18.10.2021
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Λέξεις-κλειδιά: αναστροφή των πόλων, μόλυνση του αέρα, ρύπανση των θαλασσών, πλαστικά δέντρα, συνθετικό κρέας, Γη – ζωντανό μουσείο.
Κλιματική κρίση... Είναι η περιβόητη “κλιματική αλλαγή”, η επόμενη φάση του παγκοσμίου δράματος; Απ' ό,τι δείχνουν τα πράγματα -τα σημάδια των καιρών-, μάλλον ναι. Τουλάχιστον αυτό συμπεραίνεται από δηλώσεις όπως του γνωστού επιστήμονα από τον χώρο της γεωλογίας, Ευθύμιου Λέκκα, ο οποίος δήλωσε πως: “Νέα κανονικότητα τα ακραία καιρικά φαινόμενα με νεκρούς”, στον απόηχο των πλημμυρών (κακοκαιρία “Μπάλλος”) που έπληξαν τον Οκτώβριο του 2021 την Ελλάδα. (1) Παρόμοιες δημόσιες τοποθετήσεις προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για τη Μεγάλη Αλλαγή που έρχεται σε πλανητικό επίπεδο.
Πού εντοπίζονται οι ρίζες του μετα-νεωτερικού οικολογικού “Αρμαγεδδώνα”; Στις δύο απανωτές πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του 1970. “Η λεγόμενη «ενεργειακή κρίση» που ποτέ δεν ήρθε. Θυμάστε τη δεκαετία του 1970; «Το πετρέλαιο τελειώνει». Άρχισαν να φτιάχνονται οικονομικά αυτοκίνητα. Για λίγο καιρό. Μετά όλα ξεχάστηκαν. Λες και ξαφνικά το ενεργειακό πρόβλημα λύθηκε. Σήμερα εικάζεται ότι τέτοιο πρόβλημα ποτέ δεν υπήρξε στις διαστάσεις που προβλήθηκε, αλλά όλα ήταν ένα σχέδιο με αφανείς σκοπούς”. (2) Βέβαια, η πετρελαϊκή κρίση του 1973 (και η δεύτερη και μικρότερη, του 1979) οδήγησαν σε απειλητική άνοδο του πληθωρισμού στον ανεπτυγμένο κόσμο και σε παρατεταμένη ύφεση δεκαετιών. Ανέκοψαν, δηλαδή, την οικονομική ανάπτυξη που ξεκίνησε μετά το πέρας του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. (3) Συνδέονται, δε, με τις δραματικές εξελίξεις της εποχής στη Μέση Ανατολή, π.χ. με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, το φθινόπωρο του 1973, ανάμεσα στο Ισραήλ και τις γειτονικές του αραβικές χώρες. (4)
Ύστερα, ήρθε η τρύπα του όζοντος. Έτσι ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης (στρατόσφαιρα) μειώνεται σε πάχος πάνω από την Ανταρκτική. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 1985. Επειδή το λεπτότερο σημείο του είναι πάνω από το Νότιο Πόλο, η μείωση του πάχους του στρώματος έχει ως αποτέλεσμα την ονομαζόμενη “τρύπα” στο στρώμα του όζοντος. Λόγω του ότι το όζον (αλλοτροπική μορφή του οξυγόνου, τριατομικό οξυγόνο, Ο3) προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία, απορροφώντας σημαντικό τμήμα της υπεριώδους ακτινοβολίας, η δημιουργία της τρύπας του όζοντος έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ανθρώπινη υγεία. Επίσης αυξάνει την θερμοκρασία στον πλανήτη και συμβάλει αρνητικά στο λιώσιμο των πάγων. Το φαινόμενο αυτό θεωρείται πως δημιουργήθηκε από υπερβολική χρήση χλωροφθορανθράκων (CFC) που χρησιμοποιούνταν ευρέως ως προωθητικά αέρια και σε ψυκτικές συσκευές όπως τα κλιματιστικά. Στην επέκτασή του επίσης συμβάλλουν τόσο τα καυσαέρια (από την κυκλοφορία των οχημάτων) όσο και τα αέρια απόβλητα των εργοστασίων. (5) Με δυο λόγια: η ασύλληπτη έκρηξη καρκινογενέσεων -ειδικά, καρκίνου του δέρματος-, από τη δεκαετία του 1980 και ύστερα, που βύθισε σε πένθος την ανθρωπότητα, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τρύπα του όζοντος, όσο βέβαια και στο πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ, την άνοιξη του 1986!
