17.7.2020
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
“Το μόνο που δεν φορολογείται στην Ελλάδα είναι ο αέρας”!
(αγγλική εφημερίδα “The Guardian”, 16 Μαΐου 2016)
“Μόνο ο αέρας που αναπνέουν δεν φορολογείται στην Ελλάδα”...
(γαλλική εφημερίδα “Le Figaro”, 23 Μαΐου 2016)
Θυμάστε την πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1970; “Το πετρέλαιο τελειώνει”, ήταν το μόνιμο σλόγκαν και φόβος που επικράτησε στον κόσμο, αφού έλλειψη πετρελαίου σήμαινε αυτόματη και κατακόρυφη αύξηση στην αξία του “μαύρου χρυσού”, που θα έφτανε και την τιμή της βενζίνης στα ύψη, αλλά και πιθανό απότομο τέλος του σύγχρονου -πετρελαιοκίνητου- πολιτισμού...
Αργότερα, εκφράστηκε ένας άλλος φόβος, ίσως και χειρότερος του προηγούμενου: ο φόβος της σταδιακής έλλειψης νερού! “Η στάθμη του νερού υποχωρεί ανησυχητικά”, ήταν το συμπέρασμα των ειδικών, και άρχισε να επικρατεί η περίφημη γεωπολιτική των υδάτων, ότι δηλ. ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος πιθανότατα θα γίνει για το νερό. Φράγματα κατασκευάστηκαν κι η στρόφιγγα των πηγών άρχισε να κλείνει...
Κι όμως, μέχρι πριν από λίγα χρόνια θα ήταν περίπου αδιανόητο να φανταστεί καν κάποιος ότι... θα κινδυνεύαμε να μείνουμε και χωρίς αέρα! Ναι, χωρίς τον αέρα που αναπνέουμε, ο οποίος -με όλη αυτή την οικολογική αδιαφορία και καταστροφή που συντελείται σε πλανητικό επίπεδο- κοντεύει να καταντήσει είδος πολυτελείας για τον σύγχρονο άνθρωπο... Άλλο ένα “κατόρθωμα” του “πολιτισμένου” κόσμου, ο οποίος οικοδόμησε μία παγκόσμια κατάσταση σε βάρος του περιβάλλοντος και της ανθρωπιάς.
Στις 21 Μαΐου 2016, σε ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή του γνωστού δημοσιογράφου Γιώργου Αυτιά, η πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, ανέφερε τα εξής “προφητικά”: “Να μην έχετε καμία αμφιβολία, κύριε Αυτιά, ότι αν μπορέσουν θα βάλουν φόρο και στον αέρα που αναπνέουμε”! Αυτά τα ανέφερε η κυρία Κωνσταντοπούλου, όταν ο δημοσιογράφος αποκάλυψε ότι η τότε κυβέρνηση, υπό τον Αλέξη Τσίπρα, σχεδίαζε “φόρο και στον αέρα”, δηλαδή αν κάποιος έχτιζε ένα σπίτι κι ήθελε τρία πατώματα κι έμεινε στο πρώτο, σ' αυτή την περίπτωση ο αέρας έχει φόρο...
Τους φόβους αυτούς, εξέφρασε τις ίδιες εκείνες ημέρες (Μάιος 2016) και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, Δημήτρης Μανιάτης, λέγοντας μεταξύ σοβαρού και αστείου για το Πολυνομοσχέδιο της τότε κυβέρνησης που κατατέθηκε στη Βουλή, ότι: “Σε λίγο θα υποχρεωθούμε να πληρώνουμε φόρο και για τον αέρα που αναπνέουμε”! Μία εφιαλτική, οπωσδήποτε, προοπτική για τους φορολογούμενους, και όχι μόνο.
Υπερβολές; Καθόλου. Ήδη στο διεθνές αεροδρόμιο “Maiquetia” του Καράκας της Βενεζουέλας, ο ταξιδιώτης... καλείται να πληρώσει και φόρο αέρα! Αυτό συμβαίνει, επειδή το 2014 στο εν λόγω αεροδρόμιο εγκαταστάθηκε νέο σύστημα εξαερισμού και η τοπική κυβέρνηση αποφάσισε να μεταβιβάσει το κόστος της αγοράς του στους ταξιδιώτες... Το δε κόστος αυτού του νέου φόρου (φόρου αέρα) ανέρχεται στα 18 ευρώ. Όσο για την πρωτότυπη ιδέα, αυτή ανήκει στον πρόεδρο της χώρας Νικολάς Μαδούρο, προκειμένου να μην χρεωθεί η κυβέρνησή του το κόστος του νέου συστήματος, το οποίο χρησιμοποιεί όζον και καθαρίζει τον κλιματισμό του κτιρίου.
Βασικό επιχείρημα υπέρ του φόρου αέρα, είναι το εξής που υπερασπίζονται οι εμπνευστές και οι θιασώτες του: Τα “ειδικά” φίλτρα καθαρισμού του αέρα εξαλείφουν την ανάπτυξη βακτηρίων, και έτσι προφυλάσσουν το κοινωνικό σύνολο από τη μετάδοση και εξάπλωση ιών. Εκτός, λοιπόν, του ότι απολυμαίνονται ολόκληρα κτίρια, προστατεύεται επίσης η υγεία των ταξιδιωτών, οι οποίοι και αποτελούν άλλωστε ευπαθή ομάδα μεταφοράς διαφόρων τύπων και βαθμού ιώσεων.
