνων Αριστοκρατών.
Η.Κ.: Τα τελευταία γεγονότα, στην ευρύτερη περιοχή μας, δείχνουν μία μεγάλη κινητικότητα, η οποία κυοφορεί ενδεχομένως ακόμη και αλλαγές συνόρων, μετακινήσεις πληθυσμών, κλπ. Από τη Μέση Ανατολή έως την Ουκρανία, κι από τα βάθη της Ασίας έως τον Ειρηνικό ωκεανό, σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις ήδη διαδραματίζονται. Με δεδομένη την επιθετική στάση της Τουρκίας έναντι του μείζονος Ελληνισμού, Ελλάδος και Κύπρου, ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η δέουσα εθνική στάση των Ελλήνων;
Γ.Κ.: Στην διεθνή σκακιέρα οφείλουμε να ακολουθούμε το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι ο καλύτερος μου φίλος». Συνεπώς είναι σωστή η προσέγγιση των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου (Ισραήλ και Αιγύπτου), αλλά και ευρύτερα της Ανατολής (Σαουδική Αραβία) στο θέμα αντιμετωπίσεως της Τουρκίας. Επίσης σωστή είναι η προσέγγιση των Αμερικάνων, καθώς εξαρτόμαστε οπλικά από το ΝΑΤΟ και είμαστε νησιωτική χώρα.
Δυστυχώς όμως, ενώ η κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική αυτή, προχωρεί σε ενδοτισμούς. Οι συμφωνίες για τις ΑΟΖ τόσο με την Ιταλία όσο και με την Αίγυπτο άφησαν έξω μεγάλα κομμάτια θαλασσίας έκτασης. Θα έπρεπε η ΑΟΖ να καθοριστεί με Κύπρο και Ισραήλ και να έληγε το θέμα. Ακολουθείται λοιπόν μια πολιτική ενδοτισμού και φαίνεται από το γεγονός της πολεμικής μας ατολμίας και των ανέξοδων διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους.
Ως Έλληνες Αριστοκράτες πιστεύουμε στην πολεμική σύγκρουση, αλλά βάσει σχεδιασμού και ισχυροποιήσεως των ενόπλων μας δυνάμεων. Οφείλουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε μια νεοβαλκανική συμμαχία με Βουλγάρους και Σέρβους καθώς έχουμε κοινά συμφέροντα στην περιοχή (διαμοιρασμός των Σκοπίων, εκδίωξη τουρκογενών μειονοτήτων, απελευθέρωση κατεχομένων εδαφών). Αυτή όμως η επιθετική πολιτική χρειάζεται εθνικό κράτος. Με τους σημερινούς δημοκράτες δεν μπορούμε να περιμένουμε τέτοια στάση. Εδώ δεν θέτουνε υπαρκτά ζητήματα, όπως η επιστροφή της Β. Ηπείρου στην Ελλάδα, την αναγνώριση μειονότητας των κρυπτοχριστιανών στην Τουρκία, την αναγνώριση της μικρασιατικής γενοκτονίας και φυσικά έχουν εγκαταλείψει τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας και των βαλκανικών χωρών. Όταν λοιπόν σουλατσάρει το Oruc Reis και εσύ κάθεσαι και το κοιτάς βγάζοντας «αυστηρές» ανακοινώσεις τότε δεν είσαι παρά ένας καρπαζοεισπράκτορας. Για αυτά όμως που συμβαίνουν φταίει εκτός από τον εθνικό χώρο που δεν ενώνεται και ο ελληνικός λαός που εξακολουθεί να ψηφίζει τα σαπιοκόμματα. Ίσως για να ξυπνήσει (πράγμα που δεν το εύχομαι) θα πρέπει να χάσουμε κάποιο κομμάτι γης… Οψόμεθα τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…
Η.Κ.: Ζούμε στην εποχή του κορονοϊού/Covid-19, ο οποίος κατά τη γνώμη μου -αλλά και πολλών στοχαστών επί του πλανήτη- θα στιγματίσει τη νέα εποχή, στην οποία ήδη εισήλθαμε. Εν τούτοις, αν και η επιστημονική κοινότητα ισχυρίζεται ότι ο μαζικός εμβολιασμός “Ελευθερία” της ανθρωπότητας οδηγεί σε διέξοδο από την πανδημία, τα λεγόμενα “άκρα” της πολιτικής (και ιδίως οι εν Ελλάδι εθνικιστές) αντιδρούν έντονα και αντιτίθενται στα εμβόλια. Τελικώς, τι κατά τη γνώμη σας ισχύει -είναι ή δεν είναι ασφαλής ο τρέχων εμβολιασμός;
Γ.Κ.: Οι Έλληνες Αριστοκράτες ήταν οι πρώτοι στον εθνικιστικό χώρο που κατήγγειλαν πριν ακριβώς από έναν χρόνο τον αναχρονισμό και τις θεωρίες συνωμοσίας απέναντι στην πανδημία. Δυστυχώς τις θεωρίες αυτές τις ασπάστηκαν σε μεγάλο βαθμό τα εθνικιστικά κόμματα και παράγοντες του χώρου για δύο λόγους: α) έχουν παραμείνει σε αναχρονιστικά δόγματα περί της Νέας Τάξης Πραγμάτων· β) σκοπίμως επικρότησαν τις θεωρίες αυτές για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους (είναι πολλά τα ψηφαλάκια Άρη).
Όταν μάλιστα οι θεωρίες συνωμοσίας άρχισαν να καταρρίπτονται η μια μετά την άλλη ξεκίνησε το αντιεμβολιαστικό κίνημα και οι τάχα μου επιφυλάξεις για να χαϊδέψουν για άλλη μια φορά τα αυτιά της μερίδος του αντιδραστικού εθνικιστικού κοινού. Έτσι ο εθνικισμός περιθωριοποιήθηκε για άλλη μια φορά και έδωσε πόντους στους πολιτικάντηδες.
Αυτές οι ιδεοληψίες του τύπου ότι πάντα κρύβεται κάτι από πίσω, οφείλουν να πάψουν αν θέλουμε να εκσυγχρονιστούμε και να αποτελέσουμε σοβαρή πρόταση εξουσίας. Οι πραγματικοί ηγέτες δεν είναι αυτοί που θα χαϊδέψουν το εθνικιστικό αντιδραστικό κοινό ακολουθώντας το, αλλά εξυψώνοντάς το και οδηγώντας το. Στο εθνικιστικό κράτος θα είχε επιβληθεί δια ροπάλου ο εμβολιασμός και θα είχαν υποστεί συνέπειες όσοι με την ανεύθυνη συμπεριφορά τους προκαλούσαν κακό στην δημόσια υγεία.
Ο εθνικισμός πιστεύει στους εκλεκτούς, δηλαδή στους αρίστους και στην εξειδίκευση. Συνεπώς λαμβάνεται υπόψιν και επιβάλλεται η γνώμη των επιστημόνων και όχι του κάθε εμμονικού ασχέτου. Ο εθνικισμός δεν είναι φιλελευθερισμός. Η ατομική ελευθερία υποτάσσεται στο γενικό καλό. Δυστυχώς όμως η δημοκρατία έχει πολτοποιήσει τους λαούς και έχει θεοποιήσει την ατομική ελευθερία εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αναφανδόν τασσόμαστε λοιπόν υπέρ των εμβολιασμών, διότι προσφέρουν πολλαπλάσια οφέλη από ό,τι βλάβες.