23.4.2021
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Παλιές και νέες συντέλειες των αιώνων
Πίσω στη δεκαετία του 1980... Πόσες φορές “ήρθε” τότε το τέλος του κόσμου; Τη μία φορά ήταν η απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, που θα εξαφάνιζε τον σύγχρονο πολιτισμό και κάθε μορφή ζωής πάνω στη Γη· για πρώτη φορά η αυτοματοποίηση αντικαθιστούσε τον άνθρωπο στη λήψη των αποφάσεων, αφού αρκούσε το πάτημα ενός κουμπιού για να εκτοξευθούν (χωρίς επιστροφή) οι πρώτες πυρηνικές κεφαλές, που θα ξεκινούσαν τον μεγάλο πόλεμο... Την άλλη φορά ήταν ο κίνδυνος της μόλυνσης από το AIDS [Έιτζ ή ιός HIV: Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας], που θα έθετε οριστικό τέλος στη ρομαντική εποχή του ελεύθερου έρωτα και των “παιδιών των λουλουδιών”, απειλώντας να μετατρέψει τον πλανήτη Γη σε τεράστιο νεκροταφείο μέσω μιας άνευ προηγουμένου θανατηφόρας πανδημίας. Την επόμενη φορά ήταν ο φόβος από τη ραδιενέργεια, αφού η έκρηξη του ατομικού αντιδραστήρα στο Τσερνόμπιλ της Σοβ. Ένωσης οδήγησε σε γενική ρύπανση της ατμόσφαιρας και σε κατακόρυφη αύξηση των καρκινικών νοσημάτων. Αλλά ήταν ακόμη και ο τρόμος από την πιθανή εμφάνιση εξωπλανητικών παραγόντων στον κόσμο μας (των περίφημων “εξωγήινων”), των οποίων τα UFO -ή ελληνιστί ΑΤΙΑ- θα έθεταν τέλος στην ύπαρξη του ανθρώπινου είδους, όπως ήταν επίσης και η υποψία ότι η εξάντληση των φυσικών πόρων -του νερού, του πετρελαίου...-, αλλά και η τρύπα του όζοντος θα οδηγούσαν αναπόφευκτα στη συντέλεια του παρόντος κόσμου.
Τελικά ο ερχομός της δεκαετίας του 1990, στον δρόμο προς το “άγνωστο” 1999, που ηχούσε την εποχή εκείνη κάπως τρομακτικό ως το απόλυτο σύνορο δύο κόσμων και δύο εποχών, έφερε μία Νέα Τάξη Πραγμάτων (την οποία θεμελίωσε ο πατέρας Μπους με τον πόλεμο στον Κόλπο το 1991), που ακολούθησε την πτώση του τείχους του Βερολίνου πίσω στο σημαδιακό 1989. Η ανθρωπότητα κλείστηκε στον εαυτό της και επικράτησε έκτοτε κάτι σαν πλανητική εσωστρέφεια: τα μεγαλεπήβολα σχέδια για επέκταση προς το διάστημα καταστράφηκαν εξαιτίας της τραγωδίας του διαστημικού λεωφορείου Challenger (Ιανουάριος 1986), το οποίο κάηκε στον ουράνιο θόλο λίγο πριν εξερευνήσει τον μυστηριώδη κομήτη του Χάλεϊ, που περνάει από τη Γη κάθε 76 περίπου χρόνια, φέρνοντας μαζί του δυσάρεστες καταστάσεις. Έτσι, η επέκταση έγινε τελικά “προς τα μέσα”, δηλαδή προς τη νανοτεχνολογία και την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών δικτύων (Internet, κινητή τηλεφωνία), κι ο σύγχρονος άνθρωπος αποξενώθηκε πλήρως ο ένας από τον άλλο, μέσα σε ολική κατάθλιψη.