Με τα παραπάνω συνδέεται το περίφημο “φαινόμενο του θερμοκηπίου”: η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα του πλανήτη συγκρατεί τεράστιες ποσότητες θερμότητας και συμβάλλει αναπόφευκτα στην απότομη αύξηση της θερμοκρασίας στην επιφάνειά του. Και πάλι, επί σειρά δεκαετιών, η ανεξέλεγκτη αποστολή άνθρακα και άλλων ρύπων στον αέρα από τις βιομηχανίες προξένησαν την παγκόσμια θέρμανση, κι έτσι ο άνθρωπος κατήντησε να είναι εγκλωβισμένος μέσα σε έναν περιορισμένο και στεγασμένο χώρο, δίκην θερμοκηπίου, όπου ως παγιδευμένο ζώο ασφυκτιά και φυτοζωεί μέσα στην ακαθαρσία και την αρρώστια... (6)
Υπερθέρμανση του πλανήτη Γη, λοιπόν... Η ραγδαία κλιματική μεταβολή είναι γεγονός και χρησιμοποιείται ήδη ως πρόσχημα για την επόμενη παγκόσμια κρίση, μετά τον κορωνοϊό. Ιδού τι αναγράφεται στον επίσημο ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα αίτια της κλιματικής αλλαγής: “Οι άνθρωποι επηρεάζουν ολοένα και περισσότερο το κλίμα και τη θερμοκρασία της γης μέσω της χρήσης ορυκτών καυσίμων, της αποψίλωσης των δασών και της κτηνοτροφίας. Αυτές οι δραστηριότητες προσθέτουν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου σε εκείνα που απαντούν φυσικά στην ατμόσφαιρα, επιδεινώνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη. [...] Η περίοδος 2011-2020 ήταν η θερμότερη δεκαετία που έχει καταγραφεί ποτέ, καθώς η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ξεπέρασε τα προβιομηχανικά επίπεδα κατά 1,1 °C το 2019. Η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη αυξάνεται επί του παρόντος με ρυθμό 0,2 °C ανά δεκαετία. Μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 °C σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή συνδέεται με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις για το φυσικό περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και ευεξία, καθώς και με πολύ υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης επικίνδυνων και πιθανώς καταστροφικών αλλαγών στο παγκόσμιο περιβάλλον. Για τον λόγο αυτό, η διεθνής κοινότητα έχει αναγνωρίσει την ανάγκη να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας αρκετά πιο κάτω από τους 2 °C και να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τον περιορισμό της στους 1,5 °C”. (7) Με αφορμή την απότομη και τρομακτική αύξηση του μέσου όρου της συνολικής θερμοκρασίας του πλανήτη, οι Επικυρίαρχοι προετοιμάζουν το έδαφος για την “πράσινη ατζέντα” και την “αειφόρο ανάπτυξη” της Νέας Εποχής. (8)
Πάμε, λοιπόν, για ερημοποίηση ολόκληρων εκτάσεων και για δραστική μείωση του πληθυσμού, σε παγκόσμιο επίπεδο, ως απότοκο της κλιματικής κρίσης! Η καταστροφή του περιβάλλοντος, δηλαδή, χρησιμοποιείται ως όχημα συνολικού μετασχηματισμού της πραγματικότητας -των πολιτειακών δομών, των γεωπολιτικών ισορροπιών, ακόμη και των καθημερινών συνηθειών του ανθρώπου-, ωθώντας τις καταστάσεις σε αυτό που καλείται ως “παγκόσμια διακυβέρνηση” (ο πλανήτης Γη υπό ένα ενιαίο διοικητικό κέντρο) και ως “πανθρησκεία” ή “θρησκεία της Γαίας”. Η κοινή απειλή, ο κίνδυνος καταστροφής του κόσμου στον οποίο ζούμε, ενώνει την ανθρωπότητα κάτω από την “χαρισματική” ηγεσία ενός Μεσσία, που πολλές λατρείες αναμένουν λυτρωτικά, (9) η δε χριστιανική Εκκλησία αποκαλεί “Αντίχριστο” και “Θηρίο της Αποκάλυψης”.
Μόλυνση του αέρα... “Η αυξανόμενη ρύπανση της ατμόσφαιρας είναι μία ακόμη συνισταμένη της αύξησης του πληθυσμού του πλανήτη και της επιθυμίας για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και της Ανατολικής Ευρώπως, που μετά το 1945 εφάρμοσαν συγκεκριμένη οικονομική πολιτική με σκοπό να προσεγγίσουν τους ρυθμούς βιομηχανικής ανάπτυξης της Δύσης, η έκταση της οικολογικής καταστροφής είναι ανυπολόγιστη. Ολόκληρες περιοχές στην Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία και τις επαρχίες της Ανατολικής Γερμανίας ήταν για δεκαετίες τυλιγμένες σε μια πυκνή μπλε ομίχλη από τους ρύπους των εργοστασίων. Παρόμοια καταστροφή συντελείται και σε περιοχές των αναπτυσσόμενων χωρών, οι οποίες επίσης αγωνίζονται να προφτάσουν τις ανεπτυγμένες. Και εδώ οι έλεγχοι για τη ρύπανση είναι περιορισμένοι και το κύριο βάρος δίνεται στην ανάπτυξη και όχι στη δημόσια υγεία και ασφάλεια. Από το 1949 έως το 1982 η Κίνα αύξησε την παραγωγή άνθρακα πάνω από είκοσι φορές, ενώ στην Ινδία οι εκπομπές διοξειδίου του θείου, από την καύση άνθρακα και πετρελαίου, έχουν τριπλασιαστεί από τη δεκαετία του 1960...”. (10) Ο μολυσμένος αέρας προκαλεί τον θάνατο: κόβει κατά Μ.Ο. έξι χρόνια ζωής από τον άνθρωπο (εκατομμύρια πρόωροι θάνατοι κάθε χρόνο σε παγκόσμιο βεληνεκές), προξενεί σοβαρότατες βλάβες στην υγεία με εμφράγματα και καρκίνους, ενώ παράλληλα αυξάνει τρομακτικά και το άγχος δημιουργώντας μία καταθλιπτική κοινωνία ως απέραντο τρελοκομείο!
