1.12.2011
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Ένας χρόνος μετά
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από την ολοκλήρωση της γήινης πορείας του Γιάννη Φουράκη (1937-2010). Ήταν η 1η Δεκεμβρίου του 2010, 97η επέτειος της ένωσης της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα, όταν ο μεγάλος αυτός Κρητικός, ο Έλληνας Φον Νταίνικεν όπως τον αποκάλεσαν, ο πρωτοπόρος του σύγχρονου ελληνοπρεπούς πνεύματος, άφηνε την ύλη και ανυψωνόταν αιώνια στο Πνεύμα, στο οποίο τόσο πολύ πίστευε! Έμελλε τον ίδιο εκείνο καιρό το έργο του να αρχίζει πια να γνωρίζει τη δικαίωσή του, αφού όλα τα όσα είχε ο ίδιος από τη δεκαετία κιόλας του 1970 προϊδεί και προειπεί άρχισαν ένα προς ένα να επαληθεύονται. Κι αυτό αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη της τεράστιας αξίας του έργου του...
Σήμερα λοιπόν, με αφορμή τη συμπλήρωση του ενός έτους από τον θάνατο του μεγάλου συγγραφέα, προβαίνουμε σε ένα σύντομο αφιέρωμα στο έργο του, παραθέτοντας εκπληκτικά στοιχεία από τα όλα όσα ο Γιάννης Φουράκης συνέγραψε αναφορικά με τα μέλλοντα να συμβούν στην πατρίδα μας και τον κόσμο όλο. Και έχει τεράστια σημασία το γεγονός ότι όλα αυτά γράφτηκαν σε περιόδους «παχέων αγελάδων», όταν οι πολλοί ζούσαν ακόμα μέσα σε μια ψευδαίσθηση υλικής ευδαιμονίας, και όχι στη σημερινή εποχή των «ισχνών αγελάδων», όπου τα όσα δημοσίευε κάποτε ο αείμνηστος στοχαστής φαίνονται πια να εκφράζουν απόλυτα την εφιαλτική πραγματικότητα...
Ήδη στο πρώτο του έργο, με τίτλο «Σιωνιστικές συνωμοσίες», ο Φουράκης είχε το θάρρος – από τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού τότε – να στιγματίσει τον ρόλο του διεθνούς σιωνισμού σε πλήθος ανθελληνικών δραστηριοτήτων: από την καταστροφή του 1897 και τη μικρασιατική τραγωδία έως τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα και το δράμα της Κύπρου... Πίσω απ’ όλες αυτές τις ελληνικές τραγωδίες και τα βάσανα ο Γιάννης Φουράκης έβλεπε, και δεν δίσταζε να το πει με φωνή στεντόρεια, το μακρύ σκελετωμένο χέρι του μισελληνικού σιωνισμού! Και μάλιστα προχώρησε ακόμα παραπέρα και προειδοποίησε τους Έλληνες ότι ο ίδιος εχθρός μεθοδεύει καινούριες εθνικές συμφορές με συνακόλουθη περαιτέρω εθνική συρρίκνωση: στην Κύπρο, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και αλλού...
Ακολούθησε το δίτομο έργο – θεματική συνέχεια του πρώτου του βιβλίου – με τον γενικό τίτλο «Ελληνισμός-Εβραιοσιωνισμός». Ο πρώτος τόμος («σπασμένος» σε δύο ημίτομους), υπό τον τίτλο «Εβραίοι, οι πλαστογράφοι της ελληνικής ιστορίας», με στοιχεία πραγματικά εντυπωσιακά, φτάνει έως το απώτατο προϊστορικό παρελθόν και αποδεικνύει όχι απλά τον ανθελληνικό χαρακτήρα του ιουδαϊσμού, αλλά και τη στείρα αντιγραφή και αντιστροφή της ελληνικής σοφίας από το μεσανατολικό ιερατείο. Μάλιστα, ο Φουράκης είχε το κουράγιο επιπρόσθετα να χαρακτηρίσει τους Εβραίους όχι σαν «φυλή» ή «εθνότητα», αλλά ως... «θρησκευτικοπολιτική ληστοσυμμοριακή οργάνωση»!!! Στον δε δεύτερο τόμο του ως άνω έργου του, με τίτλο «Η πρώτη σύγκρουση Ελλήνων-Εβραίων», ο μεγάλος συγγραφέας συνέχισε την παράθεση εκπληκτικών πραγματικά στοιχείων γύρω από τις ρίζες της προϊστορικής αντιπαράθεσης ελληνισμού-σιωνισμού ή, κατ’ άλλους, Φωτός και Σκότους... Να σημειωθεί ότι στα ως άνω έργα του ο Φουράκης παρέθεσε ειδικά προσαρτήματα που αφορούσαν τη νεώτερη ελληνική πολιτική κατάσταση και τη διαβρωτική παρουσία του σιωνιστικού ιερατείου στον ελλαδικό χώρο.
Ακολούθησε το κλασικό του επίσης έργο «Τα (προ)μηνύματα των Δελφών και ο σιωνιστικός Πύθων» με τον πολύ ενδεικτικό υπότιτλο «Ο τελικός πόλεμος (Ε)λλήνων-Σιωνιστών». Από το φοβερό αυτό, μυητικού σχεδόν χαρακτήρα, βιβλίο ξεχωρίζουν αναφορές στην -κατά τον Φουράκη- προδοσία του Ανδρέα Παπανδρέου στο θέμα των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και, γενικότερα, στο ζήτημα της εξάρτησης της χώρας μας από τις ΗΠΑ, όπως επίσης και στα περίφημα ελληνικά υπερόπλα, αλλά και τους θρυλικούς Έψιλον. Για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία έγινε αναφορά στο λεγόμενο ΠΑ.Κ.Ε.Α.Δ.: Παγκόσμιο Κέντρο Ερευνών Ανθελληνικών Δραστηριοτήτων.
Η όντως σπουδαία σειρά «Ελληνισμός-Εβραιοσιωνισμός» συνεχίστηκε με τα βιβλία «Το μίσος των Εβραίων εναντίον των Ελ-λήνων και ανθρώπων» και «Μείξις-ανακύκλησις μυ-θολογίας + ιστορίας», που επάξια κινήθηκαν στα ίδια χνάρια με τα πρώτα βιβλία της εν λόγω σειράς. Και πάλι ειδικά προσαρτήματα στο τέλος των τόμων αυτών έδιναν, μέσα από σύγχρονα παραδείγματα, τρανές αποδείξεις για τη διαιώνιση αυτής της πανάρχαιας σύγκρουσης, η οποία σημαδεύει ολόκληρη την ιστορική πορεία του ελληνικού έθνους.