Ήταν το περιβόητο “τέλος της ιστορίας”, όπως το αποκάλεσε ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Φράνσις Φουκουγιάμα. Τίποτε το συγκλονιστικό δεν αναμενόταν πια να συμβεί, κι όμως ακόμη πιο συγκλονιστικά και δραματικά γεγονότα συνέβησαν από εκεί και πέρα. Το Κακό διογκώθηκε πάνω στον πλανήτη, προετοιμάζοντας το έδαφος για την αναπόφευκτη παγκοσμιοποίηση υπό την εξουσία ενός προσώπου, το οποίο η μεν χριστιανική Εκκλησία αποκαλεί “Αντίχριστο”, οι δε Εβραίοι ανά την υφήλιο αναμένουν ως “Μεσσία” στη θέση του Ιησού Χριστού τον οποίο θεωρούν ψευδοπροφήτη. Όλες οι μεγάλες λατρείες του κόσμου περιμένουν τον ερχομό αυτού του παγκοσμίου ηγέτη· ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994) είχε κάποτε πει τα εξής: “Όταν θα εμφανισθεί ο τελικός Αντίχριστος θα πει: «Εγώ είμαι ο Ιμάμης (που αναμένουν οι Μουσουλμάνοι), εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδας (για τους Βουδιστές), εγώ είμαι ο Χριστός (που περιμένουν οι Χριστιανοί), εγώ αυτός που περιμένουν οι Ιαχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων»! Πέντε εγώ θα έχει”...
“Το έτος 1999, τον έβδομο μήνα, θα έρθει από τον ουρανό ένας μεγάλος βασιλιάς του τρόμου. Τότε θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος”. Τάδε έφη Νοστράδαμος (Μισέλ ντε Νοστρεντάμ, 1503-1566), Γάλλος αστρολόγος και αλχημιστής, πριν από μισή σχεδόν χιλιετία. Και πράγματι, γεγονότα δραματικά ξεκίνησαν το 1999: ο πλανητικός πόλεμος μίας γενιάς (1999-2030), που άρχισε με την επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας, αλλά και η “αφύπνιση” του ρήγματος της Ανατολίας, που “γέννησε” τους μεγάλους σεισμούς σε Τουρκία και Αττική. Έκτοτε είχαμε πλήθος τραγικών εξελίξεων -από τους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης και το τσουνάμι στην Άπω Ανατολή, έως το κραχ της παγκόσμιας οικονομίας και την πτώση των παλαιών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή-, για να καταλήξουμε τελικά στον βιολογικό όλεθρο του κορονοϊού.
“Μπαίνουμε σε μία μεγάλη μεταβολή... Θα λέμε «προ Covid» και «μετά Covid» εποχή”, μας προειδοποίησε σε συνέντευξή του (5 Μαρτίου 2021) ο σπουδαιότερος αστρολόγος της σύγχρονης Ελλάδας, κος Κώστας Λεφάκης [βλ. εδώ]. Τόσο μεγάλο θα είναι το ρήγμα που θα προκαλέσει επί της ανθρωπότητας ο κορονοϊός ή “ιός των εστεμμένων” (στεμματικός ιός, είναι η επιστημονικότερη ορολογία του κορονοϊού/Covid-19). Μετά από 2.000 χρόνια, η δισχιλιετία των Ιχθύων έλαβε τέλος και ξεκίνησε η επίσης δισχιλιετής περίοδος του Υδροχόου. Τότε, ο Χριστός έσχισε την ιστορία στα δύο, σε προ Χριστού (π.Χ.) και μετά Χριστόν (μ.Χ.) εποχή· τώρα, ο κορονοϊός, ως αντί του Χριστού, καταργεί τον παλιό τρόπο ζωής και φέρνει αυτό που η Παγκόσμια Τάξη καλεί ως “νέα κανονικότητα” και που θυμίζει πιο πολύ ζωή στο διάστημα, στην αραιή ατμόσφαιρα του Άρη ή τη σχεδόν καθόλου ατμόσφαιρα της Σελήνης: υποχρεωτική χρήση μασκών/σκαφάνδρου αστροναύτη, τήρηση αποστάσεων 2 και πλέον μέτρων, ολοκληρωτική ψηφιοποίηση των καθημερινών δραστηριοτήτων που θα γίνονται πια αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο, συχνός εμβολιασμός για προσαρμογή στις απότομες μεταβολές του νέου περιβάλλοντος, στενή παρακολούθηση της ατομικής ζωής μέσω θερμοκαμερών, δορυφορικών συστημάτων (GPS) και του υπερ-δικτύου 5G...
