10.1.2016
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Κυκλοφόρησαν πριν από μερικές εβδομάδες, ταυτόχρονα σχεδόν, δύο βιβλία με επίκεντρο τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου. Συγγραφέας του πρώτου εξ αυτών, η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου και τίτλος του, «Έρωτας και εξουσία». Η κυρία Μαργαρίτα υπήρξε επί δεκαετίες σύζυγος του παλιού Έλληνα πολιτικού και είναι μητέρα των παιδιών του, ανάμεσα στα οποία και ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Συγγραφέας του άλλου βιβλίου είναι η χήρα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, την οποία ο Ανδρέας νυμφεύθηκε το 1989, η κυρία Δήμητρα Παπανδρέου. Τίτλος του εν λόγω έργου: «Η οργή του Ανδρέα!»…
Μελετήσαμε πρόσφατα τα δύο αυτά έργα. Πρόκειται για έργα που έχουν μεταξύ τους χαώδεις, πράγματι, διαφορές. Και σ’ αυτό δεν παίζει ρόλο μόνο η προσωπική «κόντρα» που πιθανόν να υπάρχει ανάμεσα στις δύο γυναίκες, λόγω του θέματος με τον Ανδρέα Παπανδρέου (ο οποίος πήρε διαζύγιο από τη μία, για να συνάψει γάμο με την άλλη). Κυρίως οι τεράστιες, αγεφύρωτες όντως, διαφορές των δύο βιβλίων και των δύο γυναικών έχουν να κάνουν με την πλήρη διαφορά νοοτροπίας και, θα έλεγε κανείς, και ιδεολογίας που χαρακτηρίζει τις συγγραφείς των δύο ως άνω αναφερθέντων έργων…
Στο βιβλίο της «Έρωτας και εξουσία», το οποίο μάλιστα προλογίζει ο γιος της Νίκος Παπανδρέου, η κα Μαργαρίτα Παπανδρέου αποπειράται να αφηγηθεί τις προσωπικές στιγμές της με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αρχής γενομένης από τη γνωριμία τους στις ΗΠΑ εν έτει 1948. Με ύφος αρκετά γλαφυρό, παραθέτει με ειλικρίνεια πολλά από τα προσωπικά της βιώματα, δημοσιεύοντας και κάποιες λεπτομέρειες που πιθανότατα θα είναι χρήσιμες στον ιστορικό του μέλλοντος, όταν εκείνος θελήσει να ερευνήσει την προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου και, γενικότερα, την πολιτική ιστορία Ελλάδας και κόσμου στο δεύτερο ήμισυ του 20ού αιώνα. Θα λέγαμε ότι το βιβλίο της κυρίας Μαργαρίτας Παπανδρέου είναι μία προσωπική αφήγηση, που περιέχει πλήθος πρόσφατων σχετικά ιστορικών στοιχείων, δοσμένη στο αναγνωστικό κοινό με ένα κάπως «λογοτεχνίζον» ύφος.
Κάνοντας μια πρώτη σύγκριση, το αντίστοιχο βιβλίο της κας Δήμητρας Παπανδρέου είναι ένα καθαρά πολιτικό μανιφέστο! Ουσιαστικά πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο από το έργο της κας Μαργαρίτας, όχι απλώς σε συγγραφικό στυλ και σε περιεχόμενο, αλλά κυρίως σε θέσεις. Στο πόνημά της αυτό η Δήμητρα παραθέτει την πολιτική παρακαταθήκη-κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία (και κατά τη γνώμη της συγγραφέως) οι διάδοχοί του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, δηλ. οι Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος, ακύρωσαν εντελώς με τις πράξεις και τις απόψεις τους…
Το βιβλίο της κας Μάργκαρετ είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, ένας «ύμνος» στη Νέα Εποχή για την Ελλάδα και τον κόσμο, στην οποία και η ίδια συνέβαλλε από τη δεκαετία τουλάχιστον του 1980. Τότε, ως επικεφαλής της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας (ΕΓΕ), έθεσε για πρώτη φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία τόσο δυναμικά το θέμα του φεμινισμού. Άλλωστε η ίδια δεν κρύβει καθόλου ότι είναι φανατική φεμινίστρια, ενώ δεν διστάζει να ονομάσει τα πρόσωπα όλα που υπήρξαν τα χρόνια εκείνα πολέμιοί της στις απόψεις και τις δράσεις της.