Με το έργο του «Ιχνηλάτησις εις τον λαβύρινθον του παρελθόντος-μέλλοντος» ο Φουράκης πέρασε σε ακόμα πιο σύγχρονα και επίκαιρα ζητήματα, που ήδη απασχολούν την ανθρωπότητα και έπεται να την απασχολήσουν ακόμη περισσότερο στο εγγύς μέλλον! Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο έργο του αυτό ο τόσο πολυσύνθετος αυτός συγγραφέας αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη λεγόμενη «τριεπίπεδη» γλώσσα: τη μείξη στοιχείων από τις διαχρονικές διακυμάνσεις του Έλληνα Λόγου, δηλ. την «αλεξανδρινή», την «καθαρεύουσα» και τη «δημοτική». Προέβη δε σε ετούτο, όπως ο ίδιος σημειώνει στην εισαγωγή του ως άνω έργου του, για να μπορούν να τον διαβάσουν ανεμπόδιστα και νεώτεροι στην ηλικία αναγνώστες, οι οποίοι δυσκολεύονταν – λόγω της αμάθειας που επικράτησε στη Μεταπολίτευση... – να κατανοήσουν το προγενέστερο υψηλού επιπέδου συγγραφικό στυλ του Φουράκη.
Στο έργο του «Πυραιθέριον Ελλήνων όραμα» ο αξέχαστος Δάσκαλος έθεσε για πρώτη φορά στοιχεία ακόμα ανώτερου επιπέδου μελλοντολογίας, που έχουν ξεκάθαρα μυσταγωγικό χαρακτήρα και ταιριάζουν μ’ αυτό που εμείς αποκαλούμε στα κείμενά μας «απόκρυφη γεωπολιτική». Να σημειώσουμε ότι στο έργο του αυτό ο Φουράκης έκανε μια πρώτη αναφορά στο ζήτημα των λεγόμενων «παιδιών Indigo» (τα ερχόμενα στο φως της ζωής τον μήνα Απρίλιο του 1983), που αρκετοί μεμυημένοι θεωρούν ότι είναι μείζονος σημασίας για το μέλλον του ελληνισμού και του κόσμου!
Το πόσο τεράστια είναι η σημασία του θέματος ετούτου για τον ελληνισμό γίνεται εμφανές κι από το αμέσως επόμενο έργο του Γιάννη Φουράκη «Κύδος Ελλήνων». Στις σελίδες του ο συγγραφέας κάνει σαφέστατα λόγο για τις Ηρωίδες και τους Ήρωες που επαναγεννήθηκαν το 1983 και τους Νεοηρώδηδες διώκτες τους. Εμείς, μελετώντας προσεκτικά τα όσα γράφει αυτό το βιβλίο, θεωρούμε ότι ο Φουράκης προχώρησε πολύ παραπέρα, φτάνοντας στην αληθινή ουσία του όλου ζητούμενου, που έχει απίστευτες πραγματικά προεκτάσεις. Μόνο να σημειώσουμε εδώ, για να δείξουμε πόσο πολύπλευρο και βαθύ είναι το συγκεκριμένο πρόβλημα, ότι λίγο καιρό αργότερα γνωστός μοναχός εξέδωσε βιβλίο, στο οποίο προσπαθούσε να αποδείξει ότι ανάμεσα στα γεννηθέντα τον Απρίλιο του 1983 παιδιά βρίσκεται ο... Αντίχριστος!!!
Το τελευταίο εν ζωή έργο που κυκλοφόρησε ο Γιάννης Φουράκης (δύο χρόνια προ του θανάτου του), υπό τον τίτλο «Αρχή-τέλος Σύμπαντος κόσμου και ανθρωπίνου Γένους», μπαίνει ακόμα βαθύτερα στην ουσία της φύσης. Στόχος του να διερευνήσει σοβαρά την ίδια τη δημιουργία του κόσμου και της ζωής, προσπαθώντας – με μια μελέτη υψηλοτάτου νοητικού επιπέδου – να εισχωρήσει στα ενδότερα του νοήματος των όλων όσων ενυπάρχουν στο σύμπαν και την καθημερινότητα του ανθρώπου. Οδηγός του και σ’ αυτό το μεγάλο «ταξίδι» το αρχαιοελληνικό πνεύμα της φιλοσοφίας, της ελευθερίας και του ανθρωπισμού! Ένα πνεύμα, στο οποίο ο Φουράκης αφιέρωσε το σύνολο της εργογραφίας του...
Αυτός υπήρξε ο Μέγας Γιάννης Φουράκης μέσα από το ίδιο του το έργο! Ένα έργο φωτεινό, γεμάτο δυναμισμό και πάθος, γεμάτο ελληνικότητα. Και δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε όσοι τον γνώρισαν από κοντά: ότι είναι μεγάλη, πραγματικά, η απουσία του σήμερα, σ’ αυτή την τόσο κρίσιμη χρονική συγκυρία...
Ο Γιάννης Φουράκης για τα μέλλοντα να συμβούν σε Ελλάδα-Βαλκάνια
Ο αείμνηστος Γιάννης Φουράκης υπήρξε μία θρυλική και πρωτοποριακή μορφή του σύγχρονου ελληνισμού: πρώτος αυτός στην Ελλάδα, ήδη από τη δεκαετία του 1970, έφερε την «επιστημονική φαντασία» στην έρευνα και την αναζήτηση, γι’ αυτό και δίκαια τον αποκάλεσαν Έλληνα «φον Νταίνικεν».
Πρώτος αυτός μίλησε για την περίφημη «Ομάδα Έψιλον», πολύ προτού κάποιοι άλλοι την εκμεταλλευτούν ως «μόδα». Θα λέγαμε ακόμη ότι ήταν κι ένας προφήτης του μέλλοντος, αφού τα περισσότερα απ’ όσα προέβλεψε επαληθεύτηκαν με τρόπο εντυπωσιακό.
Μένει όμως να επαληθευτούν κι άλλα, τα σημαντικότερα, που έχουν να κάνουν με το εγγύς μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων! Ο Φουράκης ήταν πάνω απ’ όλα Πανέλληνας, με την έννοια ότι η ψυχή του δονούνταν από τον πλανητικό ελληνισμό και είχε απορρίψει «μετά βδελυγμίας» το σύγχρονο άθλιο κατασκεύασμα του γραικύλικου κρατιδίου, αυτού του διεφθαρμένου και σάπιου μορφώματος που εκθέτει και ξεφτιλίζει το ελληνικό πνεύμα...
