12.11.2016
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Αιώνες ολόκληρους συνεχίζεται το δραματικό πλανητικό παιχνίδι που κρίνει τις τύχες της ανθρωπότητας: στα «άδυτα των αδύτων» των παρασκηνίων, εκεί όπου δεν υπάρχει πρόσβαση για τον κοινό άνθρωπο! Σε μυστικά «καταγώγια», λέσχες, στοές και «ιερατεία»... Αυτό είναι το μεγάλο Μυστικό, όχι μόνο στην Ανατολή του μυστικισμού, αλλά και στην (υποτίθεται) ορθολογική Δύση. Ότι οι μοίρες όλων μας κρίνονται μες στο πυκνό σκοτάδι του μυστηρίου, με κανόνες της περίφημης Απόκρυφης Γεωπολιτικής.
Η θεωρία του γράφοντος, αλλά και ό,τι πιο προωθημένου υπάρχει αυτή τη στιγμή στη γεωπολιτική ανάλυση διεθνώς, βασίζεται πάνω στην Απόκρυφη Γεωπολιτική: δηλ. σε μια υπερβατική σύνθεση επιστημονικής ανάλυσης των διεθνών σχέσεων και έρευνας του μυστηρίου-αποκρυφιστικής παράδοσης. Άλλωστε η διεθνής πολιτική ήταν και παραμένει πάντοτε συνυφασμένη στενά με τον αποκρυφισμό και το μυστήριο. Είναι δηλ. βαθύτατα μυστικιστική. Πολλοί γεωπολιτικοί αναλυτές του παρελθόντος (από τον Ρώσο πρίγκιπα Νικολάι Τρουμπετσκόι και τον Άγγλο γεωγράφο Χάλφορντ Μακίντερ, έως και τον Γερμανό στρατηγό Καρλ Χάουσχοφερ) μίλησαν ξεκάθαρα γι’ αυτό το αναμφισβήτητο φαινόμενο. Άλλωστε και τα δικά τους γεωπολιτικά συστήματα ήταν άμεσα επηρεασμένα από τη θεολογία, με σαφείς μεταφυσικές διαστάσεις. Και γι’ αυτό στον πρόλογο του έργου «Γέροντας Ελπίδιος, Οράματα για το μέλλον» (εκδόσεις “M-Press”, Σεπτέμβριος 2013), με συγγραφέα τον Φώτιο Μπαμπάνη και επιμελητή τον γράφοντα, ο υπογράφων αυτό το κείμενο αναγράφει τα κάτωθι σημαντικά:
«Γεροντική παράδοση (μεταφυσική) και γεωπολιτική ανάλυση (διαλεκτική) συνιστούν εκείνο που στους παρασκηνιακούς κύκλους του πλανήτη, εκεί όπου ορίζονται οι μοίρες της ανθρωπότητας, καλείται με δυο λέξεις: Απόκρυφη Γεωπολιτική. Πρόκειται για την πλέον προωθημένη γνώση που μπορεί να υπάρξει στο σύμπαν, αποκύημα ανώτερου νου, για τη διαλεκτική σύνθεση των πραγμάτων όπως όρισε ο Μεγάλος Δημιουργός, το Υπέρτατο Ον. Ο αληθινός Θεός της Ελληνορθοδοξίας, που μέσα στην εθνικοθρησκευτική μας παράδοση είναι ο διαχρονικός Ήλιος-Ιησούς, ο Θεράπων Χριστός»...
Απ’ τη στιγμή λοιπόν που ισχύουν όλα τα παραπάνω, είναι λογικό οι μυστικές εταιρείες (που από πανάρχαιων ετών εμφανίστηκαν στην ιστορία) να παίζουν τον πλέον σπουδαίο ρόλο στη διαρκή εξέλιξη των πραγμάτων ανά τον πλανήτη! Και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή, εφόσον (όπως είδαμε και πιο πριν) οι κορυφαίοι γεωπολιτικοί επιστήμονες όλων των εποχών βάσισαν κυριολεκτικά τα συστήματά τους πάνω στη μεταφυσική αντίληψη των πραγμάτων... Σήμερα πάνω στην υφήλιο υπάρχουν απόκρυφα «κέντρα» που παίζουν σημαίνοντα ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις: όπως το Κόκκινο Ιερατείο της Μόσχας και η Στοά Χονγκ της Κίνας.