Ποια θα είναι η επόμενη συντέλεια που καταφθάνει, η νέα συντέλεια; Η απάντηση παραμένει ανοιχτή. Θα είναι ίσως η επί τα χείρω μετάλλαξη του κορονοϊού, με ένα ακόμη ισχυρότερο πανδημικό κύμα του Covid-19... Μπορεί να είναι ένας καινούριος βιολογικός ιός, όπως π.χ. ο ιός Νίπα που ήδη πάει να κάνει απειλητικά την εμφάνισή του... Ή μπορεί να είναι ένας ιός των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ο κυβερνο-κορονοϊός, που θα οδηγήσει στο ηλεκτρικό σκοτάδι και στην ψηφιακή μαύρη τρύπα... Ή και η αδιευκρίνιστη Ασθένεια-Χ, μια άγνωστη ακόμη νόσος, που παραμένει άδηλη όσο και τρομακτική, μπροστά στις συνέπειες της οποίας ο Covid-19 και το AIDS θα μοιάζουν με παιδική χαρά... Αλλά θα μπορούσε να είναι και η πτώση ενός τεράστιου μετεωρίτη (τέτοιος αναμένεται να πλησιάσει στη Γη περί το έτος 2029), που με τη σύγκρουσή του με τον πλανήτη μας θα καταστήσει το ανθρώπινο γένος παρελθόν, όπως θεωρούμε σήμερα τους δεινοσαύρους...
Ένας κόσμος μολυσμένος, γεμάτος σκόνη... Αυτόν τον εφιαλτικό κόσμο, επακόλουθο ενός θερμοπυρηνικού ολοκαυτώματος, περιέγραψε η αμερικανική ταινία-υπερπαραγωγή του 2014 “Intestellar” (“Διαστρικός”), αλλά και ακόμη πιο πριν η ελληνική ταινία μικρού μήκους του 1993 “Φιλοσοφία”. Ο κόσμος αυτός σηματοδοτεί μία άλλη, εναλλακτική συντέλεια. Μια ακαθόριστη διαπλανητική κρίση έχει αφήσει τη Γη πληγωμένη και την ανθρωπότητα σμπαραλιασμένη... Οι άνθρωποι ζουν σε έναν κόσμο γεμάτο σκόνη: απλές πράξεις της καθημερινότητας διακόπτονται από θύελλες σκόνης, και αυτή η σκόνη έρχεται και καλύπτει τα πάντα, δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις... Η κατάσταση είναι φρικτή, η Γη δεν αντέχει άλλο, αντιασφυξιογόνες μάσκες που προστατεύουν από τα δηλητηριώδη αέρια φοριούνται παντού... Το κρυφό σχέδιο σωτηρίας της ανθρωπότητας είναι η φυγή στα άστρα, μια διαστημική αποστολή που θα φέρει τον άνθρωπο σε άλλους γαλαξίες, μακριά από τη Γη που πεθαίνει. Πράγματι, η “Εναλλακτική Λύση 3” της δεκαετίας του 1970 είχε δίκιο: η ζωή πάνω στη Γη είναι καταδικασμένη, το άλμα στο διάστημα είναι η έσχατη και μοναδική λύση για την επιβίωση της ανθρώπινης φυλής, αποτελεί μονόδρομο!
