24.5.2017
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Πήγε λοιπόν και στο Ισραήλ ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ! Στο πλαίσιο του ταξιδιού του στη Μέση Ανατολή που αποδεικνύεται κομβικής σημασίας για τις παγκόσμιες εξελίξεις εν γένει, και δεν είναι τυχαίο ότι γίνεται στην πρώτη σχετικά περίοδο της προεδρίας του. Τόσο οι συμφωνίες που ο πρόεδρος των ΗΠΑ -και απολύτως επιτυχημένος επιχειρηματίας ο ίδιος- «έκλεισε» στη Σαουδική Αραβία, όσο και οι «μυστικές» συμφωνίες που αποφασίστηκαν στο Ισραήλ έπεται να αλλάξουν κυριολεκτικά τη γεωπολιτική εικόνα της ευρύτερης περιοχής μας, επηρεάζοντας τα μέγιστα τον ελληνισμό. Ας δούμε λοιπόν λίγο αναλυτικότερα το παρασκήνιο της επίσκεψης Τραμπ στο Ισραήλ.
Δεν ήταν καθόλου άγνωστες οι προθέσεις του Τραμπ για τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Τις αναδείξαμε εδώ και πάρα πολύ καιρό και από τα άρθρα μας, φωτίζοντας τις επί μέρους πτυχές τους. Όπως, για παράδειγμα, τον κεντρικό ρόλο που παίζει ο νεαρός Ελληνοαμερικανός σύμβουλος του Τραμπ, ο Τζορτζ Παπαδόπουλος, ο οποίος και εισηγήθηκε στον πρόεδρό του τη νέα ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ, αλλά και την «ανάπλαση» του χάρτη της περιοχής μας, από την Αδριατική θάλασσα έως και το Ιράν. Γι’ αυτό και ο Τραμπ, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας πέρυσι, εστίασε στη σύσφιξη των αμερικανοϊσραηλινών σχέσεων που είχαν ατονήσει τα τελευταία χρόνια.
Κεντρική επιδίωξη του Τραμπ είναι να μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στο κράτος του Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντας έτσι έμμεσα την ιερή πόλη ως την αληθινή πρωτεύουσα του Ισραήλ. Οπότε, εάν συμβεί αυτό, ανοίγει ο δρόμος και για την πραγματοποίηση ενός ονείρου χιλιετιών για τους Ισραηλίτες: να ανοικοδομηθεί ο ναός του βασιλιά Σολομώντα και να αντικαταστήσει το σημερινό ισλαμικό τέμενος του Ομάρ, δεύτερο ιερό τόπο για τους μωαμεθανούς μετά τη Μέκκα. Οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ αρνήθηκαν να συζητήσουν καν το ενδεχόμενο η χώρα τους να αναγνωρίσει, έστω και πλαγίως, την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Μάλιστα ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα, ακολούθησε επιθετική πολιτική ως προς το Ισραήλ, το οποίο και έχει ανακηρύξει ως «ανεπιθύμητο πρόσωπο» τον χρηματοδότη του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ, τον γνωστό διεθνή τοκογλύφο Τζορτζ Σόρος.
