23.1.2017
Του Φώτιου Μπαμπάνη
Είναι γνωστό ότι οι βασιλείς Παύλος και Φρειδερίκη, ήταν από τους πλέον αγαπητούς και φιλολαϊκούς βασιλείς στον ελληνικό λαό. Ιδιαίτερα η Βασίλισσα Φρειδερίκη η οποία εκτός των άλλων, είχε ηγηθεί προσωπικά και είχε πετύχει να τσακίσει το παιδομάζωμα που είχαν ξεκινήσει οι φονιάδες εχθροί της Ελλάδας ΕΑΜοκομμουνιστοσυμμορίτες και άλλα κακοποιά στοιχεία, δημιουργώντας το Εθνικόν Ίδρυμα Νεότητας (Ε.Ι.Ν.) το οποίο θεωρείται δικαίως ως ο προμαχώνας διάσωσης του ελληνισμού.
Ο αγαπημένος τους λαϊκός βάρδος ήταν ο Αναγνωστάκης Πέτρος, ο Ρομαντικός του Λαϊκού τραγουδιού! Ο ρομαντισμός, η αισθητική και το βαθύ συναίσθημα ήταν τα κύρια στοιχεία που χαρακτήριζαν τα τραγούδια του. Το τραγούδι που άρεσε πάρα πολύ στο βασιλικό ζεύγος ήταν «Στο μικρό μου τον κήπο, στη μικρή μου αυλή, δεν ανθίζουν λουλούδια γιατί λείπεις εσύ». Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν ο Πέτρος Αναγνωστάκης…
Καταγόταν από τη Μάνη (ΚΥΠΑΡΙΣΣΟ - ΑΛΥΤΑ). Το γένος της μάνας του: Κουρετζή. Γεννήθηκε στα Ταμπούρια και έζησε στο Κερατσίνι. Αξιόλογος τραγουδιστής, έκανε πολύ σπουδαία καριέρα. Η παρουσία του, επί 20 χρόνια στο λαϊκό τραγούδι συνδέθηκε με πολύ μεγάλες επιτυχίες στη δισκογραφία και στο πάλκο. Ο στόχος του, ήταν να γίνει μηχανικός στο εμπορικό ναυτικό, γι’ αυτό φοίτησε διαδοχικά στις τεχνικές σχολές «Σιβιτανείδιο», «Πάλμερ» και «Πειραϊκός Σύνδεσμος». Παράλληλα με τις σπουδές του, τραγουδούσε ερασιτεχνικά. Έκανε καντάδες στα κορίτσια τις γειτονίας του και έπαιζε κιθάρα στους φίλους του. Σε ηλικία 18 χρονών, πήγε με την παρέα του, στο κέντρο «Ρουσέτου» στον Κορυδαλλό. Η φωνή του νεαρού Πέτρου ζεστή και μελωδική έκανε μεγάλη εντύπωση στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, ο οποίος του πρότεινε να τραγουδήσει επαγγελματικά, πράγμα που έγινε.
Στο ίδιο διάστημα ο Αναγνωστάκης, έμαθε να παίζει θαυμάσια κιθάρα με δάσκαλο το φίλο του Μιχάλη Βέση. 18 ετών, όταν ήταν φοιτητής, έκανε καντάδα με κιθάρα στην περιοχή Θεμιστόκλειο όταν τον άκουσε ο Χρήστος Κολοκοτρώνης και τον πήγε στην Κολούμπια. Το ντεμπούτο του στη δισκογραφία το έκανε το 1957. Ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι-διάλογο με τη Γιώτα Λύδια «Είμαι γνήσια τσιγγάνα» σε στίχους Χρίστου Κολοκοτρώνη και μουσική Βασίλη Καραπατάκη. Στην Κολούμπια έκανε αλλά τέσσερα τραγούδια.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1958, ο Πέτρος Αναγνωστάκης συνεργάζεται στο πάλκο και στο στούντιο με τον Γιώργο Ζαμπέτα και τη Ρία Κούρτη. Εμφανίσθηκαν στον «Κήπο του Αλλάχ» στο Αιγάλεω, όπου εκτός από τους τακτικούς θαμώνες, διασκέδασαν με τα τραγούδια του και πολλές προσωπικότητες του διεθνούς τζετ-σετ, που επισκέπτονταν την Αθήνα.
Σε δίσκους ο Αναγνωστάκης έκανε επιτυχίες τις συνθέσεις του Ζαμπέτα «Ζαλούμπα», «Μεξικάνα», «Συχνά με το δείλι», με τους αδελφούς Κατσάμπα κ.α. Ο Ζαμπέτας τον πήγε στη Μόντε Κάρλο, όπου εκεί έκανε 20 τραγούδια (η εταιρία αργότερα έκλεισε).