Ολική επαναφορά
Από το Τέλος του κόσμου στην Επιστροφή στο μέλλον... Κάτι παραπάνω γνωρίζει ο Έλον Μασκ, που τον τελευταίο καιρό επισπεύδει τα ταξίδια στο διάστημα, αλλά και ο Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος ασχολείται εδώ και χρόνια εντατικά με τους (ηλεκτρονικούς και βιολογικούς) ιούς και με τον μαζικό εμβολιασμό πληθυσμών. Και μπορεί ακόμη και ένας ερευνητής του βεληνεκούς του Τσαρλς Μπέρλιτζ (1913-2003), να ονόμασε ένα από τα γνωστότερά του βιβλία, “1999 – η συντέλεια”, υποθέτοντας εν έτει 1981 πως “υπάρχει πιθανότητα, ότι μετά από δεκαοκτώ χρόνια ο κόσμος μας θα γνωρίσει τη μεγαλύτερη καταστροφή της ιστορίας”, αλλά ο παγκόσμιος όλεθρος έλαβε αναβολή, λόγω του ότι ο Κύριος των Δυνάμεων ως υπέρτατο ον έδωσε μία τελευταία ευκαιρία στο πλάσμα Του. Τα διαστρικά Σόδομα και Γόμορρα παραχώρησαν προσωρινά τη θέση τους στις μεγάλες δοκιμασίες της σύγχρονης ανθρωπότητας, όπου ο Θεός επέβαλλε τα λεγόμενα “παιδαγωγικά μέτρα” προς συνέτιση του δημιουργήματός του, με την ελπίδα ότι πριν από τον αναμενόμενο Αρμαγεδδώνα θα προηγηθεί μία “αναλαμπή της Ορθοδοξίας” (την οποία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διαστρεβλώνουν ως “χιλιετή βασιλεία του Χριστού επί της Γης”).
“Until the End of the World” (“Μέχρι το τέλος του κόσμου”)... Ταινία του 1991, η οποία έχει κι αυτή ως χρονικό ορίζοντα της αναπόφευκτης συντέλειας του κόσμου τούτου το έτος 1999· το οποίο, όντως, υπήρξε χρονικός ορίζοντας όχι όμως ως το τέλος, αλλά ως η αρχή των παγκοσμίων εξελίξεων προς τη Νέα υδροχοϊκή Εποχή, με ημερομηνίες σταθμούς την 24η Μαρτίου 1999 με τη νατοϊκή επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, την 11η Σεπτεμβρίου 2001 με τα χτυπήματα της Αλ Κάιντα στις ΗΠΑ, τη 15η Σεπτεμβρίου 2008 με την κατάρρευση του παγκοσμίου οικονομικού κολοσσού “Λίμαν Μπράδερς”, την 17η Δεκεμβρίου 2010 που η αυτοκτονία ενός πλανόδιου πωλητή στην Τυνησία πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη και, τέλος, την 31η Δεκεμβρίου 2019 όταν η Κίνα ανακοίνωσε επίσημα ότι στην αγορά Χουανάν της πόλης Ουχάν ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού. Μέσα σε τρεις εβδομάδες ετών (21 χρόνια), από το 1999 στο 2020, η μετάβαση στη Νέα Εποχή ήταν πλήρης. Τα επόμενα 7 χρόνια συμπλήρωσης ενός σεληνιακού κύκλου μίας γενιάς (28 δηλ. ετών) θα σημάνουν το πλανητικό Αναπάντεχο ανάδυσης του αποκαλυπτικού Θηρίου: του αναμενόμενου Μεσσία της εβραϊκής εσχατολογίας ή του επερχόμενου Μαϊτρέγια ως τελική μετενσάρκωση του Βούδα (Σιντχάρτα Γκαουτάμα) της Άπω Ανατολής.