Πράγματι, ο Τραμπ ανατρέπει τώρα την πολιτική του Ομπάμα, την οποία θα ακολουθούσε μετά βεβαιότητας και η Χίλαρι Κλίντον, εάν τελικώς εκλεγόταν εκείνη πρόεδρος των ΗΠΑ πριν από μισό χρόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι το δίδυμο Ομπάμα-Κλίντον κατηγορείται ότι υπέθαλψε την ακραία τρομοκρατία των τζιχαντιστών και υποκίνησε την περίοδο 2010-11 την περίφημη «αραβική άνοιξη» (ή «ισλαμιστική βαρυχειμωνιά», καλύτερα). Είπαν ότι ο Ομπάμα είναι… ο μυστικός αρχηγός του παγκοσμίου Ψευτοϊσλάμ, δηλ. του ισλαμοφασιστικού Φιδιού! Γι’ αυτόν τον λόγο στο Ισραήλ ένιωσαν ανακούφιση μετά τη λήξη της θητείας Ομπάμα και με την εκλογή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Ο Τραμπ έγινε ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που πήγε στο «τείχος των δακρύων» στην Ιερουσαλήμ! Κίνηση βαθύτατα συμβολική, για την οποία πανηγύρισαν οι ανά τον κόσμο σιωνιστές, ενώ «πάγωσαν» οι Άραβες, ειδικά δε οι Παλαιστίνιοι. Διότι το «τείχος των δακρύων» συμβολίζει τον ενδόμυχο πόθο του λαού του Ισραήλ για επιστροφή στην ανατολική Ιερουσαλήμ (που είναι παλαιστινιακό «γκέτο» και άνδρο ισλαμιστικής τρομοκρατίας) και, φυσικά, για μελλοντική ανακατασκευή του ναού του Σολομώντα. Απ’ τη στιγμή λοιπόν που πήγε εκεί ο «πλανητάρχης», αυτό σημαίνει ότι κάτι το πάρα πολύ σημαντικό αποφασίστηκε κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ…
Ποιο είναι αυτό; Μα, η εφαρμογή του σχεδίου Τραμπ για τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο! Με μια «δέσμη» μέτρων, τα οποία έπεται να υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια και μήνες, αλλάζοντας πλήρως τα δεδομένα στην τόσο ευαίσθητη αυτή «γωνιά» του πλανήτη! Ας μην ξεχνούμε ότι την εποχή αυτή κρίνεται η νέα ενεργειακή οδός Ανατολής-Δύσης (ο σύγχρονος «δρόμος του μεταξιού»), αλλά και το θέμα της εξόρυξης των υδρογονανθράκων, αξίας πολλών τρις δολαρίων, από τους οποίους βρίθουν οι θάλασσές μας. Εξ ου και όλα όσα συμβαίνουν γύρω από το θέμα των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) τώρα τελευταία, αλλά και η επαναφορά του ζητήματος των έξι μιλίων, του εναέριου χώρου και της υφαλοκρηπίδας Ελλάδας-Τουρκίας κτλ.
Τι αποφασίστηκε λοιπόν στο Ισραήλ, κατά την επίσκεψη του Τραμπ στο εβραϊκό κράτος; Πρώτα απ’ όλα, η απομόνωση και μελλοντική διάλυση της Τουρκίας! Κάτι που, ασφαλώς, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, όπως νομίζουν κάποιοι… «Ελληναράδες του καναπέ» που «απελευθερώνουν την Πόλη» στη φαντασία τους, αλλά σε βάθος χρόνου και με προσεκτικά βήματα. Ένα βήμα, στο οποίο θα προβούν οι τραμπικές ΗΠΑ την κατάλληλη στιγμή, είναι η απομάκρυνση της πυρηνικής τους βάσης από το Ιντζιρλίκ της Τουρκίας. Δεν είναι τυχαίο ότι «ειδικό» υλικό μεταφέρεται την περίοδο αυτή από το Ιντζιρλίκ στη Σούδα της Κρήτης. Με τον τρόπο αυτό η Σούδα θα μετατραπεί σε πυρηνικό κέντρο των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και κομβικό σημείο των φοβερών και τρομερών γεωστρατηγικών εξελίξεων που έρχονται!
Ένα άλλο θέμα, εξίσου κρίσιμο, που αποφασίστηκε στην επίσκεψη Τραμπ στο Ισραήλ, είναι η δημιουργία ισχυρού άξονα ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο του στρατηγού Αλ Σίσι. Από τότε που ο Αλ Σίσι ανέλαβε τα ηνία της Αιγύπτου, η χώρα αυτή είναι σταθερά αντιϊσλαμιστική και έχει περιορίσει σημαντικά τη δράση των τρομοκρατών του Ψευτοϊσλάμ. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν λίγα εικοσιτετράωρα οι Αιγύπτιοι δήλωσαν κατά τον πλέον επίσημο τρόπο ότι επιθυμούν τη δημιουργία στενής συμμαχίας τους με την Ελλάδα κατά της Τουρκίας! Άρα, μετά την επίσκεψη Τραμπ, αρχίζει και γίνεται πράξη το «όραμα» του Τζορτζ Παπαδόπουλου, δηλ. ο σχηματισμός γεωπολιτικού τριγώνου, ή τετραγώνου, ανάμεσα στην Ελλάδα, το Ισραήλ, την Κύπρο και, τώρα, την Αίγυπτο. Το σχήμα αυτό θα διαλύσει την Τουρκία και θα σταματήσει την επέλαση του ακραίου ισλαμισμού προς δυσμάς, άρα θα παίξει κεντρικότατο ρόλο στις γενικότερες πλανητικές εξελίξεις!
