9.11.2020
Της Δήμητρας Δούλη
Η έξαρση του covid-19 είναι το είδος της καταστροφής, τα αποτελέσματα της οποίας θα διαρκέσουν για πολύ καιρό στο μέλλον…
Είναι ένα γεγονός τεράστιων διαστάσεων που πέρα απ το θάνατο τόσων ανθρώπων ανά την υφήλιο, προκαλεί σοκ στις αγορές, κλονίζει την παγκόσμια οικονομία, εκθέτοντας ή αναδεικνύοντας την ικανότητα ή όχι των κυβερνήσεων.
Οι οικονομίες έχουν πληγεί από τους περιορισμούς του lock down που επιβλήθηκαν, προκειμένου να περιοριστεί η διάδοση του κορωνο-ιου, ενώ σήμερα πολλές χώρες παλεύουν με ένα δευτερο κύμα…
Η οικονομική υφεση, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, η απώλεια της παραγωγής και του πραγματικου εισοδήματος, η πτώση της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των επιχειρήσεων, η πτώση τομέων μεγάλης σημασίας για το ΑΕΠ (Τουρισμός, Ναυτιλία, Βιομηχανική Παραγωγή) η ανεργία, οι περιορισμένες αντοχές του τραπεζικου και ασφαλιστικού συστήματος επηρεάζουν σε καθημερινό ρυθμό την επιβίωση των επιχειρήσεων, την προστασία της εργασίας, τις αντοχές του συστήματος υγείας, την ψυχολογική υγεία μεγάλου μέρους του πληθυσμού οξύνοντας παράλληλα και τις κοινωνικές συνέπειες που έχει ένα τέτοιο φαινόμενο, όπως οι κοινωνικές εντάσεις, η ενδοοικογενειακή βία με αμεσότερο κίνδυνο την επανα-φτωχοποιηση στρωμάτων της κοινωνίας, καθότι τα επίπεδα αντοχής σε μια κρίση, μετά την προηγουμένη είναι μειωμένα!
Πολλές χώρες που πίστεψαν ότι έχουν περάσει τα χειρότερα, σήμερα παλεύουν με νέες “εξάρσεις”.
Μια από αυτές είναι και η χώρα μας, η Ελλάδα!!! Για την Ελλάδα τις συνέπειες του covid-19 είναι πολύ νωρίς να τις φανταστούμε…
Αν και η επιστήμη μας έχει αποδείξει ότι αρχικά επιβιώνει ο πιο ισχυρός και η ιστορία δείχνει ότι οι παγκόσμιες κρίσεις έρχονται και παρέρχονται, οι κρίσεις που αλλάζουν τη ζωή μας με αφορμή τυχαία γεγονότα, αποτελούν και τον καταλύτη για σημαντικές αλλαγές για εξυγίανση των “ασθενειών” και των ”παθογενειών” που επικρατούν σταδιακά.
Μήπως και αυτή η κρίση τελικά με τις οποίες τεράστιες Απώλειές της αποτελεί και την αφορμή για σταδιακή εξυγίανση και στη δική μας χώρα;
- Η έμπνευση της Εμπιστοσύνης στους πολίτες.
- Η Δέσμευση των πολιτών να δρουν υπεύθυνα.
- Η Εμπιστοσύνη στην Επιστήμη.
- Οι νέες ευέλικτες παραγωγικές μορφές Εργασίας.
- Ο Επαναπροσδιορισμός, ο Εμπλουτισμός και η υγιεστερη ανάπτυξη σε κρίσιμους εθνικούς τομείς της οικονομίας (π.χ. Τουρισμός, Μεταφορές, Logistics, Ενέργεια, Μεταποίηση).
- Η Ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου.
- Η Βελτίωση της περιβαλλοντικής συνείδησης.
- Η Διαμόρφωση νέων, πιο παραγωγικών, κοινωνικών συμπεριφορών, είναι Ευκαιρίες που δεν πρέπει να χάσουμε, ως Κράτος μέσα από αυτή την κρίση.
