2.10.2020
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Στο 21ο κεφάλαιο του τελευταίου βιβλίου της Αγίας Γραφής, της Αποκαλύψεως του ευαγγελιστή Ιωάννη, διαβάζουμε για τη νέα δημιουργία, τον νέο κόσμο που θα αντικαταστήσει τον παλιό (21:1): “Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν· ὁ γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπῆλθον, καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι”. Από τους δε στίχους 9 έως και 27, γίνεται αναφορά στη Νέα (ή ουράνια) Ιερουσαλήμ, η οποία περιγράφεται με εκπληκτικές λεπτομέρειες (*).
Η εξωπλανητική αυτή πόλη, σύμφωνα με τη βιβλική περιγραφή, έχει σχήμα κύβου, με διάσταση 12.000 στάδια (1.500 χιλιόμετρα) σε μήκος, πλάτος και ύψος. Επειδή δε, ο κύβος έχει 12 άκρες, άρα η Νέα Ιερουσαλήμ έχει στο σύνολο 144.000 στάδια (18.000 χιλιόμετρα), αριθμός που σαφώς παραπέμπει στους 144.000 πιστούς που πρόκειται να αναληφθούν κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού χωρίς να γευθούν θάνατο. Από τους παραπάνω αριθμούς και μόνο, αρκεί να αντιληφθεί ο καθένας τις διαστάσεις και τον όγκο του διαστημικού αυτού αντικειμένου που -κατά τις Γραφές- πρόκειται κάποια Ημέρα-Χ να προσεγγίσει τον πλανήτη μας...
Εδώ να σημειώσουμε, ότι στην Παλαιά Διαθήκη -από την οποία είναι άμεσα επηρεασμένη η Αποκάλυψη του Ιωάννη- τα περίφημα “Άγια των Αγίων” του ναού είχαν το σχήμα ενός τέλειου κύβου· επομένως, η Νέα Ιερουσαλήμ συμβολίζει το ανώτατο κέντρο λατρείας του Θεού, αυτό που έρχεται στη Γη από τον ουρανό. Άλλωστε, η περιγραφή της Νέας Ιερουσαλήμ που μας δίδει ο Ιωάννης σε πολλά σημεία θυμίζει τον Παράδεισο των πρωτοπλάστων (κήπος της Εδέμ), αλλά και άλλα γεωγραφικά τοπία της παλαιοδιαθηκικής Μέσης Ανατολής, π.χ. τη Βαβυλώνα κτλ.
Στις σημειώσεις της έκδοσης της Καινής Διαθήκης, που επιμελήθηκε ο καθηγητής Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας, μπορούμε να διαβάσουμε μία πλήρη ερμηνεία της Νέας Ιερουσαλήμ· γράφει, λοιπόν, ο αείμνηστος Τρεμπέλας για το κεφ. ΚΑ΄ (21) της Αποκάλυψης του Ιωάννη: “Στο κεφάλαιο αυτό περιγράφεται η εγκατάσταση της νέας Ιερουσαλήμ στη γη που έχει ανακαινισθεί. Η νέα αυτή Ιερουσαλήμ κατεβαίνει από τον ουρανό ως νύμφη ετοιμασμένη για γάμο. Αποτελεί τη σκηνή μέσα στην οποία ο Θεός συγκατοικεί αιώνια με τους ανθρώπους που ζουν σε μακαριότητα. Η Νύμφη αυτή του Αρνίου περιγράφεται ως επουράνια και αχειροποίητη πόλη που λάμπει διαρκώς, είναι ασφαλισμένη αιώνια και θεμελιωμένη αδιάσειστα. Αποτελεί άνετη διαμονή για όσους κατοικούν σ' αυτήν. Οι κάτοικοί της είναι συγχρόνως οι ζωντανοί λίθοι με τους οποίους οικοδομήθηκε. Έτσι και οι δώδεκα θεμέλιοι της πόλεως αυτής, οι δώδεκα Απόστολοι, είναι «παντὶ λίθῳ κεκοσμημένοι»· και η όλη οικοδομή του τείχους της αλλά και όλης της πόλεως μέχρι τα βαθύτερα θεμέλιά τους έχει γίνει από τον πολύτιμο λίθο ίασπι και από ατόφιο χρυσάφι. Οι πολίτες της ζωογονούνται από το νερό της ζωής και τρέφονται από τον καρπό του ξύλου της ζωής. Αυτοί, καθώς βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία με τον Θεό και το Αρνίο, βλέπουν το πρόσωπό του και το λατρεύουν, και είναι οι ίδιοι ο έμψυχος ναός του Θεού. Γι' αυτό η νέα Ιερουσαλήμ δεν έχει ναό, διότι η ίδια αποτελεί το άγιο κατοικητήριο του Θεού. Η όλη περιγραφή είναι καθαρά βιβλική και συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά της αχειροποίητης πόλεως που είναι εγκατεσπαρμένα στα βιβλία των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης”.
