24.3.2022
Του Χρήστου Παν. Σκαλούμπακα
Λίαν προσφάτως πραγματοποιήθηκε Έκτακτη Σύνοδος Κορυφής των 30 μελών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, με την συμμετοχή του Προέδρου των ΗΠΑ. Χρήσιμο είναι να αναφερθούμε σε στοιχειώδεις γνώσεις περί ΝΑΤΟ, που αν δεν τις έχουμε, θυματοποιούμαστε από ένα σωρό ιδεοληψίες και προπαγάνδες.
Δεν θα έβρισκα νόημα να ασχοληθώ δημοσίως με ένα τόσο απλό θέμα, που κανονικά θα έπρεπε να γνωρίζει ο καθένας, αν δεν διαπίστωνα ότι πλήθος συμπολιτών μας αγνοούν ακόμη και τα στοιχειώδη. Για μεγάλο αριθμό Ελλήνων η γενική ιδέα που έχουν για το ΝΑΤΟ είναι η προκατάληψη που προέρχεται από την κομμουνιστική κασέτα περί «ιμπεριαλιστών» και «φονιάδων των λαών», η οποία παίζει ασταμάτητα εδώ και 70 χρόνια, έχοντας κάνει μαζική πλύση εγκεφάλου στην Ελληνική νεολαία κάθε γενιάς, εμφυτεύοντας θλιβερές ιδεοληψίες στα άγουρα ακόμα μυαλά των νέων και στενεύοντας την κριτική τους σκέψη. Ιδεοληψίες που, ακόμη κι αν με τα χρόνια ξεθωριάζουν, το κεντρικό σχήμα των προκαταλήψεών παραμένει ως βάση του σκεπτικού τους που αναπαράγεται μέσα από διάφορες εκφάνσεις ιδεών και απόψεων.
Στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ η Ελλάδα είναι 70 χρόνια, σε όλο αυτό το διάστημα δεν έχει χάσει σπιθαμή εδάφους και επειδή ιστορία γνωρίζω, δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το που θα ήταν τα σύνορά μας και τα νησιά μας του Αιγαίου, αν δεν ήμασταν σε αυτό! Κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε κανονική ιστορία και όχι τα αποκόμματα του «Ριζοσπάστη»...
Το ΝΑΤΟ είναι ένας διεθνής Οργανισμός, του οποίου τα μέλη είναι κυρίαρχα κράτη που ενώνει η ιδρυτική του Συνθήκη, την οποία συνυπογράφουν. Σύμφωνα με τη Συνθήκη αυτή, τα μέλη του ΝΑΤΟ δεσμεύονται επί της αρχής της «Συλλογικής Αμύνης» (Collective Defence). Ήτοι: «Επίθεσις εναντίον ενός μέλους, θεωρείται ως επίθεσις εναντίον όλων!». Το καταστατικό του προβλέπει επίσης ότι, η ένταξη στην Αμυντική Συμμαχία είναι ανοιχτή σε οποιοδήποτε κράτος είναι σε θέση να προωθήσει τις αρχές αυτής της Συνθήκης και να συμβάλει στην ασφάλεια της περιοχής, εκατέρωθεν του Ατλαντικού. Με το δεδομένο αυτό, ότι οι κυρίαρχες χώρες είναι ελεύθερες να επιλέγουν τις δικές τους συμμαχίες ασφαλείας, πολλές πρώην Σοβιετικές καταπιεσμένες δημοκρατίες, όπως η Εσθονία, η Λιθουανία και η Λετονία αιτήθησαν - και καθ’ ότι πληρούσαν τις προϋποθέσεις εσωτερικής Δημοκρατικότητας - έγιναν ισότιμα μέλη τού Οργανισμού.