Και επειδή ακριβώς η σκέψη του ήταν πλανητική (άρα ελληνική!) έβλεπε πράγματα που άλλοι δεν μπορούσαν να δουν ούτε στον ύπνο τους, διάβαζε ακόμα και πίσω από τις «σκιές» των λέξεων, κι έτσι μπορούσε να ερμηνεύει τις καταστάσεις με σχεδόν απόλυτη στόχευση.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις του Φουράκη για τα μέλλοντα να συμβούν στη χώρα και την περιοχή μας. Παραθέτουμε εδώ, ένα απόσπασμα από το κλασικό πράγματι έργο του «Τα (προ)μηνύματα των Δελφών», που πρωτοεκδόθηκε το 1989, πλην όμως τα όλα όσα περιγράφει ταιριάζουν περισσότερο με τις μέρες που ζούμε:
«Κάποιαν αυγήν των λίαν προσεχών ετών, οι Πανέλληνες θα ακούσουν και πάλιν το εκ της φόρμιγγος του Ορφέως διεγερτήριον και εξορμητήριον σάλπισμα και τους, εκ του Ελλησπόντου τα ύδατα παφλασμούς, τους προκαλουμένους εκ της προς Κολχίδα πλεούσης Αργούς. Προτού, όμως έλθη η Ηώς και ακουσθούν το εκ της φόρμιγγος του Ορφέως σάλπισμα και οι εκ της Αργούς παφλασμοί, θα έχουν «σημάνει οι καμπάνες». Με τους πρώτους των ήδη ήχους μυριάδες Ελλήνων και Ελληνίδων θα έχουν συναχθή εις την Πλατείαν Συντάγματος των Αθηνών και εις τας πλατείας απασών των πόλεων, κωμοπόλεων και των χωρίων της Ελλάδος. Κατά την σύναξίν των αυτήν με μίαν στεντορεία φωνή, εξερχομένην εκ των μυχίων της ψυχής των, θα ζητούν και θα απαιτούν: «Εδώ και τώρα οι προδότες εις την κρεμάλα και επί των απογόνων των αιωνία κατάρα...». Ενώ η απαίτησις αύτη θα υποβάλλεται εντονότερον εις την Πλατείαν Συντάγματος, θα κατασκευάζωνται πολλαί δεκάδες αγχόναι και θα στήνωνται εντός της Βουλής και του περιβόλου της»!...
Το ως άνω απόσπασμα από το έργο του Φουράκη, ανέφερε ο υπογράφων αυτές τις γραμμές, σε δημόσιο λόγο του στις 23 Μαΐου του 2011, και μόλις δύο ημέρες μετά ξεκίνησαν στο Σύνταγμα οι περίφημες μαζώξεις των Αγανακτισμένων, τις οποίες πολλοί θεώρησαν ως πρελούδιο των όσων δραματικών επρόκειτο να συμβούν από εκεί και έπειτα στη χώρα! Τυχαίο; Καθόλου, διότι είμαστε βέβαιοι ότι η Μεταπολίτευση εντός ολίγου καταρρέει και αυτό το κοσμοϊστορικό συμβάν θα συνοδεύεται και από ευρύτερες παγκόσμιες εξελίξεις (διάλυση της ευρωζώνης, πτώση του δυτικού κόσμου, άνοδος του ευρασιατικού άξονα, εμφάνιση του Αντιχρίστου ως «σωτήρα», σφοδρή πλανητική σύγκρουση-«Αρμαγεδδώνας».
Πόσο αλήθεια αρμόζει η παραπάνω συγκλονιστική περιγραφή του Φουράκη με τα όσα ήδη ζούμε και, κυρίως, πρόκειται να ζήσουμε στην Ελλάδα το επόμενο χρονικό διάστημα! Το μεταπολιτευτικό σύστημα, που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή και στη χρεωκοπία, που ετοιμάζεται να εκχωρήσει εθνικά εδάφη προκειμένου να ξεχρεώσουμε τα κλεψιμέικα αθλίων πολιτικάντηδων, που στέρησε το μέλλον από τις νέες γενιές, που βύθισε τον τόπο στην κατάθλιψη και την υπογεννητικότητα, αυτό το ξεπουλημένο πολιτικό καθεστώς είναι πια ετοιμόρροπο, έτοιμο να καταρρεύσει παταγωδώς...
Πάνδημη θα είναι σύντομα η λαϊκή απαίτηση αυστηρής τιμωρίας των υπεύθυνων, οι οποίοι αντί να χτίσουν μια σωστή κοινοβουλευτική δημοκρατία, με αξιοκρατία, με δικαιοσύνη και με πατριωτισμό, έφτιαξαν ένα απέραντο «διαφθορείο», που αμαύρωσε εντελώς σε διεθνές επίπεδο το ένδοξο όνομα της Ελλάδας. Και σε ιδιωτικές του συζητήσεις με φίλους ο αείμνηστος Φουράκης είχε προβλέψει ότι το μεταπολιτευτικό σύστημα έπεται να πεθάνει στη διάρκεια των επόμενων ετών και, επί των ερειπίων του, να οικοδομηθεί ένα πραγματικά ελληνικό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, που δεν θα είναι καθόλου ξενόδουλο και θα προσδίδει στον ελληνισμό πλανητικές διαστάσεις.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Φουράκης πίστευε πάντοτε στη μοναδικότητα των Ελλήνων και του ελληνικού έθνους, όχι μόνο για λόγους πολιτικούς και ιστορικούς, αλλά και για λόγους φυλετικούς-βιολογικούς: εντύπωση προκάλεσε κάποτε η εκτίμησή του ότι «άλλο πράγμα είναι ο άνθρωπος και άλλο ο Έλλην», υπονοώντας ότι οι Έλληνες είναι υιοί θεών! Η άποψη αυτή του Φουράκη εμπεριέχεται και στη δήλωση του τότε προέδρου της ελληνικής δημοκρατίας, Χρήστου Σαρτζετάκη, το Πάσχα του 1985, ότι «είμεθα έθνος ανάδελφον»...
Για τις βαλκανικές εξελίξεις του κοντινού μας μέλλοντος ο Γιάννης Φουράκης προέβλεψε πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας, με προσωρινά καταστροφικά αποτελέσματα για τον ελληνισμό (κατάληψη από τους Τούρκους και της υπόλοιπης Κύπρου, τουρκική εισβολή σε νησιά του Αιγαίου...), που όμως θα έχει σαν τελική κατάληξη την ολική διάλυση της πολιτικοκρατικής δομής της Τουρκίας!
Αυτό μας θυμίζει και τον Πατροκοσμά τον Αιτωλό, που είχε προφητεύσει ότι οι Τούρκοι θα προελάσουν ως τα Εξαμίλια, αλλά στο τέλος το 1/3 τους θα εξολοθρευθεί, το άλλο τρίτο τους θα διαφύγει στην Κόκκινη Μηλιά (στα βάθη της Ασίας), ενώ το τελευταίο τρίτο θα επανέλθει στην Ελληνορθοδοξία.
Στο παραπάνω πλαίσιο ο Φουράκης είχε προβλέψει και τη σίγουρη εμπλοκή της Γερμανίας – προς όφελος φυσικά της Τουρκίας – και τον έντονο ανθελληνικό της ρόλο (που και σήμερα, με πρόσχημα την οικονομική κρίση της χώρας μας, δυσφημεί διεθνώς το ελληνικό έθνος...).
