28.10.2020
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Αποτελούν όλα αυτά τα “παράξενα” και πρωτόγνωρα που συμβαίνουν γύρω από την πανδημία του COVID-19 μία γιγάντιων διαστάσεων προετοιμασία της ανθρωπότητας για “κάτι” το φοβερά συγκλονιστικό και μοναδικό που πλησιάζει; Αναμφίβολα, η απάντηση είναι θετική. Όλα τα μέτρα που παίρνονται για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κοροναϊού, σε παγκόσμιο μάλιστα επίπεδο, φανερώνουν ότι ο κόσμος μας εισήλθε σε μια καινούρια πλέον εποχή, ριζικά διαφορετική από την προηγούμενη, και ότι οι ζωές μας έπεται να γνωρίσουν τεράστιες και συνταρακτικές αλλαγές.
Κάποιος πιο ευφάνταστος -αν και η λέξη αυτή δεν σημαίνει αναγκαστικά πάντοτε κάτι το εσφαλμένο και υπερβολικό- θα μπορούσε να θεωρήσει ότι γύρω μας αυτή τη στιγμή διαδραματίζεται ένα ολόκληρο “πείραμα προσομοίωσης” για την προετοιμασία του ανθρώπου, έτσι ώστε αυτός να εισέλθει χωρίς μεγάλα προβλήματα στη Νέα υδροχοϊκή Εποχή που περιέγραψαν οι προφήτες του μέλλοντος. Πρόκειται, με δυο λόγια, για την προσαρμογή της ανθρωπότητας σε νέα, εξωπραγματικά, δεδομένα.
Γράφει ο γνωστός καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης, σε άρθρο του με τίτλο “Ὁ Covid 19 προετοιμάζει τὴν ἀνθρωπότητα στὴν ζωὴ ἐπὶ τῆς Σελήνης”, τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:
“Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωσι τοῦ πλανητικοῦ πυρηνικοῦ πολέμου ΗΠΑ-Κίνας μὲ κέντρο τὸ Αἰγαῖο, στὰ χρόνια 2025-2030, ὁ ἀποικισμὸς τῆς Σελήνης καθίσταται προτεραιότης. Ἤδη ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ Covid 19 προετοιμάζει τὸ γεγονός. Ἐξασκεῖ τὸν ἄνθρωπο ἐπὶ τῆς Γῆς στὴν ζωὴ ἐπὶ τῆς Σελήνης, μὲ μάσκα, ἀποστάσεις, ἠλεκτρονικὸ χρῆμα, ἀποξένωσις ἀπὸ τὴν φύσιν, ἐπιβίωσις σὲ συνθῆκες κλινικῆς, ἀποκλειστικὴ ἠλεκτρονικὴ ἐπικοινωνία μέσῳ ὑπολογιστῶν, σεξουαλικὴ ζωὴ ἀναπαραγωγῆς πέραν τῶν ἀρχῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Ἐπιστροφὴ στὴν πρὸ τοῦ κορωνοϊοῦ ἐποχὴ θὰ εἶναι προσωρινὴ καὶ ἁπλῶς θὰ γεννήσῃ στὴν ἀνθρωπότητα τὴν νοσταλγία (φασιστικὸ καθεστώς, ἐπάνοδος στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία) τὴν βίαιη κοινωνικὴ ἀναταραχὴ καὶ τέλος τὴν ὁλικὴ ἀποδιοργάνωσι τοῦ παραδοσιακοῦ τρόπου ζωῆς ποὺ ἐγνώρισε ὁ ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς Γῆς ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Γενέσεως.
Ὁ Θεὸς μᾶς λέγει στὸ κεφάλαιο Η΄ τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου, ἐκ τοῦ ἀνοίγματος τῆς ἑβδόμου σφραγῖδος: ἐπέλευσις πληγῶν, καταστροφὴ ἐν ταῖς θαλάσσαις, ἐξ ἧς καὶ διακόπτονται οἱ συγκοινωνίες, μὲ διαφθορὰ τῶν ὑδάτων καὶ θανάτοι δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων καὶ θεομηνίες ἐπὶ τῆς ξηρᾶς, ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ ποταμοῖς καὶ τῷ ἀέρι μέχρι καὶ τὴν κατάλυσιν τοῦ κράτους. Στὸ κεφάλαιο Θ΄ μᾶς λέγει περὶ μελαγχολίας ἀφορήτου, ὠθούσης εἰς αὐτοκτονίαν, ἐπιδρομὲς καὶ εἰσβολὲς μεταναστῶν προερχομένων ἐξ Ἀνατολῆς καὶ σκορπιζόντων εἰς τὴν διάβασιν αὐτῶν ἐρείπια καὶ καταστροφές”.
