ΤΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΑΥΤΟ ΖΗΤΗΜΑ;
4.2.2012
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Μας έχουν κουράσει πια μερικά φερέφωνα του πολιτικάντικου συστήματος του δικομματισμού, τα οποία – όταν δεν έχουν τι να πουν και να δικαιολογηθούν για τα μαύρα τους τα χάλια... – βγαίνουν και μιλάνε ψευδώς περί δήθεν «γερμανικών αποζημιώσεων», που θα βγούμε τάχα να ζητήσουμε από τη Γερμανία και άλλες παρόμοιες «μπαρούφες»!
Πρόκειται ξεκάθαρα για ένα ζήτημα αποπροσανατολισμού του ελληνικού λαού από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, το οποίο δημιουργούν επίτηδες οι Γραικύλοι, απλώς και μόνο για να εμπαίζουν τους Έλληνες, δημιουργώντας κλίμα «εθνικής ενότητας» έναντι του «εχθρού» και έτσι να αποκρύπτουν τεχνηέντως τα απίστευτα σκάνδαλα που βύθισαν τη χώρα μας στην ανυποληψία και τη χρεοκοπία... Διότι εμείς το λέμε ξεκάθαρα: ΔΕΝ φταίνει οι Γερμανοί, ούτε οι Άγγλοι, οι Εβραίοι, οι Ρώσοι, οι Αμερικάνοι κτλ. για τη σημερινή δυσχερή θέση στην οποία υπέπεσε η Ελλάδα! Αυτοί τα παιχνίδια τους κάνουν και τα συμφέροντά τους κοιτάζουν... Άλλοι, εγχώριοι παράγοντες, είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία...
Ειδικά δε για το θέμα των περιβόητων «γερμανικών αποζημιώσεων» έχει στηθεί ένας απίθανος μύθος, ο οποίος κρατάει «ναρκωμένο» τον ελληνικό λαό και λειτουργεί σαφέστατα σε βάρος του έθνους! Εμείς στο σημερινό μας κείμενο δεν θα πιάσουμε το θέμα από νομικής πλευράς (εφόσον αυτό έχει πολλές πτυχές, οι οποίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και ανάλυσης), αλλά θα το εξετάσουμε εν τάχει από πολιτικής οπτικής γωνίας. Θα δούμε δηλ. τη συμπεριφορά των κυβερνώντων την άτυχη αυτή χώρα, από τα πρώτα κιόλας μεταπολεμικά χρόνια έως και πρόσφατα, ακριβώς για να δείξουμε ενώπιον του ελληνικού λαού τι μειωμένης εθνικής συνείδησης άνθρωποι ηγήθηκαν τις περισσότερες φορές (όχι βέβαια όλες, δεν ισοπεδώνουμε τα πάντα!) των μεγάλων πολιτικών παρατάξεων της πατρίδας μας...
Ως γνωστόν, το 1947, στη διάσκεψη ειρήνης των Παρισίων, αναγνωρίστηκε διεθνώς ότι η Γερμανία όφειλε πολεμικές αποζημιώσεις σε μια σειρά χωρών, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Άλλωστε στην Ελλάδα χρωστούσε η χώρα αυτή και το περίφημο «κατοχικό δάνειο», το οποίο πήρε ο Αδόλφος Χίτλερ, όταν είδε τις δυσκολίες του στα διάφορα πολεμικά μέτωπα, προκειμένου να καλύψει τις έκτακτες ανάγκες του στρατού του. Αλλά, όλα αυτά – αντί η Ελλάδα να βγει και να τα διεκδικήσει δυναμικά ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟΤΕ – αυτοί που μας κυβερνούσαν... ΔΕΝ τα διεκδίκησαν! Οι λόγοι γι’ αυτή την εθνική προδοσία υπήρξαν κατά βάση οι εξής:
1. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήταν ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ των Γερμανών ναζί επί κατοχής, δηλ. ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ! Γι’ αυτό άλλωστε την περίοδο που στις ελληνικές πόλεις ο ελληνικός πληθυσμός λιμοκτονούσε από την πείνα, αυτοί οι εγκληματίες (που έπειτα μας το έπαιξαν «εθνοσωτήρες») και οι οικογένειές τους περνούσαν κυριολεκτικά «ζωή και κότα»... Κατέδιδαν μάλιστα και από πάνω τους Έλληνες αγωνιστές που είχαν βγει στο αντάρτικο, για να ενισχύουν τη θέση τους επί γερμανοκρατίας και να πουλάνε εκδούλευση στον κατακτητή... Άρα, αν τολμούσαν να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις που όφειλε η Γερμανία στην Ελλάδα, θα έβγαιναν φυσικά οι Γερμανοί και θα αποκάλυπταν τον ρόλο τους! Οπότε θα κατέρρεε ήδη από εκείνα τα χρόνια το άθλιο πολιτικό σκηνικό που έστησαν στη χώρα μας...
2. Επειδή τότε η Ελλάδα επρόκειτο να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ και να αποτελέσει βασικό εργαλείο αντισοβιετικής και αντικομμουνιστικής προπαγάνδας της Δύσης (από κοινού με την Τουρκία) οι Αγγλοαμερικάνοι διέταξαν τους υποτελείς τους «Έλληνες» πολιτικάντηδες της εποχής να... σιωπήσουν για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων! Και ως αντίτιμο αφενός θα λάμβαναν την περιβόητη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ (ως αποτέλεσμα του Δόγματος Τρούμαν), που όμως ήταν υποδεέστερη των όσων όφειλε η Γερμανία στην Ελλάδα, οι δε δυτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις θα αναλάμβαναν τη χρηματοδότηση μέσω μυστικών διαύλων των γραικύλικων κομμάτων της χώρας μας. Εξάλλου, δεν συνέφερε τότε ούτε στη Δύση ούτε στην Ανατολή οι δύο Γερμανίες (Δυτική και Ανατολική) να στηθούν στον τοίχο υπόλογες για εγκλήματα πολέμου κτλ. Τα ψυχροπολεμικά παιχνίδια της εποχής ήταν πάνω απ’ όλα...
