16.11.2015
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Απόρροια της γενικότερης δημογραφικής διαστρέβλωσης της Ελλάδας είναι ο απίστευτος υπερσυγκεντρωτισμός που παρατηρείται στα βασικά αθλήματα της χώρας, ειδικά στο ποδόσφαιρο και την καλαθοσφαίριση. Βέβαια, δεν υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη (ίσως και στον κόσμο) που σε δύο μονάχα πόλεις της να είναι συγκεντρωμένο το… 60% και άνω του λαού, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα! Αθήνα, κυρίως, και δευτερευόντως η Θεσσαλονίκη έχουν «απορροφήσει» τεράστιο μέρος της ενεργητικότητας της ελληνικής υπαίθρου, με συνέπεια ο μέσος Έλληνας να έχει αστικοποιηθεί σχεδόν βιαίως (κλεισμένος μέσα σε διαμερίσματα-κλουβιά), η δε ύπαιθρος έχει ερημώσει και παρακμάσει…
Απουσιάζουν λοιπόν οι μεγάλες πόλεις από την ελλαδική επικράτεια. Πόλεις, που να έχουν από 200.000-300.000 κατοίκους, εντός των οποίων να υπάρχουν διάφορες δημιουργικές διεργασίες (όχι μόνο αθλητικά δρώμενα, αλλά και καλλιτεχνικά, ευρεσιτεχνίες κτλ.). Άλλη θα ήταν αναμφίβολα η εξέλιξη της Ελλάδας, εάν για παράδειγμα αντί μίας Αθήνας των 4 ή 5 εκατομμυρίων υπήρχαν στη θέση της δέκα πόλεις των 300.000 κατοίκων (άρα και η Αθήνα θα ήταν μικρότερη και ανθρωπινότερη). Δεν συμβαίνει όμως αυτό και έτσι παρατηρείται ο απίστευτος συγκεντρωτισμός που γνωρίζουμε.
Ας δούμε τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν τον υδροκεφαλισμό που επικρατεί στα δύο πιο δημοφιλή σπορ στην Ελλάδα: το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Από πότε έχει να πάρει άλλη ομάδα το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, πέραν του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού; Από το… 1994 (!), όταν το κατέκτησε για τελευταία φορά η ΑΕΚ! Έκτοτε, πάνω από 21 ολόκληρα χρόνια, το πρωτάθλημα μοιράζονται οι δύο «αιώνιοι» και κύρια ο Ολυμπιακός. Έχουμε και λέμε. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε όλα τα πρωταθλήματα από τη σεζόν 1996-97 έως τη σεζόν 2002-03 (σύνολο: 7 στη σειρά), από τη σεζόν 2004-05 έως τη σεζόν 2008-09 (σύνολο: 5 στη σειρά) και, τέλος, από τη σεζόν 2010-11 μέχρι και την περυσινή σεζόν (σύνολο: άλλα 5 στη σειρά)! Γενικό σύνολο: στο ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός κατέκτησε, μέσα σε 21 χρόνια, 17 τίτλους στο πρωτάθλημα!!! Τους υπόλοιπους τους κατέκτησε ο Παναθηναϊκός (1994-95, 1995-96, 2003-04 και 2009-10)…