Η (εν πολλοίς ανεξερεύνητη) Στοά Χονγκ εδρεύει στην Κίνα και ελέγχει την περιοχή της Άπω Ανατολής, παίζοντας σήμερα τον πλέον βασικό ρόλο στα παγκόσμια δρώμενα, εφόσον είναι παντοδύναμη και έχει τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στις εξελίξεις σε κάθε «γωνιά» του πλανήτη!... Τι είναι όμως στην πραγματικότητα η Στοά Χονγκ (ή Εταιρεία Χονγκ, όπως επίσης την αναφέρουν διάφοροι ερευνητές, όπως π.χ. ο Βέρνερ Γκέρσον, στο έργο του «Ναζισμός, μυστική εταιρεία»); Είναι σίγουρα μία μυστική οργάνωση, τα ίχνη της οποίας χάνονται βαθιά πίσω στον χρόνο. Πολλά και διάφορα έχουν ειπωθεί γι’ αυτήν διεθνώς (στην Ελλάδα πρωτομίλησε ο αείμνηστος Ιωάννης Φουράκης, ήδη από τη δεκαετία του 1980).
Στο πλαίσιο της Απόκρυφης Γεωπολιτικής υφίσταται η πεποίθηση ότι είναι πολύ παλιά, πανάρχαια. Μάλιστα είναι έντονα ανθελληνική και (κρυμμένη κάτω από την αρχέγονη ονομασία «Λευκός Λωτός») υπήρξε ουσιαστικά το «αντίβαρο» του ελληνικού Ιερατείου των Δελφών. Σ’ αυτήν (και βασικά στην επιρροή που ασκούσε πάνω στις αρχαίες κινεζικές δυναστείες των Χαν και των Μινγκ) οφείλονται οι σφαγές των Ελλήνων που κατοικούσαν στην περιοχή Γιουνάν της Κίνας, ενώ η εικόνα του λήσταρχου κιτρινάνθρωπου επιδρομέα έμεινε στην ελληνική μυθολογία με τη μορφή του ληστή Σίνη του Πιτυοκάμπτη, που σκότωσε ο Θησέας... [Σίνης σημαίνει «Κινέζος», εξ ου και ΣΙΝΙΚΟΣ πολιτισμός, ΣΙΝΙΚΟ τείχος κτλ.].
Αλλά και στο προαναφερθέν έργο του Βέρνερ Γκέρσον («Ναζισμός, μυστική εταιρεία»), διαβάζουμε τα παρακάτω πολύ ενδιαφέροντα:
«Η θρησκευτική αίρεση των Χονγκ απλώνεται, όχι μόνο στις δεκαοχτώ επαρχίες που αποτελούν την Κίνα, αλλά και στις Κινεζικές αποικίες που βρίσκονται σκορπισμένες σ’ όλη την έκταση της κεντρικής Ασίας. Στην πραγματικότητα, αυτή διηύθυνε τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική πολιτική της Κίνας, από το 1912 και μετά, δηλαδή από την εποχή που ο Σουν-Γιατ-Σεν ανακήρυξε τη Δημοκρατία Σουν-Γιαν-Σεν: 1866-1925, πρώτος πρόεδρος της Κινεζικής Δημοκρατίας και ιδρυτής του Κούο-Μινγκ-Τανγκ. Παρά τους αμείλικτους διωγμούς τους από τον θανάσιμο εχθρό τους Μάο-Τσε-Τουνγκ, είναι εντελώς πιθανόν μια απ’ αυτές τις ημέρες, οι Χονγκ να ξαναπάρουν στα χέρια τους τις τύχες της Κίνας, της Ασίας, ακόμη και... Ποιος ξέρει;»...