Αλλά εκεί όπου ο Φουράκης υπήρξε φοβερά εντυπωσιακός και ενήμερος στην απόκρυφη γεωπολιτική είναι στο θέμα των Χαζάρων, αυτής της «13ης φυλής του Ισραήλ», η οποία χρησιμοποιεί τον ιουδαϊσμό σαν «σκιάχτρο» στην προσπάθειά της να επιβληθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πράγματι, σύμφωνα με το αθέατο πλανητικό παρασκήνιο, πίσω απ’ τη σημερινή συνωμοσία κατά των εθνών – και ειδικότερα κατά του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας – κρύβεται αυτό το εξιουδαϊσμένο τουρανομογγολικό φύλο, που (σαν Εσκενάζηδες της Ανατολικής Ευρώπης) κατόρθωσε να κυριαρχήσει στις βασικότερες δομές τόσο του δυτικού όσο και του ανατολικού κόσμου, προσπαθώντας τώρα να επιβάλλει την παγκόσμια δικτατορία του Αντιχρίστου!
Γι’ αυτό και επί Ψυχρού πολέμου ο Φουράκης θεωρούσε ότι αμφότερες οι υπερδυνάμεις ήταν δέσμιες των Χαζάρων (οι ΗΠΑ ως «σιωνιστές» και η ΕΣΣΔ ως «ταλμουδομαρξιστές»...).
Ειδικά για τα Βαλκάνια ο μεγάλος αυτός Κρητικός (ή Ετεοκρής, όπως αρεσκόταν να τον αποκαλούν) πίστευε κάτι που ταιριάζει απόλυτα με τα συμπεράσματα της απόκρυφης γεωπολιτικής: ότι πίσω από τον, αμφιβόλου προέλευσης, λαό των Κοσοβάρων κρύβονται στην πραγματικότητα οι... Χαζάροι!
Όντως, η ιστορία έχει καταγράψει την άλλοτε μετοίκηση των Χαζάρων από τις περιοχές του Βόλγα και της Υπερκαυκασίας στο κέντρο των Βαλκανίων, με συνέπεια η καθαρά σερβική (και μήτρα του σερβικού έθνους) επαρχία του Κοσσυφοπεδίου να περιπέσει πια εξολοκλήρου στα χέρια των – φυλετικά μη Αλβανών! – Χαζάρων-Κοσοβάρων.
Πίσω απ’ τον ανελέητο βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999 από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις κρυβόταν η τεράστια ισχύς του αόρατου παγκόσμιου οικονομικού δικτύου των Χαζάρων και όχι οι (ανύπαρκτοι πλέον ως αυτοτελής εθνότητα) Εβραίοι της εποχής του Μωϋσή ή του Χριστού.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι εκείνο για το οποίο ο Φουράκης κατηγορήθηκε αμείλικτα από τους άσχετους, δηλ. η ύπαρξη ή όχι της «Ομάδας Έψιλον», κάθε άλλο παρά φαντασίωση του μεγάλου αυτού Έλληνα υπήρξε! Αποκαλύπτουμε για πρώτη φορά εδώ δημόσια ότι κάποτε στα υπόψη του γράφοντος είχαν υποπέσει ΣΑΦΕΣΤΑΤΕΣ αναφορές προσώπων του διεθνούς παρασκηνίου, τα οποία αναζητούσαν κάθε τι που είχε σχέση μ’ αυτή τη μυστική οργάνωση των Πανελλήνων! Οι ξένοι αυτοί παράγοντες ήταν 100% σίγουροι για την ύπαρξη της νέας αυτής «Φιλικής Εταιρείας» και προσπαθούσαν να τη νοθεύσουν και καταστρέψουν... Άρα ο Φουράκης, όταν μιλούσε για την «Ομάδα Έψιλον», ήξερε πολύ καλά τι έλεγε!
Φουράκης: «Θα έχουν σημάνει οι καμπάνες… Οι προδότες εις την κρεμάλα και επί των απογόνων των αιωνία κατάρα»!
Ο αείμνηστος Γιάννης Φουράκης, εδώ και πολλές δεκαετίες τόλμησε να κάνει κάτι, το οποίο… απειροελάχιστοι (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού) τόλμησαν να κάνουν: να βγάλει στο φως, σαν μέσα από ένα «προφητικό όραμα» βγαλμένα, όλα αυτά τα δραματικά που βιώνουμε σήμερα ως χώρα και ως έθνος. Από τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 κιόλας, με τα βιβλία του, ο Ιωάννης Φουράκης προειδοποίησε για τα φοβερά και τρομερά μελλούμενα (τότε) να συμβούν, τα οποία ζούμε στις ημέρες μας ως μία εφιαλτική καθημερινότητα…
Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό έργο του αειμνήστου Έλληνα ερευνητή Ιωάννη Φουράκη (από το έτος 1997), στο οποίο ο συγγραφέας προέβλεπε την επικείμενη σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο ως απαρχή δραματικών συμβάντων στην περιοχή μας. Επειδή τα όσα γράφει ο Φουράκης στο έργο του εκείνο (με τίτλο «Μείξις-Ανακύκλησις μυ-θολογίας + ιστορίας») είναι συγκλονιστικά επίκαιρα, έπρεπε οπωσδήποτε να τα υπενθυμίσουμε, αναφερόμενοι και στον ρόλο της ευρωπαϊκής υπερδύναμης που λέγεται Γερμανία στα τρέχοντα και τα μελλοντικά γεγονότα.
Στο ως άνω βιβλίο, λοιπόν, του Φουράκη («προφητικό» κι αυτό, όπως άλλωστε και όλα τα άλλα έργα του) μπορεί κανείς να διαβάσει, και να συγκλονιστεί, φοβερές και τρομερές λεπτομέρειες αναφορικά με τα όσα συμβαίνουν σήμερα σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και όσα πρόκειται να συμβούν στη διάρκεια των δραματικών ημερών που έρχονται. Η σχετική ενότητα του σημαντικού αυτού βιβλίου έχει ως επικεφαλίδα τον πολύ ενδεικτικό τίτλο «Οι Γερμανοί επανεπιτίθενται» και αποτελεί μία πλήρη ανάλυση γεωπολιτικής μελλοντολογίας, η οποία και έχει εντυπωσιάσει κύκλους του διεθνούς και εγχώριου παρασκηνίου για τις απίστευτες λεπτομέρειες και για την προβλεπτικότητά της. Στο παρόν παραθέτουμε μερικά άκρως ενδιαφέροντα αποσπάσματα από το ως άνω άκρως προορατικό έργο του Φουράκη, με δικά μας σύντομα σχόλια, που εντάσσονται στον σύγχρονο προβληματισμό και με δεδομένες τις ραγδαίες εξελίξεις που καταφτάνουν... Έγραφε λοιπόν ο μεγάλος μύστης του ελληνισμού τα κάτωθι άκρως σημαντικά:
«Η Γερμανία θα πάψη να είναι μόνιμος και πιστή σύμμαχος της Τουρκίας μόνον, εάν και όταν εκπληρώση σειράν παλαιοτάτων γεωπολιτικών της οραμάτων και πραγματώση τα βάσει αυτών καταστρωθέντα και αναθεωρούμενα κατά τας εκάστοτε επιβληθείσας και επικρατούσας παγκοσμίους, διεθνείς και περιφερειακάς γεωπολιτικάς και οικονομικοστρατιωτικάς συνθήκας και προϋποθέσεις σχέδια και προγράμματα. Δύο μόνον εξ αυτών των παλαιοτάτων και παγίων οραμάτων της και των εξ αυτών προκυψάντων σχεδίων της, είναι:
α. Η ολοκλήρωσις, δι’ απολύτου επιτυχίας, της εμφανούς και απροκαλύπτου προσπαθείας της να θέση υπό τον απόλυτον οικονομικόν, πολιτικοδιπλωματικόν, πολιτικοστρατιωτικόν κλπ. έλεγχόν της την «Ευρωπαϊκήν Κοινότητα» και κατά συνέπειαν την Ευρώπην και τας εις Ασίαν και Αφρικήν αυτής πηγάς πρώτων υλών.
