σύμφωνα με Εβραίους καθηγητές-συγγραφείς...
4.1.2012
* Πώς τα ελληνικά του Ομήρου έγιναν εβραϊκά της Βίβλου...
* Το εβραϊκό αλφάβητο είναι... αντεστραμμένο ελληνικό!
* Γιατί εξαφάνισαν από προσώπου Γης το βιβλίο του Γιαχούντα;
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Ο υπογράφων το κείμενο αυτό ακολουθεί στο έργο του και στη δράση του βασικές συγκεκριμένες αρχές, τις οποίες ουδέποτε παραβίασε (ειδάλλως τι «αρχές» θα ήταν;). Ανάμεσα σ’ αυτές σημαντική θέση καταλαμβάνει το γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας ότι ΠΟΤΕ δεν έκανε «αντιεβραϊσμό», όπως εξάλλου και ΠΟΤΕ δεν έκανε «αντικομμουνισμό». Χωρίς να αποδεχόμαστε αυτές τις κοσμοθεωρίες, εντούτοις σεβόμαστε απολύτως τόσο την ιουδαϊκή όσο και τη μαρξιστική παράδοση, καταπολεμώντας βεβαίως τις ακραίες εκφράσεις τους, που είναι αντίστοιχα ο σιωνισμός (εβραϊκός εθνικισμός) και ο μπολσεβικισμός (κομμουνιστικός εξτρεμισμός). Άλλωστε είμαστε πλήρως αντίθετοι σε κάθε μορφή ακραίας εκδήλωσης, από οπουδήποτε και αν αυτή προέρχεται. Κεντρική μας θέση αποτελεί το αξίωμα, που μάθαμε από μεγάλο διδάσκαλο της ζωής, ότι με τα διάφορα «αντί» αδυνατείς να χτίσεις δική σου θέση και παραμένεις ουσιαστικά ιδεολογικά ανάπηρος...
Ένας άλλος λόγος να μην είμαστε καθόλου «αντισημίτες» και να προσεγγίσουμε την εβραϊκή παράδοση για να την μελετήσουμε αποτελεί η πολιτισμική πραγματικότητα των δύο λαών, του ελληνικού και του ισραηλιτικού, μέσα στα πλαίσια του Διάμεσου Χώρου της Ευρασίας και της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου. Κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής μας εξειδίκευσης, τη διετία 1999-2001, στο αντικείμενο της ιστορίας και θεωρίας των πολιτισμών, διαπιστώσαμε ότι ελληνισμός και εβραϊσμός υπάγονται αμφότεροι σε ένα ευρύτερο κοινό πολιτισμικό σύνολο και, συν τοις άλλοις, έχουν πλείστες κοινές καταβολές. Βέβαια, τα επιστημονικά μας αυτά πορίσματα περί των ελληνοεβραϊκών σχέσεων (που πολλές φορές ιστορικά έλαβαν και τη μορφή σφοδρής αντιπαράθεσης...) θα πρέπει να τα αναπτύξουμε μία άλλη φορά. Σήμερα θα περιοριστούμε να δούμε ένα τμήμα των σχέσεων αυτών, που εν πολλοίς παραμένει άγνωστο: αυτό του συσχετισμού των δύο συγγενών γλωσσών, της ελληνικής και της εβραϊκής!
Πράγματι, υφίσταται μία άδικη προκατάληψη απέναντι στις λεγόμενες «σημιτικές» (ή «αφροασιατικές») γλώσσες. Ειδικά απέναντι στην εβραϊκή και την «εξαδέλφη» της, την αραβική, δηλ. στην εξελικτική γλώσσα των λαών της Μέσης Ανατολής. Έτσι, η πλειοψηφία των γλωσσολόγων, προκειμένου να «ακρωτηριάσουν» την ιστορική έρευνα και να αποκρύψουν έντεχνα – και εγκληματικά... – την κοινή πολιτισμική πραγματικότητα που χαρακτηρίζει ολόκληρη τη λίμνη της Μεσογείου και τους λαούς που κατοικούν στα παράλιά της, προβαίνουν σε μια αισχρή διαφοροποίηση: άλλη, λένε, είναι η «ομάδα» (;) των... «ινδοευρωπαϊκών» (!!!) γλωσσών και άλλη εκείνη των δήθεν «σημιτικών» (sic)... Είναι δε «ξεροκέφαλοι» και επιμένουν σ’ αυτήν την αντιεπιστημονική θέση, έστω και αν δεν μπορούν να επιδείξουν ούτε ένα γραπτό μνημείο από τις παραπάνω ψευτογλώσσες, οι οποίες ΠΟΤΕ δεν υπήρξαν!... Άρα ο σκοπός τους είναι καθαρά προπαγανδιστικός και δεν τον λαμβάνουμε συνεπώς καθόλου υπόψιν.