Τα ίδια ισχύουν και στο μπάσκετ! Εκεί, η τελευταία ομάδα (πέραν Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού) που πήρε το πρωτάθλημα είναι και πάλι η ΑΕΚ, την περίοδο 2001-02. Έκτοτε ΜΟΝΟ οι δύο «αιώνιοι» μοιράζονται τους τίτλους, με κυρίαρχο εδώ τον Παναθηναϊκό. Πράγματι, σε 13 χρόνια (δηλ. από το 2002 και έπειτα) ο Παναθηναϊκός στέφθηκε 11 φορές πρωταθλητής, ενώ ο Ολυμπιακός πήρε τα υπόλοιπα δύο πρωταθλήματα. Μάλιστα ο Παναθηναϊκός έκανε ένα πραγματικά ασύλληπτο ρεκόρ συνεχών κατακτήσεων τίτλων πρωταθλητή, αφού από την περίοδο 2002-03 έως και την περίοδο 2010-11 πήρε 9 συνεχόμενα πρωταθλήματα!!! Έσπασε έτσι το ρεκόρ της «αυτοκρατορίας» του Άρη Θεσσαλονίκης, που είχε κατακτήσει 7 συνεχή πρωταθλήματα (από την περίοδο 1984-85 έως την περίοδο 1990-91). Το ίδιο χρονικό διάστημα, από το 2002 και μετά, ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα τη σεζόν 2011-12 και τη σεζόν 2014-15…
Άρα, εδώ και πολλά χρόνια το πρωτάθλημα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ περιορίζεται ΜΟΝΟ στο λεγόμενο «κέντρο» (την αθηνοκεντρική περιφέρεια), και μάλιστα σε δύο αποκλειστικά ομάδες: τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Πότε πήρε για τελευταία φορά το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο ομάδα εκτός Αθήνας-Πειραιά; Την πολύ μακρινή σεζόν 1987-88 η ομάδα-μοντέλο τότε της Λάρισας (ΑΕΛ), υπό τον Γιάτσεκ Γκμοχ! Στο μπάσκετ, περίπου τα ίδια. Η τελευταία ομάδα, εκτός Αθήνας-Πειραιά, που κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή είναι ο ΠΑΟΚ (από τη Θεσσαλονίκη) την αγωνιστική περίοδο 1991-92…
Άρα, το δείχνει η ίδια η στατιστική, που είναι πάντοτε αμείλικτη: 27 ολόκληρα χρόνια στο ποδόσφαιρο και 23 ολόκληρα χρόνια στο μπάσκετ έχει να πάρει πρωτάθλημα ομάδα που ΔΕΝ προέρχεται από το αττικό λεκανοπέδιο!!! Γεγονός σίγουρα πρωτόφαντο στον σύγχρονο κόσμο, σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης… Πώς ύστερα να ανδρωθούν νέα ταλέντα, να βγουν νέοι παίκτες από την επαρχία, όταν αυτή η τελευταία στην Ελλάδα είναι τόσο πολύ «μαραζωμένη»; Όταν δηλ. στερείται ποσοτικού ανθρώπινου δυναμικού… Ίσως εκεί να οφείλεται και η κακοδαιμονία (με χαρακτηριστικότερο το ποδόσφαιρο) και των ελληνικών εθνικών ομάδων, να ανανεωθούν με «νέο αίμα» κτλ.
Ο πολιτικός, επιχειρηματικός, πολιτισμικός κτλ. υπερσυγκεντρωτισμός στην Ελλάδα αφορά λοιπόν και τον αθλητισμό: ιδίως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, τα δύο πιο λαοφιλή αθλήματα στη χώρα. Ό,τι ταλέντο είναι να βγει, αυτό βγαίνει -στρεβλά- από την πρωτεύουσα (Αθήνα-Πειραιά), το πολύ κι από τη Θεσσαλονίκη. Όταν δε, τύχει να βγει κάποιο ταλέντο από την υπόλοιπη χώρα -την επαρχία-, τότε αυτό «απορροφάται» αυτομάτως από κάποια μεγάλη ομάδα του «κέντρου». Βγήκε, π.χ., ο Διαμαντίδης (στο μπάσκετ) στην Καστοριά; Αμέσως τον πήρε ως μετεγγραφή ο Παναθηναϊκός Και ούτω καθ’ εξής. Άρα, πρόκειται για ένα δομικό πρόβλημα κοινωνιολογικής φύσης, που έχει να κάνει με τις φοβερά συγκεντρωτικές δομές του ίδιου του νεοελληνικού κράτους.