Ήρθε το τέλος των υδάτων; Η έκλειψη των πηγών, το στέρεμα των υδάτινων οδών και η διακοπή των ροών σε θάλασσες και ποταμούς, όλα αυτά οδηγούν αθέλητα στον μελλοντικό πόλεμο για το νερό: ίσως την πλέον ανατριχιαστική μορφή πολέμου στην ιστορία του ανθρώπου. Ολόκληρες εκτάσεις, πόλεις και χωριά, ξεμένουν από νερό, με τρομακτικές παρενέργειες για επιχειρήσεις και νοικοκυριά. “Ο κόσμος πρέπει ν' αντιληφθεί ότι το νερό δεν είναι άπειρο”, προειδοποίησε πρόσφατα ένας επιστήμονας στην Ελλάδα, κρούωντας τον συναγερμό για φοβερά και τρομερά προβλήματα που ενδέχεται να εμφανιστούν σύντομα σε ύδρευση και άρδευση. Άλλη μια σύγχρονη “πληγή του Φαραώ” στο σώμα της ανθρωπότητας, που οδηγεί απ' ευθείας στο ανεπαίσθητο τέλος...
Ολοκαύτωμα του πλανήτη (αποδάσωση). Μόνο κατά το έτος 2019 κατακάηκε το ένα τρίτο σχεδόν της υδρογείου! (11) Σιβηρία, Αμαζόνιος και Αυστραλία μετατράπηκαν σε παρανάλωμα του πυρός και η Γη έγινε αίφνης δαντική κόλαση, αφιλόξενη για κάθε μορφή ζωής στο άμεσο μέλλον. Πώς να μην ανέβει έπειτα η μέση θερμοκρασία; Στη θέση των δέντρων, των θάμνων και των φυτών που γνωρίσαμε θα μπουν πλαστικά υποκατάστατα, ως τεχνητή φύση, που έρχεται να αντικαταστήσει τον παλιό (φυσικό) κόσμο. Ψεύτικη βλάστηση θα δεσπόζει στο νέο περιβάλλον που αναδύεται στην ψηφιακή εποχή. Η αισθητική μας θα είναι κι αυτή πλαστική... Η Αποκάλυψη του Ιωάννη διαδραματίζεται κάθε μέρα τριγύρω μας.
“...καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι”... (Αποκάλυψις Ιωάννου, 21:1). Οι θάλασσες εξαφανίζονται! Σήμερα φαντάζει ως αποκύημα τρελού νου, αύριο όμως θα είναι η εφιαλτική πραγματικότητα. Η ρύπανση των θαλασσών ως πρόσχημα φραγής των υδάτων... Χημικές και πλαστικές ουσίες, βλαβερά σωματίδια, βιομηχανικά, γεωργικά και οικιστικά απόβλητα, αλλά και η εξάπλωση των λεγόμενων “χωροκατακτητικών” οργανισμών, όλα αυτά συσσωρευμένα φέρνουν το μοιραίο τέλος των υδάτινων οδών. Οδηγούμαστε, λοιπόν, αναπόφευκτα στο σφράγισμα των θαλασσών, στην περίφραξη των ακτών και την απαγόρευση εισόδου νοήμονος ζωής στα σημεία όπου ρέει νερό. Ο άνθρωπος δεν θα έχει πλέον πρόσβαση στις ακρογιαλιές! Όχι, δεν αποτελεί καθόλου σενάριο επιστημονικής φαντασίας...