Σοβαρά εμπόδια εις την απόλυτον επιτυχίαν της προσπαθείας της ταύτης, παρεμβάλλουν δύο αξιόλογοι παράγοντες. Ο εις είναι η Γαλλία και ο άλλος ο έτερος εκ των δύο πόλων των τας ΗΠΑ κυβερνώντων οικονομικοπολιτικών και στρατιωτικοβιομηχανικών συμπλεγμάτων. Δήλα δη εκείνου του Τέξας (= του Νότου = των Ιρλανδών).
[ΣΗΜ.: Αυτά που γράφει ο Φουράκης δεν είναι παρά το πάγιο όντως σχέδιο των Γερμανών, από την εποχή του όψιμου μεσαίωνα και της Ιερής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, για κατάκτηση του «ζωτικού χώρου» της Ευρώπης και της Ανατολής, μέσω της ιδεολογίας του πανγερμανισμού. Αυτή τη θεώρηση την αποκρυστάλλωσε επιστημονικά στις γεωπολιτικές του εργασίες ο στρατηγός Καρλ Χαουσχόφερ, σύμβουλος στα εξωτερικά θέματα του Αδόλφου Χίτλερ, κάνοντας λόγο για Πανγερμανία, κυρίαρχη στην Ευρώπη, μέρος της Ασίας και της Αφρικής. Όντως ακόμα και σήμερα τα δύο σημαντικότερα εμπόδια αυτής της γερμανικής κυριαρχικής τάσης είναι αφενός οι ΗΠΑ και η Γαλλία].
β. Να επιτύχη την απόλυτον καταστροφήν και την τελεσίδικον αποδιοργάνωσιν και διάλυσιν όλων των οικονομικών, πολιτικών, βιομηχανικών, στρατιωτικών κλπ. υποδομών και δομών της Ρωσσίας, Ουκρανίας, Γεωργίας, Λευκορωσσίας και Αρμενίας.
[ΣΗΜ.: πράγμα που την βολεύει, εφόσον ένας βασικός στόχος της γερμανικής γεωπολιτικής είναι το περίφημο δόγμα της «Εξόρμησης προς ανατολάς»].
Εδώ, ίσως, θα πρέπει να σημειωθή απλώς και μόνον ότι καίτοι η Τουρκία έχει δεδομένην την πάσης μορφής και εκτάσεως βοήθειαν και συμπαράστασιν της Γερμανίας και φυσικά του Ισραήλ και της Ολλανδίας (δια διαφορετικούς όμως, ή διαφοροποιημένους, λόγους και στόχους) δεν έχει ακόμα [ΣΗΜ.: το 1997] επιτεθεί κατά της Ελλάδος.
Τούτο ωφείλεται και εις το ότι οι υπόλοιποι εταίροι της και σύμμαχοί της εις την «Ε.Ε.Κ.» και το ΝΑΤΟ αντελήφθησαν, ή ήρχισαν να αντιλαμβάνωνται, δια ποίους στόχους της και με ποίας μεθοδολογίας της τους παρέσυρε εις τον πόλεμον του Περσικού κόλπου και εις αυτόν της Βοσνίας. Οι ίδιοι, επίσης, εταίροι της και σύμμαχοί της έχουν αντιληφθή, ή ήρχισαν να αντιλαμβάνωνται, τα εις βάρος, κυρίως, της Γαλλίας «βρώμικα» παιχνίδια, τα οποία παίζει εις την Βόρειον και Κεντροανατολικήν Αφρικήν.
Έχουν αντιληφθή, ή ήρχισαν να αντιλαμβάνωνται ότι η Γερμανία και η Ολλανδία χρηματοδοτούν και ενισχύουν, με κάθε αφανή τρόπον, το μουσουλμανικόν κίνημα της Αλγερίας και την αλληλοσφαγήν των πληθυσμών όλων των χωρών των πρώην γαλλικών κτήσεων. ΚΑΙ δια τους απλούς, αλλά δυσκολονοήτους, ίσως, αυτούς λόγους δεν έχει ακόμα, το προαναφερθέν έτος, η Τουρκία αποδεχθή τας εισηγήσεις και πιέσεις της Γερμανίας να επιτεθή κατά της Ελλάδος και να αποσπάση απ’ αυτήν το Αιγαίον ή μέρος του και την Θράκην».
Τα παραπάνω εκπληκτικά δεν είναι παρά ένα απόσπασμα μόνο από την προαναφερόμενη ενότητα του ως άνω βιβλίου του Γιάννη Φουράκη. Ένα βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε το 1997, δηλ. πριν από τόσα χρόνια δηλαδή, πλην όμως τα όσα αυτό περιγράφει αφορούν τα ήδη διαδραματιζόμενα στις ημέρες μας, και κυρίως τα μέλλοντα να συμβούν. Πράγματι, η Τουρκία έχει ως πιστό σύμμαχο και, ουσιαστικά, υποκινητή των κατά της Ελλάδας κινήσεών της σε πολύ μεγάλο βαθμό τη Γερμανία, της οποίας το ευρύτερο γεωπολιτικό σχέδιο εξυπηρετείται τα μέγιστα από μία νέα Οθωμανική αυτοκρατορία: με κυριαρχία της Τουρκίας στη ΝΑ Ευρώπη, προς προώθηση των γερμανικών συμφερόντων...