Αυτό το Θηρίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, ο ψηφιακός Αντίχριστος, θα έχει τη σφραγίδα του: το διαβόητο χάραγμα. Κάποτε, οι Ρωμαίοι σφράγιζαν (χάραζαν) τους δούλους με τον κωδικό αριθμό 666, που συμβόλιζε το όνομα του αυτοκράτορα Νέρωνα, το οποίο σύμφωνα με το αριθμητικό σύστημα της γεματρίας [εβραϊκή λεξαριθμία] μάς δίνει τον αριθμό “χξς΄”, όπως αναφέρεται στο 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης. Και με την ελληνική αριθμοσοφία, άλλωστε, η λέξη “ΛΑΤΕΙΝΟΣ” ισούται με τον ίδιο “δυσώνυμο” κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας αριθμό, 666. Όπως και η λέξη “ΤΕΙΤΑΝ”, εξάλλου, δηλαδή το όνομα του πανάρχαιου γιου του Κρόνου: πάλι τον αριθμό 666 συναντούμε για τον Τιτάνα, τον Κρόνου Υιό ή κορονοϊό. Έτσι, εκκλησιαστικοί κύκλοι ανά τον πλανήτη -από τους τηλε-ευαγγελιστές των ΗΠΑ έως τους Ελληνόψυχους παλαιοημερολογίτες ή Γ.Ο.Χ.- προβληματίζονται ότι ο εμβολιασμός της ανθρωπότητας που επιβάλλεται σήμερα μέσω της επιχείρησης οργουελικού τύπου με την ονομασία “Ελευθερία”, δεν είναι παρά το εμφύτευμα στον ανθρώπινο οργανισμό του σφραγίσματος-χαράγματος με τον αριθμό του Θηρίου.
Ο άνθρωπος μετατρέπεται σε εμπόρευμα/προϊόν. Κάθε εμβόλιο έχει έναν εξατομικευμένο κωδικό, για το κάθε άτομο δηλαδή ξεχωριστά, με τη μορφή γραμμωτού κώδικα (bar-code). Τι σημαίνει αυτό; Ότι το άτομο που εμβολιάζεται με το εμβόλιο π.χ. της “Χ” εταιρείας, υπάγεται πλέον στην ιδιοκτησία της! Έτσι, εάν η εταιρεία αυτή διαθέτει μετοχικό κεφάλαιο, έχοντας απλώσει τα εμπορικά της πλοκάμια σε πλήθος άλλων δραστηριοτήτων, τότε θα μπορεί να επιβάλλει στον εμβολιασθέντα με το δικό της εμβόλιο άνθρωπο να έχει πρόσβαση μόνο στα δικά της προϊόντα! Κάτι που θα γίνεται μέσω του ψηφιακού πιστοποιητικού/υγειονομικού διαβατηρίου: ο σαρωτής των καταστημάτων του μέλλοντος θα “διαβάζει” το ενσωματωμένο -μέσω του εμβολιασμού- τσιπάκι του ατόμου και θα “αποφασίζει” εάν το άτομο αυτό δικαιούται να αγοράσει τα “χ” ή τα “ψ” προϊόντα. Αγορές που, βέβαια, θα γίνονται πλέον μόνο με άυλο χρήμα (ψηφιακές μονάδες), οι οποίες θα περιλαμβάνονται στην ψηφιακή ταυτότητα του καθενός.