Προσομοίωση φύσης: Ο πλανήτης Γη ως ένα τεράστιο ζωντανό μουσείο. Επιτρέπεται να βλέπεις, αλλά όχι να αγγίζεις. Η φυσική πραγματικότητα μεταβάλλεται σε αυστηρά απαγορευμένη περιοχή πρόσβασης. Ο άνθρωπος θεωρείται a priori φθοροποιό ον, το οποίο πληγώνει και καταστρέφει τη φύση, άρα δεν πρέπει να πλησιάζει στην “καινούρια [τεχνητή] φύση” που δημιουργείται. Παράβαση του προηγούμενου κανόνα σημαίνει την ποινή του θανάτου για τους παραβάτες! Σαν να βουλιάζει μέσα σε ένα κακό συλλογικό όνειρο, η ανθρωπότητα αλλοτριώνεται απ' όσα έμαθε να θεωρεί φυσιολογικά εδώ και χιλιετίες... Η αποξένωση αυτή του ανθρώπου από το φυσικό περιβάλλον και από τον ίδιο του τον εαυτό σηματοδοτεί το πέρασμα σε άλλες διαστάσεις. Πράγματι, τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο με πριν.
Βιώνουμε το κύκνειο άσμα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας... Συνθετικά φρούτα και λαχανικά, πλαστικό κρέας προς βρώση και κατανάλωση! Ήδη ο Αμερικανός μεγιστάνας Bill Gates αγόρασε στις ΗΠΑ απέραντες αγροτικές εκτάσεις (πάνω από 1 εκατομμύρια στρέμματα, σε 19 πολιτείες!), όπου καλλιεργεί αποκλειστικά μεταλλαγμένα οπωροκηπευτικά είδη, στο πλαίσιο “μεγάλων ερευνητικών προγραμμάτων”. Κατέστη πια, άλλωστε, ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας στις ΗΠΑ. Ενώ τον Φεβρουάριο του 2021 προέβη στη σοκαριστική δημόσια δήλωση: “Φάτε συνθετικό κρέας για το καλό του πλανήτη· θα το συνηθίσετε”! Με τη δικαιολογία, “για να μην επιβαρύνεται το περιβάλλον”...
Αλλά πού “κολλάει” σ' όλα αυτά τα παραπάνω συγκλονιστικά η λεγόμενη “νέα εποχή των παγετώνων”; Ειδικοί επιστήμονες, εδώ και χρόνια, προειδοποιούν ότι στο εγγύς μέλλον η Γη θα γνωρίσει νέους τεράστιους παγετούς. Είναι, τελικά, ασύμβατο κάτι τέτοιο με την υπερθέρμανση του πλανήτη που ζούμε; Καθόλου! Και ιδού γιατί: Στην πραγματικότητα ο πλανήτης, σε βάθος χρόνου, όχι μόνο δεν υπερθερμαίνεται, αλλά παγώνει. Απλώς ο πάγος των πόλων (Βορείου και Νοτίου), στη διαδικασία τήξης που υφίσταται λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας για την οποία μιλήσαμε προηγουμένως, ρευστοποιούμενος καίει!!! Είναι και μία εξήγηση του “παραδόξου” φαινομένου που γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια οι εύκρατες κυρίως ζώνες και οι πέριξ του ισημερινού χώρες, όπου τα μεν καλοκαίρια είναι θερμότατα, οι δε χειμώνες βαρύτατοι. Η εν λόγω αντινομία ερμηνεύεται απόλυτα υπό το πρίσμα της διαλεκτικής αντίφασης του λιωσίματος των πάγων των πόλων, γεγονός που δημιουργεί αρχικά καύση, εκπέμποντας θερμότητα. (12)
Και μέσα σ' όλα αυτά... η αναστροφή (ή αντιστροφή) των πόλων! Το έσχατο στάδιο της Μεγάλης Αλλαγής που έρχεται. “Υπάρχουν [...] δυο είδη αντιστροφής ή μετατόπισης των πόλων. Η γεωλογική μετατόπιση του άξονα της Γης, όπου ο φλοιός της Γης κυριολεκτικά κυλάει γύρω από το λιωμένο πυρήνα μεταβάλλοντας τη θέση των ηπείρων σε σχέση με τον άξονα περιστροφής του πλανήτη, κάτι που μπορεί να συμβεί από λίγες μοίρες έως και πάρα πολλές, είναι η μία περίπτωση. Είναι αυτή που μπορεί να κάνει την Ανταρκτική να φτάσει στον Ισημερινό και τη Θεσσαλονίκη να γίνει ο νέος Βόρειος Πόλος. Οι αλλαγές στον πολιτισμό μας θα ήταν συντριπτικές. Η δεύτερη περίπτωση, και ίσως η πιο πιθανή, είναι η αλλαγή μόνο των μαγνητικών πόλων. Να υπενθυμίσουμε αυτό που ισχύει: ότι ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος (αυτός που δείχνουν οι πυξίδες) δεν είναι ίδιος με το Βόρειο Γεωγραφικό Πόλο. Ο μαγνητικός πόλος δεν είναι σταθερός και η θέση του μπορεί και αλλάζει. Οι επιστήμονες είναι σχεδόν σίγουροι ότι στο παρελθόν έχει υπάρξει μετατόπιση έως και 180 μοίρες. Η αλλαγή αυτή μπορεί να είναι στιγμιαία ή να διαρκέσει εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια, και οι πιθανές επιδράσεις στη