Κατόπιν πήγε στρατιώτης και μετά το 1958 πήγε στην ODEON Ρarlophone και μέχρι το 1964 ηχογραφούσε εκεί, όταν έληξε το συμβόλαιό του. Του έκανε πρόταση ξανά η Κολούμπια να κάνει συμβόλαιο εκεί με 2 εκατομμύρια δρχ. - ημίωρη εκπομπή στο ραδιόφωνο – και 5 δρχ. το δίσκο όταν άλλοι έπαιρναν 1,5 δρχ. το δίσκο, αλλά δεν συμφώνησε γιατί τον είχαν κόψει στην αρχή αφού είχε τραγουδήσει 5 τραγούδια και πήραν άλλον. Τους είπε ότι «εσείς με κόψατε τότε και πήγα στην Odeon-Parlophone κι εκεί θα μείνω». Διπλασίασαν το ποσό, αλλά πάλι δεν δέχτηκε! Τους είπε «όταν με κόψατε εσείς εκείνοι μ’ έκαναν τραγουδιστή»! Μαθεύτηκε αυτό και τον κάλεσε ο διευθυντής της Odeon-Parlophone Μίνως Μάτσας, έκλεισε συμβόλαιο εκεί αλλά αργότερα έφεραν άλλον κι εκεί και τον έκαναν στην άκρη… Έσκισε το συμβόλαιο και τους είπε «εγώ σας έκανα Odeon!», κι έφυγε πικραμένος…
Στο Κέντρο του Κεφάλα τραγουδούσε με τη Νίτσα Αντωνάτου-Ρούλα Καλάκη. Στη Ρόδο σε μια καλύβα μέσα στη θάλασσα που έτρωγαν ψαράκι γνώρισε τον Ωνάση. Στο μαγαζί του Παπούλα, ο Ωνάσης ήθελε να τον κάνει γαμπρό του, αλλά δεν δέχτηκε!
Το 1960 μαζί με τους Γιώργο Ζαμπέτα, Σταύρο Χατζηδάκη και Ανθούλα Αλιφραγκή, ο Αναγνωστάκης πήγε στο Παρίσι, στις Κάνες, στη Ζυρίχη και τη Λουνκέρνη. Εκεί το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία και παρουσιάστηκε με ευνοϊκές κριτικές και ρεπορτάζ από τις μεγαλύτερες εφημερίδες τις Γαλλίας και τις Ελβετίας.
Το 1961, η συνεργασία Ζαμπέτα-Αναγνωστάκη συνεχίζεται στην «Odeon-Parlophone» και φέρνει μια μεγάλη επιτυχία: «Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου». Αλλά και στο πάλκο γνωστών μεγάλων κέντρων ο Αναγνωστάκης γνωρίζει επιτυχία. Στου «Κουλουριώτη», στην «Περιβόλα», στο «Χρυσό Βαρέλι», στο «Φαληρικόν», στου «Μαντουμπάλα» κ.α.
Στην διετία 1963-64 ο Αναγνωστάκης συναγωνίζεται σε λαοφιλία τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές τις εποχής.
Οι συνεργασίες του στην «Odeon-Parlophone» με Μπακάλη, Γκούτη, Δερβενιώτη, Βίρβο, Μανήσαλη κ.α. τον φέρνουν πρώτο σε πωλήσεις δίσκων. Δεκάδες οι επιτυχίες: «Μέσα σε μια νύχτα» (Κ. Βίρβου) -Ρεκόρ πωλήσεων το 1960-, «Πληροφορίες κακές», «Πληγωμένοι κι οι δυο», «Περπατώ και σφυρίζω θλιμμένα», «Δέκα συμβουλές», «Μεγάλη θλίψη», «Κάποιο τρένο» κ.α. Το αγαπημένο του τραγούδι: «Γυναίκα της νύχτας κουρέλι» του Ζαμπέτα…
Τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1963, ο Πέτρος Αναγνωστάκης έλαβε μέρος στο Α' Φεστιβάλ λαϊκού τραγουδιού στο Στάδιο Καραϊσκάκη και τον Αύγουστο πήρε το πρώτο Βραβείο Ερμηνείας (Χρυσό Μετάλλιο) με το τραγούδι του Κώστα Μάνεση και στίχους Κέκεση «(Αυτός που δεν αγάπησε) Κλάψε καρδιά μου κλάψε». Μετά το βραβείο του έγιναν προτάσεις να παίξει στον κινηματογράφο, αλλά αυτός αρνήθηκε.
Περιόδευσε στην Αυστραλία (Σύδνεϋ, Μελβούρνη κλπ.). Μετά το 1967 που γύρισε σε δίσκους 45 στροφών, τέσσερα τραγούδια του Γιώργου Μυστάκη, ο Αναγνωστάκης αποσύρθηκε από τη δισκογραφία.
Οι τραγουδίστριες με τις οποίες συνεργάσθηκε σε δίσκους και σε κέντρα ήταν: Ρία Κούρτη, Λίτσα Διαμάντη, Μαίρη Νταλμάς, Έλλη Γκίλα, Ανθούλα Αλιφραγκή κ.α.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Πέτρος Αναγνωστάκης, εργαζόταν κατά διαστήματα σε λαϊκά κέντρα του Πειραιά. Βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος, ζούσε με το παράπονο και με τη σκέψη ότι τον έχουν εγκαταλείψει οι άνθρωποι. Αναπολούσε πάντα τις ρομαντικές στιγμές του στο λαϊκό τραγούδι. Δηλώσεις του στον Πανό Γεραμάνη: «Ψάχνω να βρω άνθρωπο όπως ο Διογένης έψαχνε τότε… Φαντάσου τώρα, όλοι είμαστε περαστικοί. Δεν προσβάλω τους σημερινούς καινούργιους, 6-7 ονόματα θα μείνουν στην ιστορία του τραγουδιού (τα εις -έας, -άκης, -άκος, Κρητικός ή Μανιατάκος)»…
Πέθανε στο σπίτι του στο Κερατσίνι, την 1η Ιουλίου 1996.