Αντίθετα, οι δικές μας έρευνες στο πλαίσιο της σύγκρισης των διάφορων πολιτισμικών μοντέλων της περιοχής έδειξαν ότι όλες οι γλώσσες της περιοχής αυτής, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της εβραϊκής, σχετίζονται και προέρχονται από την αρχαία ελληνική γλώσσα, τη μήτρα όλων των γλωσσών του ευρασιατικού χώρου! Και για του λόγου το αληθές – για την καταγωγή δηλ. της εβραϊκής γλώσσας ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ από τα ελληνικά – επικαλούμαστε την έρευνα όχι κάποιου φανατικού Έλληνα εθνικιστή, αλλά τα όσα γράφτηκαν από δύο Εβραίους καθηγητές-ερευνητές πριν από 30 σχεδόν χρόνια σε ένα ογκώδες έργο, το οποίο προκάλεσε ΣΟΚ στην επιστημονική κοινότητα και «κάποιοι»... έσπευσαν αμέσως να το εξαφανίσουν!... Εμείς όμως, που όπως πάντα έχουμε άριστη ενημέρωση από τις πολύ καλές πηγές μας, αποκτήσαμε πρόσβαση τόσο στο εν λόγω εξαφανισμένο έργο όσο και σε άλλα αδημοσίευτα στοιχεία, τα οποία βεβαίως θα τα δημοσιεύσουμε ένα προς ένα, ΟΛΑ!
Ας δούμε λοιπόν στο παρόν κείμενο την ιστορία του τόσο σκανδαλώδους αυτού βιβλίου, το οποίο προκάλεσε την οργή και τον φόβο των επίδοξων παγκόσμιων εξουσιαστών-σκοταδιστών, που μάλιστα οργάνωσαν ολόκληρη... εκστρατεία απόσυρσης του συγκεκριμένου έργου και ρίψης του στην ΠΥΡΑ! Προκειμένου βέβαια να εξαφανιστούν τα συγκλονιστικά στοιχεία-αποδείξεις που αυτό περιέχει σχετικά με την άμεση προέλευση των εβραϊκών από τα ελληνικά, καθώς και για τη μεγάλη αλήθεια των αιώνων: ότι το Ισραήλ έχει ελληνικές ρίζες! [ΙΣΡΑΗΛ, αναλύεται ως: ΕΙΣ – ΡΑ – ΗΛ, δηλ. «Εις Θεόν/Ήλιον Ρα»! Αλλά και «Ιερουσαλήμ», δεν είναι παρά τα «Ιερά Σόλυμα», δηλ. η «ιερή ειρήνη», εκ του «Σαλόμ»/στα αραβικά «Σαλάμ», που σημαίνει «ειρήνη», πρβλ. τη γνωστή φράση που εκστόμισε ο Ιησούς Χριστός «Σαλάμ Αλέικομ», που σημαίνει «Ειρήνη Υμίν»].