Ο θεολόγος Νικόλαος Π. Βασιλειάδης, στην έρευνά του “Αποκάλυψις του Ιωάννου”, σημειώνει τα εξής αξιοπρόσεκτα: “Στην «καινή» γη αρμόζει «καινή» πόλη. Η μέλλουσα καινούργια συγκέντρωση των πιστών στον ουρανό και στη γη παρομοιάζεται προς πόλη, για να δηλωθεί το πλήθος των πιστών και προς νύμφη ολοστόλιστη, για να δηλωθεί το πνευματικό της κάλλος. Η πόλη αυτή είναι η «ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων» (Εβρ. ιβ΄ [12] 23), σύναξη εκλεκτών και προσφιλών τέκνων του Θεού, που έχουν καταγραφεί πολίτες του ουρανού. [...] Αυτή την πόλη, ή μάλλον αυτή τη βασιλεία του Θεού, προσδοκούμε όταν προσευχόμαστε στην Κυριακή προσευχή με το αίτημα «ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου»”.
Στην εργασία του “Η Αποκάλυψις εξηγημένη (το κατά δύναμιν)”, ο αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος αναφέρει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων για την καινή Ιερουσαλήμ τα εξής: “Ποια είναι αυτή η καινούργια πόλις, που ονομάζεται «αγία Ιερουσαλήμ»; Είναι αυτή η Βασιλεία του Θεού. Είναι η αληθινή Εκκλησία του. Είναι η Εκκλησία των πρωτοτόκων, των απογεγραμμένων στους ουρανούς, την οποίαν τώρα βλέπει ο προφήτης να κατεβαίνη από τον ουρανό. Την βλέπει να κατέρχεται από τον ουρανό, απ' όπου δηλαδή έχει την έδρα και την προέλευσί της. «Ἡ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν» (Γαλ. Δ΄, 26), λέγει ο Απόστολος Παύλος. Η επουράνιος Ιερουσαλήμ δηλαδή, είναι μητέρα όλων ημών των Χριστιανών. [...] Αυτήν την επουράνιον Ιερουσαλήμ βλέπει ο ιερός Συγγραφεύς να κατεβαίνη από τον ουρανό, όπου παριστάνεται, ότι υπάρχει η έδρα της. Η κατάβασις της καινής Ιερουσαλήμ στην καινούργια γη, σημαίνει, όχι μονάχα την κατάπαυσι του υπερκόσμιου χαρακτήρα της Βασιλείας του Θεού, αλλά και την οριστική και πλήρη διάλυσι του μεσοτοίχου, που χώριζε τους ανθρώπους από τον Θεό”.
Τέλος, σύμφωνα με τον Σπύρο Φίλο (στην έρευνά του “Το κύκνειο άσμα της Γης”), ο καινούριος ουρανός και η καινούρια γη σηματοδοτούν την έλευση μιας Νέας Εποχής στον κόσμο μας. Για τη Νέα Ιερουσαλήμ γράφει χαρακτηριστικά: “Πρόκειται για κάτι πολύ διαφορετικό από τη γνωστή «επίγεια» Ιερουσαλήμ. Έχουμε εδώ να κάνουμε με την Ιερουσαλήμ «ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός» (Εβρ. 11/10), την «ἐπουράνιον» (Εβρ. 12/22), την «μέλλουσαν» (Εβρ. 13/14). Ποια είναι αυτή η καινούργια Ιερουσαλήμ; Με τη λέξι «πόλις» εννοούμε τόπο διαμονής συνόλου ανθρώπων, οι οποίοι διοικούνται από ίδιες αρχές και τους αυτούς νόμους κι έχουν πράγματα κοινά. Αντίθετα με το «άστυ», που σημαίνει τις κατοικίες, τα οικήματα, η πόλη σημαίνει το σύνολο των πολιτών, την κοινότητα. [...] Η Εκκλησία θα είναι το κέντρο και το κατοικητήριο της δόξας του Θεού και του Αρνίου σε ολόκληρη την αιωνιότητα. Όλοι οι υπόλοιποι λυτρωμένοι κι όλα τα υπερβατικά όντα θα συγχαίρουν και θα απολαμβάνουν το μεγαλείο και τον πλούτο ζωής, που η Εκκλησία στους ουρανούς θα κατέχει, ως Νύφη του Αρνίου”.