Γι’ αυτόν τον λόγο και η Γερμανία της Μέρκελ, υποβοηθούμενη κι από τη διακυβέρνηση Ομπάμα στις ΗΠΑ, υποκίνησε τις εξτρεμιστικές ισλαμικές εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο (την πρόσφατη «Αραβική Άνοιξη»), η οποία -καθόλου συμπτωματικά- συνέβη την ίδια ακριβώς ώρα που η Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες (βασικά του Νότου) υπέπεσαν στην απίστευτη δίνη της οικονομικής κρίσης. Πίσω από την «Αραβική Άνοιξη» των ακραίων ισλαμοφασιστών δεν βρίσκεται παρά η γερμανική επιδίωξη γεωστρατηγικής κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή μιας ισλαμιστικής Τουρκίας με την αρωγή στην ίδια γεωγραφική ζώνη των θεοκρατικών μωαμεθανικών καθεστώτων σε μια σειρά από αραβικές χώρες. Εξ’ ου και η χρηματοδοτούμενη από τον διεθνή τοκογλύφο Τζορτζ Σόρος λαθρομετανάστευση μουσουλμανικών πληθυσμών, προς Ελλάδα-Ευρώπη, με βασικό όργανο αυτής της πολιτικής που μετατρέπει τη «γηραιά ήπειρο» σε «Ευραραβία» (όπως έλεγε η αείμνηστη Ιταλίδα συγγραφέας-δημοσιογράφος Οριάνα Φαλάτσι) την Άνγκελα Μέρκελ.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την τουρκική επίθεση κατά της Ελλάδας (την οποία και υποδαυλίζει η γερμανική εξωτερική πολιτική), ο Φουράκης ήταν πολύ σαφής στα «προφητικά» του όντως γραφόμενα. Το ίδιο και στο θέμα της επικείμενης επίσης διάλυσης της Ε.Ε., κάτι που συμπίπτει και με τα όσα είχε πει ο Γέροντας Παΐσιος για το όλο θέμα. Βλέπουμε σήμερα το προ 20 ετών αδιανόητο: η Ευρωπαϊκή Ένωση να οδηγείται στην αποσύνθεση και τη διάλυση, με υπαιτιότητα της δαιμονικής Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε!
Όσο για την Ελλάδα, είναι φανερό ότι το σάπιο ανθελληνικό σύστημα της Μεταπολίτευσης των πολιτικάντηδων πνέει πλέον τα λοίσθια. Όλοι αυτοί (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κτλ.) θα φύγουν, «τελειώνουν» οριστικά για τον τόπο. Όμως θα φύγουν μόνο μετά από την αναπόφευκτη νέα ανείπωτη εθνική τραγωδία που έρχεται! Θα φύγουν, όταν μέρος της σημερινής ελλαδικής επικράτειας περάσει, κατόπιν εθνοπροδοσίας των γραικύλων, στα χέρια των Τούρκων… Όπως άνοιξε η Μεταπολίτευση την αυλαία, το 1974, δηλ. με απώλεια εθνικού εδάφους στην Κύπρο, έτσι και τώρα θα κλείσει την αυλαία με απώλεια εθνικού εδάφους στο Αιγαίο. Αυτό είναι το σύγχρονο ελληνικό αναπάντεχο… Κάτι που προέβλεψε επακριβώς ο Ιωάννης Φουράκης, σε ένα άλλο έργο του («Τα (προ)μηνύματα των Δελφών») που κυκλοφόρησε το… 1989, δηλ. μία ολόκληρη γενιά πίσω! Εάν κάνει κάποιος τον κόπο και διαβάσει ξανά το έργο εκείνο, θα μείνει έκπληκτος από αυτά που έγραφε ο Φουράκης τόσες δεκαετίες προηγουμένως!
Η ελληνοτουρκική σύρραξη που έρχεται!
Συνδέοντας το διδακτικό έργο του Ιωάννη Φουράκη με τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (διότι αυτή τη στιγμή οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και πάλι «σιγοβράζουν» στο παρασκήνιο, με φοβερό αόρατο-μυστικό πόλεμο ανάμεσα στις δύο πλευρές), αναζητήσαμε τι επακριβώς είχε πει ο μεγάλος αυτός Έλληνας στην αθάνατη όντως εργογραφία του.
Στο βιβλίο του, λοιπόν, υπό τον τίτλο «Μείξις-Ανακύκλησις μυ-θολογίας + ιστορίας», το οποίο εκδόθηκε εν έτει 1997, υπάρχει ένα ολόκληρο προσάρτημα (δεκάδων σελίδων, όπως άλλωστε συνήθιζε να κάνει ο Φουράκης στα βιβλία του), το οποίο τιτλοφορείται «Περί των επικειμένων εις την Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπην και τον Πλανήτην μας κοσμογονικών συμβάντων και γεγονότων». Στο εν λόγω προσάρτημα υπάρχουν στοιχεία περί των μελλοντικών γεωπολιτικών εξελίξεων τόσο πολύ προωθημένα και εκπληκτικά, ώστε ο σημερινός αναγνώστης να θαυμάζει πραγματικά το πόσο μπροστά ήταν τελικά ο συγγραφέας αυτός για την εποχή του!
Ένα μάλιστα κομμάτι – αυτό που μας αφορά – αναφέρεται ευθέως στις επερχόμενες ελληνοτουρκικές εξελίξεις (που νομοτελειακά οδηγούν σε σφοδρή σύγκρουση). Ας δούμε λοιπόν τι είχε γράψει τότε ο αείμνηστος Φουράκης, με επικεφαλίδα των γραφομένων του (εντός του προσαρτήματος) «Ο επικείμενος πόλεμος Ελλάδος-Τουρκίας»:
«Μερικά ενδεικτικά μόνον και εκ σημάτων και μηνυμάτων τούτων, τα εκ των Αιθεροβαμόνων τούτων συλληφθέντα, αποκωδικοποιηθέντα και εννοηθέντα είναι και τα ακόλουθα:
Εν εξ αυτών αναφέρει τα αίτια, τα προσχήματα, τους στόχους, τας συνεπείας και το αποτέλεσμα του μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου και της Τουρκίας-Ισραήλ-Ολλανδίας-Γερμανίας επικειμένου πολέμου.
Η αιτία μεν του πολέμου τούτου θα είναι η από αλλεπάλληλα θεία συμπόσια της Θέμιδος, της Δικαιοσύνης, της Μοίρας και των Ερινυών ληφθείσα και εις το ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ αυτής διατυπωθείσα απόφασις. Κατά δε το γράμμα και το πνεύμα αυτής το πρόσχημα του πολέμου τούτου θα είναι:
Η δια στρατιωτικών επιχειρήσεων νέα εις Κύπρον προέλασις του τουρκικού «Αττίλα» και η από την Τουρκίαν κατάληψις νήσων του Αιγαίου και η προσπάθεια καταλήψεως της Θράκης. Συνέπεια των τουρκικών τούτων επιθέσεων θα είναι η ολική, ή και μερική, πρόσκαιρος καταστρεπτική ήττα της Ελλάδος. Αποτέλεσμα: Η εν συνεχεία ολική και τελεσίδικος καταστροφή και διάλυσις της πολιτικοκρατικής δομής της Τουρκίας. Η καταστροφή και η διάλυσις αυτής θα έχη και ως, και όχι σαν, πρώτον και άμεσον επακόλουθον την από τους Έλ-ληνας και την Ελλάδα ανακατάληψιν και οριστικήν απελευθέρωσιν της Μικράς Ασίας, της Ευρωπαϊκής Θράκης και των υπό τουρκικήν κατοχήν χθονοδημογραφικών περιοχών της Κύπρου. Δεύτερον επακόλουθον θα έχη αφ’ ενός την διάλυσιν και αποσύνθεσιν της κρατικοδημογραφικής της δομής και οντότητος. Συνέπεια αυτής δεν θα έχη μόνον την εκ των γεωδημογραφικών αυτής συντριμμάτων δημιουργίαν και αναδημιουργίαν μερικών ανεξαρτήτων και αυτονόμων βασιλείων και κρατιδίων, αλλά και την εκ της Μικράς και Κεντροδυτικής Ασίας και της Ευρώπης φυσικά «μυστηριώδη» και οριστικήν μετανάστευσιν εις την Ανατολικήν Ασίαν (εις την κινεζομογγολίαν) ΟΛΩΝ των τουρανομογγολικής προελεύσεως Τούρκων.