3. Σε εσωτερικό επίπεδο η Ελλάδα αντιμετώπιζε τότε την κατάρα της εμφύλιας διαμάχης ανάμεσα σε «εθνικόφρονες» και «κομμουνιστές». Μπροστά στον κίνδυνο οι τότε κυβερνώντες της Δεξιάς και του Κέντρου (πιο πολύ μάλιστα οι δεύτεροι!) να χάσουν «τα αυγά και τα πασχάλια» από μια πιθανή επικράτηση των κομμουνιστών, έδιναν τα πάντα στα αφεντικά τους της Δύσης! Εκείνα λοιπόν – και με δεδομένη τη μετατροπή της τότε Δυτικής Γερμανίας σε βάση ιμπεριαλιστών πρακτόρων των ΗΠΑ και σε αποθήκη αμερικανικών πυρηνικών όπλων – έδωσαν τη σαφή οδηγία σε ΟΛΕΣ τις «ελληνικές» κυβερνήσεις της εποχής να μην ασχολούνται καν με το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Φυσικά οι Γραικύλοι έσπευσαν αμέσως να εξυπηρετήσουν το θέλημα των κυρίων τους και έτσι χάθηκε η χρυσή ευκαιρία για τη χώρα να ανασάνει οικονομικά... Ήταν... πολύ μεγάλα τα πλανητικά συμφέροντα του καιρού εκείνου, για να ασχολείται κάποιος με θέματα όπως οι οφειλόμενες αποζημιώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα για τις θηριωδίες που συνέβησαν εις βάρος του ελληνικού λαού την περίοδο 1941-1944!
Έτσι, σε πρώτη φάση οι ίδιοι οι κυβερνώντες τον τόπο αυτό απεμπόλησαν τότε το θέμα προς όφελος μάλιστα της Γερμανίας, η οποία την ίδια περίοδο έβλεπε να της... χαρίζονται τα χρέη της από άλλες δυτικές χώρες, προκειμένου να ανακάμψει – η Δυτική Γερμανία – οικονομικά και να αποτελεί ανάχωμα στις επιθετικές διαθέσεις της ΕΣΣΔ, μέσω της Ανατολικής Γερμανίας... Και όχι μόνο αυτό: σωροί δυτικών (αμερικανικών κατά βάση) κεφαλαίων στάλθηκαν τότε στη Δυτική Γερμανία, προκειμένου αυτή να ανακάμψει θεαματικά σε οικονομικό επίπεδο! Έτσι, αυτή από εντελώς διαλυμένη το 1945 μέσα σε δέκα μόλις χρόνια, δηλ. το 1955, είχε μετατραπεί σε οικονομική «ατμομηχανή» ολόκληρης της Ευρώπης!... Μάλιστα, επειδή με το περίσσευμα αυτό εργασίας και παραγωγής δημιουργούνταν τότε υπεραξία (κατά μαρξισμό-λενινισμό) και, φυσικά, δεν έφταναν οι Γερμανοί εργάτες, πριμοδοτήθηκαν οι Γερμανοί από τις ΗΠΑ, προκειμένου να δέχονται εργάτες από ευρωπαϊκά κράτη (Ελλάδα, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία κτλ.), που προηγουμένως οι... ίδιοι οι Γερμανοί είχαν καταστρέψει στον πόλεμο! Απίστευτο: δηλ. αντί να πληρώσουν πολεμικές αποζημιώσεις, μας έκαναν και «χάρη», επειδή έπαιρναν νέους Έλληνες στα «σκλαβοπάζαρα» της εποχής!...
Αυτά έκανε τότε το γραικύλικο σύστημα πολιτικής εξουσίας που εγκατέστησαν στη χώρα μας οι μεγάλες δυνάμεις μετά το 1945... Ως πειθήνια όργανα ξένων αφεντικών «δεξιοί», «κεντρώοι», «αριστεροί» κτλ. διαίρεσαν επικίνδυνα τον λαό μας και οδήγησαν σε μέγιστες εθνικές τραγωδίες: από τον εμφύλιο πόλεμο (κατ’ άλλους: συμμοριτοπόλεμο) και τον ξεριζωμό του ελληνισμού της Τουρκίας έως την καταστροφή της Κύπρου και τη σημερινή οικονομική διάλυση της Ελλάδας...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μόλις χθες, 3 Φεβρουαρίου 2012, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης... ΔΙΚΑΙΩΣΕ τη Γερμανία για το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων που οφείλει στην Ιταλία, για τις καταστροφές που προκλήθηκαν τα χαλεπά εκείνα χρόνια και στη χώρα αυτή. «Η Ιταλία παρέβη τις υποχρεώσεις της», ήταν το σκεπτικό των δικαστών... Λογικό, λέμε εμείς, εφόσον όλα αυτά τα χρόνια ΚΑΙ στην Ιταλία κυβερνάνε μαφιόζοι απατεώνες, όπως ακριβώς και οι δικοί «μας»!