Το βιβλίο λοιπόν αυτό, με συγγραφέα τον Εβραίο Γιόζεφ Γιαχούντα, έχει τον τίτλο “Hebrew is Greek”, δηλ. «Τα εβραϊκά είναι ελληνικά», και κυκλοφόρησε ΜΟΝΟ μία φορά στην αγγλική γλώσσα, στην Οξφόρδη, το έτος 1982. Ήταν τόσο μεγάλος ο θόρυβος που προκάλεσε και τόσο βαθύς ο κίνδυνος ανατροπής των γλωσσολογικών ψεμάτων που μας πλασσάρουν οι επιτήδειοι της ψευτοεπιστήμης, ώστε – εφόσον δεν μπορούσε κανένας να διαψεύσει με επιχειρήματα τις αποδείξεις του για την ελληνικότητα των εβραϊκών – οι «γνωστοί-άγνωστοι» εχθροί του ελληνισμού και της ανθρωπότητας ενορχήστρωσαν ολόκληρη εκστρατεία απόσυρσης του έργου από όλες τις βιβλιοθήκες του κόσμου!!! Έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να το βρει και να το διαβάσει, για να μην πούμε εδώ για τις ΑΠΕΙΛΕΣ που δέχτηκε εναντίον της ζωής του ο ίδιος ο Γιαχούντα!... Μάλιστα η αξία του βιβλίου αυτού μεγαλώνει, αν λάβουμε υπόψιν ότι τον πρόλογό του τον έγραψε ένας άλλος Εβραίος γλωσσολόγος, ο Σαούλ Λεβίν, ο οποίος επιβεβαιώνει 100% τα πορίσματα του συμπατριώτη του για την ελληνική προέλευση της εβραϊκής γλώσσας! Δύο Εβραίοι λοιπόν βροντοφώναξαν ότι ανήκουν στον πλανητικό ελληνισμό!... Και αμέσως «κάποιοι» βιάστηκαν να τους φιμώσουν το στόμα...
Αφού λοιπόν εξαφάνισαν το βιβλίο αυτό και αφού «φρόντισαν» να τρομοκρατήσουν τους δύο Εβραίους καθηγητές, οι «σκοτεινοί» εχθροί των ανθρώπων – αυτοί που πάνε τώρα να μας επιβάλλουν την παγκόσμια κυβέρνηση υπό τον Ψευτομεσσία-Αντίχριστο! – φαίνεται πως προχώρησαν και ένα βήμα παραπέρα. Είναι λοιπόν χαρακτηριστικό (τυχαίο άραγε;) ότι ο καθηγητής Γιαχούντα σκοτώθηκε, σε ηλικία 95 ετών (!), σε ένα πολύ παράξενο τροχαίο δυστύχημα το 1995 στη Μεγάλη Βρετανία!... Ο δε έτερος Εβραίος καθηγητής (συγγραφέας μεταξύ άλλων ενός μνημειώδους έργου, υπό τον τίτλο «Οι ινδοευρωπαϊκές και οι σημιτικές γλώσσες»), ο Σαούλ Λεβίν, αναγκάστηκε να... σταματήσει τη δράση του και να αποσυρθεί «για προσωπικούς λόγους», προφανώς υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» ενός βίαιου τέλους που επικρεμάτο επί της κεφαλής του!
Έτσι, οι επίδοξοι παγκόσμιοι εξουσιαστές-σατανιστές πίστεψαν πως κατάφεραν να εξαφανίσουν μια για πάντα τα πορίσματα της έρευνας του Γιαχούντα. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς δεν τα κατάφεραν! Διότι η έρευνα έπεσε στα χέρια Πανελλήνων, οι οποίοι και την αναπαρήγαγαν και έτσι σήμερα αυτή έχει πλέον «σαρωθεί» απ’ άκρου σ’ άκρο και έχει κυκλοφορήσει σε περαιτέρω αντίτυπα! Τα «τσιράκια» λοιπόν των ισοπεδωτών της παγκοσμιοποίησης, αυτά τα άθλια πειθήνια όργανα, δεν έκαναν τελικά και τόσο καλά τη δουλειά τους... Ελπίζουμε να λάβουν τώρα και την αντίστοιχη «επιβράβευση» από τα σκοτεινά αφεντικά που δουλικά υπηρετούν! Να σημειωθεί εδώ ότι η κλασική έρευνα του καθηγητή Γιαχούντα αποδεικνύει την άμεση προέλευση της εβραϊκής γλώσσας της Βίβλου από τα ελληνικά των ομηρικών επών, αλλά και την πλήρη αντιστοιχία των δύο αλφαβήτων (ελληνικού και εβραϊκού), τόσο στη σειρά των γραμμάτων, όσο και λόγω της ονομαστικής και μορφολογικής τους ταύτισης ή/και ομοιότητας. Επρόκειτο δηλ. για μια επαναστατική μελέτη, η οποία από μόνη της αρκεί για να αλλάξει εσφαλμένες αντιλήψεις αιώνων!