ζωή στον πλανήτη είναι μηδενικές επηρεάζοντας, ίσως, μόνο τις επιδημητικές συνήθειες ορισμένων ζώων, και μπορούν να φτάσουν μέχρι και τον ολικό αφανισμό των ζωντανών οργανισμών πάνω στον πλανήτη”. (13) Τώρα, μετρήσεις δείχνουν ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο όντως καταρρέει, κάτι που θα επηρεάσει τα μέγιστα όχι μόνο το κλίμα, αλλά και θα επιφέρει επιπλέον την εξάλειψη των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας σε όλο τον κόσμο! Ήδη ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανέφερε πως το γήινο μαγνητικό πεδίο έχει αποδυναμωθεί επικίνδυνα στη διάρκεια των τελευταίων ετών, ειδικά δε από το 2014 και ύστερα. Και το σενάριο, ως προς τι θα συνέβαινε αν πραγματικά είχαμε αναστροφή στους πόλους, λέει τα εξής: Τότε, τα πάντα σε ολόκληρο τον πλανήτη θα εκτίθονταν σε σφοδρότατους ηλιακούς ανέμους, οι οποίοι δύνανται να προξενήσουν γιγάντιες τρύπες στο στρώμα του όζοντος κι αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε την απότομη μεταβολή του καιρού, με την πλήρη κατάρρευση των δικτύων παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Ο σύγχρονος πολιτισμός του ανθρώπου θα καταστρεφόταν ολοκληρωτικά μέσα σε χρόνο-ρεκόρ...
Ως επιμύθιο... Ο κυβερνοϊός. “Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι με την πανδημία είδαμε πόσο απροετοίμαστος ήταν ο κόσμος. Δεν υπήρχε πρωτόκολλο για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Το ίδιο συμβαίνει και με την ανθεκτικότητα στο διαδίκτυο. Η υποδομή μας δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για μια ηλιακή εκδήλωση τόσο μεγάλης κλίμακας”. Τα προηγούμενα είναι τα (δραματικά) λόγια μιας επίκουρης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ και αντανακλούν τον φόβο της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τον μελλοντικό κίνδυνο: μία τεράστια ηλιακή καταιγίδα, που θα μπορούσε να καταστρέψει για μεγάλο διάστημα, ή και για πάντα, το διαδίκτυο! Ίσως μάλιστα και κάθε αποθηκευμένο ψηφιακό μας αρχείο, σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, και αλλού... Κάτι το οποίο, ασφαλώς, μπορεί να συμβεί και με κάποιον κατασκευασμένο ηλεκτρονικό ιό. Πράγματι, αναμένεται (δυστυχώς) στο κοντινό μέλλον ένα πολύ δυνατό τέτοιο φαινόμενο του Ηλίου, που κατά τους επιστημονικούς υπολογισμούς δεν θα καταφέρει να αποκρουσθεί από την ιονόσφαιρα της Γης και έτσι θα εισέλθει στον πλανήτη μας, επηρεάζοντας οτιδήποτε σχετίζεται με ηλεκτρισμό· η ηλιακή καταιγίδα θα μπορούσε να “ρίξει” το ίντερνετ με τέτοιο τρόπο, ώστε θα είναι εξαιρετικά δύσκολο (αν όχι αδύνατο) αυτό να επανέλθει άμεσα... Και, φυσικά, ο κόσμος δεν θα είναι έτοιμος για ένα τέτοιο γεγονός, που ίσως αποδειχθεί καταστροφικό για τη σύγχρονη ζωή. Γι' αυτή την ηλεκτρονική Ασθένεια-Χ, που απειλεί να εξαφανίσει το ανθρώπινο είδος, κάναμε λόγο έγκαιρα, αναφερόμενοι “στον εφιάλτη που κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν θα ήθελε καν να διανοηθεί: στην εξάλειψη -κάποια “μαύρη Παρασκευή”- όλων των ψηφιακά αποθηκευμένων πληροφοριών από τα ηλεκτρονικά αρχεία των υπολογιστών μας. Ενδεχόμενο, το οποίο θα εξαφάνιζε με μιας ολόκληρο τον σύγχρονο πολιτισμό, οδηγώντας την ανθρωπότητα στο απόλυτο υπαρξιακό αδιέξοδο. Ένας νέος κόσμος, σαν μέσα σε κακό όνειρο, θα γεννιόταν ως το έκτρωμα του τέλειου Κακού”... (14)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ – ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1) Συγκεκριμένα, μιλώντας στο ετήσιο τακτικό συνέδριο της ΚΕΔΕ, στη Θεσσαλονίκη, ο Ευθ. Λέκκας είπε: “[Τα έντονα καιρικά φαινόμενα είναι] μια νέα κανονικότητα που θα συναντάμε στο άμεσο και στο απώτερο μέλλον με ολοένα και αυξανόμενη συχνότητα. [...] Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κοινή γνώμη ανησυχεί με εκθετική αύξηση για όλα αυτά τα φαινόμενα, καθώς έχουν εκδηλωθεί, τον τελευταίο χρόνο, πάνω από 1.000 γεγονότα με 100 νεκρούς το κάθε γεγονός, νούμερο τεράστιο που φανερώνει και το μέγεθος του προβλήματος. [...] Δεν βιώνουμε κλιματική αλλαγή γιατί προϋποθέτει αλλαγές στις παραμέτρους του κλίματος για χιλιάδες χρόνια, αλλά κλιματική κρίση η οποία, ενδεχομένως, αν διαρκέσει για χρόνια, να προκύψει μια κλιματική αλλαγή. [...] Έχουμε μια νέα πραγματικότητα που τείνει να γίνει κανονικότητα. [...] Υπάρχει μια νέα πραγματικότητα που διαφέρει από την παλιά εποχή και συνίσταται, μεταξύ άλλων, στην πολυπλοκότητα των κινδύνων, την εμφάνιση νέων μορφών κρίσεων και περισσοτέρων ακραίων γεγονότων, στη μεγαλύτερη κλίμακα καταστροφών που σημειώνονται και σε νέες γεωγραφικές περιοχές και στις τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις”.
(2) Χρήστος Ζ. Κώνστας, “Ψυχοϊστορία. Η νέα επαναστατική μέθοδος πρόβλεψης του μέλλοντος”, εκδ. “Αρχέτυπο”, Θεσσαλονίκη 2002.
(3) Για τις κρίσεις του πετρελαίου της δεκαετίας του 1970 διαβάζουμε τα εξής ενδιαφέροντα και κατατοπιστικά στον συλλογικό τόμο “Εισαγωγή στην πολιτική οικονομία” (εκδ. Γ. Μπένου, Αθήνα 2002): “Η πιο γνωστή περίπτωση δημιουργίας καρτέλ σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ο Οργανισμός των πετρελαιο-εξαγωγικών Κρατών, γνωστός ως OPEC (Organization of Petroleum Exporting Countries). Ο OPEC δημιουργήθηκε το 1960 από τις ακόλουθες χώρες: Αλγερία, Ισημερινός, Γκαμπόν, Ινδονησία, Ιράν, Ιράκ, Κουβέιτ, Λιβύη, Νιγηρία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και Βενεζουέλα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, οι παραπάνω χώρες, που ήλεγχαν περίπου τα δύο τρίτα της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, αποφάσισαν να λειτουργήσουν ως Καρτέλ και ν' αυξήσουν τα έσοδά τους. Αποφάσισαν, δηλαδή, να συμπράξουν για να περιορίσουν την παραγωγή με στόχο ν' αυξηθεί η τιμή και φυσικά τα κέρδη τους. Έτσι το 1973 η παραγωγή του αργού πετρελαίου μειώθηκε σημαντικά και η τιμή του τριπλασιάστηκε. Το έτος 1973 είναι γνωστό ως το έτος της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης και πολλές χώρες αντιμετώπισαν σοβαρότατα προβλήματα στο ισοζύγιο των διεθνών πληρωμών τους. Ο OPEC για μια δεκαετία μέχρι το 1982 ήλεγχε την παγκόσμια αγορά πετρελαίου. Στη δεκαετία του 1980 όμως οι συνθήκες άλλαξαν. Καταρχάς, λόγω της υψηλότερης τιμής, άρχισε ν' αυξάνει η παραγωγή από χώρες που δε συμμετείχαν στον OPEC αλλά και να εντείνονται οι προσπάθειες ανεύρεσης νέων κοιτασμάτων, όπως για παράδειγμα άντληση πετρελαίου από τη Βόρεια Θάλασσα. Λόγω, επίσης, της υψηλότερης τιμής εντάθηκαν οι προσπάθειες για ανάπτυξη της τεχνολογίας που καταναλώνει λιγότερο πετρέλαιο καθώς και η ανάπτυξη τεχνολογιών που δε χρησιμοποιούν πετρέλαιο ως πηγή ενέργειας. Αποτέλεσμα των παραπάνω εξελίξεων, δηλαδή αύξηση της προσφοράς και μείωση της ζήτησης, ήταν η βαθμιαία πτώση της τιμής του πετρελαίου. Οι συμμετέχουσες χώρες, κυρίως οι μικρότερες, άρχισαν να αισθάνονται τη μείωση των εσόδων τους από τη μείωση της τιμής γι' αυτό και άρχισαν να παραβιάζουν τη συμφωνία, άρχισαν, δηλαδή, να υπερβαίνουν την ποσόστωσή τους προκειμένου να αντισταθμίσουν τη μείωση της τιμής. Μόνο η Σαουδική Αραβία που είναι η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγική χώρα τηρούσε τη συμφωνία και πολλές φορές μείωσε την παραγωγή προκειμένου να διατηρηθεί το καρτέλ. Το 1986 όμως η Σαουδική Αραβία πραγματοποίησε την απειλή για αύξηση της παραγωγής της με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της τιμής του αργού πετρελαίου. Έτσι, μετά το 1986 όλες οι χώρες του OPEC παραβιάζουν τη συμφωνία και η δύναμη του OPEC έχει μειωθεί σημαντικά. Στην ουσία, έχει παύσει να λειτουργεί ως Καρτέλ”.