Όλα αυτά βέβαια αφορούν το ιστορικό παρελθόν. Και μάλιστα το απώτατο, εκείνο που χάνεται μέσα στην αχλή του μύθου και του θρύλου (στη μυθιστορία, που όμως είναι 100% αληθινή ιστορία!). Σήμερα, η Στοά Χονγκ βρίσκεται, κατά πολλούς (και όπως υπονοεί ως άνω ο Γκέρσον), πίσω από την προσπάθεια της Ανατολής να κατακτήσει τον πλανήτη, συντρίβοντας πρώτα την αθεϊστική και εντελώς σάπια Δύση. Παίζεται δηλ. στα παρασκήνια ένα φοβερό παιχνίδι νεύρων, με σκηνικά παντού ανά τον κόσμο: σε Μεσόγειο Θάλασσα και Κεντρική Ασία, σε Βόρεια Αμερική και Ειρηνικό Ωκεανό... Η γενική οικονομική κρίση που μαστίζει την ανθρωπότητα δεν είναι παρά ο «αφρός», η επιφάνεια, των όσων τραγικών διαδραματίζονται στα άδυτα των αδύτων των διεθνών παρασκηνίων...
Τι θα γίνει λοιπόν τούδε και στο εξής; Τι μέλλει γενέσθαι; Είναι άραγε η Κίνα (και η Στοά Χονγκ) πίσω από την ελληνική οικονομική κρίση; Περιμένει δηλ. το Πεκίνο την πτώχευση-χρεοκοπία της χώρας μας, προκειμένου να αποκτήσει με τρόπο ειρηνικό, ξεπληρώνοντας απλά το ελληνικό χρέος, ολόκληρη την επικράτεια της Ελλάδας; Και να επεκτείνει έτσι το βεληνεκές του στα πρόθυρα της Ευρώπης, σε ένα «οικόπεδο» που αξίζει αμέτρητα ΤΡΙΣ ευρώ, ενώ το Πεκίνο θα το έχει αγοράσει μόλις έναντι μερικών εκατοντάδων ΔΙΣ ευρώ; Τελικά... μήπως η Μεταπολίτευση του 1974 στην Ελλάδα ήταν MADE IN CHINA;
Ας δούμε λίγο περισσότερο την παραπάνω υπόθεση. Υφίστανται κάποιες νεώτερες πληροφορίες σχετικά με θρυλούμενα γεωπολιτικά-πλανητικά παιχνίδια της Στοά Χονγκ, της υπερ-στοάς αυτής της Άπω Ανατολής! Όπως προαναφέραμε, η Στοά Χονγκ θρυλείται πως βρίσκεται πίσω από την πλανητική πολιτική της υπερδύναμης του γεωγραφικού χώρου της Άπω Ανατολής, που δεν είναι παρά η Κίνα (η οποία δεσπόζει στην περιοχή αυτή, γεωγραφικά, πληθυσμιακά, στρατιωτικά, αλλά και οικονομικά). Από αρχαιοτάτων χρόνων η Κίνα υπήρξε το «συμπλήρωμα» και η αντίθεση του ελληνικού πολιτισμού: ενώ ο ελληνικός πλατωνικός Λόγος έθετε πρώτιστα το «Εγώ» (δηλ. το άτομο), αντίστροφα ο κινεζικός κομφουκιανισμός προωθούσε τη συλλογικότητα, το σύνολο. Γι’ αυτό και η προσωπικότητα του κάθε Έλληνα ξεχωριστά είναι διαχρονικά ισχυρή, ενώ αντίθετα το κινεζικό έθνος έχει δημιουργήσει μία συλλογική «προσωπικότητα», όπου το «Εγώ» χάνεται παντελώς...
Σύμφωνα λοιπόν με έναν ορισμό της περίφημης Απόκρυφης Γεωπολιτικής, ελληνισμός και σινισμός υπήρξαν τα δύο αντίθετα «άκρα» του παγκοσμίου πολιτισμού. Μάλιστα κατά πολλούς ερευνητές (στην Ελλάδα ο καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης, στο σχετικό έργο του «Συγκριτική ιστορία Ελλάδος και Κίνας», εκδόσεις «Ηρόδοτος», 2007), ΔΕΝ υπάρχει κανείς άλλος πολιτισμός παγκοσμίως, παρά μόνο δύο: ο ελληνικός και ο κινεζικός! Κάτι που είναι ορθό, εφόσον κάθε άλλο πολιτισμικό οικοδόμημα επί του πλανήτη δεν είναι παρά υποσύνολο των δύο ως άνω κορυφαίων πολιτισμών (ο δε ελληνικός πολιτισμός είναι, κατ’ αυτή τη θεωρία, όχι απλώς πλανητικός, αλλά συμπαντικός).