Το ΝΑΤΟ λοιπόν είναι μία καθαρά αμυντική συμμαχία. Δεν μπορεί να κάνει επεκτατικό πόλεμο. Αφ’ ενός το απαγορεύει η ιδρυτική του συνθήκη και αφ’ ετέρου διότι δεν εκπροσωπεί κάποιο μεμονωμένο κράτος αλλά όλα τα κράτη μαζί. Υπάρχει άραγε κάποιος που στ' αλήθεια πιστεύει και μπορεί να επιχειρηματολογήσει ότι η εδαφική κυριαρχία τής Ρωσίας κινδυνεύει από την επέκταση της Αμυντικής Συμμαχίας κοντά στα σύνορά της και ότι αυτό δικαιολογεί την αντίδρασή της εναντίον των γειτονικών της χωρών, οι οποίες επιλέγουν να σχετίζονται με τη φιλελεύθερη Δύση και όχι με τον δικό της καταφανή απολυταρχισμό;
Καταρρίπτεται επομένως το επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι ρωσόφιλοι και οι ζηλωτές της γενικολογίας «είμαι υπέρ της ειρήνης» ότι το ΝΑΤΟ έχει σχηματίσει έναν απειλητικά σφιχτό κλοιό γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας και ότι, «άρα» (σε πολλά εισαγωγικά η λέξις), ήταν «δικαιολογημένη» να αντιδράσει για να προασπίσει τα άμεσα συμφέροντά της.
Ένας είναι ο λόγος που η Ρωσία δεν επιθυμεί οι γειτονικές της χώρες να ενταχθούν σε ισχυρή Αμυντική Συμμαχία και αυτός είναι ότι η ίδια είχε και έχει ΑΝΕΚΑΘΕΝ κατακτητικές βλέψεις, είτε εδαφικής προσαρτήσεως, είτε Φινλανδοποιήσεως γι’ αυτές τις χώρες, αναπολώντας την αίγλη της πρώην αυτοκρατορίας της - είτε τσαρικής είτε σοβιετικής - και φαντασιώνεται να την ανακτήσει. Ο Πούτιν γνωρίζει ότι με την ένταξη των χωρών αυτών στο ΝΑΤΟ, αδρανοποιούνται οι βλέψεις του γι’ αυτές, καθ’ ότι επίθεση σε μία τέτοια χώρα ενεργοποιεί άμεσα την αρχή τής «συλλογικής αμύνης» (άρθρο 5 τής Συνθήκης), οπότε ισοδυναμεί με επίθεση εναντίον 30 χωρών και σύσσωμες θα αντιδρούσαν, αμυνόμενες, στρατιωτικά!
Η Ουκρανία δυστυχώς δεν προστατεύεται από την αρχή αυτή καθ' ότι δεν πληρούσε τις πολιτικές προϋποθέσεις να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Θα μου επιτρέψετε εδώ 2 βιωματικές ιστορίες:
1. Η πρώτη αφορά συζήτηση, την οποίαν ενθυμούμαι είχα με τον πατέρα μου, όταν διάβαζα ένα από τα 3 βιβλία του στην Σ.Σ.Ε. (1959), το τεύχος Ι με τίτλο «ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ», στο παράρτημα που αφορά τον τελικό «ειδικό» λόγο του Νικήτα Σ. Κρούστσεφ στο 20ο Συνέδριο τοῦ Κ.Κ.Σ.Ε. (24-25 Φεβρουαρίου 1956) για την προσωπολατρεία του Στάλιν και τις αποκαλύψεις του για την Σταλινική περίοδο, τις δίκες της Μόχας, τις εκκαθαρίσεις στελεχών κ.λπ. Ὁ λόγος αυτός του Κρούστσεφ σήμερα, είναι γνωστός ευρύτερα, σαν «μυστικός λόγος» ή «μυστική ἔκθεσις», διότι είχε ἀποφασισθεί, κατ’ αρχήν, να γίνει γνωστός μόνον στους συνέδρους αντιπροσώπους των διαφόρων οργανώσεων του Κ.Κ.Σ.Ε. στο 20ο Συνέδριο, μεταξύ των οποίων και διενεμήθη. Παρά τον εντυπωσιασμό μου για την ειλικρίνεια του λόγου, ο πατέρας μου με «προσγείωσε» στην πραγματικότητα, λέγοντας μου χαρακτηριστικά: «Το εγκληματικό φίδι του Κρεμλίνου αλλάζει δέρμα, όχι δηλητήριο!»