Διότι μετά από τέτοιο βαθμό υπέρβασης που καταβάλει ο καθένας από εμάς, η επιστροφή στον πολιτικό διχασμό και την άσκοπη συγκρουσιακη ρητορική, αποτελεί “Απειλή Επιβίωσης” και μάλιστα παράλληλα με μια νέα δημοσιονομική απορρύθμιση, μέσα σε συνθήκες γεωπολιτικής αστάθειας και Ευρωπαϊκής κρίσης με παρονομαστή τον κίνδυνο έκρηξης λαθρομεταναστευτικου/προσφυγικού ζητήματος.
Ένα και κυριο ερώτημα παραμένει στις σκέψεις όλων μας: Θα μπορέσουμε άραγε να βρούμε τον δρόμο για ένα εντυπωσιακό comeback;!
Παρά τις τεράστιες πληγές που θα αφήσει το 2020 για το 2021 και μετά, αξιοποιώντας και το διεθνές μας κυρος, που ελπίζω να έχει ενισχυθεί,
- Θα μπορέσουμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος και ιδιαίτερα στους τομείς( Τουρισμός, Ναυτιλία, Εξαγωγές) που πλήττονται σήμερα;;;
- Θα μπορέσει να διατηρηθεί η Ευρωπαϊκή ενότητα;
- Πώς θα εξελιχθεί ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας;
- Θα αυξηθεί ο αριθμός των “αποτυχημένων” κρατών;
- Θα απειληθούν τα ατομικά δικαιώματα, η ιδιωτικότητα και οι πολιτικές ελευθερίες;
- Θα αναπτυχθεί ένα διεθνές πλαίσιο κυβερνο-ασφαλειας;
- Θα αλλάξει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα;
- Θα μειωθεί η παγκόσμια ζήτηση;
- Τι θα γίνει με το υπέρογκο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος;
- Θα προσαρμοστεί η παραγωγική δυνατότητα της οικονομίας;
- Θα επηρεαστούν τα κράτη που εξαρτώνται από το πετρέλαιο;
- Ποιό θα είναι το νέο ενεργειακό τοπίο;
- Πόσο πλήττεται η ψυχική υγεία;
- Γίνονται τα συστήματα υγείας περισσότερο προσβάσιμα;
- Δημιουργείται ένα νέο μεταναστευτικό κύμα;
- Ο κόσμος γίνεται περισσότερο ανοιχτός και ελεύθερος ή το αντίθετο;
- Αναζωογονείται η διεθνής αλληλεγγύη;
- Αναγνωρίζονται ή υποβαθμίζονται οι ανθρωπιστικές αξίες;
Κυρίαρχοι παράγοντες επιτυχίας στον τομέα αντιμετώπισης της πανδημίας φαίνονται να είναι η Διαφάνεια, η Αποφαστικότητα και η Αλληλεγγύη.
Αντιθέτως, τα μελανά σημεία αφορούν τις διαφορετικές πολιτικές αντιμετώπισης της πανδημίας, την έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των κρατών, την καθυστερημένη αντίδραση στην οικονομία, την ανυπαρξία ενός παγκόσμιου ασφαλιστικού συστήματος για τις πανδημίες και ενός παγκόσμιου μηχανισμού για την έρευνα θεραπευτικών μεθόδων και εργαλείων.
Συνοψίζοντας, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γραφτεί μια νέα ιστορία μετά την παγκόσμια κρίση του κορωνο-ιου και απ' ότι φαίνεται τα έθνη που θα διεκδικήσουν την επιτυχία, όσον αφορά την δημόσια υγεία, θα διεκδικήσουν δάφνες και σε άλλα πεδία, έναντι εκείνων που βιώνουν την αποτυχία…
Εσείς εκεί έξω τι λέτε;