Αυτή η διαχρονική σύγκρουση ελληνισμού-σινισμού εκφράστηκε στο πέρας των αιώνων με συρράξεις, αιματοχυσίες, αλλά και γενοκτονίες. Χαμένη στα βάθη του χρόνου είναι η ξεχασμένη γενοκτονία των Ελλήνων της Άπω Ανατολής, στη σημερινή επαρχία Γιουνάν (δηλ. «Έλλην») της Κίνας. Αλλά και η απειλητική μορφή των Κινέζων της προϊστορίας, που μέσω ληστρικών επιδρομών πραγματοποιούσαν απίστευτα πλιάτσικα κατά των Ελλήνων, αποτυπώθηκε στον μύθο-θρύλο του ληστή Σίνη του Πιτυοκάμπτη, τον οποίο τελικώς εξόντωσε ο μελλοντικός βασιλιάς των Αθηνών, ο Θησέας. Πρόκειται ξεκάθαρα περί συμβολισμού, διότι ο Θησέας δεν ήταν παρά εκείνος που «καθάρισε» τον ελλαδικό χώρο της εποχής από αλλόφυλους βαρβάρους, οι οποίοι λυμαίνονταν την περιοχή μας. Να σημειωθεί ότι το βασανιστήριο που ασκούσε ο μυθικός Σίνης στα θύματά του είναι... ακόμα και σήμερα πρακτική μαρτυρίων στην Κίνα!
Τι λένε όμως οι πλέον «φρέσκιες» πληροφορίες μας σχετικά με τη Στοά Χονγκ και την πολιτική της Άπω Ανατολής ως προς τη Δύση; Είναι σαφές στους γνωρίζοντες ότι η Ανατολή, μέσω του Ευρασιατικού Άξονα, δεν θα αργήσει να πολεμήσει με τη Δύση και (αυτό είναι βέβαιο) να συντρίψει τον παρηκμασμένο κόσμο των ΗΠΑ και της Ευρώπης... Κάθε σχεδιασμός λοιπόν της Στοάς Χονγκ, όπως αυτός εκφράζεται μέσα από την εξωτερική πολιτική του Πεκίνου, προωθεί αυτόν ακριβώς τον βασικό σκοπό. Στα σχέδια της κινεζικής γεωπολιτικής η χώρα-κλειδί είναι (και πάλι) η Ελλάδα...
Η Ελλάδα βλέπεται από τους Κινέζους ιθύνοντες νόες με δύο όψεις: Ελλάδα του Νότου, όπου και θα επιχειρηθεί η κινεζική διείσδυση μέσω του λιμένος του Πειραιά (που γνώρισε εντυπωσιακή αναβάθμιση μετά την εξαγορά του από την κινεζική Cosco) και Ελλάδα του Βορρά, όπου και κρίνεται από πολλούς ότι εκεί θα δοθεί η τελική μάχη Ανατολής-Δύσης! Ας τα δούμε ένα προς ένα, εν συντομία (όσα στοιχεία κρίνονται, για λόγους εθνικής ασφαλείας, δημοσιοποιήσιμα).
Το λιμάνι του Πειραιά, με τη σύμπραξη της Cosco και του ΟΛΠ (Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς) υπό τον Γιώργο Ανωμερίτη, έχει ήδη καταστεί η ουσιαστική πύλη για τα κινεζικά εμπορεύματα προς τη Δύση συνολικά: προς την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Άλλωστε ο Πειραιάς, λόγω της ιδιάζουσας γεωπολιτικής του θέσης, βρισκόταν πάντοτε στο επίκεντρο της προσοχής των μεγάλων δυνάμεων. Κάτι το απολύτως λογικό, εφόσον με τον Πειραιά ελέγχεις τη Μεσόγειο. Υπό αυτή την έννοια, μυστικιστικοί και άλλοι κύκλοι αποκαλούν τον Γιώργο Ανωμερίτη όχι απλώς «άνθρωπο των Κινέζων» στον ελλαδικό-ευρωπαϊκό χώρο, αλλά... «μυστικό πρωθυπουργό-κυβερνήτη της Ελλάδας»!