Εγραφε ο Γκριγκόρι Ζινόβιεφ, τον Σεπτέμβριο του 1918 (ο οποίος σημειωτέον εκκαθαρίσθη και αυτός από τον Στάλιν): «Για να νικήσουμε τους εχθρούς μας πρέπει να διαθέτουμε την δική μας σοσιαλιστική τρομοκρατία. Πρέπει να πάρουμε με το μέρος μας τα 90 απο τα 100 εκατομμύρια των κατοίκων της Σοβιετικής Ρωσίας. Οσο για τους άλλους, δεν έχουμε τίποτα να τους πούμε. Οφείλουμε να τους εξοντώσουμε!»
2. Η δεύτερη βιωματική ιστορία αφορά επιστολή διαμαρτυρίας 180 ανωτάτων εθνικοφρόνων αποστράτων αξιωματικών, μεταξύ των οποίων και του πατέρα μου, που απηύθηναν την 3η Ιουνίου 1977 στον τότε πρωθυπουργό Κων/νο Καραμανλή, ο οποίος αφρόνως και υποχωρών στο τότε αντιαμερικανικό κλίμα της μεταπολιτεύσεως, εξέθεσε την Ελλάδα σε κινδύνους, απομακρύνοντας την από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ! Οι αξιωματικοί αυτοί, παρά την προ τριετίας εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και το γενικό αντινατοϊκό κλίμα, σταθμίζοντας τα ευρύτερα Εθνικά συμφέροντα, θεώρησαν ότι ο μεγάλος κίνδυνος εξακολουθούσε να είναι ο εκ Βορράν «Σλαυικός κίνδυνος» και ανεφέροντο σε «αποσάρθρωσιν των συμμαχικών δεσμών και του στρατεύματος, λόγω παρατεταμένης εξόδου της χώρας από το ΝΑΤΟ», σε «αντιαμερικανική και αντινατοϊκή υστερία», «υπονόμευση ιδανικών» και «έλλειψιν ενότητος» από τα κόμματα και την νεολαία! Αποτέλεσμα ήταν ο τότε Πρωθυπουργός να διορθώσει το λάθος του και να επαναφέρει την χώρα στο Στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα όμως «τιμωρητική» περικοπή κυριαρχίας του εναερίου χώρου μας προς όφελος της Τουρκίας, η οποία εξεμεταλλεύθη το γεγονός!
Ειρήσθω εν παρόδω ότι το ΝΑΤΟ δεν ευθύνετο για την εισβολή! Ο αδέσμευτος Μακάριος, από βήματος του ΟΗΕ, εκάλεσε την Τουρκία να επέμβει ως «προστάτιδα δύναμις», για να ανατρέψει το πραξικόπημα εναντίον του από το καθεστώς Ιωαννίδη, με το πράσινο φως της Μόσχας, αφού η Κύπρος δεν ήταν (και δεν είναι) μέλος του ΝΑΤΟ και άρα μη προστατευομένη από το προαναφερθέν άρθρο 5 της Συνθήκης!
Δεν είμαι αισιόδοξος! Οχι για τον πόλεμο! Αυτός, αργά η γρήγορα θα τελειώσει, με ολοκληρωτική ήττα του Πούτιν. Η Ρωσία θα αντιληφθεί, πολύ επώδυνα, ότι έχει ένα πολύ βεβαρημένο και εγκληματικό παρελθόν, (διαχρονικά και ανεξαρτήτως της κάθε φορά επικρατούσης ιδεολογίας του αφεντικού του Κρεμλίνου), για να της επιτρέπεται πλέον από τον «Ελεύθερο Κόσμο» να ασκεί επεκτατική (αναθεωρητική) πολιτική!
Δεν είμαι αισιόδοξος για την Ελληνική πολιτική σκηνή, για το γεγονός πρώτον ότι το Ελληνικό κοινοβούλιο δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει σαν γενοκτονία τον επιβληθέντα από τον Στάλιν λιμό της Ουκρανίας το 1932-33 με τα 7 εκατομμύρια τουλάχιστον νεκρών και δεύτερον, για την σύνθεση της Ελληνικής Βουλής, που από το 2019, διεκδικούμε το πρωτοφανές σε όλον τον κόσμο, δια της ψήφου μας να έχουμε τέσσερα κόμματα φιλορωσσικά, τρία κομμουνιστικά και ένα «συντηρητικό»... και ποιός ξέρει τι φυντάνια θα έχουμε, μετά τις επόμενες εκλογές που θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής! Ο Θεός να βάλει το χέρι Του!