Τα παραπάνω γραφόμενα πρέπει να εξεταστούν, πράγματι, υπό το πρίσμα αφ' ενός της επιστήμης και αφ' ετέρου της Αγίας Γραφής. Η ίδια η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι που κάνει λόγο για “οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν”, επειδή ακριβώς -όπως χαρακτηριστικά αναφέρει- “ὁ
γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ
ἀπῆλθον, καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι” (κεφάλαιο 21 της Αποκάλυψης, που κατά μία περίεργη μοίρα θυμίζει τον 21ο αιώνα, στον οποίο βρισκόμαστε!). Στον ιστότοπο “Ενδιάμεση Περιοχή” του καθηγητή Κιτσίκη, διαβάζουμε σε σχετικό σχόλιο τα εξής:
“Καινούργια ἐποχὴ ἀρχίζει καὶ σίγουρα μακριὰ ἀπὸ τὴν γῆν. Οἱ ἀστέρες καὶ τὰ σύμπαντα τοῦ Ἕλληνος Λόγου θὰ θριαμβεύσουν εἰς τοὺς αἰώνας. Μάλιστα, πιστεύω ὅτι ὁ πλανήτης αὐτὸς ποὺ θὰ σᾠσῃ παροδικῶς τὸν κόσμον εἶνε ὁ Ἅρης καὶ μάλιστα ἡ μεγαλυτέρα πεδιᾶς του, ἡ Ἑλλάς, ποὺ σὰν νέαν Ἐνδιάμεσην Περιοχὴν θὰ φέρῃ τὸν Ἄνθρωπον στὸν νέον κῆπον τῆς Ἐδέμ. Ὁ Ἅρης κρύβει μέσα του τὸν νέον Ὁλύμπιον Ἕλληνα θεόν, ποὺ περιμένει νὰ ἀναγεννηθῇ συμπαντικῶς πιά, στὸ νέον Ὄρος. Ἡ θρησκεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς θὰ καταρρεύσῃ, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦτο δὲν εἶνε ὑπερβολή. Ὑπονοεῖται στὴν Ἀποκάλυψιν καὶ πάλιν τοῦ Ἰωάννου: Καὶ ναὸν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ· ὁ γὰρ
Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ ναὸς αὐτῆς
ἐστι, καὶ τὸ ἀρνίον (Κεφάλαιον ΚΑ' 21-22)”.
Ο διάσημος σε όλο τον κόσμο επιστήμονας Στίβεν Χόκινγκ (1942-2018), συγγραφέας μεταξύ άλλων του κλασικού βιβλίου εκλαϊκευμένης φυσικής και κοσμολογίας “Το χρονικό του χρόνου”, είχε ήδη προτείνει εδώ και μερικά χρόνια τον αποκοισμό της Σελήνης και του Άρη από τον άνθρωπο, ακριβώς επειδή έκρινε ότι η ζωή πάνω στη Γη δεν έχει κανένα μέλλον! Σε άρθρο μας, με ημερομηνία 9 Μαΐου 2015, σημειώναμε τα ακόλουθα:
“Τελεσίγραφο δίνει στην ανθρωπότητα ο Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος προειδοποιεί ότι σε 1.000 χρόνια πιθανότατα να μην υπάρχει ανθρώπινη ζωή στον πλανήτη Γη. Ο Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ προειδοποεί ότι το ανθρώπινο είδος πρέπει στα επόμενα 1.000 χρόνια να κατοικεί στο διάστημα, διαφορετικά κινδυνεύει να πεθάνει.