Τα προσχήματα, ή έστω και αι «ρεαλιστικαί αιτίαι» του πολέμου τούτου, δεν έχουν πλέον γίνει και ούτε είναι, αναμφιβόλως, εμφανή και κατανοητά. Εμφανής και κατανοητή φαίνεται, ή έστω διαφαίνεται, μόνον η άμεσος συνέπειά του. Δεν είναι όμως εμφανές και ούτε εννοητόν το τελικόν του αποτέλεσμα. Δεν είναι εμφανές, αλλά ούτε δύναται να γίνη καθ’ ότι τούτο θα το συγκροτήσουν πολλά ετερογενή και επιφανειακώς τελείως ανομοιογενή αίτια, προσχήματα, συμφέροντα και επιδιωκόμενα λαφυραγωγήματα, αλλά και η εις την πορείαν επιτυχίας και πραγματώσεως αυτών αποφασιστική παρεμβολή αγνώστων δυνάμεων και απροβλέπτων και ασταθμήτων παραγόντων και γεγονότων»...
Από τα παραπάνω εκπληκτικά μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει πόσο μπροστά για την εποχή του υπήρξε ο Ιωάννης Φουράκης! Βέβαια, και εκείνα τα χρόνια οι ελληνοτουρκικές διαφορές βρίσκονταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος (μετά την κρίση των Ιμίων του 1996 ήρθε η Συμφωνία της Μαδρίτης του 1997) και ήταν λογικό πολλοί ερευνητές να καταγίνονται με το συγκεκριμένο ζήτημα. Όμως ο Φουράκης έθεσε το όλο θέμα υπό εντελώς διαφορετικό πρίσμα και έβαλε νέες διαστάσεις, οι οποίες μας θυμίζουν πάρα πολύ την αλληλουχία και τη σειρά των γεγονότων, όπως αυτά συνέβησαν τα τελευταία χρόνια και οδήγησαν σε σταδιακή αποδυνάμωση της Ελλάδας και, συνακόλουθα, σε ενδυνάμωση της Τουρκίας... Όταν λοιπόν δούμε το θέμα αυτό επικεντρωμένη στην ως άνω παράμετρο (δηλ. της Ελληνικής Κρίσης), τότε θα καταλάβουμε και το κεντρικό νόημα των όσων ήθελε να μας πει ήδη από τότε ο Ιωάννης Φουράκης.
«Ελλανοδικείο» (έκτακτο στρατοδικείο) για τους προδότες!
Μετά την ΚΑΘΑΡΣΗ, ακολουθεί η ΝΕΜΕΣΙΣ. Η σκληρή τιμωρία των εθνοπροδοτών, όπως ορίζει ο άγραφος νόμος του γένους, αλλά και όπως προστάζει το αίμα τόσων και τόσων ηρώων και μαρτύρων του Χριστού και τις πατρίδος, αλλά και οι ψυχές των αγέννητων Ελλήνων, ειδικά δε εκείνων που ποτέ δεν θα γεννηθούν εξαιτίας των βάρβαρων, αντιλαϊκών και εθνοκτόνων μέτρων που ψηφίστηκαν στη Βουλή των Ελλήνων...
Πάμε, άραγε, αναπόφευκτα για ΕΙΔΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, πάμε για στρατοδικεία («ελλανοδικεία»), τα οποία και θα αποδώσουν Δικαιοσύνη για όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που συνέβησαν στη χώρα μας κυρίως τα τελευταία μνημονιακά χρόνια;
Πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, έχουμε μια φοβερή πρόβλεψη, την οποία πραγματοποίησε το έτος 1989, στο βιβλίο του «Τα (προ)μηνύματα των Δελφών», ο αείμνηστος Πανέλλην μύστης και Δάσκαλος πολλών εκλεκτών Ελλήνων, Ιωάννης Φουράκης! Ο οποίος έκανε με σαφήνεια λόγο για βαρύτατη τιμωρία όλων όσων έβλαψαν τον τόπο μας και κατέστρεψαν τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων!
Ας δούμε όμως καλύτερα τι γράφει στο εν λόγω έργο του -στην ενότητα που τιτλοφορείται «ΣΑΦΕΣ (ΠΡΟ)ΜΗΝΥΜΑ»- ο Φουράκης, συγκεκριμένα στις σελίδες 23-25 (της δεύτερης έκδοσης):
«Αυτοί νυν κατοχήες ανακλίνεσθε πυλάων, αυταί δε κληΐδες· ο γαρ θεός ουκέτι μακράν.
(Σεις που τώρα κρατείτε των πυλών τους μοχλούς ανοίξατέ τες και σεις τα κλειδιά· διότι ο Θεός [ο Απόλλων] δεν είναι πλέον μακράν.)
(ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ: «ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑ»)
Κάποιαν αυγήν των λίαν προσεχών ετών, οι Πανέλληνες θα ακούσουν και πάλιν το εκ της φόρμιγγος του Ορφέως διεγερτήριον και εξορμητήριον σάλπισμα και τους, εκ του Ελλησπόντου τα ύδατα παφλασμούς, τους προκαλουμένους εκ της προς Κολχίδα πλεούσης Αργούς.
Προτού, όμως έλθη η Ηώς και ακουσθούν το εκ της φόρμιγγος του Ορφέως σάλπισμα και οι εκ της Αργούς παφλασμοί, θα έχουν «σημάνει οι καμπάνες». Με τους πρώτους των ήδη ήχους μυριάδες Ελλήνων και Ελληνίδων θα έχουν συναχθή εις την Πλατείαν Συντάγματος των Αθηνών και εις τας πλατείας απασών των πόλεων, κωμοπόλεων και των χωρίων της Ελλάδος. Κατά την σύναξίν των αυτήν με μίαν στεντορείαν φωνή, εξερχομένην εκ των μυχίων της ψυχής των, θα ζητούν και θα απαιτούν: «Εδώ και τώρα οι προδότες εις την κρεμάλα και επί των απογόνων των αιωνία κατάρα…».
Ενώ η απαίτησις αύτη θα υποβάλλεται εντονότερον εις την Πλατείαν Συντάγματος, θα κατασκευάζωνται πολλαί δεκάδες αγχόναι και θα στήνωνται εντός της Βουλής και του περιβόλου της.