Οι υπερφυσικές διαστάσεις της Νέας Ιερουσαλήμ (ένας γιγάντιος κύβος με περίμετρο δώδεκα χιλιάδες στάδια, άρα με τις πλευρές της να έχουν ύψος περίπου 560 χιλιομέτρων που θα εκτείνονται στο διάστημα) προκάλεσαν, όπως είναι εύλογο, τους έντονους προβληματισμούς ερευνητών. Τι θα μπορούσε να είναι άραγε, με τους δικούς μας γήινους οφθαλμούς και αντιλήψεις, αυτή η “νύφη” και “σύζυγος του Αρνίου”, η οποία αντιπροσωπεύει τους Χριστιανούς που θα ενωθούν με τον Ιησού στον ουρανό; Δόθηκαν αρκετές ερμηνείες, ανάμεσα στις οποίες κι εκείνη που θεωρεί τη Νέα Ιερουσαλήμ ως... ένα τεράστιο διαστημόπλοιο, πάνω στο οποίο θα επιβιβαστούν οι πιστοί και δίκαιοι του πλανήτη μας, για να πάνε ύστερα σε άλλα, ανώτερα επίπεδα! Έπειτα -συνεχίζει αυτή η ερμηνεία- θα ζήσουν αιώνια ανάμεσα σε εξωγήινα όντα προηγμένης πνευματικής τεχνολογίας, αφήνοντας οριστικά πίσω τον γεμάτο αμαρτίες κι ασθένειες πλανήτη Γη...
Οι σιωνιστές της Αμερικής έκαναν πριν από μερικά χρόνια λόγο για το “Πρόγραμμα της Νέας Ιερουσαλήμ” (“New Jerusalem Program”), ενώ κυκλοφόρησε και βιβλίο με τίτλο “Η Νέα Ιερουσαλήμ. Η σιωνιστική δύναμη στην Αμερική”, με συγγραφέα τον Μάικλ Κόλινς Πάιπερ. Πρόκειται για πολιτικό σχέδιο, το οποίο εγκρίθηκε στο 23ο παγκόσμιο σιωνιστικό Συνέδριο (1951) ως “Πρόγραμμα της Ιερουσαλήμ”, ενώ το 1968 αναθεωρήθηκε (“Αναθεωρημένο πρόγραμμα της Ιερουσαλήμ”), για να καταλήξει το 2004 ως “New Jerusalem Program”, όπως είπαμε προηγουμένως. Όλοι αυτοί οι σιωνιστικοί σχεδιασμοί είναι μετεξελίξεις και προσαρμογές του αρχικού προγράμματος των σιωνιστών (“Πρόγραμμα της Βασιλείας”), που βασίστηκε στα πρακτικά του πρώτου σιωνιστικού Συνεδρίου, του 1897.
Στο πλαίσιο αυτό, κάποιοι ταυτίζουν τη Νέα Ιερουσαλήμ με τη μελλοντική ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα. Κατά την πιο υλιστική αυτή ερμηνεία, η Νέα Ιερουσαλήμ θα εγκαθιδρυθεί πάνω στην παλιά, όπου ο νέος Ναός του Σολομώντα (ο λεγόμενος και Τρίτος Ναός) θα σηματοδοτήσει τον θρίαμβο του λαού Ισραήλ και τον ερχομό του πραγματικού “Μεσσία” που θα λυτρώσει την ανθρωπότητα από τα σημερινά της δεινά· ο “Σωτήρας” αυτός του εβραϊκού λαού και της ανθρωπότητας, που η χριστιανική Εκκλησία αποκαλεί ως “Αντίχριστο” ή “Θηρίο” της Αποκάλυψης, πρόκειται να εγκαταστήσει στη Νέα Ιερουσαλήμ μία παγκόσμια κυβέρνηση, επιβάλλοντας πάνω στη Γη και τα έθνη μία αιώνια ειρήνη και ευημερία...
Ιδού και μία φυσική (πιο γήινη) ερμηνεία... Σύμφωνα μ' αυτήν, οι αμαρτωλοί του κόσμου τούτου, όσοι δηλαδή πέρασαν από αυτό τον γήινο βίο και αδίκησαν τους συνανθρώπους τους, είναι καταδικασμένοι να ζήσουν μετά θάνατον αιώνια στα έγκατα του πλανήτη· δηλαδή, στην κόλαση -στην περιοχή του πυρήνα της Γης-, όπου επικρατεί υψηλότατη θερμοκρασία, η οποία αγγίζει τους 6.000 βαθμούς Κελσίου (ο πυρήνας της Γης είναι καυτός όσο κι ο Ήλιος!). Εκεί, το όλο βάρος της πίεσης της βαρύτητας θα βαραίνει παντοτινά την ψυχή τους, δημιουργώντας τους ασύλληπτη θλίψη... Αντίθετα, όσοι θα βρίσκονται εντός του κύβου (της Νέας Ιερουσαλήμ), επειδή ακριβώς θα έχουν περάσει πέρα από τα ανώτερα στρώματα της θερμόπαυσης -του τελευταίου σταδίου της εξώσφαιρας, που σηματοδοτεί και το μέγιστο ύψος που φθάνει η θερμόσφαιρα-, θα νιώθουν μια διαρκή δροσιά· όντας οι άγιοι και δίκαιοι άνθρωποι που θα είναι σε ελαφρά διάσταση, θα επιβραβευθούν με αιώνια χαρά και ευχαρίστηση.