Κι όμως, ο Τραμπ και το κράτος του Ισραήλ εξακολουθούν να έχουν απέναντί τους το «σύστημα Σόρος». Δηλ. το διαβρωμένο Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ, αλλά και πολλούς απάτριδες και άθεους Ρεπουμπλικάνους, που δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι την εκλογή του Τραμπ στην ηγεσία της υπερατλαντικής δύναμης. Τι ακριβώς συμβαίνει; Ποιες οι απώτερες ρίζες αυτής της σύγκρουσης, του «πλανήτη Τραμπ» απ’ τη μια μεριά και του «συστήματος Σόρος» από την άλλη; Είναι ρίζες που χάνονται στο βαθύ παρελθόν, αλλά έχουν να κάνουν με τη σύγκρουση, σε γενικές γραμμές, δύο διαφορετικών κόσμων στο πλαίσιο του διεθνούς εβραϊσμού: των σιωνιστών και των Χαζάρων.
Οι πρώτοι πιστεύουν ότι είναι οι απευθείας απόγονοι του αρχαίου ισραηλιτικού έθνους. Το οποίο σκόρπισε μεν στον ορίζοντα στη μετά Χριστόν εποχή, όμως στη διασπορά του διατήρησε σημαντικό μέρος των ηθών και εθίμων του. Αν και η εβραϊκή γλώσσα είχε εξαφανιστεί για πάρα πολλούς αιώνες, εν τούτοις Ισραηλίτες φιλόλογοι την επανασύνθεσαν, επαναφέροντας το αρχαίο εβραϊκό αλφάβητο. Αντίθετα, οι δεύτεροι δεν αισθάνονται ότι είναι συγγενείς των αρχαίων Εβραίων. Και ούτε και είναι, εφόσον οι Χαζάροι προέρχονται από την Κεντρική Ασία και είναι μακρινοί συγγενείς των Τούρκων και των Ούννων. Εξισλαμίσθηκαν στην πορεία και θέλησαν να εκφράσουν τον εβραϊσμό μέσα από μια δική τους εκδοχή, που όμως έρχεται σε σύγκρουση με τον «παραδοσιακό» σιωνισμό.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα στο Ισραήλ και, ευρύτερα, στη Μέση Ανατολή. Ο Ντόναλντ Τραμπ «ποντάρει» στον σιωνισμό, καταπολεμώντας το κοσμοπολίτικο αίσθημα των Χαζάρων που θέλουν -μέσω του ομόφυλού τους Τζορτζ Σόρος- να ισλαμοποιήσουν την Ευρώπη. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο ηγέτης του Ισραήλ, χωρίς να είναι σιωνιστής ο ίδιος, εν τούτοις ακολουθεί μια πατριωτική πολιτική, πατάσσοντας αμείλικτα τον ισλαμοφασισμό στις τάξεις των Παλαιστινίων. Αντίθετα, η ισραηλινή Αριστερά, όντας «πολυπολιτισμική», ακολουθεί τη γενική γραμμή του Σόρος και της «Ανοιχτής Κοινωνίας» του, γι’ αυτό και υποστηρίζει τον παλαιστινιακό αγώνα. Στην Αριστερά του Ισραήλ βασίζονται οι Χαζάροι, έτσι ώστε το Ισραήλ να μετατραπεί σε «όμηρο» της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και να διευκολυνθεί ο εξισλαμισμός της Ευρώπης, δηλ. η επαναφορά μετά από πολλές χιλιετίες της βασιλείας του Κρόνου (με την απελευθέρωση των Τιτάνων από τα έγκατα της Γης, βλ. και Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη, περί δαιμόνων που βγαίνουν από το «φρέαρ της αβύσσου») και η καταστροφή του Χριστιανισμού…