10.12.2020
Του Τάσου Συμιγδαλά
Πολύς λόγος γίνεται, χρόνια τώρα, για κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας, χωρίς μέχρι τώρα να έχει πραγματοποιηθεί έστω και η ελάχιστη ενέργεια υλοποιήσεως των λεκτικών εξαγγελιών των υπευθύνων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι γεγονός ότι η Τουρκία και ιδιαίτερα ο σημερινός της Σουλτάνος Ερντογάν, έχουν αποδυθεί σε μια ξέφρενη πορεία παραβίασης της διεθνούς νομιμότητας στην περιοχή του Αιγαίου, της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, ώστε έχει γίνει αξίωμα πλέον, δηλαδή αυταπόδεικτη αλήθεια, πως πίσω από όποια διατάραξη της ειρήνης σ' αυτή την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, βρίσκεται η Τουρκία με τον Ερντογάν. Η διεθνής νομιμότητα έχει γράμμα κενό για τον Ερντογάν και η Ευρώπη σε κάθε περίπτωση εκτοξεύει λεκτικές απειλές, πως αν ο Ερντογάν συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως διεθνής ταραξίας και να προκαλεί και να παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών του χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα λάβει μέτρα εναντίον του.
Αλλά ο Ερντογάν αγνοεί πλήρως αυτές τις λεκτικές απειλές της Ευρώπης και συνεχίζει ακάθεκτος τις παράνομες και προκλητικές ενέργειές του, πιστεύοντας πως η Ενωμένη Ευρώπη θα παραμένει στις λεκτικές απειλές επιβολής κυρώσεων, κυρίως οικονομικών και θα γίνεται θεατής, αν όχι χειροκροτητής των παραβατικών συμπεριφορών του ανεξέλεγκτου Ερντογάν. Και τούτο γιατί ο ίδιος πιστεύει πως δεν συμφέρει τα κράτη της Ενωμένης Ευρώπης και ιδιαίτερα εκείνα που έχουν οικονομικά συμφέροντα, να οδηγήσουν την Τουρκία σε μια οικονομική κατάρρευση, εφαρμόζοντας οικονομικές κυρώσεις, γιατί ο αντίκτυπος στην Ευρώπη από μια πτωχευμένη Τουρκία, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Αυτό εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν και συνεχίζει αταλάντευτος το έργο της παραβατικής συμπεριφοράς του, κυρίως σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδος.
Όμως αν εξετάσουμε λίγο πιο προσεκτικά το πρόβλημα που δημιουργείται στην Ανατολική Μεσόγειο, θα διαπιστώσουμε ότι η παραβατική συμπεριφορά του Ερντογάν, βασίζεται αποκλειστικά και μόνον στην ισχύ της Τουρκίας, τόσο από πλευράς ανθρώπινου δυναμικού, όσο και από πλευράς εξοπλισμών, έναντι των γειτονικών της χωρών και με δεδομένο το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν θα υλοποιήσει τις απειλές της για οικονομικές κυρώσεις, θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως διεθνής τρομοκράτης.
Και γεννάται το ερώτημα: είναι τόσο αδύναμη η Ενωμένη Ευρώπη, ώστε να μην μπορεί να συνετίσει τον ταραξία Ερντογάν;
Δεν είναι θέμα αδυναμίας της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά θέμα επιλογής εκ μέρους των ηγεσιών των κρατών-μελών της. Ο Ερντογάν ενεργεί όπως ενεργεί, βασιζόμενος σε τρεις παράγοντες και προϋποθέσεις. Στην ανοχή της Ευρώπης, στο πολυπληθές ανθρώπινο δυναμικό και στους εξοπλισμούς, που εδώ και πολλά χρόνια έχει μεθοδικά αυξήσει σε υπέρτατο βαθμό σε βάρος πάντοτε της οικονομικής κατάστασης του λαού του και κάθε τόσο "στήνει" ένα τηλεοπτικό σόου μοιράζοντας πότε τσάι, πότε ψωμί, πότε κάστανα. Αν έστω κι ένας από αυτούς του παράγοντες ή προϋποθέσεις εκλείψουν, το πλήγμα για τον Ερντογάν θα είναι τεράστιο. Και η Ευρώπη μπορεί χωρίς να λάβει άμεσα οικονομικά μέτρα με κυρώσεις, να στερήσει από τον Ερντογάν τις δύο από τις τρεις προϋποθέσεις ήτοι την ανοχή της και τους εξοπλισμούς.
Είναι γνωστό ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας, στηρίζεται, κατ' αποκλειστικότητα σχεδόν, στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ και αρκετά κράτη της Ενωμένης Ευρώπης, με επικεφαλής τη Γερμανία, που έχει ήδη αναλάβει τη ναυπήγηση δέκα υποβρυχίων για την Τουρκία, μπορεί η Ενωμένη Ευρώπη να επιβάλει στην Τουρκία "εμπάργκο", αναλαμβάνοντας ως Ενωμένη Ευρώπη να καλύψει την οικονομική ζημία εκείνων των κρατών-μελών της που θα υποστούν τις συνέπειες μιας τέτοιας εφαρμογής.
Οι ηγέτες, συνεπώς, των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επικείμενη σύνοδο της 10-11 Δεκεμβρίου 2020, οφείλουν και πρέπει να επιβάλλουν, χωρίς δισταγμό, "εμπάργκο" σε κάθε είδους εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας.
Έτσι, χωρίς άμεσες οικονομικές κυρώσεις, ο Ερντογάν θα αποστερηθεί από τη δυνατότητα δυναμικής επέμβασης σε νέες περιοχές και θα αναγκασθεί να αποσυρθεί από τα κράτη εκείνα που ήδη ενεργεία, όπως στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Συνεπώς, η Ενωμένη Ευρώπη, ξεχνώντας την ανοχή της και επιβάλλοντας "εμπάργκο" εξοπλισμών στην Τουρκία, μπορεί έμμεσα, χωρίς άμεσες οικονομικές κυρώσεις, που θα έχουν ως αποτέλεσμα μια πτωχευμένη Τουρκία, να συνετίσει τον νεοθωμανισμό του Ερντογάν και να επιβάλει την "Pax Europa" στην Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Τώρα είναι η ώρα να επιβάλει η Ευρώπη την παρουσία της στην περιοχή της.
Συνδυάζοντας το "εμπάργκο" όπλων προς την Τουρκία, με μια αλλαγή όρων προσχώρησης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως επιμήκυνση χρόνου, ή "πάγωμα" προβλεπομένων ενεργειών, η Τουρκία χάνει την ισχύ της που πιστεύει ότι της δίνει το δικαίωμα να παρανομεί σε βάρος γειτονικών της χωρών.
Οι ενέργειες αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ψαλιδίζουν τα φτερά, χωρίς να την πληγώνουν ιδιαίτερα οικονομικά και σε συνδυασμό με την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, ο ηγέτης της Τουρκίας χάνει τα στηρίγματά του και καθίσταται πολύ ευάλωτος και στο εσωτερικό του και στο εξωτερικό και το Κατάρ θα το σκεφθεί πολύ να στηρίξει έναν αποδυναμωμένο και απομονωμένο παράγοντα στην περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.