Ο πλανήτης Γη πράγματι πεθαίνει... Ο αέρας είναι δηλητήριο, τα νερά είναι μολυσμένα, η γη υπερθερμάνθηκε... Στον Τρίτο κόσμο οι γυναίκες γεννούν από 8 παιδιά κατά μέσο όρο, με συνέπεια ο πλανήτης να γεμίζει κάθε μέρα με αμέτρητους τριτοκοσμικούς φτωχούς του μέλλοντος, οι οποίοι εξορμούν ως λαθρομετανάστες στη Δύση της υπογεννητικότητας και της διαφθοράς, υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής όλων μας... Χρήμα πια δεν υπάρχει, “το κεφάλαιο θα τραβήξει πίσω”, όπως έλεγε κάποτε ένας Γέροντας της Ορθοδοξίας... Έτσι, οι ζάμπλουτοι του κόσμου αυτού -από τον Γκέιτς στον Μασκ- ετοιμάζονται για τη μετοίκηση στο διάστημα, όπου μόνο μία μικρή αριθμητικά κάστα ανθρώπων θα επιζήσει. Η οικολογική καταστροφή της Γης, με τελειωτικό χτύπημα την πύρινη λαίλαπα ανεπανάληπτων διαστάσεων του 2019 (όταν επί μήνες κατακάηκαν ασύλληπτες δασικές εκτάσεις στη Σιβηρία, τον Αμαζόνιο και την Αυστραλία), έφερε αναπόφευκτα τον κορονοϊό και τους “έσχατους καιρούς” της Εκκλησίας.
Σαν σε επιστροφή στο μέλλον, η τεχνολογική επανάσταση του κυβερνοχώρου συνδυάζεται τώρα με τη νέα διαστημική εποχή που προετοιμάζεται. Μέσα από σκουληκότρυπες και μαύρες τρύπες, μέσα από τις πλέον προηγμένες εφαρμογές της νανικής τεχνολογίας και ιατρικής, το ταξίδι πέραν του φράγματος του χωροχρόνου θα μπορεί πια να επιτευχθεί μέσω εμφυτευμάτων στον ανθρώπινο εγκέφαλο· η φυσική παρουσία δεν θα είναι πλέον υποχρεωτική, αρκεί η μνήμη του ατόμου να έχει αποθηκευτεί με τη μορφή bytes και εντός νανο-συσκευών, αοράτων δια γυμνού οφθαλμού. Κατ' αυτό τον τρόπο η ανθρώπινη προσωπικότητα δεν πρόκειται να εξαλειφθεί μετά θάνατον, αλλά θα παραμείνει αιώνια ζωντανή (αθάνατη) μέσα σε ένα ψηφιακό σύμπαν που θα καταργεί τους νόμους της φύσης όπως τους γνωρίζουμε και πέρα από τις πατροπαράδοτες αρχές της πίστης μας και της Αγίας Γραφής. Αυτός είναι ο σχεδιασμός της πλανητικής ελίτ, η “νεκρανάσταση” σε άλλον τόπο και χρόνο. Το όλο πρόγραμμα προορίζεται όμως για τους πολύ λίγους. Στον γιγαντιαίων διαστάσεων αυτό προγραμματισμό δεν χωράει η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της Γης. Γι' αυτές τις ψυχές δεν προβλέπεται να υπάρξει Δευτέρα Παρουσία, δεν θα υπάρξει Ανάσταση νεκρών...
“Total Recall” (“Ολική Επαναφορά”)... Στην εν λόγω ταινία του 1990, με πρωταγωνιστή τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, περιγράφεται το αποικιακό μέλλον του ανθρώπου στο διάστημα. Ο πλανήτης Άρης έχει κατοικηθεί από ανθρώπους -παράλληλα με τη ζωή στη Γη-, κανονικούς αλλά και μεταλλαγμένους, οι οποίοι ζουν μέσα σε τεράστιες γυάλες όπου υπάρχει αέρας και συνθήκες γήινης ατμόσφαιρας. Έξω από τους χώρους αυτούς, όμως, δεν υπάρχει ζωή χωρίς ειδικές κάσκες και στολές. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ως άνω ταινία (30 και πλέον χρόνια πριν τις μετέπειτα ανάλογες προσπάθειες των εταιρειών “Tesla”, “Space X” και “Neurolink” του Έλον Μασκ), ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει στο διάστημα και στον πλανήτη Άρη μέσω μιας εικονικής πραγματικότητας ονείρου, μετά από σχετικό εμφύτευμα που του έγινε...