8.6.2020
Του Σωτήρη Νικολακόπουλου
Σε μια πολύ συνοπτική παρουσίαση τα Τεκτονικά έργα του:
• Δύο Adagio (Κ410 και Κ411) b/c/e γράφτηκαν για να συνοδεύουν την παραδοσιακή πομπή των τριών πρώτων φώτων της Στοάς.
• Μικρή τεκτονική Καντάτα Κ623 γράφτηκε για την εγκατάσταση της Στοάς του.
• Gessellenreise (Η περιοδεία του εταίρου). Κ468
• Καντάτα Οι Φίλοι της Φύσεως Κ471.
• Νεκρώσιμη Τεκτονική Μουσική Κ477 σε μνήμη δύο θανόντων Τεκτόνων.
• 6,7. Δύο Ύμνοι ακούστηκαν στην έναρξη και κλείσιμο των εργασιών της πρώτης συνεδρίας της καινούριας του Στοάς «Νεοστεφανωμένη Ελπίδα» όπου Μέγας Διδάσκαλος ήταν ο παλιός του φίλος Tobias von Gebler. Τα 483 για τα εγκαίνια της στοάς και 484 για το κλείσιμο της στοάς.
• «Το έργο του Διδασκάλου περατωθεί». Κ619
• Μαγικός Αυλός που προαναφέραμε. Κ620
• Χορωδιακό «Ας ενώσουμε τα χέρια αδελφοί» Κ623 προορισμένο για την Τεκτονική άλυσο. Η ίδια μουσική με άλλους στίχους είναι ο εθνικός ύμνος της Αυστρίας.
• «Έργο του Θανάτου».
Και αρκετά έργα με τεκτονική χροιά είναι προγενέστερα η δεν έχουν χρονολογηθεί και δεν μπορούν να αποδοθούν στην μετά το 1785 περίοδο είναι Κ148 Φιλία μεταξύ Αληθών Αδελφών.
Στις αρχές του 1786 ο Μότσαρτ έγραψε δύο ακόμα τραγούδια για το τάγμα α) για τα εγκαίνια της Μεγάλης Στοάς και β) για το τέλος των εργασιών. Αυτά τα τραγούδια δυστυχώς έχουν χαθεί. Αυτό ήταν εν ολίγοις το Τεκτονικό έργο του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ που δεν αξιώθηκε ένας Αδελφός του να το ακολουθήσει στον τάφο.
Τέλος κατά την επικήδειο τελετή στη Στοά του δια το θάνατο του εξεφωνήθη από τον Ρητ.·. της Στ.·. λόγος ο οποίος εξετυπώθη το 1792 και επωλήθη προς όφελος τη οικογενείας του Μότσαρτ. Από τον λόγο αυτόν παραθέτω την ακόλουθη χαρακτηριστική παράγραφο:
«Ποιος δεν τον εγνώριζε; Ποιος δεν ηγάπα τον άξιον αδ.·. μας Μόζαρτ; Προ ολίγων μόλις ημερών ευρίσκετο εν μέσω ημών και με μαγικούς τόνους προσέθετε τόσον κάλλος εις τον Τεκτονικόν μας Ναόν. Ήτο ο ενθουσιοδέστερος οπαδός του Τάγματός μας. Αγάπη δια του αδελφούς του, κοινωνικότης, ενθουσιασμός, φιλανθρωπία, βαθύ αίσθημα ικανοποιήσεως οσάκις ηδύνατο δια του ταλάντου του να βοηθήσει ένα εκ των αδελφών του, αυτά ήσαν τα κύρια προσόντα του χαρακτήρος του.Ήτο ιδανικός σύζυγος, πατήρ, φίλος των φίλων του, αδελφός προς τους αδελφούς του, και μόνον η έλλειψης των μέσων τον εμπόδιζε να καταστήσει εκατοντάδες συνανθρώπων του ευτυχείς, όπως επιθυμεί η καρδιά του. Τι περισσότερα δύναται τις να πει δια ένα Τέκτονα;»… (Ο Επίλογος του Κεφαλαίου ”ΜΟΤΣΑΡΤ Ο Μουσικός – Ο Τέκτονας (1756 – 1791)” από το βιβλίο ”Τεκτονικά Ιστορικά Αφηγήματα”).
Comments