Ενώ θα τοποθετούνται αι αγχόναι αυταί, εις Δελφούς θα συνέλθη το Β΄ των Πανελλήνων Συνέδριον. Εις τα πρακτικά αυτού και τας δέλτους της Ιστορίας θέλει καταγραφή: «ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ».
Κατά την πρώτην αυτής Συνεδρίαν, ήτις θα πραγματοποιηθή την Ηώ της αυτής ημέρας, το εκτός ημερησίας διατάξεως υπερεπείγον θέμα θα είναι: «Η παρ’ ευθύς σύστασις και λειτουργία εν Αθήναις ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΕΛΛΑΝΟΔΙΚΕΙΟΥ (=Στρατοδικείου). Χώρος εγκαταστάσεώς του και λειτουργίας του ο Λόφος του Αρδηττού. Μοναδική του αποστολή η δια συνοπτικής διαδικασίας δίκη και καταδίκη των πρωτεργατών της Εθνικής συμφοράς. Ποινή: η δια δημοσίου απαγχονισμού εκτέλεσις των πρωτεργατών της και ο εσαεί εξοστρακισμός των απογόνων αυτών». Οι πρώτοι θα κρεμασθούν εις τας εντός της Βουλής, του περιβόλου αυτής, του χώρου του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου και της Πλατείας Συντάγματος ευρισκόμενα ικριώματα.
Η αιτία συστάσεως και λειτουργίας του Ελλανοδικείου (στρατοδικείου) τούτου, θα αναφέρεται εις το υπό της «ΠΡΩΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ» συνταχθησόμενον κατηγορητήριον και υπό το εξής διατυπωτικόν πνεύμα:
«ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:
»… η δια δημοσίου απαγχονισμού εκτέλεσις των…, διότι ούτοι ενσυνειδήτως συνέβαλον εις το να κατακτήσωσιν οι Τούρκοι τας Νήσους του Αιγαίου… καθώς και οι Σλάβοι την Θεσσαλονίκην και τας κυριωτέρας πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας, με σχέδιον και στόχον να παραδώσουν την πρώτην και μέρος των δευτέρων εις τους Σιωνιστάς, ίνα εγκατασταθούν εις αυτάς μέρος των εκ της Παλαιστίνης εκδιωκομένων Σιωνιστών.
»Οι προδόται ούτοι ενσυνειδήτως, επίσης, συνείργησαν και συνετέλεσαν εις την πραγμάτωσιν της συμφοράς ταύτης των Ελλήνων και του Ελληνισμού, διότι συνειργάσθησαν μετά των Ισραηλιτοσιωνιστών δια την επιτυχή προώθησιν των σιωνιστικών σχεδίων, των αποβλεπόντων εις την πρόκλησιν και πραγμάτωσιν της συμφοράς ταύτης. Ενσυνειδήτως, επίσης, συμμετέσχον ενεργώς εις τας εις ταύτην αποσκοπούσας κοινάς σχεδιάσεις, μεθοδεύσεις και προσπαθείας των Σιωνιστών και των υποτακτικών των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ…».
Παρ’ ότι η συμφορά αυτή θα συντελεσθή, αι εξ αυτής καταστρεπτικαί συνέπειαι και επιπτώσεις (κυρίως αι ηθικαί και ψυχολογικαί) θα είναι ασήμαντοι και, κυρίως, λίαν βραχύβιοι, διότι αυτή δεν θα είναι απότοκος Θείας κατάρας. Αντιθέτως θα προέλθη εκ Θείας Βουλής και Προνοίας, δια να δομηθή η εκ των της Οικουμένης Αμφικτυόνων επιζητουμένη Θεία αιτία και προσχηματική αφορμή, δια:
α΄. Την επιτάχυνσιν και ολοκλήρωσιν της πραγματοποιουμένης, επί των απανταχού της Οικουμένης Ομοδελφύων = ΕΛΛΗΝΩΝ αυτο-αποναρκώσεως και αυτο-ενεργοποιήσεως των Φυλετικών και Εθοϊκών των μνημικών και μιμητικών κυττάρων (DNA).
β΄. Την, επί της μετόπης του εις Δελφούς Πανοικουμενικού του Απόλλωνος Ναού, επανατοποθέτησιν και «επανακυδώνησιν» του Συμπαντικού ΕΙ (= Ε), ήτοι της των της Οικουμένης Ομοδελφύων Ων(Αν)θρώπων ζωοδότειρας και νοοδότου Θείας ομφής.
γ΄. Την επάνοδον, εις τους Ναούς: του Απόλλωνος εις Δελφούς και της Δεσποίνης Μητρός (- Δήμητρος) και Θυγατρός (- Περσεφόνης) εις Ελευσίνα, και αεί επανεγκαταστάσεως των επί δέκα επτά αιώνας εξορίστων Αρχιάρου και Ιεροφάντου των της Οικουμένης ΕΛΛΗΝΩΝ.
δ΄. Την εις Δελφούς επανασύναξιν των Πανελλήνων Αμφικτυόνων και εξ αυτών εκπόρευσιν του των της Οικουμένης ΕΛΛΗΝΩΝ Άνακτος.
ε΄. Την, εκ των της Οικουμένης ΕΛΛΗΝΩΝ, εναπόθεσιν, επί της Ιστιής του Βωμού του Ναού της Μαχομένης Παλλάδος Αθηνάς, της κεφαλής της Μεδούσης, της περικεφαλαίας του Περσέως και της ασπίδος του Αχιλλέως.
στ’. Την ευθύς, του των της Οικουμένης ΕΛΛΗΝΩΝ Άνακτος και Αγών (Αρχηγών), μετάβασιν εις Κωνσταντινούπολιν και εις τον παρά ρας Βλαχέρνας αυτής Ναόν της Θεοτόκου, δια να λάβουν και εκ της Υπερμάχου Στρατηγού ευλογίαν και ευχήν της προς Ανατολάς και Δυσμάς ακαθέκτου των ΠΑΝΕΛΛΗΝΩΝ επαναπορεύσεως.
ζ΄. Την ευθύς εις (Ιερο)Σόλυμα μετάβασιν και άφιξιν της υπό τον Αγόν (- Στρατηγόν) Αντίοχον των ΕΛΛΗΝΩΝ Στρατιάς, ίνα τον Ναόν του Ολυμπίου Διός αποκαθαρίση και απολυμάνη εκ των εν αυτώ εναποτεθειμένων ισραηλιτικών βδελυγμάτων και μιασμάτων».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αυτά έγραφε ο Φουράκης το 1989… Δεν είναι σαν να τα ζούμε, με όλα αυτά που ήδη έχουν αρχίσει στις μέρες μας; Όχι, ο καιρός δεν είναι πια «εγγύς»· είναι πλέον εδώ, έχουμε μπει στα τελικά γεγονότα και βιώνουμε το Ποθούμενο, το οποίο -μέρα με τη μέρα- εξελίσσεται!