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου σενάρια επιστημονικής φαντασίας όλα αυτά, περί φορολόγησης και του αέρα του ίδιου, κτλ. Ίσως είναι αποκύημα της φαντασίας αρρωστημένων μυαλών, φαντάζει όμως όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου σαν μία απτή καθημερινότητα που πλησιάζει για τις ζωές μας... Αυτός ο “Υπερ-φόρος” που έρχεται αναπόφευκτα -όπως πολλοί φοβούνται- τα επόμενα χρόνια, θα μπορούσε να αποκληθεί και ως “χαράτσι επί του οξυγόνου”, κι αυτό μάλιστα για να αντιμετωπιστεί (υποτίθεται) η επιβάρυνση του περιβάλλοντος... από εκείνους -τι ειρωνεία- που την προκάλεσαν!
Ιδού το σχέδιο. Η μόλυνση του αέρα -ένα αποδεδειγμένο γεγονός, το οποίο οφείλεται στην πλήρη έλλειψη σεβασμού προς το περιβάλλον από τους δήθεν φορείς της “ανάπτυξης” και του “εκσυγχρονισμού”- να χρησιμοποιηθεί ως τρανταχτό επιχείρημα για την ανάγκη “καθαρισμού” του. Κάτι για το οποίο υποβοηθά και η σύγχρονη μάστιγα του κοροναϊού (COVID-19), ο οποίος -λένε πολλοί ειδικοί- μεταφέρεται “κι από αέρος”. Άρα, τι πιο “λογικό” και “υπεύθυνο” να καθαρίζεται ο αέρας που αναπνέουμε, προκειμένου να μην μολυνόμαστε από τους διάφορους ρύπους, αλλά και να μην ασθενήσουμε από τον κοροναϊό, μέσω της μεταφοράς του από τον αέρα...
Πώς όμως θα γίνει αυτό, πώς θα καθαρίζεται ο αέρας από τις διάφορες βρωμιές και ασθένειες που κυκλοφορούν εκεί πάνω; Πρόκειται για υπερφιλόδοξο σχεδιασμό, ο οποίος στη σημερινή του (πρώιμη και επί χάρτου) φάση θυμίζει περισσότερο δυστοπική ταινία του Hollywood. Κι όμως, τόσα και τόσα αλλόκοτα και σχεδόν ασύλληπτα σενάρια έγιναν ωμή πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, εδώ... Τα Μνημόνια και τα lockdown του κοροναϊού; Ή το δίκτυο 5G και τον κόσμο-”matrix” του δικαδικτύου; Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να αποκλείσει αυτό που περιγράφουμε αμέσως πιο κάτω, ως έναν πολύ πιθανό σχεδιασμό καθαρισμού και, συνεπώς, φορολόγησης του αέρα που αναπνέουμε;
Για να καθαριστεί, λοιπόν, ο αέρας των πόλεων (και όχι μόνο) είναι απαραίτητη η τοποθέτηση “ειδικών” φίλτρων στον αέρα -στο τέλος δεν αποκλείεται να μας πουν ακόμη και ότι αυτά θα είναι... ιπτάμενα!-, μέσω των οποίων ο αέρας που αναπνέουμε θα καθαρίζεται από κάθε είδους ακαθαρσίες και αρρώστιες που (δυστυχώς) κυριαρχούν σ' αυτόν. Και, ως εκ τούτου, ο αέρας πλέον θα μας προσφέρεται “καθαρός” και “υγιής”. Ας είναι καλά τα “φίλτρα” που θα τον καθαρίζουν και θα μας δίνουν ζωή.
Όμως, εδώ υπάρχει μια λεπτομέρεια. Για να μπορέσουν να αποκτηθούν, εγκατασταθούν και λειτουργήσουν αυτά τα φίλτρα καθαρισμού του αέρα, είναι απαραίτητο να επιβληθεί (για το καλό μας) ένας καινούριος φόρος, ο φόρος αέρα! Σε διαφορετική περίπτωση, πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να τα θέσουμε σε λειτουργία, για το καλό του κοινωνικού συνόλου; Έτσι, οι φορολογούμενοι θα κληθούν για πολλοστή φορά να βάλουν το χέρι στην τσέπη, και γιατί όχι εξάλλου: Αυτή τη φορά δεν θα είναι ένας απλός φόρος, σαν όλους τους προηγούμενους, αλλά ένας απαραίτητος φόρος ζωής! Για να μπορέσουμε να υπάρχουμε και να μην μείνουμε χωρίς αέρα (και το σημαντικότερο, για να μπορούμε να απολαμβάνουμε καθαρό αέρα)...
Αυτά έρχονται, λοιπόν, σύντομα στις ζωές μας. Ίσως και συντομότερα, μάλιστα, απ' ό,τι νομίζουμε και φοβόμαστε! Κάποτε λέγαμε, ως αστείο βέβαια, ότι “θα πούμε το νερό, νεράκι”. Τώρα, όχι μόνο το νερό που πίνουμε θα φιλτράρεται απαραίτητα, αλλά επιπλέον θα φιλτράρεται και ο αέρας που αναπνέουμε. Ήδη κυκλοφορούμε με μάσκες στον δρόμο και στα μέσα μεταφοράς, κάτι το απίστευτο μόλις λίγους μήνες πριν. Ας ετοιμαστούμε, λοιπόν, και για όλα αυτά που καταφτάνουν ως πλανητικός εφιάλτης, ας ετοιμαστούμε και για την πληρωμή του νέου φόρου που έρχεται: του Υπερ-φόρου για τον αέρα.