Απ’ την άλλη, στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας-Μακεδονίας δεσπόζει η Θεσσαλονίκη, με το δικό της επίσης πολύ σημαντικό λιμάνι. Η Θεσσαλονίκη συμπληρώνει τον Πειραιά, διότι αποτελεί το επίνειο της βαλκανικής ενδοχώρας. Γι’ αυτό και είναι το «μήλο της Έριδος» για πολλούς και διάφορους. Μάλιστα σήμερα προωθείται ο σχεδιασμός της κυριαρχίας της από το εβραϊκό στοιχείο (ανθηρό άλλοτε στην πόλη αυτή), μέσω ενός τύπου «διεθνοποίησής» της. Πρόγραμμα που εφαρμόζεται από τον νεοεποχίτη δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος σταδιακά αφελληνίζει τη Θεσσαλονίκη, καθιστώντας την πολυπολιτισμική. Εκεί άραγε θα λάβει χώρα η τελική σύγκρουση Ανατολής και Δύσης; Πάντως, στα διάφορα κατά καιρούς σχέδια που βγήκαν στη φόρα («Φάρος της Ανατολής», «Μπουλγκράβια» κτλ.) η Θεσσαλονίκη παίζει σημαίνοντα ρόλο.
Πειραιάς και Θεσσαλονίκη, λοιπόν! Οι δύο βασικοί στόχοι της Στοάς Χονγκ και της πλανητικής πολιτικής της Άπω Ανατολής και του Ευρασιατικού Άξονα...
Λίγο δυτικότερα πάνω στην υδρόγειο, τα παρασκήνια της Μόσχας ελέγχει το Κόκκινο Ιερατείο… Ήταν το φθινόπωρο του 1982, όταν ο 76χρονος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης (από το 1964 και τη μετά-Χρουστσόφ εποχή) Λεονίντ Μπρέζνιεφ πέθανε ξαφνικά. Πολλά ειπώθηκαν τότε για τις πραγματικές συνθήκες του θανάτου του. Μερικοί μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι το τελευταίο διάστημα της ηγεμονίας του ο Μπρέζνιεφ ήταν τόσο βαριά άρρωστος, μη έχοντας καμία επαφή με την πραγματικότητα, όντας μία άβουλη «μούμια» στο Κρεμλίνο! Το Κόμμα έκρυβε επιμελώς την κατάσταση της υγείας του, μέχρι την ημέρα ανακοίνωσης του θανάτου του.
Επί κυριαρχίας Λεονίντ Μπρέζνιεφ στην ΕΣΣΔ, η κομμουνιστική υπερδύναμη οπισθοχώρησε σημαντικά σε όλα απολύτως τα κρίσιμα ζητήματα. Η οικονομία της πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Το άλλοτε φιλόδοξό της διαστημικό πρόγραμμα πετάχτηκε κυριολεκτικά στα σκουπίδια… Τεχνολογικά έμεινε «έτη φωτός» πίσω από τον δυτικό κόσμο και τις καπιταλιστικές κοινωνίες της Άπω Ανατολής (Ιαπωνία, Νότια Κορέα)… Στο εσωτερικό της ξυπνούσαν οι τοπικοί εθνικισμοί (από τις βαλτικές σοβιετικές Δημοκρατίες έως τις χώρες της Υπερκαυκασίας), αλλά και το θρησκευτικό αίσθημα χριστιανών, μουσουλμάνων κτλ. της αχανούς υπερδύναμης… Τέλος, η εξωτερική πολιτική της είχε «βαλτώσει», αφού σταθερά χαλάρωναν οι δεσμοί της με τους συμμάχους της, ενώ επιπρόσθετα ενεπλάκη και σε έναν εντελώς αδιέξοδο πόλεμο στο Αφγανιστάν…