(*) “Καὶ ἦλθεν εἷς τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας τὰς γεμούσας τῶν ἑπτὰ πληγῶν τῶν ἐσχάτων, καὶ ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ λέγων· δεῦρο δείξω σοι τὴν νύμφην τὴν γυναῖκα τοῦ ἀρνίου. καὶ ἀπήνεγκέ με ἐν πνεύματι ἐπ᾿ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ ἔδειξέ μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν ῾Ιερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ· ὁ φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ τιμιωτάτῳ, ὡς λίθῳ ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι· ἔχουσα τεῖχος μέγα καὶ ὑψηλόν, ἔχουσα πυλῶνας δώδεκα, καὶ ἐπὶ τοῖς πυλῶσιν ἀγγέλους δώδεκα, καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμένα, ἅ ἐστιν ὀνόματα τῶν δώδεκα φυλῶν τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ. ἀπ᾿ ἀνατολῶν πυλῶνες τρεῖς, καὶ ἀπὸ βορρᾶ πυλῶνες τρεῖς, καὶ ἀπὸ νότου πυλῶνες τρεῖς, καὶ ἀπὸ δυσμῶν πυλῶνες τρεῖς. καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόλεως ἔχον θεμελίους δώδεκα, καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν δώδεκα ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ ἀρνίου. Καὶ ὁ λαλῶν μετ᾿ ἐμοῦ εἶχε μέτρον κάλαμον χρυσοῦν, ἵνα μετρήσῃ τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας αὐτῆς καὶ τὸ τεῖχος αὐτῆς. καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ μῆκος αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάτος. καὶ ἐμέτρησε τὴν πόλιν ἐν τῷ καλάμῳ ἐπὶ σταδίους δώδεκα χιλιάδων· τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἴσα ἐστί. καὶ ἐμέτρησε τὸ τεῖχος αὐτῆς ἑκατὸν τεσσαράκοντα τεσσάρων πηχῶν, μέτρον ἀνθρώπου, ὅ ἐστιν ἀγγέλου. καὶ ἦν ἡ ἐνδόμησις τοῦ τείχους αὐτῆς ἴασπις, καὶ ἡ πόλις χρυσίον καθαρόν, ὅμοιον ὑάλῳ καθαρῷ. οἱ θεμέλιοι τοῦ τείχους τῆς πόλεως παντὶ λίθῳ τιμίῳ κεκοσμημένοι· ὁ θεμέλιος ὁ πρῶτος ἴασπις, ὁ δεύτερος σάπφειρος, ὁ τρίτος χαλκηδών, ὁ τέταρτος σμάραγδος, ὁ πέμπτος σαρδόνυξ, ὁ ἕκτος σάρδιον, ὁ ἕβδομος χρυσόλιθος, ὁ ὄγδοος βήρυλλος, ὁ ἔνατος τοπάζιον, ὁ δέκατος χρυσόπρασος, ὁ ἑνδέκατος ὑάκινθος, ὁ δωδέκατος ἀμέθυστος. καὶ οἱ δώδεκα πυλῶνες δώδεκα μαργαρῖται· ἀνὰ εἷς ἕκαστος τῶν πυλώνων ἦν ἐξ ἑνὸς μαργαρίτου. καὶ ἡ πλατεῖα τῆς πόλεως χρυσίον καθαρὸν ὡς ὕαλος διαυγής. Καὶ ναὸν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ· ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ ναὸς αὐτῆς ἐστι, καὶ τὸ ἀρνίον. καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ· ἡ γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς τὸ ἀρνίον. καὶ περιπατήσουσι τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸς αὐτῆς, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέρουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν αὐτῶν εἰς αὐτήν, καὶ οἱ πυλῶνες αὐτῆς οὐ μὴ κλεισθῶσιν ἡμέρας· νὺξ γὰρ οὐκ ἔσται ἐκεῖ· καὶ οἴσουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν. καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτὴν πᾶν κοινὸν καὶ ὁ ποιῶν βδέλυγμα καὶ ψεῦδος, εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου”.