“Πρέπει να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στο διάστημα για το μέλλον της ανθρωπότητας”, τόνισε ο Χόκινγκ στην ομιλία του στην κατάμεστη Όπερα του Σίδνεϊ από το γραφείο του στο Κέμπριτζ, μέσω ολογράμματός του. “Δεν πιστεύω ότι θα επιζήσουμε 1.000 ακόμα χρόνια χωρίς να βρούμε καταφύγιο εκτός του εύθραυστου πλανήτη μας”, πρόσθεσε και κάλεσε τους ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν για να τον ακούσουν να αναζητήσουν την σημασία όσων βλέπουν και να αναρωτηθούν τι είναι αυτό που κάνει το σύμπαν να υπάρχει. Την ίδια ώρα, προειδοποίησε για τους κινδύνους που ενδέχεται να συναντήσει η ανθρωπότητα στο μέλλον, ως αποτέλεσμα της αύξησης της τεχνητής νοημοσύνης και τους κινδύνους από τη βαρβαρότητα και την ανθρώπινη επιθετικότητα.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, άλλωστε, είχε δηλώσει πως πρέπει να δημιουργηθούν αποικίες στο Διάστημα ως “ασφάλεια ζωής” για το ανθρώπινο είδος, καθώς -όπως είχε τονίσει- ίσως αποτελέσει τον μοναδικό τρόπο να εξακολουθήσει να υπάρχει ο άνθρωπος.
Είναι όλα τα παραπάνω λεγόμενα του Χόκινγκ “επιστημονική φαντασία”; Όχι βέβαια! Και ας θυμίζουν συνειρμικά μερικές υπερπαραγωγές του Χόλιγουντ παλαιότερων δεκαετιών, αλλά και πιο πρόσφατες, σχετικά με τη μετοίκηση του ανθρώπινου είδους σε άλλον πλανήτη, σε έναν άλλο κόσμο, εάν βεβαίως θέλει το είδος μας να επιβιώσει”...
Όλα αυτά θυμίζουν, οπωσδήποτε, το σκάνδαλο της δεκαετίας του 1970 με την υπόθεση της “Εναλλακτικής Λύσης 3”, η οποία απ' ό,τι φαίνεται έχει βάση. Στο ομότιτλο βιβλίο (“Alternative 3”) του Λέσλυ Γουάτκινς, αναφέρεται ρητά ότι η ζωή πάνω στη Γη είναι καταδικασμένη. Δεν υπάρχει κανένα μέλλον. Συνεπώς, η ανθρωπότητα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε τρεις “εναλλακτικές λύσεις”. Από αυτές, η πλέον εφικτή -αν και αφορά μικρό μόνο μέρος της ανθρωπότητας που θα κατορθώσει να επιβιώσει- είναι η μεταφορά του ανθρώπινου είδους στο διάστημα, π.χ. στον πλανήτη Άρη, με τη μορφή αποικισμού. Για μια πιο διεξοδική αναφορά στο θέμα, βλ. το άρθρο μας “Η Εναλλακτική Λύση 3 είναι πάντα εδώ!”, από τον Δεκέμβριο του 2011 (δες εδώ).
Ίσως δεν είναι τυχαίες οι συχνές αναφορές των διεθνών ΜΜΕ, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα, στη Σελήνη, καθώς και στους πλανήτες Άρη και Αφροδίτη. Στις 26 Οκτωβρίου 2020 διαβάσαμε την είδηση: “NASA: Σπουδαία ανακάλυψη – Βρέθηκε νερό στη Σελήνη”. Στο σχετικό διαδικτυακό ρεπορτάζ διαβάζουμε:
“Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και επιστήμονες στις ΗΠΑ ανίχνευσαν πέραν κάθε αμφιβολίας νερό στη φωτεινή (ορατή) πλευρά της Σελήνης. Οι επιστήμονες εκτιμούν επίσης ότι στη Σελήνη υπάρχουν πολλές μικρές και μεγάλες και μόνιμες «παγίδες νερού», δηλαδή περιοχές όπου το νερό μπορεί να παγιδευτεί σταθερά, και οι οποίες καλύπτουν μια συνολική έκταση έως 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν σε δύο επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy» και σε σχετική συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε η NASA. Η ανακάλυψη αναμένεται να έχει σημαντικές θετικές επιπτώσεις για τις μελλοντικές αποστολές στο φεγγάρι. Η NASA έχει ως στόχο την επιστροφή των αστροναυτών της στη Σελήνη το 2024 στο πλαίσιο του προγράμματος «Άρτεμις», διαδόχου του ιστορικού προγράμματος «Απόλλων» των δεκαετιών 1960 και 1970.