Διάδοχος του Μπρέζνιεφ αναδείχθηκε ο μέχρι τότε φοβερός και τρομερός διοικητής της παντοδύναμης KGB Γιούρι Αντρόποφ. Ο Αντρόποφ, πολύ έμπειρος σε θέματα διεθνούς παρασκηνίου, αντιλήφθηκε αμέσως το πρωτοφανές αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει η Σοβιετική Ένωση. Κατάλαβε ότι τα πράγματα είχαν φτάσει σε σημείο οριακό. Βάρεσε αμέσως τον «κόκκινο συναγερμό»! Το οποίο δεν σήμαινε παρά ένα και μόνο πράγμα: ο πόλεμος χάθηκε, ετοιμαστείτε για αγώνα επιβίωσης στα νέα δεδομένα… Ουσιαστικά τότε, και όχι το 1991, κρίθηκε ο Ψυχρός Πόλεμος. Οι ΗΠΑ είχαν νικήσει ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, μεσούσης της δεύτερης «σκληρής» φάσης του Ψυχρού πολέμου (πρώτη τετραετία του Ρόναλντ Ρέιγκαν), όμως κανείς στον κόσμο δεν γνώριζε ακόμη την αλήθεια! Κανείς, πλην μερικών, μετρημένων στα δάχτυλα, μυημένων στους υπέρτατους βαθμούς των πλανητικών «ιερατείων» και «στοών»…
Τότε ενεργοποιήθηκε στη Μόσχα το ΣΧΕΔΙΟ του Κόκκινου Ιερατείου! Τι είναι το Κόκκινο Ιερατείο; Είναι, με δυο λόγια, το απόκρυφο εκείνο κέντρο της ρωσικής-ευρασιατικής υπερδύναμης, που στέκει πίσω από κάθε κυβέρνηση του Κρεμλίνου, αποφασίζοντας στην ουσία για τη μακρόχρονη χάραξη πλανητικής πολιτικής της Μόσχας. Βεβαίως, οι αποφάσεις του Κόκκινου Ιερατείου επηρεάζουν άμεσα την πολιτική και των δορυφορικών ως προς τη Ρωσία κρατών, που στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου ήταν βασικά εκείνα της Ανατολικής Ευρώπης μαζί με μερικά άλλα από διάφορα σημεία του πλανήτη (Κούβα στην αμερικανική ήπειρο, Μογγολία στην Άπω Ανατολή κτλ.).
Τι αποφάσισε λοιπόν το Κόκκινο Ιερατείο εκείνη την κρίσιμη ώρα, στα τέλη του 1982; Βλέποντας ότι η κατάσταση υπό τις συνθήκες εκείνες ήταν πέρα για πέρα χαμένη, οι ιθύνοντες νόες του δεν απογοητεύτηκαν. Θέλησαν μάλιστα να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία! Δημιούργησαν το ΣΧΕΔΙΟ, πάνω στο οποίο θα στηρίζονταν για να κατακτήσει η ευρασιατική υπερδύναμη ολόκληρο τον κόσμο! Αυτό θα γινόταν με έναν τρόπο: η ΕΣΣΔ-Ρωσία θα έπρεπε να ρίξει πλέον όλες της τις δυνάμεις εκεί όπου διέθετε συγκριτικά με τον αντίπαλο τη μεγαλύτερη δύναμή της. Και ο τομέας αυτός δεν ήταν παρά η κατασκοπεία! Πράγματι, η σοβιετική KGB ήταν πολύ ανώτερη ποιοτικά, αλλά και πολύ πιο σκληρή στις μεθόδους της, από την αντίπαλό της, την αμερικανική CIA. Κάποτε ένας πρώην διοικητής της CIA το ομολόγησε ανοιχτά: «Σε σχέση με τους Σοβιετικούς της KGB, εμείς είμαστε τελείως ερασιτέχνες»!