(4) Ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ συνέβη τον Οκτώβριο του 1973, όταν κατά την ημέρα της ισραηλινής γιορτής του Εξιλασμού η Αίγυπτος, η Συρία και το Ιράκ, με την υποστήριξη και άλλων αραβικών χωρών, επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά εναντίον του Ισραήλ, για να το καταστρέψουν. Οι Ισραηλινοί όμως γρήγορα ανασυγκροτήθηκαν και αντεπιτέθηκαν, συντρίβοντας τους Άραβες! Τελικά, η Αίγυπτος αποσύρθηκε από τον αντι-εβραϊκό συνασπισμό και συμμάχησε με το Ισραήλ. Ο Αιγύπτιος ηγέτης Ανουάρ Σαντάτ, που υπέγραψε τη συμφωνία ειρήνης με τους Εβραίους, “τιμωρήθηκε” από τους φανατικούς ισλαμιστές, οι οποίοι τον δολοφόνησαν στις 6 Οκτωβρίου 1981...
(5) Πληροφορίες, από το σχετικό λήμμα της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας “Βικιπαίδεια” (“Wikipedia”).
(6) Να τι γράφει, στο κείμενό του με τίτλο “Άνθρωπος & περιβάλλον”, συνδέοντας το “φαινόμενο του θερμοκηπίου” μ' εκείνο της “τρύπας του όζοντος”, ο Κωνσταντίνος Κούρος (περιλαμβάνεται στον συλλογικό τόμο “Οι επτά σάλπιγγες της Αποκάλυψης”, εκδ. “Έσοπτρον, Αθήνα 2002, σε επιμέλεια Κων. Κούρου): “Η Γη, με όρους θερμοδυναμικής, είναι ένα κλειστό σύστημα, γεγονός που σημαίνει ότι κανένα στοιχείο δεν εισέρχεται ούτε εξέρχεται εκτός από την ενέργεια της ηλιακής ακτινοβολίας. Οι μόνες διαδικασίες που μπορεί να συμβούν είναι αυτές κατά τις οποίες η ύλη μετατρέπεται από τη μία μορφή στην άλλη. Καταναλώνοντας ένα λίτρο βενζίνης, η βενζίνη δεν εξαφανίζεται, απλά μεταφέρεται κάπου αλλού με μια άλλη μορφή. Αν αυτό το κλειστό σύστημα πρόκειται να λειτουργεί επ' άπειρον, τότε η διαδικασία μετασχηματισμού πρέπει να αποτελεί έναν κλειστό κύκλο όπου το στοιχείο επιστρέφει στην αρχική το μορφή: νέοι φυσικοί πόροι γίνονται χρήσιμα υλικά που μετατρέπονται σε απόβλητα, τα οποία με τη σειρά τους απορροφώνται από το οικοσύστημα για να γίνουν στο μέλλον ξανά πρώτες ύλες. Όταν λειτουργεί σωστά αυτός ο κύκλος, τότε είναι ένας θαυμαστός αυτοσυντηρούμενος κύκλος ζωής. Όταν ένα ή περισσότερα στάδια του κύκλου βρίσκονται εκτός ισορροπίας, δημιουργείται πρόβλημα και ο κύκλος δεν λειτουργεί. Η μη σωστή λειτουργία αυτού του κύκλου πέραν των άλλων προβλημάτων ευθύνεται και για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Στην ουσία ευθύνεται για τις αντιδράσεις ανάμεσα στην ηλιακή θερμότητα και σε κάποια «αέρια του θερμοκηπίου» που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Η ηλιακή ενέργεια φτάνει σε μας μέσω ακτινοβολίας, και ολόκληρη σχεδόν η ακτινοβολούμενη ενέργεια είτε αντανακλάται είτε επανεκπέμπεται στο διάστημα, διαφορετικά η Γη θα θερμαινόταν επ' άπειρον. Όταν αυτός ο μηχανισμός λειτουργεί σωστά, έχουμε ισορροπία. Αν αλλάξει η σύνθεση των αερίων της ατμόσφαιρας από ανθρώπινη παρέμβαση, τότε όλο και περισσότερη θερμότητα παγιδεύεται αντί να επανεκπέμπεται στο διάστημα (φαινόμενο του θερμοκηπίου), η οποία όχι μόνο θερμαίνει τα αέρια της ατμόσφαιρας αλλά και οτιδήποτε άλλο. Την ίδια στιγμή οι επιστήμονες ανησυχούν ότι το στρώμα του όζοντος που προστατεύει τη Γη και τους κατοίκους της από την επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβολία ελαττώνεται σημαντικά εξαιτίας εκπομπών χημικών στοιχείων όπως οι χλωροφθοράνθρακες. Όσο μεγαλύτερη γίνεται η τρύπα του όζοντος, άσχετα από τη θέση της, τόσο πιο ευπρόσβλητα γίνονται τα ανθρώπινα όντα (π.χ. στον καρκίνο του δέρματος)”.