Αντίθετα, το έργο της κας Δήμητρας Παπανδρέου στρέφεται σφόδρα κατά του πνεύματος της Νέας Εποχής και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, θεωρώντας πως αυτή είναι διαχρονικά και η θέση του Ανδρέα Παπανδρέου. Με πλήθος παραδειγμάτων από την πλέον πρόσφατη ελληνική πολιτική ιστορία (μερικά εκ των οποίων είναι άγνωστα και αποτελούν αποκαλύψεις του βιβλίου) δείχνει πόσο διαβρωτικά λειτούργησε σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων όλο αυτό το κύκλωμα εξουσίας, που κατ’ ουσίαν υπήρξε μία ανίερη παρασκηνιακή συμπαιγνία κύκλων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε βάρος του έθνους και του λαού μας. Κατά την άποψη της συγγραφέως, άλλη υπήρξε η ιδρυτική διάθεση του ΠΑΣΟΚ και άλλη η πορεία του από ένα σημείο και ύστερα, ειδικά από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου (1996) και μετά…
Στο έργο της κας Μάργκαρετ Παπανδρέου ιδιαίτερος χώρος (αρκετές σελίδες!) αφιερώνονται στην προσπάθεια που κατέβαλλε η ίδια και η οργάνωσή της, η ΕΓΕ, στο θέμα της νομιμοποίησης των εκτρώσεων στην Ελλάδα. Η συγγραφέας επισημαίνει πόσο μεγάλο αγώνα έδωσε η ίδια προσωπικά, προκειμένου να γίνουν νόμιμες οι εκτρώσεις στη χώρα μας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες! Δεν διστάζει μάλιστα να χαρακτηρίσει τον αγώνα που έδωσε τότε υπέρ της νομιμοποίησης των εκτρώσεων ως «μεγάλη σταυροφορία»…
Απ’ την άλλη, η κα Δήμητρα Παπανδρέου επιτίθεται με ισχύ στο δικό της βιβλίο κατά όλων αυτών που εκφράζονται μέσα από το νεοταξίτικο πνεύμα, είτε πρόκειται για πρόσωπα είτε για ιδέες και πράξεις! Καταδικάζει τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά και τους συμβούλους τους, θεωρώντας ότι ήταν αυτοί που οδήγησαν στην καταστροφή την Ελλάδα… Τα βάζει με τον σιωνισμό, τον Τζορτζ Σόρος, τα ανθελληνικά κυκλώματα στο υπουργείο παιδείας, τη λέσχη Μπίλντερμπεργκ, αλλά και τη μασονία, με ένα ιδιαίτερο πάθος.
Το βαθύ χάσμα ανάμεσα στις δύο αυτές γυναίκες και συγγραφείς των αντίστοιχων βιβλίων (κυκλοφόρησαν με διαφορά μερικών ημερών μεταξύ τους) είναι εμφανές και από τις αναφορές που κάνει η μία στην άλλη. Η κα Μαργαρίτα Παπανδρέου δεν αναφέρει καθόλου τη Δήμητρα με το όνομά της, αποκαλώντας την παντού στο βιβλίο της ως «η αεροσυνοδός»! Απ’ την άλλη πλευρά, η Δήμητρα Παπανδρέου θεωρεί ότι η Μαργαρίτα είναι η ρίζα του κακού στο ΠΑΣΟΚ και η αιτία που το «Κίνημα» ακολούθησε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από αυτόν που είχε χαράξει επί των ημερών του ιδρυτή του.
Με δυο λόγια, από τα ως άνω βιβλία και τη στάση των συγγραφέων τους-συζύγων αμφοτέρων του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι εμφανές το βαθύτατο χάος που χωρίζει σήμερα στην Ελλάδα δύο παρατάξεις που περνάνε ΜΕΣΑ από τα κόμματα: α) Από τη μια μεριά είναι η παράταξη της Νέας Εποχής, της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που προτάσσει την υποταγή της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας στην παγκοσμιοποίηση· β) από την άλλη μεριά είναι η παράταξη του «πατριωτικού χώρου», η οποία στηρίζεται στην παράδοση του ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης και αντιμάχεται τις σύγχρονες νεοεποχίτικες και νεοταξικές μεθόδους! Πάνω στη σύγκρουση αυτών των δύο παρατάξεων θα κριθεί η μελλοντική μοίρα της Ελλάδας και των Ελλήνων…