Ιδού το σχέδιο του Κόκκινου Ιερατείου για την κατάκτηση του κόσμου. Έχοντας δικές του τις δομές της φοβερής και τρομερής KGB, δημιούργησε το ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο συνίστατο στην κάτωθι σκέψη. Αφού δεν μπορούμε να νικήσουμε τον Εχθρό με συμβατικά μέσα (ως κομμουνιστές κατά των καπιταλιστών), τότε… θα γίνουμε ΕΜΕΙΣ ο Εχθρός στη θέση του Εχθρού! Δηλ. οι σκοτεινοί υπερεγκέφαλοι του Κόκκινου Ιερατείου έθεσαν πια ως στόχο να μετατραπούν τα «καλύτερα παιδιά» της KGB, οι άριστα εκπαιδευμένοι και αδίστακτοι πράκτορες που βγήκαν από τις ακαδημίες της, σε (δήθεν) «αντιστασιακούς» του καθεστώτος, υποδυόμενοι τους φιλοκαπιταλιστές! Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι από εκείνη ακριβώς τη στιγμή και μετά άρχισαν να «φυτρώνουν» τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και σε άλλες κομμουνιστικές χώρες πολλοί «αντιστασιακοί», τους οποίους το καθεστώς τάχα τους «κυνηγούσε», αλλά εν τούτοις έμεναν πάντοτε αλώβητοι κτλ. Ήταν οι «αντιστασιακοί», γύρω από τους οποίους δημιουργήθηκαν δομές «αντικαθεστωτικών» οργανώσεων, που από το 1989 και μετά μετατράπηκαν σε πολιτικά κόμματα. Τα κόμματα αυτά, πλήρως ελεγχόμενα βεβαίως από το Κόκκινο Ιερατείο, πήραν την εξουσία στις πρώην κομμουνιστικές χώρες μετά την εικονική πτώση του κομμουνισμού σε Ανατολική Ευρώπη και ΕΣΣΔ!
Όμως το Κόκκινο Ιερατείο δεν εξαντλούσε φυσικά την εφευρετικότητά του στο να αντικαταστήσει απλώς τις κυβερνήσεις στις χώρες επιρροής του, στήνοντας μια παραπλανητική (δήθεν) «πτώση» του Συστήματος. Το ΣΧΕΔΙΟ του προέβλεπε και κάτι πολύ περισσότερο, που δεν ήταν παρά η παγκόσμια κυριαρχία! Έπιασε έτσι, για μια ακόμη φορά, τη Δύση στον ύπνο. Ενώ οι Δυτικοί «πανηγύριζαν» για το «τέλος του κομμουνισμού», στην πραγματικότητα παντού οι νέες «δημοκρατικές» κυβερνήσεις που αναδύθηκαν ελέγχονταν πλήρως από το Κόκκινο Ιερατείο, μέσω των πρακτόρων του που είχαν ξεπηδήσει από τα «εργαστήρια» της KGB. Αυτοί οι σοβιετικοί πράκτορες έγιναν πρόεδροι και πρωθυπουργοί στις νέες «δημοκρατικές» χώρες, ενώ παράλληλα το Κόκκινο Ιερατείο εφάρμοζε το δεύτερο μέρος του ΣΧΕΔΙΟΥ του: τη μόλυνση της ίδιας της Δύσης με το δηλητήριο του σοβιετικού Φιδιού!
Αυτό το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει όχι απλώς τον έλεγχο των πρώην κομμουνιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Κάτι τέτοιο δεν ήταν και τόσο δύσκολο, από τη στιγμή που η ΕΣΣΔ ήλεγχε εξ ολοκλήρου τις χώρες αυτές. Το ζητούμενο τώρα ήταν να ελεγχθεί και η ίδια η Δύση. Τον στόχο αυτό τον κατόρθωσε το Κόκκινο Ιερατείο μέσω δύο οδών: α) του λεγόμενου «ευρωκομμουνισμού» και της σοσιαλδημοκρατίας, που κυριάρχησε στη Δυτική Ευρώπη και β) της περιβόητης ρωσικής μαφίας, η οποία έφτασε να παίζει μεγάλο οικονομικό ρόλο… ακόμη και μέσα στις ΗΠΑ! Και, φυσικά, πάνω απ’ όλα είναι το περίφημο εισαγωγικό μέρος της Νεώτερης Σοβιετικής Ιδεολογίας για γεωπολιτική κυριαρχία πάνω στον πλανήτη: το Δόγμα Πούτιν, που προωθεί ως αιχμή του ΣΧΕΔΙΟΥ ο πλέον ελπιδοφόρος υπερπράκτορας της «σχολής Αντρόποφ». Ο κατά πολλούς μελλοντικός πλανητάρχης Βλαντίμιρ Πούτιν…