Κορεατικό (δηλ. αρχαίο κινέζικο) είναι το εβραϊκό αλφάβητο! (σύμφωνα με μια «ακραία» ερμηνεία)
Πιο πάνω αναφερθήκαμε στη σχεσιολογία της ελληνικής με την εβραϊκή γλώσσα, βασικά στηριζόμενοι στην κλασική όσο και μοναδική εργασία του αειμνήστου καθηγητή Γιόζεφ Γιαχούντα. Για εμάς πράγματι η επίδραση της εβραϊκής γλώσσας σε όλα τα εν δυνάμει θεμελιώδη επίπεδα (αλφάβητο, ετυμολογία, γραμματική κτλ.) είναι καταλυτική, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε άνετα για ελληνική προέλευση της συγκεκριμένης μεσανατολίτικης γλώσσας! Και το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την άλλη κυρίαρχη γλώσσα της εν λόγω περιοχής, δηλ. την αραβική. Η παραπάνω θέση μας ταιριάζει άλλωστε και με τη γενικότερη θεωρία του γράφοντος περί συνολικότερης ελληνικής καταγωγής του εβραϊκού έθνους, έστω και αν αυτό στην πορεία αποπειράθηκε να «αποκολληθεί» από τον γενεαλογικό του ιστό και να προβεί σε μια δική του ανεξάρτητη απ’ τον ελληνισμό (και εν πολλοίς και αντιτιθέμενη) αυτοανάπτυξη. Έχουμε λοιπόν στις πανεπιστημιακές μας μελέτες – στον τομέα της ιστορίας και θεωρίας των πολιτισμών – στοιχεία που τονίζουν αφενός τις ελληνικές καταβολές του εβραϊσμού και αφετέρου την προσπάθεια αποδέσμευσής του από τον ελληνικό πολιτισμό και την ως ένα σημείο εχθρότητα που επέδειξε κατά καιρούς έναντι του έθνους από το οποίο προέρχεται...
Πρέπει όμως οπωσδήποτε να παρουσιάζονται όλες οι θέσεις! Και αυτό αποτελεί βασική αρχή μας, γι’ αυτό και στα κείμενα που φέρουν την υπογραφή μας δεν διστάζουμε να παραθέτουμε και γνώμες εντελώς αντίθετες με αυτές που εμείς βασικά υποστηρίζουμε. Έτσι και στο τεράστιο και πολύπλοκο σίγουρα ζήτημα των Εβραίων, της γλώσσας και του πολιτισμού τους, της θρησκείας τους κτλ. έχουν εκφραστεί κατά καιρούς και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, τις οποίες εμείς καθόλου δεν αγνοούμε, αλλά αντίθετα τις λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας. Κατά καιρούς λοιπόν, πέρα από το ξεκάθαρο παραμύθι περί «αφροασιατικής» εβραϊκής γλώσσας (που μας θυμίζει την άλλη ανοησία περί «ινδοευρωπαϊκής» δήθεν πρωτογλώσσας), έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας και κάποιες ερμηνείες, οι οποίες δείχνουν να έχουν βάση και, τουλάχιστον, έχουν κάποια σοβαρά επιστημονικά επιχειρήματα. Μία από αυτές θα παρουσιάσουμε στις παρακάτω παραγράφους.
Σύμφωνα λοιπόν με μία αντίληψη (την οποία σεβόμαστε, αν και – ξαναλέμε – δεν συμφωνούμε) το εβραϊκό αλφάβητο, κατ’ επέκταση δε και η γλώσσα ολόκληρη, προέρχεται όχι απ’ το ελληνικό ή έστω από κάποιο άλλο (ανύπαρκτο) «αφροασιατικό» αλφάβητο, αλλά από το... κορεάτικο!!! Και, συνεπώς, από το κινεζικό των ιδεογραμμάτων, μιας και η κορεατική γλώσσα αποτελεί αναμφίβολα παρακλάδι της αρχαίας κινεζικής γλώσσας, της κυρίαρχης στην περιοχή της Άπω Ανατολής!... Οπότε, εξάγεται το συμπέρασμα, πως οι Εβραίοι έλαβαν το αλφάβητό τους, αυτό το τόσο βασικό στοιχείο του εθνικού τους αυτοπροσδιορισμού, έμμεσα από τους Κινέζους!