(7) Βλ. https://ec.europa.eu/clima/climate-change/causes-climate-change_el.
(8) Στο “Μανιφέστο του Μέλλοντος”, που υπογράφουν από κοινού οι Γρηγόρης Δημητριάδης (Γενικός Γραμματέας του Πρωθυπουργού), Γιάννης Μαστρογεωργίου (Γενικός Γραμματέας Επικοινωνίας, Επικεφαλής Ομάδας Foresightυπό τον Πρωθυπουργό) και Χαράλαμπος Τσέκερης (Αντιπρόεδρος Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και Τεχνοηθικής), και στην ενότητα “Η κλιματική κρίση”, διαβάζουμε χαρακτηριστικά τα εξής: “Ακόμα κι αν όλες οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες σταματήσουν άμεσα, το κλίμα θα συνεχίσει να αλλάζει. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη επίμονη ανθρωπογενής ρύπανση και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα αυξήσουν έτι περαιτέρω την υπερθέρμανση του πλανήτη, την οξίνιση (αύξηση οξύτητας) των ωκεανών, την ερημοποίηση και την αλλαγή των κλιματικών προτύπων. Η επιδείνωση της ρύπανσης, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, θα οδηγήσουν σε σοβαρές, μη αναστρέψιμες αλλαγές για τους ανθρώπους, τις υποδομές, τις οικονομίες και τα οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και η ρύπανση αυξάνονται, κυρίως λόγω της οικονομικής ανάπτυξης αλλά και της αύξησης του πληθυσμού. Εν τω μεταξύ, η βιοποικιλότητα και η ανθεκτικότητα βρίσκονται αμφότερες σε συνεχή και έντονη φθίνουσα τάση”.
(9) Είπε κάποτε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: “Θα γίνει μεγάλη σύγχυση. Μέσα στην σύγχυση αυτή όλοι θα ζητούν έναν Μεσσία, για να τους σώσει. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πει: «Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδας, εγώ είμαι ο Χριστός που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων». Πέντε «Εγώ» θα έχει... Ο Αντίχριστος θα είναι ο αναμενόμενος, κάτα κάποιον τρόπον, ενσαρκωμένος διάβολος, που θα παρουσιασθεί στον ισραηλιτικό λαό ως Μεσσίας και θα πλανήσει τον κόσμον. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι Χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Γι' αυτό λέγει η Γραφή ότι θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί (Ματθ. ΚΔ΄ 24 και Μάρκ. ΙΓ΄ 22)”...
(10) Στο ίδιο, ως άνω [βλ. υποσημείωση 6] κείμενο του Κων/νου Κούρου, “Άνθρωπος & περιβάλλον”.
(11) Βλ. σχετικά το άρθρο του γράφοντος [Ησαΐας Κωνσταντινίδης], “Σιβηρία, Αμαζόνιος, Αυστραλία: «Ολοκαυτώματα» πριν την πανδημία” (17 Ιουλίου 2020), εδώ .
(12) Στο κείμενο “Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής” της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (βλ. ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης), διαβάζουμε τα εξής αξιοπρόσεκτα αναφορικά με την τήξη των πάγων και την άνοδο της στάθμης των θαλασσών: “Όταν το νερό θερμαίνεται, διαστέλλεται. Ταυτόχρονα η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί την κατάρρευση όγκων πάγου στους δύο πόλους και την τήξη των παγετώνων. Εξαιτίας των αλλαγών αυτών, ανεβαίνει η στάθμη των θαλασσών με αποτέλεσμα να προκαλούνται πλημμύρες και διάβρωση στις ακτές και τις πεδινές παράκτιες περιοχές”.
(13) Βλ. το κείμενο “Αντιστροφή των πόλων – Όταν έρθουν τα πάνω κάτω”, του Νάσου Κυρατζόγλου, στο συλλογικό έργο “Τα 10 σενάρια καταστροφής του κόσμου”, εκδ. “Αρχέτυπο”, Θεσσαλονίκη 2004.