Προηγούμενη έρευνα είχε ανιχνεύσει πιθανή παρουσία νερού στη σεληνιακή επιφάνεια, ιδίως πέριξ του νότιου πόλου. Όμως εκείνη η ανίχνευση είχε βασιστεί σε μια χημική «υπογραφή» στο φάσμα των τριών μικρομέτρων, η οποία δεν μπορούσε να διακρίνει με σιγουριά αν επρόκειτο για νερό (Η2Ο) ή για υδροξύλιο (ΟΗ) δεσμευμένο σε σεληνιακά ορυκτά. Αυτή τη φορά, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Κέισι Χόνιμπαλ του Ινστιτούτου Γεωφυσικής και Πλανητολογίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης, που ανέλυσαν στοιχεία από το Στρατοσφαιρικό Παρατηρητήριο Υπέρυθρης Αστρονομίας (SOFIA), ένα αερομεταφερόμενο τηλεσκόπιο πάνω σε ένα τροποποιημένο αεροπλάνο Boeing 747 που παρατηρεί τη Σελήνη στο μήκος κύματος των έξι μικρομέτρων, ανίχνευσαν πλέον σαφώς την ισχυρή χημική «υπογραφή» του μορίου του νερού.
Βρήκαν ότι το νερό είναι παρόν στα νότια γεωγραφικά πλάτη της Σελήνης σε αναλογία περίπου 100 έως 400 μικρογραμμαρίων (μg g^1 H2O). Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το νερό είναι πιθανώς αποθηκευμένο μέσα σε υάλους ή στα κενά ανάμεσα στους κόκκους της σεληνιακής επιφάνειας, που το προστατεύουν από το αφιλόξενο περιβάλλον του φεγγαριού και επιτρέπουν έτσι στο νερό να παραμένει στη σεληνιακή επιφάνεια. Στη δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή ατμοσφαιρικής και διαστημικής φυσικής Πολ Χέιν του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι στη Σελήνη υπάρχουν πολύ περισσότερες -από όσες υποπτεύονταν έως τώρα- κρυφές μόνιμες σκιασμένες περιοχές (λεγόμενες «ψυχρές παγίδες»), όπου το νερό μπορεί να παραμείνει μόνιμα. Εκτιμούν ότι υπάρχουν εκατοντάδες έως χιλιάδες περισσότερες μικροπαγίδες (διαμέτρου έως ενός εκατοστού) σε σχέση με τις μεγαλύτερες παγίδες νερού (διαμέτρου έως ενός χιλιομέτρου), οι οποίες μπορούν να εντοπισθούν και στους δύο πόλους.
Οι ερευνητές εκτιμούν, με βάση στοιχεία από το σκάφος LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter) της NASA σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ότι περίπου 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (από τα περίπου 38 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα που είναι συνολικά η σεληνιακή επιφάνεια) έχουν τη δυνατότητα να παγιδεύσουν νερό σε διάφορα μεγέθη και σχήματα, εκ των οποίων το 60% στο νότιο ημισφαίριο, σε γεωγραφικό πλάτος μεγαλύτερο των 80 μοιρών. Το 10% έως 20% της συνολικής έκτασης των μόνιμων παγίδων νερού εκτιμάται ότι είναι μικροσκοπικές.
«Αν φανταστεί κανείς ότι στέκεται στην επιφάνεια του φεγγαριού κοντά σε ένα από τους πόλους του, θα δει σκιές ολόγυρα. Πολλές από αυτές τις μικροσκοπικές σκιές μπορεί να είναι γεμάτες πάγο», δήλωσε ο Χέιν. «Αν έχουμε δίκιο, το νερό πρόκειται να είναι πιο εύκολα προσβάσιμο ως πόσιμο, ως πυραυλικό καύσιμο ή για οτιδήποτε άλλο η NASA χρειάζεται νερό», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ερευνητές, μερικές σεληνιακές «ψυχρές παγίδες» υπάρχουν σε ένα καθεστώς αιώνιου σκοταδιού, καθώς μπορεί να μην έχουν δει ούτε μία ακτίνα του Ήλιου εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.
Αυτά τα ευρήματα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δείχνουν ότι το νερό έχει παραχθεί ή καταλήξει στη Σελήνη μέσω διαφόρων διαδικασιών (π.χ. από κατά καιρούς πτώσεις μικρομετεωριτών ή μεγαλύτερων αστεροειδών και κομητών) και είναι πολύ πιθανό ότι έχει αποθηκευθεί σε μικρές και μεγάλες παγίδες και στις δύο πολικές περιοχές. Προς το παρόν πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι όντως αυτές οι «παγίδες» κρύβουν νερό, παρά μόνο αν πάει εκεί ένα ρομποτικό ρόβερ ή ένας αστροναύτης και σκάψει. Οι μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη θα δώσουν την οριστική απάντηση”.