Παραθέτουμε συγκριτικά τα δύο σύγχρονα αλφάβητα της εβραϊκής και της κορεατικής γλώσσας, όπως αυτά εξελίχτηκαν διαμέσου των αιώνων και έφτασαν στην τωρινή τους μορφή, ακριβώς για να δούμε τις όποιες ομοιότητες και διαφορές υφίστανται αναμεταξύ τους.
[Πίνακας 1: Το εβραϊκό αλφάβητο, Πίνακας 2: Το κορεατικό αλφάβητο] Πρέπει δε να σημειώσουμε οπωσδήποτε ότι είναι λογικό στη διάρκεια τόσων χιλιετιών να έχουν υποστεί μεγάλες αλλαγές και να υπάρχει δεδομένη αλλοίωση σε κάποια σύμβολα γραμμάτων (κάτι που εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα αλφάβητα του πλανήτη). Επίσης, να παρατηρήσουμε ότι, επειδή η γραφή της εβραϊκής, όπως και της αραβικής, γλώσσας είναι ανάστροφη (από δεξιά προς τ’ αριστερά), έτσι και το αλφάβητο πρέπει να βλέπεται αντίστροφα. Από τη συγκριτική λοιπόν παράθεση των δύο αυτών αλφαβήτων, λαών που ζούνε σε τεράστια χωρική απόσταση ο ένας από τον άλλον, βγαίνουν τα παρακάτω βασικά συμπεράσματα [μέσα σε αγκύλες τα δικά μας σχόλια]:
1. Είναι βεβαίως σαφής ο ιδεογραμματικός χαρακτήρας αμφότερων των αλφαβήτων. Βέβαια, αντίθετα από την κινεζική γλώσσα που συνεχίζει να γράφει με ιδεογράμματα, εδώ τα ιδεογράμματα «εξέπεσαν» σε απλά γράμματα, συνδυασμοί των οποίων μας δίνουν τις λέξεις (ενώ αντίθετα με τα «καθαρά» ιδεογράμματα κάθε ιδεόγραμμα συνιστά και ξεχωριστή λέξη). Άρα τόσο το εβραϊκό όσο και το κορεατικό αλφάβητο εκκινούν από την ίδια – ιδεογραμματική – λογική. [Όμως, ΟΛΑ τα αλφάβητα του κόσμου είναι ιδεογραμματικής προέλευσης! Το ίδιο ισχύει και για το ελληνικό, καθώς και για τα παράγωγά του, δηλ. το λατινικό και το κυριλλικό, εφόσον στις απαρχές της κάθε γλώσσας χρησιμοποιούνταν ούτως ή άλλως «ζωγραφιές», για να αναπαριστάνουν τους ήχους και τις έννοιες!... Άλλωστε έχουμε γράψει και άλλοτε στην εφημερίδα αυτή ότι ειδικά τα ελληνικά γράμματα είναι ΚΑΙ αριθμοί, και μάλιστα οι σύγχρονοι λεγόμενοι «αραβικοί» αριθμοί προέρχονται επακριβώς από το ελληνικό αλφάβητο!]
2. Πολλά από τα γράμματα των δύο αλφαβήτων, εβραϊκού και κορεατικού, μοιάζουν και φαίνεται να έχουν την ίδια προέλευση, λες και προέρχονται από το... ίδιο πρωτογενές αλφάβητο! Πράγματι, τα περισσότερα θα λέγαμε από τα γράμματα των δύο αλφαβήτων, που εκπροσωπούν μάλιστα τον ίδιο ήχο, έχουν μεταξύ τους εκπληκτική ομοιότητα!... Κι αυτό ισχύει όχι μόνο για τα βασικά γράμματα-φθόγγους, αλλά και για «παράξενους» ήχους-συμβολισμούς, όπως λόγου χάρη το εβραϊκό “ayin” που συμπίπτει τόσο πολύ με το αντίστοιχο κορεατικό “ae” κτλ. Μία ανάλυση των δύο πινάκων που παραθέτουμε μπορεί να πείσει τον καθένα... [Βέβαια, εφόσον στη δική μας θεωρία την πρωτοκαθεδρία την έχει η ελληνική γλώσσα και το πανάρχαιό της αλφάβητο, συνεπάγεται ότι υφίσταται ελληνική γλωσσική επιρροή παντού πάνω στον πλανήτη! Ακόμα και στις γλωσσικές μορφές της Άπω Ανατολής, κάτι που δεν το νομίζουμε καθόλου για παράλογο, αν λάβουμε κατά νου ότι ακόμα και στην... Πολυνησία του Ειρηνικού Ωκεανού χρησιμοποιούν ελληνικές λέξεις και φράσεις!!! Άρα, λογικό είναι τα αρχαία ελληνικά ιδεογράμματα (που μετεξελίχθηκαν σιγά σιγά στα σημερινά γράμματα της αλφαβήτου) να επιδρούν τα μέγιστα πάνω σε πλείστες γλωσσικές εκφράσεις.]
