7.4.2013
Του Φώτιου Μπαμπάνη
Τις τελευταίες εβδομάδες και ημέρες, αυξήθηκαν δραματικά, οι απόπειρες αποδράσεων στα σωφρονιστικά καταστήματα -φυλακές της χώρας. Από την άλλη μεριά οι προφυλακίσεις, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες των Κουρή -πατέρα και υιού- αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Και σε όλα αυτά ήρθαν να προστεθούν και οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, που ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Και για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, οι προφυλακίσεις πλέον γίνονται σε ραγδαίους ρυθμούς, και με πολύ μεγάλη ευκολία. Το τραγικό είναι ότι προφυλακίζονται ως επί το πλείστον Έλληνες πολίτες.
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η προφυλάκιση είναι το έσχατο μέτρο που πρέπει να λαμβάνεται σε βάρος κατηγορουμένων, στους οποίους αποδίδεται η διάπραξη κακουργηματικών πράξεων.
Δέον λοιπόν, το έσχατο μέτρο της προφυλακίσεως να λαμβάνεται με φειδώ και ουχί καταχρηστικά. Και ασφαλώς βεβαίως, η επιβολή αυτού του μέτρου σε αλλοδαπούς κατηγορουμένους μπορεί να θεωρηθεί εύλογη, ειδικά στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες οι αλλοδαποί στερούνται σταθερής και μόνιμης κατοικίας. Ως εκ τούτου θεωρούνται ΎΠΟΠΤΟΙ ΦΥΓΗΣ.
Η συνεχής όμως και αδιάλειπτη επέκταση του μέτρου αυτού σε Έλληνες υπηκόους, ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ. Έχει δε ως άμεση συνέπεια την υπερφόρτωση και τον συνωστισμό των φυλακών. Δεν είναι δυνατόν κελιά των τεσσάρων ατόμων να υπερφορτώνονται σήμερα με οχτώ άτομα και να κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλον.
Τι άλλο λοιπόν θα μπορούσε να συμβεί, από τις συνεχείς προσπάθειες αποδράσεων και με δεδομένο το γεγονός, ότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι δεν επαρκούν για να φυλάξουν έναν τέτοιο τεράστιο όγκο κρατουμένων; Εν προκειμένω υπενθυμίζεται ότι και οι Δικαστικοί έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό μισθολογικά και όχι μόνο, από την λαίλαπα των μνημονίων.
Μετά τις αποχές που κήρυξε η Ένωση Δικαστικών και Εισαγγελέων, υποβόσκει μια σκληρή αντιπαράθεση και σύγκρουση ανάμεσα στην Δικαστική και στην Εκτελεστική εξουσία. Σε καμία όμως περίπτωση, θύματα αυτής της σύγκρουσης δεν μπορούν να αποτελούν οι άμοιροι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι υφίστανται τα πάνδεινα και βιώνουν στο πετσί τους, τις μνημονιακές πολιτικές. Για παράδειγμα, δεν είναι νόμιμο και λογικό να προφυλακίζεται για το αδίκημα της παροχής συνδρομής σε αλλοδαπούς για να εξέλθουν της χώρας, Έλλην πολίτης, πατέρας δύο ανηλίκων τέκνων.
Συνέπεια όλων αυτών είναι το ΧΑΟΣ που επικρατεί στις φυλακές, να μεταφέρεται στο Σωφρονιστικό Σύστημα και στην Δικαιοσύνη ευρύτερα. Βέβαια, σήμερα επικρατεί σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και πολιτεία, ΧΑΟΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Ας αναλογιστούν λοιπόν οι Δικαστικοί Λειτουργοί ότι προφυλακίζοντας τους συμπατριώτες μας Έλληνες πολίτες, δεν πλήττουν ουδόλως την τρικομματική συγκυβέρνηση των Μνημονίων, ει μη μόνον τους δυστυχείς και ταλαιπωρημένους Έλληνες πολίτες, που ως παράπλευρα θύματα υφίστανται τις συνέπειες της αντιπαράθεσης Δικαστικής και Εκτελεστικής εξουσίας.