3. Η ίδια η δομή των δύο αλφαβήτων, η βαθύτερη εσωτερική τους λογική, φανερώνει συσχετισμό που έχει να κάνει με επαφές τους στο απώτερο παρελθόν. Ακόμα και με «αντιγραφή» των βασικών αρχαίων κινεζικών-σύγχρονων κορεατικών ιδεογραμμάτων από τον εβραϊκό λαό, προκειμένου – υποτίθεται – να ξεφύγει από τις αρχαιοελληνικές του ρίζες και να ενταχθεί στο πολιτισμικό μοντέλο της Άπω Ανατολής και, συνακόλουθα, στην κινεζική γεωπολιτική σφαίρα επιρροής. [Πάντως, είναι αλήθεια αναμφισβήτητη ότι η δόμηση και η λογική επαγωγή των γλωσσών αυτών – δηλ. της εβραϊκής και της κορεατικής – δεν μπορεί να ιδωθεί ξεκομμένη από τις αρχαιοελληνικές γλωσσικές ρίζες. Ακόμα και η σύγχρονη επιβίωση στην εβραϊκή γλώσσα η γραφή να ακολουθεί ανάστροφη πορεία δεν είναι παρά η... πρωτόγονη ελληνική μέθοδος γραφής, η οποία ξεκινούσε ανάποδα απ’ ότι σήμερα και μάλιστα μόνο με κεφαλαία γράμματα (τα μικρά είναι πολύ μεταγενέστερα) και με ενωμένες τις λέξεις μεταξύ τους! Άρα, με ξεκάθαρα ιδεογραμματική λογική!...]
4. Ο τρόπος προφοράς και ομιλίας των δύο λαών, του εβραϊκού και του κορεατικού (όπως εξάλλου συμβαίνει και με τον κινεζικό ή τον αραβικό), είναι πανομοιότυπος. Αμφότεροι οι δύο αυτοί λαοί μιλάνε με ένα είδος προσωδίας, που θαρρείς και μας έρχεται από τις πιο παλιές εποχές της ανθρωπότητας, τότε που η γλωσσική έκφραση ήταν πρώτα απ’ όλα μουσική δραστηριότητα και η γλώσσα της καθημερινότητας ήταν πιο πολύ... τραγούδι! Και σ’ αυτό οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η ύπαρξη φθόγγων που μοιάζουν με «βάρβαροι» ή έστω ως «ασταθείς», λόγω της επιβίωσης πανάρχαιων γλωσσικών ήχων, που σχετίζονταν άμεσα με διαδικασίες της φύσης της ίδιας (π.χ. το βούϊσμα του ανέμου, ο χτύπος σε στέρεη επιφάνεια, τα νερά των ποταμών κτλ.). [Επειδή όμως ακριβώς η προσωδία ενυπήρχε σε κάθε γλωσσική έκφραση του ανθρώπινου γένους της προϊστορίας και των «μυθολογικών» περιόδων, τούτο συνεπάγεται ότι συμπίπτει με τη θεμελιώδη μας θέση περί της ελληνικής προέλευσης κάθε γλωσσικής μορφής! Διότι, ακριβώς λόγω της φωνητικής ευμορφίας και της ηχητικής ποικιλίας που εξέπεμπε ο πανάρχαιος Έλλην Λόγος, αποτελούσε την πλέον πλήρη και εμπεριστατωμένη γλωσσική έκφραση όλων των εποχών. Όλες οι υπόλοιπες γλωσσικές εκφράσεις (σεβαστές βεβαίως) δεν είναι τίποτα περισσότερο από παρακλάδια και παραφθορές της μίας και ενιαίας πρωτογλώσσας του απώτερου παρελθόντος...]